Φορολόγηση ακίνητης περιουσίας: μεταξύ πειραματισμού και τυχοδιωκτισμού.
Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Η υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας αποτελεί διαχρονικά για τις κυβερνήσεις προσφιλές εισπρακτικό μέτρο. Η ακίνητη περιουσία εξορισμού δεν μπορεί να αποκρυβεί. Γι’ αυτό επιλέγεται κατά προτεραιότητα να τροφοδοτήσει τον εισπρακτικό μηχανισμό του κράτους. ΦΜΑΠ, ΕΕΤΗΔΕ, ΕΝΦΙΑ, συμπληρωματικός φόρος ακινήτων, και πάλι (;) ΦΜΑΠ: οι μεταμορφώσεις είναι οβιδιακές. Όμως, η μεταβαλλόμενη ονομασία δεν αγγίζει τα δύο βασικά χαρακτηριστικά της φορολογικής επιδρομής στα ακίνητα: • την φορολογική επιβάρυνση, και της απρόσοδης ακόμη ακίνητης περιουσίας, κατά πλήρη παραγνώριση της οικονομικής δυνατότητας του φορολογούμενου, και • την πλασματική φορολόγηση, κατά πλήρη παραγνώριση της πραγματικής, αγοραίας αξίας της ακίνητης περιουσίας. Οι αυξημένες ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου, σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης και καθεστώς εξωτερικής δημοσιονομικής εποπτείας, καθορίζουν απροκάλυπτα, όχι μόνο τα πολιτικά κρι...