IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ντεβλέτ Μπαχτσελί: Αμοργός. Κάθε σπίτι έχει έναν τρελό. Η Αθήνα θα μπορούσε να είχε αντιμετωπίσει τον Μπαχτσελί με αυτήν τη συγκατάβαση. Κάποιος που φωτογραφίζεται με έναν χάρτη, όπου η Αμοργός ανήκει οριακά στην ελληνική επικράτεια, από την οποία ωστόσο έχει αφαιρεθεί μέχρι και o Κίσσαμος Χανίων, δεν μπορεί να λογίζεται «πολιτικός». Πρέπει μάλλον να τον μετράει κανείς ανάμεσα στους ταχυδακτυλουργούς του φρονήματος, που εισβάλλουν ενίοτε στην πολιτική, όταν τους το επιτρέπει κάποια ιστορική ανωμαλία. Είχαμε κι εμείς τέτοιους και ξέρουμε. Και μόνο το γεγονός ότι στο περιβόητο στιγμιότυπο με τον «χάρτη» ακρωτηριασμού της Ελλάδας ο Μπαχτσελί ποζάρει με φόντο ισομεγέθη πορτρέτα του ιδίου και του Κεμάλ αρκεί για να καταδείξει τον κλινικό χαρακτήρα του μεγαλοϊδεατισμού του. Εχει νόημα να ασχολείται κανείς με τέτοιες γραφικότητες; Εκανε σωστά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που σχολίασε τον εταίρο του Ερντογάν – εγγράφοντας το εθνικιστικό περιθώριο στην ατζέντα των διμερών σχέσεων; Θα άξιζε να περιφρον

  Οι αλλαγές στο διεθνές περιβάλλον, τα νέα δεδομένα που δημιούργησε ο Ερντογάν και οι γραφειοκρατικές και ιδεολογικές τάσεις στην Τουρκία θα περιορίσουν τις δυνατότητες «εξομάλυνσης» στη μετά Ερντογάν Τουρκία. (REUTERS) Ποια θα ήταν η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας  μετά τον Ερντογάν; Αν ο Ερντογάν αποχωρήσει από την εξουσία, θα «εξομαλυνθεί» η προσέγγιση της Τουρκίας στον κόσμο και θα επιστρέψει στις προ Ερντογάν ρυθμίσεις της;     Τόσο οι θαυμαστές όσο και οι επικριτές του συμφωνούν ότι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει μεταμορφώσει ριζικά την τουρκική εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, αν ο Ερντογάν αποχωρήσει από την εξουσία, θα «εξομαλυνθεί» η προσέγγιση της Τουρκίας στον κόσμο και θα επιστρέψει στις προ Ερντογάν ρυθμίσεις της; Με τις οικονομικές συνθήκες στην Τουρκία να επιδεινώνονται, τη δημόσια αγανάκτηση για την κακοδιαχείριση της χώρας να αυξάνεται και την υγεία του Ερντογάν να είναι ορατά φθίνουσα, το ερώτημα αυτό απασχολεί όλο και περισσότερο. Υπό τον Ερντογάν, η Τουρκία υιο

   Οι προσανατολισμοί της Τουρκικής στρατηγικής. Σκέψεις με αφορμή το νέο βιβλίο του Μάρκου Τρούλη «Τουρκική στρατηγική στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία». Αφορμή για το παρόν είναι βιβλίο του Δρ. Μάρκου Τρούλη , αρθρογράφου της HuffPost, με τίτλο «Τουρκική στρατηγική στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία. Γεωγραφικές, ιδεολογικές και πολιτισμικές διαμορφώσεις στη σύγχρονη Τουρκία». Εξετάζει ζητήματα που εδώ και καιρό βρίσκονται στην αιχμή των γεωπολιτικών και στρατηγικών εξελίξεων και αφορούν την Τουρκική στρατηγική των τελευταίων δεκαετιών στην περιφέρειά μας, αλλά και πέραν αυτής. Πρόκειται για σημαντική παρέμβαση. Την προλογίζει ο Γιάννης Μάζης. Γράφτηκε από κάποιο ο οποίος ανήκει στην νέα γενιά αναλυτών των στρατηγικών και γεωπολιτικών δεδομένων της περιφέρειας στην οποία ανήκει και η Ελλάδα, ο οποίος ήδη έχει επιτύχει μια εκτεταμένη βιβλιογραφική παρουσία με μονογραφίες, δοκίμια και άρθρα και επιφυλλίδες στα πεδία της διεθνούς πολιτικής, της γεωπολιτικής και της στ

Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στα εγκαίνια νέου τζαμιού στην Τουρκία.  Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία. Ο άσσος της ελληνικής διπλωματίας κρύβεται στο παρελθόν της Τουρκίας.   Το Ισλάμ είναι η τρίτη βιβλική θρησκεία, η οποία σε μεγάλη βαθμό καθόρισε τη σύγχρονη μορφή της περιοχής μας.   Οι Τούρκοι υπήρξαν η τελευταία ομάδα που ασπάστηκε τη νέα θρησκεία και επί της ουσίας υποβάθμισε τους προηγούμενους αρκετά αναπτυγμένους ισλαμικούς πολιτισμούς, τον αραβικό και τον περσικό. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μεβλανά Τζελαλεντίν-ι Ρουμί, ο μεγάλος αυτός Πέρσης ποιητής φιλόσοφος και ιεροδιδάσκαλος , είπε (σύμφωνα με τον Εφλακί, 1291-1360) για τους Τούρκους της εποχής του: « Για την οικοδόμηση πρέπει να προσλαμβάνονται Ρωμιοί εργάτες και για την κατεδάφιση το αντίθετο, δηλαδή Τούρκοι. Γιατί η δόμηση του κόσμου είναι ιδιότητα των Ρωμιών, ενώ η καταστροφή και το γκρέμισμα έχει ανατεθεί στους Τούρκους. Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο έδωσε ψυχή σε ανυποψίαστους άπιστους… Εκείνοι ύψωσαν πάνω στους λόφους μαρμά

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Turkey's Kristallnacht: the 1955 Pogrom against the Greeks.  Turkey grapples with its ugly history.   Turkey's Kristallnacht: the 1955 Pogrom against the Greeks.  Turkey grapples with its ugly history.   Τα «Σεπτεμβριανά» και η λήθη της ελληνικής μάζας Αδιαμφισβήτητα, τα γεγονότα της 6ης και 7ης Σε­πτεμ­βρί­ου 1955 , τα οποία έχουν μείνει γνωστά από ιστοριογραφικής απόψεως με τον όρο «Σεπτεμβριανά », αποτέλεσαν πανθομολογουμένως το απο­κο­ρύ­φω­μα των πλείστων διώξεων και ταπεινώσεων που υπέστησαν οι Κωνσταντινουπολίτες από τον υποκινούμενο από τους Μεντερές και Μπαγιάρ (Demokrat Partısı) τουρκικό μουσουλμανικό όχλο. Από τότε και στο εξής, το ελληνικό στοιχείο της Πό­λης δει­νο­πα­θεί, αγκομαχεί και σή­με­ρα έχει φτάσει να αριθμεί μόνο μερικές εκατοντάδες ανθρώπων και στην πλειονότητά των είναι υπερήλικες (εν συγκρίσει με το 1920, όπου οι Έλληνες Κωνσταντινουπολίτες αριθμούσαν 235.000, δηλαδή το 25% του συνόλου των κατοίκων)! Οι κ

Erdoğan needs epic stories of military might against real or fabricated foreign enemies to tell an increasing number of grudging voters in the face of an ailing economy. That is bad news for the entire region. ------------------------------ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ :  Ο απένταρος σουλτανο-πετρελαιάς.   Erdoğan Needs New Enemies.   A uthored by Burak Bekdil via The Gatestone Institute, Fearing a sharp decline in his approval rating, especially in view of a looming economic crisis, Turkey's Islamist strongman, President Recep Tayyip Erdoğan, appears to be chasing new wars with real or imaginary enemies. Election data and research show that Turks have a tendency to unite behind their leader in times of crises or confrontation with foreign enemies . According to the Turkish pollster Metropoll, for example, Erdoğan's approval rating peaked to 71.1% in December 2013, when he portrayed a slew of corruption allegations about him and his family as "a coup attemp