IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η κουλτούρα δεν έχει σύνορα: είναι διάτρητη. Ποτέ η Γαλλία δεν υπήρξε τόσο γαλλική όσο τον 17ο αιώνα, όταν ο Μολιέρος εμπνεύστηκε σε μεγάλο βαθμό από τους Ιταλούς ή ο Κορνέιγ από τους Ισπανούς. Πολιτισμός: Ανάμεσα στην Ντίσνεϊλαντ και στους αγιατολάδες. Η μάχη ανάμεσα στην παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα και την τοπική κουλτούρα δεν θα γίνει. Αυτή είναι η πεποίθηση του Μισέλ Σερ, η οποία εκφράστηκε στις «Συνομιλίες του 21ου αιώνα» της UNESCO σε απάντηση στον Τζέρεμι Ρίφκιν. Βασίζοντας την ανάλυσή του στην ιστορία των τεχνολογιών και των σχέσεών τους με τις ανθρώπινες κοινωνίες, ο Γάλλος φιλόσοφος εκτιμά ότι ο πολιτιστικός χώρος τροφοδοτούνταν πάντοτε από σχέσεις προσέγγισης και από συγκρούσεις με τους άλλους. Η ανάπτυξη των δικτύων δεν αλλάζει τα δεδομένα. Στη σημερινή μεγάλη αλλαγή πρέπει να επιμείνουμε στην ακριβή εκτίμηση αυτού που κερδίζουμε κι αυτού που χάνουμε. Άραγε κινδυνεύουμε να χάσουμε την κουλτούρα; Ας πάρουμε δύο παραδείγματα. Από γενιά σε γενιά, η μνήμη μα...

  Αγάπη και σεξ  στην ψηφιακή εποχή.   Οι ιστοσελίδες κατηγορήθηκαν ότι ενθαρρύνουν το «ζάπινγκ των διαπροσωπικών σχέσεων». Εκτεθειμένοι σε μια μεγάλη προσφορά πιθανών συντρόφων, οι χρήστες ωθούνται να υιοθετήσουν μια καταναλωτική στάση αντί να προσπαθήσουν να οικοδομήσουν αληθινές σχέσεις. Οι διαδικτυακές γνωριμίες γέννησαν κατ’ αυτό τον τρόπο μια πραγματική αγορά του σεξ και των συναισθημάτων Επιμέλεια: Ελίνα Βέτση Είναι στο σχολείο, στον χώρο εργασίας ή στα φιλικά σπίτια όπου η πλειονότητα των Γάλλων συναντούν την αδελφή ψυχή τους. Πλέον, στη λίστα αυτή έρχονται να προστεθούν οι ιστοσελίδες γνωριμιών. Έχοντας κατηγορηθεί ότι παρασύρουν την αγάπη στα παγωμένα νερά των ψυχρών οικονομικών υπολογισμών, οι «προξενήτρες» του Διαδικτύου επιτρέπουν πρωτίστως την αναζήτηση συντρόφου μακριά από τα βλέμματα του κοινωνικού κύκλου των χρηστών. Ένας τρόπος γνωριμιών με βασικό χαρακτηριστικό του την εχεμύθεια, που αλλάζει τον τρόπο που βιώνουμε τη σεξουαλικότ...

 Μετασχηματισμοί των διαπροσωπικών σχέσεων  στην εποχή των κοινωνικών δικτύων. Το να μιλήσει κανείς για μετασχηματισμούς ενόσω αυτοί βρίσκονται σε εξέλιξη είναι ένα δύσκολο έργο. Ειδικά όταν ο μελετητής βρίσκεται και ο ίδιος μέσα στη δίνη αυτών των μετασχηματισμών. Η μελέτη της αλλαγής απαιτεί μια ιστορική και ερευνητική απόσταση από το φαινόμενο που αλλάζει. Γι’ αυτό, οποιοσδήποτε λόγος περί μετασχηματισμών στις διαπροσωπικές σχέσεις δεν μπορεί να είναι ούτε πλήρως επεξεργασμένος ούτε αμιγώς ερευνητικός, αλλά κυρίως διερευνητικός και βιωματικός. Ένας τρόπος να εντοπίσουμε εν μέρει τι αλλάζει είναι να εξετάσουμε πώς μετατρέπονται οι παράμετροι που συνέθεταν τον ορισμό της διαπροσωπικής σχέσης πριν από την έλευση της διαδικτυακής συνθήκης. Παραδοσιακά, η διαπροσωπική σχέση αναφέρεται στη μορφή και στη φύση του δεσμού που ενώνει δύο ή περισσότερα πρόσωπα (π.χ. φιλική, ερωτική, επαγγελματική κ.λπ.). Ανεξάρτητα όμως από τη φύση του δεσμού που συνδέει δύο ανθρώπους, ...

Στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, κάθε εβδομάδα έπαιρνα τα τρένο Μιλάνο Ζυρίχη. Οι Ιταλοί γκασταρμπάιτερ (έτσι λέγονταν οι ξένοι εργάτες στη Γερμανία), που το γέμιζαν και συνέχιζαν προς Νάπολη ή Λέτσε, είχαν κουτιά και βαλίτσες δεμένα με σπάγκους. Για εκείνους ο πλησίον ήταν μια δεδομένη παρουσία. Πριν το Γκοτάρντο, τη σήραγγα που ενώνει την Ελβετία με την Ιταλία, έβγαζαν μια χαρτοσακούλα. Μοίραζαν σ’ όλους τους γύρω ψωμί και αλλαντικά και έπιναν μαύρο κρασί. «Έχετε την καλοσύνη να πάρετε;» έλεγε ο αρχηγός της οικογένειας, δειλά, γιατί είχα στα χέρια ένα βιβλίο. Ακριβώς όπως στην Οδύσσεια (Γ, 69, Δ, 60, Ε, 95) ως πρώτο πράγμα προσφέρεται κάτι για φαγητό. Μόνο όταν ο φιλοξενούμενος έχει χορτάσει, μπορούν να γίνουν οι ερωτήσεις. Παρομοίως και για τον Μωυσή, τον Ααρών και τους πρεσβύτερους, γεύση και γνώση είχαν ακόμη κοινή ρίζα: Έτσι, ανέβηκαν στο όρος «και ώφθησαν εν τω τόπω του Θεού και έφαγον και έπιον» (Έξοδος 24.11). Τίποτε από όλα αυτά δεν συνέβαινε στα βαγ...