Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Eurozone Banking system

Αμηχανία στο Βερολίνο.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Βερολίνο εξετάζει κρατικοποιήσεις μεγάλων επιχειρήσεων.    (2) Η Γερμανία ενόψει ύφεσης της οικονομίας. Αμηχανία στο Βερολίνο. Οταν το φθινόπωρο του 2008 ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, ο Σαρκοζί πρότεινε κοινή θωράκιση του τραπεζικού συστήματος της ευρωζώνης για να εισπράξει ένα απερίφραστο «όχι» από τη Μέρκελ, η οποία μέχρι την τελευταία στιγμή απειλούσε να μην παραστεί στην πρώτη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης που είχε συγκαλέσει ο Γάλλος πρόεδρος. Σήμερα απέναντι στην πρόκληση της πανδημίας η Γαλλία του Μακρόν υιοθετεί παρόμοιο βολονταρισμό με αυτόν που επέδειξε ο Σαρκοζί πριν από δώδεκα χρόνια, με τη Μέρκελ να εμφανίζεται αμήχανη και σιωπηλή απέναντι στις προτάσεις του Γάλλου προέδρου. Είναι δεδομένο ότι το Βερολίνο είναι πρόθυμο να αποδεχτεί την απόκλιση από τη δημοσιονομική πειθαρχία για την αντιμετώπιση της πανδημίας στην ευρωζώνη ως μέτρο έκτακτης ανάγκης, καθώς δεν φαίνεται να έχουν ωριμάσει οι συνθήκες και οι προϋποθέσ

Η ευρωζώνη και ο εφιάλτης της «τέλειας καταιγίδας».

Εικόνα
Τα πολιτικά ρίσκα έχουν αυξήσει τα οικονομικά ρίσκα. Οι «αναποδιές» στις προσπάθειες να «κοπούν» οι δεσμοί τραπεζών με κυβερνήσεις, τα μηνύματα από τα ομόλογα και το ναυάγιο του bail in. Οι αδύναμοι κρίκοι και η Ελλάδα. Καθώς οι Ευρωπαίοι πολιτικοί κοιτάζουν τις αναταράξεις που έρχονται το 2017, παρακολουθούν την αγορά ομολόγων της ευρωζώνης με αυξανόμενη ανησυχία. Το ξεπούλημα των κρατικών ομολόγων, όπως είναι η τάση παγκοσμίως, αυξάνει το άγχος στις ήδη ευάλωτες οικονομίες του μπλοκ, ιδιαίτερα αυτών της Νότιας Ευρώπης. Οι φόβοι των αξιωματούχων επιδεινώνονται λόγω του  ανομοιογενούς ρυθμού του ξεπουλήματος,  καθώς τα ομόλογα ορισμένων χωρών-μελών πωλούνται ταχύτερα σε σχέση με άλλων χωρών. Οι διαφορές στις αποδόσεις μεταξύ των ιταλικών και των γερμανικών ομολόγων, για παράδειγμα, έχουν αγγίξει επίπεδα που έχει να δει η αγορά από το 2012, όταν η κρίση κρατικού χρέους έφερε τη νομισματική ένωση κοντά στην κατάρρευση. Η κρίση χρέους εξέθεσε τον «βρόχο της καταστροφής» που

Κινδυνεύει η Ιταλία με εκτεταμένο bank run;

Εικόνα
Πολλά λέγονται και ακούγονται για την κατάσταση των ιταλικών τραπεζών και ειδικότερα της Banca Monte dei Paschi di Siena. Από τα 5 δισ. ευρώ που χρειάζονταν αρχικά για τη διάσωση της τρίτης μεγαλύτερης τράπεζας της Ιταλίας, πήγαμε μέσα… σε μία νύχτα στα 8,8 δισ. ευρώ (αύξηση 76%), διότι έτσι το αποφάσισε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Όχι βέβαια. Ο Mario Draghi δεν έχει προηγούμενα με την Monte Paschi, όμως βλέπει την αρχαιότερη τράπεζα στον κόσμο να ξεμένει από ρευστότητα μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες.   Από τα μέσα του 2015 μέχρι σήμερα έχουν κάνει φτερά καταθέσεις ύψους 14 δισ. ευρώ, ενώ μέσα στο 2016 οι εκροές της Monte Paschi διαμορφώνονται σχεδόν σε 9 δισ. ευρώ, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η περίοδος της ακραίας αβεβαιότητας του Δεκεμβρίου. Οι εκροές αποδίδονται κατά κύριο λόγο στις ανησυχίες για την εφαρμογή του bail-in σε συνδυασμό με την πολιτική αβεβαιότητα που προκάλεσε το δημοψήφισμα. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι καταθέσεις της Monte Paschi απασχολούν την

Italy's Banking Crisis-Eurozone Crisis.

Εικόνα
 (1) Σε κρίσιμο σημείο η Monte dei Paschi  - Αντιμέτωποι με κούρεμα μικροκαταθέτες.  (2) Η... παρωδία του bail-in. (3) Κρατική διάσωση για Monte dei Paschi και κούρεμα πιστωτών. (4) Tyler Durden-ZEROHEDGE:The Next Domino Falls As Predicted... Here's What Comes Next. (5) Italy’s Bank Crisis Isn’t Renzi’s Problem Anymore It’s “a huge drag on growth, but it won’t solve itself spontaneously.” (6) ECB Calls Italy's Bluff, Rejects Monte Paschi Request For More Time To Raise Capital . (7) What can be done to stop an Italian banking crisis? (8) Italy’s banks are in a slow-motion crisis, and Europe may pay.  Σε κρίσιμο σημείο η Monte dei Paschi  - Αντιμέτωποι με κούρεμα μικροκαταθέτες  Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απέρριψε το αίτημα της Monte dei Paschi για χρονική παράταση ώστε η ιταλική τράπεζα να προχωρήσει σε αύξηση κεφαλαίου, σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters, μια απόφαση που ασκεί πίεση στην ιταλική κυβέρνηση να διασώσει την τ

Εκροή 106 δισ. από την Ιταλία σε 8 μήνες

Εικόνα
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να παρέμβει αν το αποτέλεσμα του ιταλικού δημοψηφίσματος στις 4 Δεκεμβρίου προκαλέσει έντονη αναταραχή στις αγορές, σύμφωνα με πληροφορίες του Reuters. Οι ιταλικές τράπεζες βρίσκονται στο επίκεντρο της κρίσης, διότι η πολιτική αβεβαιότητα που θα προκαλούσε ενδεχόμενη ήττα Ρέντσι θα απειλούσε την προσπάθεια ανακεφαλαιοποίησης πολλών εξ αυτών. Από την αρχή του έτους έχει σημειωθεί εκροή κεφαλαίων ύψους 106 δισ. ευρώ από την Ιταλία, ενώ επενδυτές έχουν στοιχηματίσει κολοσσιαίο ποσό στην πτώση της αξίας των ιταλικών ομολόγων. Αν δεν αντιμετωπιστεί σύντομα η κατάσταση, τότε προβάλλει απειλητικά το ενδεχόμενο η Ρώμη να αναγκαστεί να ζητήσει από την ΕΚΤ να κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να στηρίξει ομόλογα και τράπεζες, ωστόσο προηγουμένως πρέπει να ζητήσει επίσημα την υπογραφή μνημονίου και να αποδεχθεί «κούρεμα» των πιστωτών των τραπεζών. Η ΕΚΤ είναι έτοιμη να αυξήσει, προσωρινά, την αγορά ιταλικών κρατικών ομολόγων, αν πιθανή ήττα της κυβέρν

Οι έξι πληγές της Ιταλίας.

Εικόνα
Ο τραπεζικός πανικός κλιμακώνεται και η αντίστροφη μέτρηση για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη έχει ήδη ξεκινήσει – ενώ εάν δεν υιοθετήσει ξανά τη λιρέτα θα καταστραφεί, μέσα από κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις που ίσως επεκταθούν σε ολόκληρο το νότο.   « Η πλειοψηφία των Ιταλών είναι εναντίον της παγκοσμιοποίηση ς – όπως επίσης οι Πολίτες των περισσοτέρων ανεπτυγμένων οικονομιών της Δύσης. Βέβαια, στις 4 Δεκεμβρίου δεν διεξάγονται εκλογές στη Ιταλία, αλλά ένα απλό δημοψήφισμα – το οποίο όμως πιθανότατα  θα χρησιμοποιήσουν οι Πολίτες για να δώσουν με τη σειρά τους «ένα χαστούκι» στη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ και στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα , το οποίο εκπροσωπούν οι ελεύθερες αγορές. Το «χαστούκι» θα αφορά επίσης την Ευρωζώνη και άρα τη Γερμανία, αφού οι Ιταλοί γνωρίζουν πολύ καλά πως είναι αδύνατον να επιβιώσουν αξιοπρεπώς εντός της,  λόγω της πολιτικής «φτωχοποίησης του γείτονα» ( μερκαντιλισμός ) που ακολουθεί η πρωσική κυβέρνηση  – κάτι που, εφόσον συμ