IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τούρκοι αυτο - εξόριστοι στα Βαλκάνια. Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2016, το καθεστώς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξεκίνησε ένα ανελέητο κυνηγητό και ξεκαθάρισμα, όχι μόνον των πραξικοπηματιών και των συνεργατών τους, αλλά και σχεδόν όλων των πολιτικών του αντιπάλων. Εξαπολύθηκε έτσι ένα πραγματικό κυνήγι των μαγισσών απέναντι σε ακαδημαϊκούς, δάσκαλους, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, δικαστές, στρατιωτικούς, δημόσιους υπαλλήλους κλπ. οι πολιτικές απόψεις των οποίων δεν ήταν αρεστές στο εξουσιαστικό σύστημα που επιθυμούσε να εγκαθιδρύσει ο Ερντογάν. Μια, ακόμη και αστήρικτη και αναπόδεικτη κατηγορία ότι κάποιος δήθεν είναι “γκιουλενιστής”, αρκούσε για να τον στείλει επί μήνες στη φυλακή χωρίς δίκη, και όταν μετά αποδεικνυόταν πως αυτός ο άνθρωπος ήταν αθώος έχανε στο μεταξύ τη δουλειά του και η προσωπική του ζωή καταστρεφόταν. Γι' αυτό και σύσσωμη η αντιπολίτευση στην Τουρκία κατηγόρησε τον Ερντογάν ότι χρησιμοποίησε το αποτυχη

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε την εβδομάδα που μας πέρασε το Βελιγράδι, όπου τον υποδέχθηκε ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς. Η Ρωσία έχει φροντίσει να διατηρήσει την παρουσία της στη Σερβία με διάφορους τρόπους, όπως η πώληση σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Πολύ πριν ο Ψυχρός Πόλεμος χωρίσει την Ευρώπη στα δύο, τα Βαλκάνια ήταν για τους Δυτικούς μια εξαιρετικά άβολη περιφέρεια. Παρότι αποτελούν γεωγραφικό τμήμα της Ευρώπης, ουδέποτε κάποια από τις ισχυρές χώρες της υποηπείρου διεκδίκησε, ούτε βέβαια και κατάφερε, να ασκήσει μακροπρόθεσμη πολιτική, παρά μόνο συγκυριακά. Με μικρές περιόδους φαινομενικής σταθερότητας που οφείλονταν, κατά κύριο λόγο, στη στιβαρότητα εξωτερικής πολιτικής παρέμβασης. Πάνω σε αυτό το μακραίωνο υπόστρωμα αστάθειας και διαρκών μεταβολών, η συμφωνία των Πρεσπών ανάμεσα στην Αθήνα και στα Σκόπια αποτελεί ένα επεισόδιο το οποίο έχει τη σημασία που του προσδίδει η πολιτική συγκυρία, αλλά θα κριθεί, όπως όλα, από την Ιστορία. Οπως φαί

Στην πρώτη δεκαετία της ύπαρξής της ΠΓΔΜ η παρουσία της Τουρκίας στην επικράτειά της ήταν ουσιαστικά διακοσμητική. Παρούσα μόνο με μία πρεσβεία και με το σύνηθες  διπλωματικό προσωπικό της. Σε αντίθεση με την πλαδαρή τουρκική παρουσία στο  νεοσύστατο κράτος, η Ελλάδα ήταν έντονα παρούσα στην ΠΓΔΜ παρά το φαινομενικά απροσπέλαστο εμπόδιο που ύψωνε η Συνταγματική ονομασία της γειτονικής χώρας. Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας εξαγόρασε την Stopanska Banka, την τράπεζα με τα περισσότερα καταστήματα στην ΠΓΔΜ και μάλιστα ύστερα από μία έντονη διαπραγματευτική αντιπαράθεση με την Αυστριακή Erste Bank. Παράλληλα, τα Ελληνικά Πετρέλαια ανέλαβαν τα διυλιστήρια ΟΚΤΑ των Σκοπίων ενώ άρχισε και ολοκληρώθηκε η κατασκευή του αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από τη Θεσσαλονίκη στα Σκόπια. Η αλλαντοβιομηχανία “Νίκας” άνοιξε εργοστάσιο στην ΠΓΔΜ και ακολούθησε μία έντονη ελληνική επενδυτική δραστηριότητα στη χώρα. Ήταν η περίοδος που τα πράγματα πήγαιναν καλά και υπόσχονταν όχι μόνο οικονο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Απλώνει τα δίχτυα της στα Βαλκάνια η Τουρκία.  (2) Με όχημα θρησκεία και μετανάστες η διείσδυση του Ερντογάν  στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.  ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ ΩΣ ΤΟ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ, ΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΟΜΑΛΙΑ, ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΔΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ · Τι σημαίνουν οι τουρκικές Βάσεις στο Κατάρ και στη Σομαλία · Η επικίνδυνη ακροβασία της πολιτικής του εκκρεμούς · Γιατί η Άγκυρα θύμωσε με τον East/Med Τουρκία η θαλασσοκράτειρα! Ούτε ο Ερντογάν ούτε οι Κεμαλιστές αστειεύονται. Το βαθύ κράτος προχωρεί ακάθεκτο και οι κινήσεις του δεν έχουν άμεση σχέση μόνο με το Κυπριακό, με τις συνταγματικές του δομές και με το φυσικό αέριο, αλλά και με τον κεντρικό στόχο της Άγκυρας να καταστεί περιφερειακή δύναμη παγκόσμιων διαστάσεων μέσω των θαλασσίων οδών. Εξ ου και το γεγονός ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την Κύπρο και δη στρατιωτικά, εκτός και αν δημιουργηθούν νέες συνθήκες, επί τη βάσει συ

  Το μείζον ζήτημα είναι πως ο ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή σε συνδυασμό με την επιδείνωση των εσωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, δεν αφήνουν περιθώρια για μεγάλη αισιοδοξία. Η Βαλκανική Χερσόνησος έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και έχει χαρακτηριστεί ως «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης». Η περιοχή της Κεντρικής Ασίας στην οποία η αστάθεια αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικά της, είχε ονομαστεί από τον Zbigniew Brzezinski ως «Ευρασιατικά Βαλκάνια». Μεταξύ των όρων που περιγράφουν τον κατακερματισμό κρατών και θίγουν ζητήματα εδαφικής ακεραιότητας, υπάρχει και αυτός της «βαλκανιοποίησης». Γιατί υπάρχει έντονος προβληματισμός και διάχυτη απαισιοδοξία για το μέλλον της περιοχής; Ποια είναι η πραγματικότητα που οδηγεί ακαδημαϊκούς και πολιτικούς να θεωρούν ότι το γεωπολιτικό ρήγμα των Βαλκανίων είναι ξανά ενεργό; Τι μπορεί να γίνει για την εξομάλυνση των όλων όσων συμβαίνουν; Μια γυναίκα περ