Το τουρκικό τρίγωνο του διαβόλου και η σοφία του Αϊνστάιν.Ναυτικός σχεδιασμός της Άγκυρας και πώς απειλεί το Ισραήλ μέσω Κύπρου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Απλώνει τα δίχτυα της στα Βαλκάνια η Τουρκία.
(2) Με όχημα θρησκεία και μετανάστες η διείσδυση του Ερντογάν
στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
(2) Με όχημα θρησκεία και μετανάστες η διείσδυση του Ερντογάν
στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΟΣΠΟΡΟ ΩΣ ΤΟ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ, ΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΟΜΑΛΙΑ, ΟΙ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΟΔΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
· Τι σημαίνουν οι τουρκικές Βάσεις στο Κατάρ και στη Σομαλία
· Η επικίνδυνη ακροβασία της πολιτικής του εκκρεμούς
· Γιατί η Άγκυρα θύμωσε με τον East/Med
Τουρκία η θαλασσοκράτειρα! Ούτε ο Ερντογάν ούτε οι Κεμαλιστές αστειεύονται. Το βαθύ κράτος προχωρεί ακάθεκτο και οι κινήσεις του δεν έχουν άμεση σχέση μόνο με το Κυπριακό, με τις συνταγματικές του δομές και με το φυσικό αέριο, αλλά και με τον κεντρικό στόχο της Άγκυρας να καταστεί περιφερειακή δύναμη παγκόσμιων διαστάσεων μέσω των θαλασσίων οδών. Εξ ου και το γεγονός ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την Κύπρο και δη στρατιωτικά, εκτός και αν δημιουργηθούν νέες συνθήκες, επί τη βάσει συγκροτημένης στρατηγικής από τον Ελληνισμό. Πλέον, μέσω Κύπρου απειλείται κυρίως το Ισραήλ και άλλες χώρες, όπως η Αίγυπτος, και περιοχές που εμπίπτουν σε ένα γεωπολιτικό τρίγωνο με κορυφές την Κύπρο, τη Βάση στο Κατάρ και εκείνη στη Σομαλία, διά του οποίου η Άγκυρα επιδιώκει να έχει έλεγχο σε βασικές θαλάσσιες οδούς και περάσματα.
Η Βάση της Κύπρου
Η Τουρκία προχωρεί σε συγκεκριμένες στρατηγικές κινήσεις που σβήνουν ακόμη και τις ψευδαισθήσεις ότι έχει πρόθεση για δημοκρατική και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, ακόμη και αν επαναληφθεί ένα νέο Κραν Μοντανά. Για την πολιτική της Άγκυρας επισημαίνουμε συναφώς τα ακόλουθα γεγονότα:
1.
Ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο στο εξής επίπεδο: Α. Μεταφορά 77 αυτοκινούμενων πυροβόλων 177 χιλιοστών με βεληνεκές 40 χιλιοστά σε επιθετική διάταξη από τον Μάιο του 2017.
2.
Επέκταση διαύλου και άλλων εγκαταστάσεων του αεροδρομίου της Τύμπου για να μπορεί να διενεργεί στρατιωτικές επιχειρήσεις εκτός Κύπρου και να αντιμετωπίζει την όποια απειλή από το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Ή, να αυξήσει τη δική της απειλή σε βάρος τους. Ρητορικά, δεν τις θεωρεί εχθρικές χώρες, αλλά ανταγωνιστικές περιφερειακές δυνάμεις. Εκ των πραγμάτων, η Άγκυρα γνωρίζει να εργάζεται προληπτικά.
3.
Μετατροπή του λιμανιού της Αμμοχώστου σε ναυτικό ορμητήριο συμπληρωματικό της Βάσης της Μερσίνας. Εφόσον η Τουρκία ελέγχει το βόρειο τμήμα της Κύπρου και μετατρέπει σε τουρκική λίμνη την περιοχή από τη Μαρμαρίδα προς την Αλεξανδρέττα, τώρα επιδιώκει τον έλεγχο στα νοτιοανατολικά, εκεί όπου θεωρεί ότι διαθέτει υφαλοκρηπίδα και το ψευδοκράτος τη λεγόμενη ΑΟΖ του. Προχωρεί όμως και προς τα δυτικά, στην περιοχή της Πάφου, για να προεκταθεί προς το Καστελόριζο και το Αιγαίο, ώστε να αποκόψει τις ΑΟΖ της Κύπρου με την Ελλάδα.
Κατάρ, Σομαλία και αεροπλανοφόρο
Πέραν τούτων, η Άγκυρα διαθέτει, μεταξύ άλλων, μια στρατιωτική Βάση στο Κατάρ και μια στη Σομαλία, ενώ ώς το 2023 υπολογίζει να έχει έτοιμο το δικό της αεροπλανοφόρο, όπως έχει εξαγγείλει ο Ταγίπ Ερντογάν, το οποίο θα δύναται να μεταφέρει ελικόπτερα και αεροσκάφη καθέτου απογειώσεως. Από τεχνικής απόψεως το σκάφος αυτό θα μπορεί να φέρει 12 αεροσκάφη και ισάριθμα ελικόπτερα, επιθετικά ελικόπτερα T-129 (τουρκικής κατασκευής), μεταφορικά ελικόπτερα As 532 Cougar ή Ch-47F Chinook και ελικόπτερα S-70B Seahawk, που θα έχουν ανθυποβρυχιακό ρόλο. Ακόμη, θα δύναται να φιλοξενεί drones (μη επανδρωμένα αεροχήματα τουρκικής κατασκευής).
Το αεροπλανοφόρο θα έχει κεκλιμένη ράμπα απονήωσης, ενώ θα μπορεί να φιλοξενεί αμερικανικά «αόρατα» μαχητικά stealth F-35 Β STOVL με δυνατότητα βραχείας-κάθετης απονήωσης. Η απόκτηση των F-35 σχετίζεται με τους S-400. Οι ΗΠΑ έχουν θέσει δίλημμα στην Άγκυρα στην εξής βάση: Εάν αναπτύξετε τους S-400, δεν θα προχωρήσει η αγορά των F-35, των οποίων η απόκτηση δεν σχετίζεται μόνο με την αλλαγή του ισοζυγίου δυνάμεων στο Αιγαίο, αλλά είναι συναφής και με την υπεροχή την οποία το Ισραήλ διαθέτει στον αέρα.
Ναυτικός σχεδιασμός
Ο ναυτικός σχεδιασμός της Άγκυρας συμπληρώνεται με απόκτηση ενός τουλάχιστον σύγχρονου υποβρυχίου γερμανικής κατασκευής (type 214), το οποίο θα διαθέτει διπλό περίβλημα με ελαστικό αντιμαγνητικό ατσάλι, επιτρέποντας έτσι βύθιση στα 400 μέτρα, ενώ ταυτοχρόνως θα έχει χαρακτηριστικά stealth με χαμηλής έντασης ήχου τορπίλες, για να είναι δύσκολος ο εντοπισμός του.
Οι φρεγάτες TF-100 θα αντικατασταθούν από νέες, τύπου TF-200, οι οποίες θα είναι τα πιο έξυπνα πολεμικά σκάφη που θα ναυπηγηθούν στην Τουρκία. Ήδη, από το 2013 ο τουρκικός στόλος έχει ενισχυθεί με νέες κορβέτες. Στα ανωτέρω προστίθενται από το 2024 περιπολικά σκάφη, που θα διαθέτουν SP92 σόναρ και σύστημα εντοπισμού και καταστροφής υποβρυχίων, καθώς και συστήματα αεράμυνας και προστασίας από επίθεση, η οποία μπορεί να εκτοξευθεί από την ξηρά.
Πέραν τούτων, η Τουρκία ενισχύει τις δυνατότητες του αποβατικού της στόλου με πλοία (Tank Landing Craft), τα οποία δύνανται να μεταφέρουν 250 στρατιώτες και 320 τόνους φορτίου, εννοώντας άρματα μάχης, πυροβόλα και αμφίβια οχήματα. Στον σχεδιασμό περιλαμβάνεται και το σκάφος με την ονομασία «Αμφίβια Μεταγωγική Αποβάθρα» (Amphibious Transport Dock), το οποίο διαθέτουν οι Τούρκοι από το 2013 και μπορεί να μεταφέρει αποβατικά σκάφη, αμφίβια οχήματα και άλλα πολεμικά μέσα. Το εν λόγω σκάφος έχει τέσσερεις βάσεις προσνήωσης ελικοπτέρων και μπορεί να φιλοξενήσει επτά UAV (Μη επανδρωμένα Εναέρια Οχήματα) και να διεξάγει αμφίβιες επιχειρήσεις.
Από το Γιβραλτάρ στη Σομαλία
Εάν δει κάποιος τον χάρτη και αναλύσει την κατάσταση γεωπολιτικά, θα διαπιστώσει ότι η Τουρκία:
1.
Ελέγχει το chokepoint του Βοσπόρου, τα στενά των Δαρδανελλίων και, με τη Βάση στο Κατάρ, έχει ερείσματα στον Περσικό Κόλπο και στο chokepoint των στενών του Χορμούζ.
2.
Με τον έλεγχο της Κύπρου και τη Βάση στη Σομαλία, αφενός μπορεί να ελέγχει την είσοδο και την έξοδο του chokepoint του Σουέζ, και, αφετέρου, δύναται να έχει πρόσβαση στο chokepoint τoυ Bab-El Manded.
3.
Με το αεροπλανοφόρο που έχει στα σκαριά, μπορεί να κινηθεί σε ολόκληρη την Μεσόγειο με μεγαλύτερες από τις υφιστάμενες επιχειρησιακές ικανότητες προς το chokepoint του Γιβραλτάρ και προς τα άλλες θαλάσσιες διόδους, είτε είναι αυτή του Σουέζ είτε εκείνες στα στενά του Xορμούζ και του Bab-El Manded.
Έτσι, η Άγκυρα επιχειρεί πιο ενεργά να είναι παρούσα στο παιχνίδι των θαλάσσιων και ενεργειακών οδών, οι οποίες ελέγχονται από τους Αμερικανούς, και θα δύναται να προσφέρει εναλλακτικές επιλογές δράσης.
Εξαρτήσεις ασφάλειας και εναλλακτικές επιλογές
Δεν ισχυριζόμαστε ότι η Τουρκία θα ελέγχει πλήρως, πέραν του chokepoint του Βοσπόρου και των στενών των Δαρδανελλίων, τα υπόλοιπα chokepoints στα οποία αναφερθήκαμε (Σουέζ, Χορμούζ και Bab-El Manded), αλλά ότι μπαίνει ήδη στο «power game» και ενισχύει τον περιφερειακό και παγκόσμιο ρόλο της, αφού μπορεί να κινείται σε θαλάσσιους διαδρόμους, από τη Μαύρη Θάλασσα και τον Βόσπορο ώς το Αιγαίο και από εκεί είτε προς Γιβραλτάρ είτε προς το Σουέζ και πέραν αυτού, χρησιμοποιώντας την Κύπρο ως μια στρατηγικής σημασίας Βάση.
Είναι η μία κορυφή ενός γεωστρατηγικού τριγώνου με άλλες δύο κορυφές, τη Βάση στο Κατάρ και εκείνη στη Σομαλία, στο πλαίσιο του οποίου θέλει να εγκλωβίσει, εκτός των άλλων, το Ισραήλ και να μπορεί να το απειλεί, λόγω εγγύτητας, κυρίως, προς την Κύπρο, και από θάλασσα και από αέρα.
Ταυτοχρόνως, επιδιώκει να αυξήσει τις δυνατότητες τής ήδη εφαρμοζόμενης πολιτικής του εκκρεμούς, δηλαδή της κίνησής της μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, αναλόγως των συμφερόντων της, γεγονός, όμως, που αυξάνει και τους κινδύνους, διότι, εφόσον ανήκει στο ΝΑΤΟ, κυρίως η Ουάσιγκτον δεν θα αφήσει τους μικρούς ή μεγάλους εκβιασμούς της Άγκυρας χωρίς απάντηση.
Ήδη, μπορεί οι Αμερικανοί να μη χρησιμοποιούν στρατιωτικά μέσα σε βάρος της Τουρκίας, αλλά σίγουρα λαμβάνουν οικονομικά μέτρα στο παρασκήνιο, που πλήττουν την τουρκική λίρα και γενικότερα την οικονομική, τραπεζική και νομισματική σταθερότητα. Αυτή, όμως, η οικονομική και νομισματική αποδυνάμωση της Τουρκίας βολεύει και τη Ρωσία, που δίνει στηρίγματα έναντι ανταλλαγμάτων στην Άγκυρα, αλλά βολεύει ταυτόχρονα και την Ε.Ε.
Θεωρητικά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι την καθιστά πιο ευάλωτη. Όμως, τόσον ο Ερντογάν όσο και οι Κεμαλιστές παίζουν το χαρτί του πατριωτισμού και του εθνικισμού, με σημεία αναφοράς τους εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς, όπως είναι η Ελλάδα, η Κύπρος και οι Κούρδοι. Βεβαίως, το πλεονέκτημα της Τουρκίας έναντι των ΗΠΑ είναι η αδυναμία εναλλακτικού συστήματος ή υποσυστήματος και υποσυστημάτων ασφάλειας στην περιοχή και ενεργειακών συμφερόντων.
Το μόνο εναλλακτικό σύστημα ασφάλειας είναι αυτό του Ισραήλ. Το κενό που υπάρχει στον χώρο από τα Βαλκάνια ώς τη Μέση Ανατολή αναγκάζει κυρίως τις ΗΠΑ να έχουν μια ιδιαίτερη εξάρτηση έναντι της Άγκυρας. Και εδώ είναι οι ευθύνες των Αθηνών και της Λευκωσίας, οι οποίες, σε συνεργασία με το Ισραήλ, θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει στην οικοδόμηση μιας εναλλακτικής στρατηγικής που θα απεγκλωβίζει τις ΗΠΑ, έστω και μερικώς, από την Άγκυρα.
Σημασία του East/Med
Η πολιτική απόφαση για την κατασκευή του East/Med μετά την τριμερή Κύπρου - Ελλάδας - Ισραήλ έφερε την τουρκική αντίδραση. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει τη σημασία του εν λόγω αγωγού, ο οποίος δεν έχει μόνο απλό ενεργειακό χαρακτήρα, αλλά σαφή γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό. Μπορεί να λάβει ακόμη και μορφή υποσυστήματος ασφάλειας, που δεν θα αλλάξει μόνον τα στρατιωτικά, αλλά και τα ενεργειακά και οικονομικά ισοζύγια μεταξύ Κύπρου, Ελλάδας και Ε.Ε., από τη μια, συγκριτικά μ’ εκείνα μεταξύ της Ε.Ε. και της Τουρκίας, από την άλλη. Σημειώνουμε, συναφώς, τα εξής:
1.
Τα συμφέροντα της Κύπρου με την Ε.Ε. θα είναι πολύ πιο μεγάλα μέσω του East/med απ’ ό,τι είναι σήμερα και θα εξισορροπούν εκείνα τα οποία η Ε.Ε. εξυπηρετεί μέσω Τουρκίας. Διότι, η Κύπρος, μαζί με το Ισραήλ, θα τροφοδοτούν την Ε.Ε. με φυσικό αέριο. Ταυτοχρόνως, θα γίνουν ευρωπαϊκές συγχρηματοδοτήσεις και στο παιγνίδι της ασφάλειας θα εμπλέκεται το Ισραήλ, που συνιστά την πρώτη περιφερειακή δύναμη παγκόσμιας εμβέλειας.
Ο East/Med δεν συνιστά έναν απλό σωλήνα παροχής φυσικού αερίου, αλλά έναν ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό με την εμπλοκή κεφαλαίων και άλλων μέσων, καθώς και δημιουργίας συνθηκών ασφάλειας. Αυτά γίνονται κατανοητά από την Τουρκία, γι’ αυτό φωνασκεί και, εφόσον δεν καταφέρει να σκοτώσει αυτό το στρατηγικό πλάνο, αντιλαμβάνεται ότι, ακόμη και αν δεν περιορίζεται η ισχύς της, χάνει από τον γεωπολιτικό της ρόλο, αφού δημιουργούνται συνθήκες αποτροπής έναντι των απειλών της, λόγω εμπλοκής της Ε.Ε. και του Ισραήλ, ενώ μειώνεται ο ενεργειακός της σχεδιασμός για να περάσει το κυπριακό φυσικό αέριο, καθώς και αυτό του Ισραήλ, μέσω Τουρκίας προς την Ε.Ε.
Ο East/Med βάζει τέλος, κατά μεγάλη πιθανότητα, στον αγωγό μέσω Τουρκίας, και βγάζει την Κύπρο από την παγίδευση, στην οποία την οδηγούσαν όσοι ισχυρίζονταν ότι, είτε εντός είτε εκτός Κραν Μοντανά, θα πρέπει να δώσουμε δώρο προς την Άγκυρα τον αγωγό προς τα τουρκικά παράλια, για να γίνει διαλλακτικότερη στη λύση. Ο East/Med δημιουργεί ένα νέο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον, που εξυπηρετεί τον δικέφαλο στρατηγικό μας στόχο. Και αν δεν είναι στρατηγικός στόχος ακόμη, θα πρέπει να γίνει. Δηλαδή: Α. Διατήρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στη ζωή και αποτροπή, αφενός, της διάλυσής της, και, αφετέρου, της τουρκικής απειλής Β. Ασφαλής εκμετάλλευση του φυσικού αερίου.
Η Βάση Α. Παπανδρέου
Υπό αυτές, όμως, τις συνθήκες, το σύστημα ασφάλειας έχει μεγάλη σημασία. Συνεπώς, η Κύπρος δεν μπορεί να αναμένει τη δική της υπεράσπιση από το Ισραήλ, εκτός και αν και η ίδια προχωρήσει σε λήψη μέτρων, όπως την παραχώρηση της Βάσης Ανδρέας Παπανδρέου για διευκολύνσεις των Ισραηλινών και άλλων χωρών, με τις οποίες η Κυπριακή Δημοκρατία θα προχωρήσει, λόγω του φυσικού αερίου, σε συμμαχίες.
Ως προς την κυπριακή ΑΟΖ, είχαμε πολλάκις, από αυτές τις στήλες, υποστηρίξει και είχαμε καταγράψει αριθμό ρωσικών, σουηδικών και γαλλικών πυραυλικών συστημάτων εδάφους - θαλάσσης όπως οι Exocet νέας γενιάς, που μπορούν να καλύψουν με το βεληνεκές τους το σύνολο της κυπριακής ΑΟΖ, καθότι σήμερα το βεληνεκές φτάνει ώς τα 70 χιλιόμετρα.
Ταυτοχρόνως, θα πρέπει να μελετηθεί η αγορά πολεμικών σκαφών - δύο φρεγατών ή αντιτορπιλικών -, η ενοικίαση ή ακόμη και αγορά πολεμικών μαχητικών από την Ελλάδα με κυπριακό εθνόσημο, που θα σταθμεύουν στη Βάση Ανδρέας Παπανδρέου. Οι κινήσεις αυτές μπορούν να γίνουν και να έχουν αποτέλεσμα μόνο στο πλαίσιο στρατηγικής συμμαχίας με την Ελλάδα και το Ισραήλ και την ανοχή ή την ευλογία των ΗΠΑ, εφόσον μια τέτοια συμμαχία θα είναι ενταγμένη στο ευρωπαϊκό και γενικά το δυτικό σύστημα ασφάλειας.
Συνιστά εξισορροπητική της Τουρκίας στρατηγική αναγκαιότητα στην προσπάθειά της να αναδειχθεί σε θαλασσοκράτειρα, στο πλαίσιο της αναθεωρητικής της πολιτικής, με την Κύπρο να θεωρείται βασικός πυλώνας τουρκικού ελέγχου για την υλοποίηση του σεναρίου της Νεο-Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το Κραν Μοντανά είναι σταθμός για την υλοποίηση μιας τέτοιας πολιτικής.
Απλώς, η Τουρκία θεώρησε ότι, μέσω του λεγόμενου κεκτημένου των συνομιλιών, πήρε την ομοσπονδία και, σ’ ένα νέο γύρο, θα πάρει τα υπόλοιπα, έχοντας κατά νουν ότι, ούτως ή άλλως, ελέγχει τον βορρά, οπότε στόχος είναι ο έλεγχος και του νότου. Το Κραν Μοντανά αποδείχθηκε λάθος, αφού η Τουρκία δεν είχε πρόθεση λύσης και δη στρατιωτικής αποχώρησης από την Κύπρο, εφόσον ενίσχυσε τα κατεχόμενα και εφόσον θεωρούσε και θεωρεί το νησί ως δική της Βάση για την επιβολή της ως θαλασσοκράτειρας και περιφερειακής δύναμης παγκόσμιων διαστάσεων, με έλεγχο ή συμμετοχή στον έλεγχο βασικών θαλάσσιων οδών του εμπορίου και της ενέργειας και με ένα εμφανές γεωπολιτικό τρίγωνο Κύπρου, Κατάρ, Σομαλίας.
Κι όμως, χωρίς να αλλάξει τίποτε, ούτε ιώτα από την τουρκική στρατηγική, υπάρχει επιμονή στο ίδιο λάθος, δηλαδή σ’ ένα νέο Κραν Μοντανά, αντί στην υιοθέτηση και εφαρμογή μιας εναλλακτικής στρατηγικής. Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί και ας αποφύγουμε αυτό το οποίο έχει πει ο Αϊνστάιν, του οποίου ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την ευφυΐα. Υποστήριξε, λοιπόν, ότι το ένα λάθος μπορεί να συγχωρεθεί, όμως, πρόσθεσε, η συνειδητή επανάληψη του ίδιου λάθους είναι βλακεία…
ΓΙΑΝΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Δρ Διεθνών Σχέσεων
16/5/2018
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Απλώνει τα δίχτυα της στα Βαλκάνια η Τουρκία.
Η Αγκυρα εκμεταλλεύθηκε την απουσία σαφούς πολιτικής εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην περιοχή για να ενισχύσει την παρουσία της στον κοινωνικό, οικονομικό, ακόμη και στον πολιτικοστρατιωτικό τομέα
Πριν από μερικές ημέρες, το ισλαμικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) εγκαινίασε τα νέα γραφεία του στα Σκόπια. Η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (πΓΔΜ) είναι μία από τις ελάχιστες χώρες στις οποίες το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας έχει ανοίξει ή σχεδιάζει να ανοίξει γραφεία. Οι υπόλοιπες είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Βρετανία, η Ρωσία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Το ΑΚΡ έχει επίσης γραφεία, για ευνόητους λόγους, στις Βρυξέλλες (έδρα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και γενικότερα κέντρο λήψης αποφάσεων), καθώς και στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο. Ηδη από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας τής πΓΔΜ και με ιδιαίτερο ζήλο μετά την άνοδο στην εξουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Τουρκία διεισδύει όλο και βαθύτερα στον βόρειο γείτονά μας.
Η τουρκική παρουσία στα Βαλκάνια ίσως να είναι ο σοβαρότερος από τους λόγους που έχει η Αθήνα ώστε να αναλάβει την πρωτοβουλία να λύσει μια σειρά από εκκρεμότητες στην περιοχή - με σοβαρότερη όλων το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ. Ωστόσο, η ελληνική πλευρά δεν έχει αναδείξει όσο θα έπρεπε αυτή την πτυχή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι την έχει υποτιμήσει. Αν το είχε πράξει, τότε ίσως να ήταν λιγότερες οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της Ελλάδος απέναντι σε μια συμβιβαστική λύση. Εμπειροι διπλωματικοί παράγοντες σημειώνουν ότι αν το «αγκάθι του Μακεδονικού» έπαυε να υπάρχει, τότε η Αθήνα θα μπορούσε να διευρύνει ξανά την επιρροή της στη γειτονική χώρα, ενώ ανάλογη εξέλιξη θα μπορούσε να συμβεί και στις σχέσεις με την Αλβανία. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι η Αθήνα θα πρέπει να κάνει εκπτώσεις στις συνομιλίες με αυτές τις δύο χώρες.
Από τον Οζάλ στον Ερντογάν
Η τουρκική επιρροή όμως στη Βαλκανική έχει αυξηθεί σημαντικά και η αντιστροφή ή έστω η απονεύρωσή της θα είναι δύσκολο εγχείρημα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι εν όψει των διπλών, προεδρικών και βουλευτικών, εκλογών της 24ης Ιουνίου, ο πρόεδρος Ερντογάν προετοιμάζει, εντός του Μαΐου, μεγάλη ομιλία στην πρωτεύουσα της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης, στο Σαράγεβο, όπου αναμένεται να συγκεντρωθεί πλήθος κόσμου από τις τουρκικές κοινότητες των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, καθώς και γενικότερα μουσουλμάνοι. Αλλωστε η Βοσνία βρίσκεται στο επίκεντρο της τουρκικής πολιτικής στα Βαλκάνια. Μετά τη νίκη του ΑΚΡ στις εκλογές στις 30 Μαρτίου 2014, ο κ. Ερντογάν είχε μάλιστα ευχαριστήσει ονομαστικά «τους αδελφούς μας» από τη Βοσνία, την πΓΔΜ και το Κόσοβο για τη βοήθειά τους στην εκλογική επικράτηση.
Η Αγκυρα εκμεταλλεύθηκε την απουσία σαφούς πολιτικής εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στην περιοχή επί τουλάχιστον μία 15ετία για να ενισχύσει την πολυεπίπεδη παρουσία της στον κοινωνικό, οικονομικό, ακόμη και στον πολιτικοστρατιωτικό τομέα. Η προεργασία είχε ξεκινήσει ήδη από τον εμφύλιο πόλεμο στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, την περίοδο 1992 - 1995, όταν η Αγκυρα είχε στείλει μυστικά στρατιωτική βοήθεια στους μουσουλμάνους, σε στενή συνεργασία με άλλες μουσουλμανικές χώρες, μεταξύ των οποίων και το Ιράν. Μέσω τόσο κρατικών υπηρεσιών όσο και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ), η Τουρκία, με βασικό ιθύνοντα νου κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας τον πρώην πρωθυπουργό και πρώην υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, έβαλε γερές βάσεις άσκησης επιρροής, χτίζοντας επί της κληρονομιάς που είχαν αφήσει δύο άλλοι τούρκοι πολιτικοί: ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος Τουργκούτ Οζάλ και ο πρώην υπουργός Ισμαήλ Τζεμ. Αυτό που πρόσθεσαν οι κ.κ. Νταβούτογλου και Ερντογάν ήταν το ισλαμικό στοιχείο.
Πλέον, κυβερνητικές και διπλωματικές πηγές τονίζουν ότι η Αθήνα έχει μόνο μία επιλογή για να ανακόψει την τουρκική κινητικότητα στη Βαλκανική: να συνεργαστεί με την ΕΕ, αλλά και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που επιδιώκουν να αναζωογονήσουν την ευρωατλαντική προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων. Σε διαφορετική περίπτωση, η Αθήνα θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τουρκικό κίνδυνο τόσο εξ Ανατολών όσο και από τον Βορρά. Η Ελλάδα έχασε μια μεγάλη ευκαιρία για να συμπήξει ένα ισχυρό βαλκανικό μέτωπο στην έξαρση του Προσφυγικού, στα τέλη του 2015, όταν υπήρχε ένας κοινός «κίνδυνος». Αντίθετα, βρέθηκε τελικώς με σφραγισμένα τα σύνορα, αφήνοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων σε άλλους. Ευτυχώς, αργότερα σημειώθηκε μια στροφή, αλλά ο δρόμος για την αντιστροφή της τάσης παραμένει μακρύς.
Οι σχέσεις Αγκυρας - Σκοπίων
Σε σχέση με την πΓΔΜ, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που στους περισσότερους διαφεύγει. Ο τούρκος «εθνάρχης» Μουσταφά Κεμάλ «Ατατούρκ» γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και φοίτησε σε στρατιωτική σχολή στην Μπίτολα από το 1896 ως το 1899. Οι ιστορικοί δεσμοί που έχει αφήσει πίσω της η Οθωμανική Αυτοκρατορία στα Βαλκάνια είναι περίπλοκοι. Σύμφωνα επίσης με ορισμένες πηγές, περίπου 6 εκατομμύρια Τούρκοι έχουν προγόνους που κατάγονταν από την πΓΔΜ, ενώ παράλληλα η τουρκική μειονότητα στην πΓΔΜ αριθμεί περί τα 80.000 άτομα.
Από τις πρώτες ημέρες της ανεξαρτησίας της πΓΔΜ και με δεδομένη τη διαμάχη με την Ελλάδα για το Ονοματολογικό, ο τότε πρόεδρος Κίρο Γκλιγκόροφ επεδίωξε στενές σχέσεις με την Αγκυρα. Το ελληνικό εμπάργκο εμβάθυνε ακόμη περισσότερο τις σχέσεις Σκοπίων - Αγκυρας και πολλές οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες υπεγράφησαν. Παράλληλα, η Τουρκία έχει προσφέρει κατά καιρούς σημαντική στρατιωτική βοήθεια καθώς και εκπαίδευση σε στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ έχει ηγηθεί πολλών από τις διεθνείς επιχειρήσεις στη χώρα, είτε πριν είτε μετά τις εμφύλιες συγκρούσεις του 2001.
Η αναπτυξιακή βοήθεια της Τουρκίας (ιδιαίτερα μέσω της ΤΙΚΑ) εστιάζει στην κατασκευή ή ανακατασκευή σχολείων, στην προώθηση γεωργικών έργων, στη συντήρηση οθωμανικών μνημείων και στη χορήγηση υποτροφιών - ιδιαίτερα μέσω της Diyanet. Στον οικονομικό τομέα, η Τουρκία αποτελεί σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία (2016) τον τρίτο μεγαλύτερο επενδυτή στην πΓΔΜ με επενδύσεις που ανέρχονται σε περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Υπάρχει μεγάλη παρουσία στον κατασκευαστικό τομέα, αλλά και στον τραπεζικό, ιδιαίτερα λόγω της Halkbank, πιστωτικού ιδρύματος που βρίσκεται κοντά στον πρόεδρο Ερντογάν και έγινε γνωστό λόγω του ρόλου που φέρεται να έχει διαδραματίσει στο σκάνδαλο παράκαμψης των κυρώσεων εναντίον του Ιράν. Η θυγατρική της Halkbank στην πΓΔΜ είναι η πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα. Παράλληλα, το 2008 η τουρκική TAV κέρδισε 20ετές συμβόλαιο για τη διαχείριση των αεροδρομίων στα Σκόπια και στην Οχρίδα.
Μια εξέλιξη που παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και την οποία έχει αναδείξει ο άλλοτε επικεφαλής του γραφείου της γκιουλενικής εφημερίδας «Zaman» στην Αγκυρα Αμπντουλάχ Μποζκούρτ αφορά την απόπειρα, όπως ο ίδιος επισημαίνει, ισλαμικής ριζοσπαστικοποίησης πολιτών της πΓΔΜ από ισλαμικές ΜΚΟ που ελέγχει και χρηματοδοτεί μέσω διαφόρων δικτύων ο κ. Ερντογάν. Σύμφωνα με τον κ. Μποζκούρτ, η ΙΗΗ (που είχε εμπλακεί και στο επεισόδιο με το πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» το 2010 στο Ισραήλ) και άλλη μία ΜΚΟ με την επωνυμία «Ιδρυμα Κοινωνικού Ιστού» στρατολογούν νεαρά άτομα στον τζιχάντ. Ο επικεφαλής της ΙΗΗ Μπουλέντ Γιλντιρίμ φέρεται να διατηρεί στενές σχέσεις με τον επικεφαλής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν, άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του κ. Ερντογάν. Στο δε «Ιδρυμα Κοινωνικού Ιστού» φέρεται να κινεί τα νήματα ο ιμάμης Νουρεντίν Γιλντίζ, για τον οποίο υπάρχουν στοιχεία ότι συνεργάζεται με την ΙΗΗ.
Την ίδια στιγμή η ΤΙΚΑ, που διατηρεί γραφείο στα Σκόπια και είχε χρηματοδοτήσει περίπου 600 έργα στη χώρα μέχρι τα τέλη του 2017, έχει συνεργαστεί με τοπικές ισλαμικές ανθρωπιστικές οργανώσεις που σχετίζονται με τις δύο τουρκικές NGO. Παράλληλα, με σκοπό να εξουδετερώσει την επιρροή του δικτύου των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του Φετουλάχ Γκιουλέν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016, η τουρκική κυβέρνηση συνέστησε κρατικό εκπαιδευτικό ίδρυμα με την ονομασία «Maarif». Το δίκτυο Γκιουλέν αξιοποιήθηκε πλήρως από το ΑΚΡ για την άσκηση επιρροής στα Βαλκάνια αλλά πλέον ο κ. Ερντογάν ζητεί από όλες τις χώρες να κλείσουν τα σχολεία του.
Οι προνομιακές σχέσεις με Σκόπια, Βοσνία, Κόσοβο και Αλβανία
Σε ομιλία του στο Σαράγεβο το 2009, ο κ. Νταβούτογλου είχε αναφερθεί στην Pax Ottomana ως τη «Χρυσή Εποχή των Βαλκανίων». Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Οπως προαναφέρθηκε, οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη είναι οι στενότερες που διατηρεί η Αγκυρα με μία από τις βαλκανικές χώρες. Ο Μπακίρ Ιζετμπέγκοβιτς, μέλος του τριμερούς προεδρείου της χώρας από την πλευρά των βόσνιων μουσουλμάνων, είναι στενός φίλος του προέδρου Ερντογάν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις γενικές εκλογές του 2014, το τοπικό υποκατάστημα της τουρκικής κρατικής τράπεζας Ziraat έδωσε στο βοσνιακό (μουσουλμανικό) ομοσπονδιακό κρατίδιο δάνειο ύψους 50 εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο και... παρέλαβε ο κ. Ιζετμπέγκοβιτς. Η Τουρκία έχει στηρίξει όσο καμία άλλη το αίτημα της Βοσνίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ (το ίδιο ένθερμα στηρίζει τη νατοϊκή ενσωμάτωση της πΓΔΜ για την οποία, με αστερίσκο, δηλώνει ότι αναγνωρίζει ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»). Οι ΤΙΚΑ, Diyanet και το ίδρυμα Yunus Emre είναι πολύ δραστήρια στη Βοσνία, ενώ η αποκατάσταση οθωμανικών μνημείων είναι συνεχής στο πλαίσιο μιας «διπλωματίας των τεμενών» (mosque diplomacy).
Εξίσου βαθιά επιρροή ασκεί η Τουρκία στην Αλβανία και στο Κόσοβο, αν και η πρόσφατη υπόθεση της απαγωγής έξι τούρκων υπηκόων, με ιδιωτικό τζετ, από την Πρίστινα δημιούργησε μεγάλη ένταση, καθώς έφερε στην επιφάνεια τη σύγκρουση του κοσοβάρου προέδρου Χασίμ Θάτσι (που μάλλον δεν είχε πρόβλημα με αυτή την προκλητική ενέργεια) και του πρωθυπουργού Ραμούς Χαραντινάι (που την καταδίκασε). Η Αγκυρα πάντως θεωρεί πολύ σημαντικό το Κόσοβο και μόνο το 2015 κατευθύνθηκαν σε αυτό πάνω από 316 εκατομμύρια ευρώ σε άμεσες επενδύσεις. Εχουν επίσης, με κονδύλια της ΤΙΚΑ, αναστηλωθεί σχεδόν όλα τα τζαμιά του Κοσόβου, ενώ η Τουρκία έφθασε στο σημείο να πείσει για αλλαγές σχεδόν σε όλα τα σχολικά βιβλία για να εξωραϊστεί η οθωμανική ιστορία στην περιοχή.
Σε ό,τι αφορά την Αλβανία, ο κ. Ερντογάν έχει αναπτύξει στενή σχέση με τον πρωθυπουργό Εντι Ράμα και δεν είναι λίγοι όσοι εκτιμούν ότι η σχέση αυτή έπαιξε ρόλο στην προσφυγή του τότε επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Συνταγματικό Δικαστήριο για την ακύρωση της Συμφωνίας Θαλασσίων Ζωνών που είχε υπογραφεί με την Ελλάδα το 2009. Οι σχέσεις των δύο ανδρών πέρασαν κρίση λόγω του πιεστικού αιτήματος του τούρκου προέδρου να κλείσουν τα γκιουλενικά σχολεία στην Αλβανία. Ωστόσο, υπήρξαν αντιστάσεις διότι τα παιδιά πολλών μελών της αλβανικής ελίτ φοιτούν σε αυτά τα σχολεία. Οι δύο χώρες διατηρούν πάντως στενές στρατιωτικές σχέσεις ήδη από τη δεκαετία του 1990. Το 1992 υπέγραψαν συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας, τουρκικά πλοία επισκέπτονται συχνά αλβανικά λιμάνια, ενώ η συνεργασία ενισχύθηκε μετά την ένταξη της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ.
Χώρα-κλειδί για την Αγκυρα και τη διεύρυνση της επιρροής της στα Βαλκάνια είναι η Σερβία. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, ιδιαίτερα μέσω της οικονομικής συνεργασίας (π.χ. εξαγορά τραπεζών), των υποτροφιών ή της απόπειρας μεσολάβησης ανάμεσα σε Σερβία, Κροατία και Βοσνία, τα αποτελέσματα υπήρξαν μετρημένα. Πλέον, με την ΕΕ να αποδίδει μεγάλη σημασία στην προσέγγιση της Σερβίας με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και ενδεχομένως την ένταξή της στην Ενωση με ορίζοντα το 2025, οι σερβοτουρκικές σχέσεις έχουν όρια στην περαιτέρω ανάπτυξή τους.
Οι τρεις πυλώνες της τουρκικής επιρροής
ΤΙΚΑ: Η Τουρκική Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας ιδρύθηκε επί προεδρίας Οζάλ. Αναβαθμίστηκε με την έλευση του ΑΚΡ στην εξουσία, όταν τοποθετήθηκε επικεφαλής ο σημερινός διευθυντής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν. Είναι πολύ ενεργή σε Αλβανία, Κόσοβο, Βοσνία και πΓΔΜ, με έμφαση στη χρηματοδότηση της ανακατασκευής οθωμανικών τεμενών.
Diyanet: Η Προεδρία Θρησκευτικών Υποθέσεων είναι η υψηλότερη θρησκευτική αρχή στην Τουρκία. Το προσωπικό της είναι περίπου 100.000 και ο προϋπολογισμός μεγαλύτερος από πολλών υπουργείων. Μετά το πραξικόπημα του 1980, οι αρμοδιότητες επεκτάθηκαν ώστε να καλύπτουν και Τούρκους του εξωτερικού. Εκπαιδεύει και πληρώνει ιμάμηδες για τουρκικές κοινότητες σε τρίτες χώρες, παρέχει υποτροφίες σε μουσουλμάνους τρίτων χωρών που θέλουν να αποκτήσουν ισλαμική θεολογική εκπαίδευση και ανακατασκευάζει τεμένη σε συνεργασία με την ΤΙΚΑ.
Yunus Emre: Το ίδρυμα που έλαβε την ονομασία του από τον γνωστό ποιητή του 14ου αιώνα έχει την αρμοδιότητα προώθησης του τουρκικού πολιτισμού στο εξωτερικό. Ιδρύθηκε από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν το 2007 και ξεκίνησε να λειτουργεί το 2009 μέσω της ίδρυσης πολιτιστικών κέντρων που σήμερα υπάρχουν σε 40 χώρες, μεταξύ των οποίων οι Αλβανία, Βοσνία, Κόσοβο (υπάρχουν τρία, σε Πρίστινα, Πρίζρεν και Πετς), πΓΔΜ, Σερβία. Πρόσφατα ζητήθηκε να ανοίξει και παράρτημα στην Ελλάδα.
Αθανασόπουλος Αλ. Άγγελος
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=973925
06/05/2018
Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
2.
Με όχημα θρησκεία και μετανάστες η διείσδυση του Ερντογάν
στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
Την σταθερά προσηλωμένη πολιτική στην εμπέδωση της ισχυρη πολιτικής, οικονομικής και πολιτισμικής επιρροής στα Βαλκάνια, επαναβεβαίωσε ο Τούρκος ηγέτης Ταγιπ Ερντογάν κατά την διάρκεια της εντυπωσιακά θερμής συνάντησης που ειχε με τον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βουσιτς στην Άγκυρα.
Ταυτόχρονα με όχημα τις θρησκευτικές κοινότητες των τούρκων μεταναστών επιδιώκει την ενίσχυση της επιρροής της Άγκυρας επι των μουσουλμανικών κοινοτήτων της Ευρώπης.
Ο κ. Ερντογαν έχοντας δίπλα του τον κ. Βουσιτς που συνεχίζει μια μαλλον αρνητική παράδοση των τελευταίων ετών, που το Βελιγράδι δείχνει να παλινδρομεί μεταξυ Βρυξελλών, Μόσχας και Άγκυρας, βρήκε την ευκαιρία να στείλει το μήνυμα του στην Ευρώπη κατηγορώντας την Δύση ότι «δεν αντέχει την παρουσία της Τουρκίας στα Βαλκάνια».
«Η Δύση δεν μπορεί πραγματικά να αντέξει την τουρκική στάση ειδικά στα Βαλκάνια, καθως και τα βήματα, τις πρωτοβουλίες, τις προσπάθειες που αναλαμβάνει η Τουρκία στην περιοχή», ειπε ο κ. Ερντογαν προειδοποιώντας όμως ότι «ειτε το αντέχει ειτε όχι η Δύση, θα κανουμε ότι μπορούμε με την ΤΙΚΑ (Τουρκική Υπηρεσία Ανάπτυξής και Συνεργασίας)…», κάνοντας ειδική αναφορα σε 220 προγράμματα της ΤΙΚΑ που υλοποιούνται στην Σερβία.
«Η Τουρκία είναι η μεγαλύτερή δύναμη, η ισχυρότερή χώρα των Βαλκανίων. Το τι σκέπτεται η Τουρκία είναι σημαντικό..» ειπε ο κ. Βουσιτς…
Ο Τούρκος πρεσβευτής στα Τίρανα Μουράτ Αχμετ Γιουρουκ μιλώντας στην αλβανική εφημεριδα Albanian Daily News παρουσίασε ένα συνοπτικό μανιφέστο της τουρκικής πολιτικής στα Βαλκάνια, που πλεον σε χώρες όπως η Αλβανια, η Βοσνία, το Κόσσοβο, εχει συμπεριλαβει ως βασικό στοιχείο την καταπολέμηση του κινήματος Φετουλαχ Γκιουλεν το οποίο μεχρι και πριν την απόπειρα πραξικοπήματος αποτελούσε μέσω των σχολείων και των φιλανθρωπικών οργανισμών, το μακρύ χέρι της τουρκικής πολιτικής διείσδυσης όχι μονο στα Βαλκάνια αλλα και στην Αφρική και στην Ασία.
Ο τούρκος πρεσβευτής εκφράζει την διαφωνία του στην χρήση του όρου «Δυτικά Βαλκάνια» κάνοντας λόγο για ενιαίο χώρο , των Βαλκανίων, στον οποίο ανήκει η Τουρκία και στον οποίο βρισκεται από τον 14ο αιώνα (σ.σ. εννοει με την Άλωση της Πόλης).
Απορρίπτει ότι κίνητρο της τουρκικής παρουσίας στα Βαλκάνια είναι ο νεοοθωμανισμός, επισημαίνει τους στενούς δεσμούς της Τουρκίας με την περιοχη αναφέροντας μαλιστα οτι ο 1 στους 3 πολίτες της Τουρκίας εχει καταγωγή από τα Βαλκάνια και κανει ειδική μνεία στο γεγονός ότι η παρέμβαση της Τουρκίας ειναι σε προγράμματα, οικονομικά, κοινωνικά εκπαιδευτικά, προστασίας της κοινής πολιτιστικής κληρονομίας.
Στην Αλβανια η ΤΙΚΑ εχει υλοποιήσει 400 προγράμματα τα οποία δεν αφορούν μονο την αναστήλωση μνημείων (τζαμιά, γεφύρια κλπ) που αποτελούν μέρος της «κοινής ιστορικής κληρονομιάς», αλλα και την κατασκευή και λειτουργία Σχολείων, παιδικών σταθμών, αγροτικών υποδομών, νοσοκομείων κ.α.
Σε σχεση με όλα οσα έγιναν τα προηγούμενα χρονια με τις προεκλογικές καμπάνιες για το τουρκικο Δημοψήφισμα σε πολλές χώρες της Ευρώπης που υπάρχουν τουρκικές κοινότητες εχει ενδιαφερον το πως συνεχίζεται η διείσδυση της Τουρκίας που αντιμάχεται την ενσωμάτωση των τούρκων στις δυτικές κοινωνίες. Ετσι προκαλεί ακομη περισσοτερο την ανάπτυξη των ρατσιστικών και ξενοφοβικων κινημάτων και συγχρόνως αποκτά άμεση επιρροή σε μια εκλογική μάζα που σταδιακά θα μπορεί να επηρεάζει και τις εκλογές σε χώρες όπως η Αυστρία, η Ολλανδία ακομη και η Γερμανία.
Η Τουρκική επιρροή στην Ευρώπη δεν θα επρεπε να υποτιμάται καθως υπαρχει ενεργός εμπλοκή και ανάμειξη της πολιτικής με την θρησκεία.
Η διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων Diyanet ελέγχεται άμεσα από την πολιτική εξουσία και υπάγεται το Υπουργείο Θρησκευτικών Υποθέσεων, και διαθέτει 2000 άτυπα «παραρτήματα» στην Ευρώπη με ερευνητές να υποστηρίζουν ότι ελέγχει τουλάχιστον 1300 τζαμιά, ένα δίκτυο εξαιρετικά ισχυρό…
Η Diyanet, ιδρύθηκε το 1924 για να κρατήσει υπό έλεγχο τις θρησκευτικές κοινότητες στην Τουρκία όταν ο Κεμαλ κατήργησε το Σειχουλισλάμη, τον κύριο θρησκευτικο θεσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η θρησκεία εχει γινει εργαλείο στα χέρια του ΑΚΡ και του Ταγίπ Ερντογαν και κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η Diyanet. Ο επικεφαλής της Δρ. Αλί Ερμπάς ο οποίος μόλις στις 6 Απριλίου έστειλε το εξής μήνυμα μέσω του twitter: «Ο κυρίαρχος λόγος της ύπαρξης μας, είναι να κυριαρχήσουμε στον κόσμο..».
Η Diyanet λειτουργεί πλεον με στόχο όχι μονο τους Τούρκους της Ευρώπης αλλα και ολους τους μουσουλμάνους οι οποίοι αισθάνονται περιθωριοποιημένοι λόγω της ανόδου των ξενοφοβικων αισθημάτων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες αν και κυρίως οι Άραβες είναι αρκετά επιφυλακτικοί έναντι των νεοθωμανικό οραμάτων, λόγω και της μακράς κατοχής των αραβικών εδαφών από την Οθωμανικη Αυτοκρατορία. Και ο κίνδυνος, ο εξωστρεφής τουρκικός εθνικισμος με το θρησκευτικο υπόβαθρο να «μπολιάσει» και τις μη τουρκικές, μουσουλμανικές κοινότητες στην Ευρώπη, είναι πλεον και υπαρκτός και ανησυχητικός.
Νίκος Μελέτης
https://hellasjournal.com/2018/05/me-ochima-thriskia-metanastes
-i-diisdysi-tou-erntogan-sta-valkania-ke-tin-evropi/
9/5/2018