IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Η "Mission Impossible" του Μπλίνκεν Του Κώστα Ράπτη Διπλωματία σήμαινε κάποτε το να συνομιλείς πρωτίστως με τους αντιπάλους σου. Για αυτό άλλωστε ονομάσθηκε "μάγος της διπλωματίας" ο προσφάτως αποθανών Χένρι Κίσσινγκερ, ο οποίος άλλαξε την πορεία της Ιστορίας με το μυστικό ταξίδι του στην Κίνα του Μάο Τσετούνγκ και μοιράσθηκε το Νόμπελ Ειρήνης με τον Βορειοβιετναμέζο ομόλογό του για τη συμφωνία που τερμάτισε την αμερικανική εμπλοκή στον πόλεμο του Βιετνάμ. Όμως στις μέρες μας διπλωματία είναι για τις ΗΠΑ το να συνομιλούν αποκλειστικά με τους συμμάχους τους - και μάλιστα να μην εισακούονται καν από αυτούς. Το μαρτυρεί αυτό η εν εξελίξει περιοδεία του Άντονι Μπλίνκεν στη Μέση Ανατολή, η πέμπτη μετά την ανάφλεξη της 7ης Οκτωβρίου. Την υποβάθμιση αυτή της διπλωματικής ισχύος επέφερε η αποκλειστική επένδυση στη γλώσσα της στρατιωτικής ισχύος, ο εγκλωβισμός των ΗΠΑ στην εικόνα ηθικής ανωτερότητας που έχουν για τον εαυτό του και η υπέρμετρ

  ΗΠΑ-Ελλάδα και η Αμερικανική στρατηγική: Αναφορά στο δόγμα Μονρόε. Η Αμερικανική εξωτερική πολιτική από την Ελληνική Επανάσταση μέχρι σήμερα και τα διδάγματα για την Ελλάδα. Μετά την Αμερικανική Επανάσταση και επί ενάμιση αιώνα μέχρι και τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι ΗΠΑ κινήθηκαν αντίρροπα στις τότε ηγεμονικές δυνάμεις της Ευρώπης κατορθώνοντας όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά, επιπλέον, αφενός να επιτύχουν μια από τις μεγαλύτερες εδαφικές επεκτάσεις στην Βόρειο Αμερική, και αφετέρου, την δεκαετία του 1940 να διαδεχθούν την Μεγάλη Βρετανία ως ηγέτιδα ναυτική δύναμη. Μεταπολεμικά αποτέλεσε την πανίσχυρη ηγεμονική υπερδύναμη που εξισορροπούσε την Σοβιετική Ένωση μέχρι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Βασικά και ουσιαστικά, η δημιουργία και η εξέλιξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως πλανητικής υπερδύναμης αποτελεί το σημαντικότερο γεγονός της σύγχρονης Μεταμεσαιωνικής ιστορίας i . Μερικές μόνο δεκαετίες μετά την δημιουργία των ΗΠΑ το δόγμα του προέδρου Μονρόε για την κατανομή ρόλων σε πλαν

       Αν πρέπει να συλληφθεί και να δικαστεί ο Πούτιν, θα έπρεπε να δικαστούν επίσης οι πρόεδροι Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν και πολλοί άλλοι. « Ο «εγκληματίας» Πούτιν και όσοι θα έπρεπε να δικαστούν μαζί του» Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η δίωξη και το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εις βάρος του προέδρου της Ρωσίας είναι, σε πρώτη ματιά, μια γελοία ενέργεια. Ο μόνος τρόπος για να εκτελεσθεί είναι να γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος, να χάσει η Ρωσία, να επιβιώσουν το Διεθνές Δικαστήριο και ο ίδιος ο Πούτιν και, μετά από όλα αυτά, να τον συλλάβουν και να τον δικάσουν. Το ίδιο γελοίοι είναι, ειρήσθω εν παρόδω, και διάφοροι δυτικοί πολιτικοί που χαρακτηρίζουν εγκληματία και δολοφόνο τον Ρώσο πρόεδρο, στέλνοντας τα διαπιστευτήριά τους στις κατά τόπους αμερικανικές πρεσβείες. Θυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν έχει ασκήσει καμία δίωξη εναντίον των πρωτεργατών των πασίγνωστων, αποδεδειγμένων

Η Μεσόγειος φλέγεται, το τρίγωνο ρευστοποιείται. Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον της Ελλάδας βρίσκεται πλέον στην Ανατολική Μεσόγειο (στα Βαλκάνια απέτυχε παταγωδώς) και οι εξελίξεις στην περιοχή αυτή προδιαγράφουν το μέλλον της. Οι εξελίξεις δεν είναι μόνο ραγδαίες, αλλά έχουν και μια δυναμική που δεν επιτρέπουν την αποχή. Όποιος απέχει θα χάσει, διότι οι άλλοι «παίκτες» θα αμφισβητήσουν δικαιώματά του. Η εμπλοκή στην περιοχή είναι επιβεβλημένη. Δεν επαφίεται στη βούληση της Αθήνας. Στον ευρύτερο αυτό χώρο, λοιπόν, θα μεταφερθεί οσονούπω και ο ανταγωνισμός των δυνάμεων, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα ήθελαν να τον αποφύγουν αφού δυσκολεύονται να διαχειριστούν τα δύο μέτωπα που ανοίχθηκαν: το ευρωπαϊκό με τον πόλεμο στην Ουκρανία και το ανατολικοασιατικό με την Κίνα. Οι δυνάμεις στις οποίες παραδοσιακά –και στρατηγικά– στηρίζονται οι ΗΠΑ στην περιοχή είναι το Ισραήλ, η Τουρκία και η Ελλάδα. Και οι τρεις βρίσκονται σε κατάσταση εσωτερικής ρευστότητας που αποσπά μεγάλο μέρος της προσοχής του