IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οικονομία και ηθική Η οικονομική κρίση που σοβεί τελευταία και που, όπως όλα δείχνουν, μέλλει να χειροτερέψει επανέφερε σε χρήση, μαζί με τη σχετική ηθικολογία (δεν πρέπει να ξοδεύουμε όσα δεν έχουμε, πρέπει να συνηθίσουμε στην αρετή του λίγου κτλ.) και ένα δήθεν φιλολαϊκό και φιλάνθρωπο κυβερνητικό αίσθημα: το αγαθό κράτος και οι σοφοί οικονομολόγοι του αποφάσισαν στα γρήγορα, στη μέση της φουρτούνας, να διασφαλίσουν το εισόδημά μας και να ανακουφίσουν τους ασθενέστερους: με χαμηλότοκα δάνεια, με κάποιες παροχές, με επιδόματα θέρμανσης κτλ. Το κράτος προνοίας είναι εδώ, λένε, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Κάνουμε ενέσεις δισεκατομμυρίων, εξασφαλίζουμε τη ρευστότητα(;), προστατεύουμε τον καταναλωτή, μειώνουμε τους φόρους, αναθερμαίνουμε την αγορά. Οι γνωστές, κλισαρισμένες φράσεις που ακούμε συνεχώς από κυβερνητικούς και μη. Και μέσα στον σάλαγο και στην ταραχή να και το φάντασμα του Μαρξ να βγαίνει από τον τάφο και να μας δείχνει πάλι προς τα πού βρίσκεται η σωτηρία... Προφανώς η εγ

Η αόρατος χειρ των μοναστηριών Από τις τουριστικές επενδύσεις στο δικαίωμα οπλοκατοχής και από την ανακήρυξή τους σε ΟΤΑ α' βαθμού στο επίδομα... ταύρου ΝΟΜΙΚΟ Συμβούλιο του Κράτους ή αλλιώς η...αόρατος χειρ των ανά την Ελλάδα μονών. Από τη δεκαετία του 1970 ως τις ημέρες μας το ΝΣΚ με τις εισηγήσεις του έχει δημιουργήσει, σε σημαντικό βαθμό, ένα ευνοϊκό νομικό «υπέδαφος» για την προστασία των μονών που ξεκινά από τη «θωράκιση» της ακίνητης περιουσίας και των εσόδων τους,συνεχίζεται με τον διωγμό του κράτους από τις υποθέσεις τους και την ανακήρυξή τους σε ΟΤΑ Α Δ βαθμού και κορυφώνεται με την εξαφάνιση της επίμαχης γνωμοδότησης που καλούσε να κράτος να παραδώσει γη και ύδωρ στη Μονή Βατοπαιδίου,παραιτούμενο από τα δικαιώματά του.Ακόμη,ανάμεσα σε πλήθος βαρύγδουπων νομικών εισηγήσεων, συγκαταλέγονται και διάφορα ευτράπελα,όπως η επιδότηση για κατασκευή ξενώνα και η παράκαμψη...του ΕΟΤ,το δικαίωμα στην οπλοφορία, αλλά και η επιδότηση ταύρου(!).Επίσης,αξίζει να σημειωθεί πως δεδομέ

Picasso-Poverty Βρίσκουν καταφύγιο στα συσσίτια των μητροπόλεων Στην εκτός Αθηνών Ελλάδα την κατάσταση εξαθλίωσης και διευρυμένων οικονομικών δυσχερειών αποτυπώνουν κυρίως τα στοιχεία των κατά τόπους μητροπόλεων, οι οποίες συντηρούν εκατοντάδες πολίτες και τις οικογένειές τους μέσω συσσιτίων και οικονομικών προσφορών. Στην Αλεξανδρούπολη εδώ και λίγο καιρό το Φιλόπτωχο Ταμείο της μητρόπολης διανέμει 140 μερίδες φαγητού ημερησίως σε αναξιοπαθούντες. Στόχος του μητροπολίτη είναι με τη νέα χρονιά οι μερίδες να γίνουν 250 λόγω της αυξημένης ζήτησης. Στην Κομοτηνή πρόσφατα απολυμένοι από το «μπαράζ» λουκέτων που έχει χτυπήσει την πόλη ζήτησαν από τη μητρόπολη να τους εντάξει στα συσσίτιά της. Την ίδια στιγμή ο δήμος της πόλης σχεδιάζει τόσο την ίδρυση «Κοινωνικού Παντοπωλείου» εντός του 2009 όσο και την επέκταση προγραμμάτων σίτισης και στέγασης. Αξίζει να σημειωθεί ότι τη δημιουργία αντίστοιχων καταστημάτων προωθούν εντός των ημερών οι δημοτικές αρχές στην Καλαμάτα και στο Ρέθυμνο, με σ

Μοναχισμός ... καλόγερος για κρέμασμα ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ !!! 1. Οι «πνευματικοί» και ο πειρασμός της ύλης Το ενδιαφέρον θα ήταν οπωσδήποτε πολύ μεγαλύτερο αν εκτός από τον κατάλογο των ετήσιων δαπανών της Μονής Βατοπεδίου, ο οποίος δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», στις 25 Νοεμβρίου, βλέπαμε και την κατάσταση των ετήσιων εσόδων. Θα μπορούσαμε τότε να διακριβώσουμε πόσο όντως ακτήμονες είναι οι εξ ορισμού και εξ ομολογημένης πίστεως ακτήμονες, οι οποίοι διατυμπανίζουν την ακτημοσύνη τους ενόσω δίπλα τους πετούν χρυσόβουλα, φιρμάνια και δεκάδες σύγχρονα συμβόλαια. Επιπλέον, ίσως εντοπίζαμε τι ποσά εισέρχονται στο μοναστήρι χάρη στις επιδοτήσεις της επαράτου μια φορά κι έναν καιρό Δύσης, αλλά και πόσα αποτελούν δωρεές είτε καλών καγαθών ανθρώπων που προσδοκούν ανάσταση νεκρών και αιώνια ανταμοιβή είτε άλλων με κοσμικότερες βλέψεις, περιοριζόμενες στον παρόντα χρόνο και υπαγορευμένες από τη γνωστή σκληρή γραμμή τού δούναι και λαβείν. Αλλά και μόνος του ο κατάλογος με τα έξοδα λειτουργίας του Βατοπεδ

1.Η χώρα του «παρα-». Κοσμογονία στις διεθνείς χρηματαγορές, τσουνάμι που σαρώνει τις αποταμιεύσεις μικροκαταθετών αλλά και μεγαλοκαρχαριών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, ύφεση το μέγεθος της οποίας δεν έχουμε γνωρίσει εδώ και δεκαετίες στις προηγμένες οικονομίες του Δυτικού κόσμου. Και απεγνωσμένες προσπάθειες κυβερνήσεων και κεντρικών τραπεζών να αποφευχθούν τα χειρότερα, σπασμωδικές στην αρχή, περισσότερο προσεκτικές και συντονισμένες στη συνέχεια. Μαζί με αυτά, καταρρέει σαν ένας πύργος από τραπουλόχαρτα, η οικονομική ορθοδοξία που κυριαρχούσε από την εποχή των Ρέιγκαν και Θάτσερ περί ελεύθερων αγορών και ελάχιστου κράτους. Βγάζουν λοιπόν και πάλι οι πολιτικές ηγεσίες τα εγχειρίδια του Κέινς από τα χρονοντούλαπα, σε μια προσπάθεια να δώσουν το φιλί της ζωής σε οικονομίες που υπέστησαν βαρύ καρδιακό επεισόδιο, ενώ προσφέρουν αφειδώς κρατικές επιδοτήσεις –και κρατική προστασία γενικότερα– σε τράπεζες και άλλους κοινούς θνητούς. Σίγουρα αλλάζουν οι σχέσεις κράτους και αγοράς με ε

1. ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ : Διάλογος Αθηναίων-Μηλίων <<...84. Το επόμενο καλοκαίρι ο Αλκιβιάδης έφτασε στο Άργος με είκοσι καράβια κι έπιασε όσους Αργείους θεωρούνταν ακόμη ύποπτοι και άνθρωποι των Λακεδαιμονίων, τριακόσιους άντρες, και οι Αθηναίοι τους απόθεσαν για ασφάλεια στα κοντινά νησιά, σε όσα εξουσίαζαν. Εκστρατεύσανε επίσης οι Αθηναίοι εναντίο της Μήλου με τριάντα δικά τους καράβια, έξι Χιώτικα και δυό Λεσβιακά, και με χίλιους διακόσιους οπλίτες τριακόσιους τοξότες και είκοσι ιπποτοξότες Αθηναίους, και περίπου χίλιους πεντακόσιους οπλίτες συμμάχους νησιώτες. Οι Μήλιοι είναι άποικοι των Λακεδαιμονίων και δεν ήθελαν να γίνουν υπήκοοι των Αθηναίων, όπως οι άλλοι νησιώτες στην αρχή κράτησαν ουδετερότητα κι έμεναν ήσυχοι, έπειτα, όταν οι Αθηναίοι μεταχειρίζονταν βία εναντίο τους στρατοπέδευσαν στη γή τους, έφτασαν σε ανοιχτό πόλεμο. Όταν λοιπόν τηγοί Κλεομήδης του Λυκομήδη και Τεισίας του Τεισιμάχου, και πριν τα διαπραγματεύσεις. Τους πρέσβεις αυτούς οι Μήλιοι δεν τους παρουσίασαν στη