ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ !!!
Μοναχισμός
... καλόγερος για κρέμασμα
ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ !!!
1. Οι «πνευματικοί» και ο πειρασμός της ύλης
Το ενδιαφέρον θα ήταν οπωσδήποτε πολύ μεγαλύτερο αν εκτός από τον κατάλογο των ετήσιων δαπανών της Μονής Βατοπεδίου, ο οποίος δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», στις 25 Νοεμβρίου, βλέπαμε και την κατάσταση των ετήσιων εσόδων. Θα μπορούσαμε τότε να διακριβώσουμε πόσο όντως ακτήμονες είναι οι εξ ορισμού και εξ ομολογημένης πίστεως ακτήμονες, οι οποίοι διατυμπανίζουν την ακτημοσύνη τους ενόσω δίπλα τους πετούν χρυσόβουλα, φιρμάνια και δεκάδες σύγχρονα συμβόλαια. Επιπλέον, ίσως εντοπίζαμε τι ποσά εισέρχονται στο μοναστήρι χάρη στις επιδοτήσεις της επαράτου μια φορά κι έναν καιρό Δύσης, αλλά και πόσα αποτελούν δωρεές είτε καλών καγαθών ανθρώπων που προσδοκούν ανάσταση νεκρών και αιώνια ανταμοιβή είτε άλλων με κοσμικότερες βλέψεις, περιοριζόμενες στον παρόντα χρόνο και υπαγορευμένες από τη γνωστή σκληρή γραμμή τού δούναι και λαβείν. Αλλά και μόνος του ο κατάλογος με τα έξοδα λειτουργίας του Βατοπεδίου είναι αρκετά ομιλητικός.
Υπάρχει, ας πούμε, ένα κονδύλιο της τάξεως των 110.000 ευρώ το χρόνο που προορίζεται για τα «οδοιπορικά των πατέρων». Πόσοι είναι οι Βατοπεδινοί πατέρες δεν τυχαίνει να γνωρίζω, αλλά το ποσό (περίπου 38 εκατομμύρια σε ταπεινές δραχμές) που χρειάζεται για τις μετακινήσεις τους, μου φαίνεται μεγαλούτσικο. Ανθρωποι είναι φυσικά και οι μοναχοί, διατηρούν δεσμούς με τον έξω κόσμο όσο κι αν είναι ταμένοι, νοσούν και πρέπει να μετακινηθούν σε κλινικές και σε νοσοκομεία, έχουν να επισκεφθούν κάποιο άλλο μοναστήρι ή ένα μετόχι (όχι βέβαια στο πλαίσιο του «θρησκευτικού τουρισμού» που τείνει να γίνει της μόδας). Αλλά ούτε το καραβάκι που συνδέει τις Καρυές με τη Δάφνη είναι κάνα κρουαζιερόπλοιο για να κοστίζει πολλά η διαδρομή ούτε τα εισιτήρια για τη Θεσσαλονίκη είναι πανάκριβα. Τότε; Μήπως οι μοναχοί βρίσκονται περισσότερο έξω παρά μέσα, μήπως αντί να ασκητεύουν ταξιδεύουν με άλλοτε άλλο λόγο και πρόσχημα; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, υποχρεωνόμαστε να υποθέσουμε ότι, δίπλα στους ολιγάριθμους αυθεντικά ασκητεύοντες, και κατά το πρότυπο των «ιπταμένων καθηγητών» (που ζουν στην Αθήνα και διδάσκουν ή «διδάσκουν» στα πανεπιστήμια της Κομοτηνής ή του Ρεθύμνου, σπαταλώντας στα αεροδρόμια τον μισό τους χρόνο αλλά και τη μισή τους όρεξη για διδασκαλία), έχει σχηματιστεί και η μεταμοντέρνα «τάξη» των «ιπταμένων μοναχών» ή «επισκεπτών καλογήρων», κατά το «επισκέπτες καθηγητές». Καμιά αντίρρηση να σχηματιστεί, αλλά τουλάχιστον να έλειπε ο τόσος «ασκητικός» στόμφος, ο σχεδόν θεατρικά μελίρρυτος.
Μπαίνει λοιπόν κανείς στον πειρασμό (άλλωστε, σαν λαϊκός, είναι περισσότερο αδύναμος από τους εξασκημένους στον πόλεμο κατά του Πονηρού) να σκεφτεί ότι το μέγεθος των οδοιπορικών εξηγείται μόνο αν συνυπολογίσουμε τη χλιδή, την οποία στηλίτευσε τις προάλλες ο Aρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, χωρίς ωστόσο να καταδικάσει συγκεκριμένα την προκλητική χλιδή των δύο «πρωτοκορυφαίων» της Μονής του Βατοπεδίου και την εν γένει σκανδαλώδη και αλαζονικότατη συμπεριφορά τους. Στα οδοιπορικά λοιπόν πρέπει να συμπεριλάβουμε και το κόστος κίνησης της λιμουζίνας με την οποία κατέφθασαν στη Βουλή οι δύο «γεροντάδες», ο κ. Εφραίμ και ο κ. Αρσένιος. Αν το καλοσκεφτούμε πάντως, η χρήση της λιμουζίνας ήταν υποχρεωτική: τόση έπαρση και αντιδημοκρατικό σνομπισμό πώς αλλιώς θα τα κουβαλούσαν, με φιατάκι ή ντεσεβό ή μήπως με κάποιο ταπεινό γαϊδουράκι; Και πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε το ελικόπτερο με το οποίο συνηθίζει να μετακινείται ο ηγούμενος Εφραίμ, για να κερδίζει λέει χρόνο να προσεύχεται, διότι, όπως καλά γνωρίζουμε, είναι των αδυνάτων αδύνατο να ταξιδεύεις και να προσεύχεσαι ταυτόχρονα. Θα πείτε, εδώ ο κ. Γ. Καρατζαφέρης προλαβαίνει και προσεύχεται, κατά δήλωσή του, τριάντα φορές την ημέρα, παρά το βαρύ τηλεοπτικό και κατά τρίτο λόγο κοινοβουλευτικό πρόγραμμά του. Ναι, αλλά ο «λαοσικός» πρόεδρος είναι ο μόνος άνθρωπος που το Αγιο Πνεύμα τον έχει επισκεφθεί τρεις φορές, εν είδει περιστεράς, μέσα σε λίγα χρόνια, και πάλι κατά δήλωσή του. Σαν τρισευλογημένος λοιπόν μπορεί τα πάντα.
Ας μετακινηθούμε εντούτοις (έστω και χωρίς την άνεση μιας λιμουζίνας ή την ταχύτητα ενός ελικοπτέρου) στα άλλα κονδύλια της κατάστασης ετήσιων δαπανών της μονής. Αφού τα συγκοινωνιακά έξοδα είναι μεγάλα, φυσικό είναι, λόγω ομοιοκαταληξίας, να συμπαρασύρονται προς τα πάνω και τα τηλεπικοινωνιακά· πού να φτάσουν τα 50.000 ευρώ το χρόνο όταν έχεις να τηλεφωνήσεις, από σταθερά και κινητά, και μια και δυο και διακόσιες φορές σε τόσους και τόσους ευλαβείς υπουργούς, υφυπουργούς, νομάρχες, δημάρχους, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, επενδυτές, κτηματομεσίτες, εργολάβους, γνωμοδότες, τραπεζίτες, αλλά και σε προέδρους δικαστηρίων, Και όχι για να τους επηρεάσεις βέβαια, αλλά απλώς «από σεβασμό προς το έργο της Δικαιοσύνης», σύμφωνα με την πειστικότατη διευκρίνιση του πατρός Αρσενίου. Για να πω την αλήθεια πάντως, δεν πολυκαταλαβαίνω τι σημαίνει «τακτές ευλογίες Μονής», ώστε να κρίνω αν τα εξακόσιες χιλιάδες ευρώ που προβλέπονται σχετικώς είναι λίγα ή πολλά· ότι η «ευλογία» έχει τα έξοδά της το ξέρουμε κι εμείς οι εκτός Αγίου Ορους, που πρέπει να καταβάλουμε τον οβολό μας (τον κανονικό και τον κρυφό), ειδάλλως δεν θα βρεθεί παπάς να ρίξει ένα τρισάγιο στον τάφο των δικών μας. Δεν πολυκαταλαβαίνω επίσης την πρόβλεψη των 10.000 ευρώ ετησίως για την «ασφάλεια ζωής πατέρων». Εφόσον πιστεύεις πως η ζωή σου βρίσκεται στα χέρια του Θεού, ο οποίος και σου τη δώρισε, από τι επιχειρείς να ασφαλιστείς, με τον κίνδυνο να κριθείς ολιγόπιστος;
Οσο για τα προβλεπόμενα για τον ρουχισμό έξοδα (30.000 ευρώ), σίγουρα δεν συνιστούν προκλητικό μέγεθος. Βεβαίως ο Χριστός είπε «και περί του ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· λέγω δε ημίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων» (και στην επίσημη μετάφραση: «Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας; Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πώς μεγαλώνουν· δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν· κι όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν όπως ένα από αυτά»), όμως τα έλεγε μεταφορικά. Και πώς να ληφθούν υπόψη οι μεταφορές όταν παραγνωρίζεται και περιφρονείται η κυριολεξία;
Αν χρειάζεται απόδειξη αυτής της περιφρόνησης προς τις ρητές και ευθείες εντολές, ιδού: «Προσέχετε την ελεημοσύνη ημών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς· ει δε μήγε, μισθόν ουκ έχετε παρά τω πατρί υμών τω εν τοις ουρανοίς· όταν ουν ποιής ελεημοσύνην, μη σαλπίσης έμπροσθέν σου, ώσπερ οι υποκριταί ποιούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις ρύμαις όπως δοξασθώσιν υπό των ανθρώπων» κήρυξε, πρόσταξε μάλλον, ο Χριστός (στην εγκεκριμένη μετάφραση και πάλι: «Να προσέχετε την ελεημοσύνη σας, να μη γίνεται μπροστά στους ανθρώπους, για να σας επιδοκιμάσουν. Αλλιώς, μην περιμένετε ανταμοιβή από τον ουράνιο Πατέρα σας. Ετσι, όταν κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι»). Kαι λοιπόν; Οι δύο άγιοι του Βατοπεδίου έφτασαν να διατυμπανίσουν όχι το φιλανθρωπικό έργο που έχουν κάνει αλλά εκείνο που ΘΑ έκαναν (κέντρα αποκατάστασης αναπήρων κ.ά.), αν οι «κακοί» δεν αποκάλυπταν το σκάνδαλο. Ο πολιτικαντισμός σαν κατώτατο στάδιο του χριστιανισμού· τουλάχιστον αυτού του ημιεπαγγελματικού χριστιανισμού όπως ασκείται από κοσμικότατους μοναχούς, που μάλλον ο τίτλος του «υλικού» τούς ταιριάζει παρά του «πνευματικού».
Κείμενο του Π.ΜΠΟΥΚΑΛΑ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30-11-08.
Το ενδιαφέρον θα ήταν οπωσδήποτε πολύ μεγαλύτερο αν εκτός από τον κατάλογο των ετήσιων δαπανών της Μονής Βατοπεδίου, ο οποίος δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», στις 25 Νοεμβρίου, βλέπαμε και την κατάσταση των ετήσιων εσόδων. Θα μπορούσαμε τότε να διακριβώσουμε πόσο όντως ακτήμονες είναι οι εξ ορισμού και εξ ομολογημένης πίστεως ακτήμονες, οι οποίοι διατυμπανίζουν την ακτημοσύνη τους ενόσω δίπλα τους πετούν χρυσόβουλα, φιρμάνια και δεκάδες σύγχρονα συμβόλαια. Επιπλέον, ίσως εντοπίζαμε τι ποσά εισέρχονται στο μοναστήρι χάρη στις επιδοτήσεις της επαράτου μια φορά κι έναν καιρό Δύσης, αλλά και πόσα αποτελούν δωρεές είτε καλών καγαθών ανθρώπων που προσδοκούν ανάσταση νεκρών και αιώνια ανταμοιβή είτε άλλων με κοσμικότερες βλέψεις, περιοριζόμενες στον παρόντα χρόνο και υπαγορευμένες από τη γνωστή σκληρή γραμμή τού δούναι και λαβείν. Αλλά και μόνος του ο κατάλογος με τα έξοδα λειτουργίας του Βατοπεδίου είναι αρκετά ομιλητικός.
Υπάρχει, ας πούμε, ένα κονδύλιο της τάξεως των 110.000 ευρώ το χρόνο που προορίζεται για τα «οδοιπορικά των πατέρων». Πόσοι είναι οι Βατοπεδινοί πατέρες δεν τυχαίνει να γνωρίζω, αλλά το ποσό (περίπου 38 εκατομμύρια σε ταπεινές δραχμές) που χρειάζεται για τις μετακινήσεις τους, μου φαίνεται μεγαλούτσικο. Ανθρωποι είναι φυσικά και οι μοναχοί, διατηρούν δεσμούς με τον έξω κόσμο όσο κι αν είναι ταμένοι, νοσούν και πρέπει να μετακινηθούν σε κλινικές και σε νοσοκομεία, έχουν να επισκεφθούν κάποιο άλλο μοναστήρι ή ένα μετόχι (όχι βέβαια στο πλαίσιο του «θρησκευτικού τουρισμού» που τείνει να γίνει της μόδας). Αλλά ούτε το καραβάκι που συνδέει τις Καρυές με τη Δάφνη είναι κάνα κρουαζιερόπλοιο για να κοστίζει πολλά η διαδρομή ούτε τα εισιτήρια για τη Θεσσαλονίκη είναι πανάκριβα. Τότε; Μήπως οι μοναχοί βρίσκονται περισσότερο έξω παρά μέσα, μήπως αντί να ασκητεύουν ταξιδεύουν με άλλοτε άλλο λόγο και πρόσχημα; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, υποχρεωνόμαστε να υποθέσουμε ότι, δίπλα στους ολιγάριθμους αυθεντικά ασκητεύοντες, και κατά το πρότυπο των «ιπταμένων καθηγητών» (που ζουν στην Αθήνα και διδάσκουν ή «διδάσκουν» στα πανεπιστήμια της Κομοτηνής ή του Ρεθύμνου, σπαταλώντας στα αεροδρόμια τον μισό τους χρόνο αλλά και τη μισή τους όρεξη για διδασκαλία), έχει σχηματιστεί και η μεταμοντέρνα «τάξη» των «ιπταμένων μοναχών» ή «επισκεπτών καλογήρων», κατά το «επισκέπτες καθηγητές». Καμιά αντίρρηση να σχηματιστεί, αλλά τουλάχιστον να έλειπε ο τόσος «ασκητικός» στόμφος, ο σχεδόν θεατρικά μελίρρυτος.
Μπαίνει λοιπόν κανείς στον πειρασμό (άλλωστε, σαν λαϊκός, είναι περισσότερο αδύναμος από τους εξασκημένους στον πόλεμο κατά του Πονηρού) να σκεφτεί ότι το μέγεθος των οδοιπορικών εξηγείται μόνο αν συνυπολογίσουμε τη χλιδή, την οποία στηλίτευσε τις προάλλες ο Aρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, χωρίς ωστόσο να καταδικάσει συγκεκριμένα την προκλητική χλιδή των δύο «πρωτοκορυφαίων» της Μονής του Βατοπεδίου και την εν γένει σκανδαλώδη και αλαζονικότατη συμπεριφορά τους. Στα οδοιπορικά λοιπόν πρέπει να συμπεριλάβουμε και το κόστος κίνησης της λιμουζίνας με την οποία κατέφθασαν στη Βουλή οι δύο «γεροντάδες», ο κ. Εφραίμ και ο κ. Αρσένιος. Αν το καλοσκεφτούμε πάντως, η χρήση της λιμουζίνας ήταν υποχρεωτική: τόση έπαρση και αντιδημοκρατικό σνομπισμό πώς αλλιώς θα τα κουβαλούσαν, με φιατάκι ή ντεσεβό ή μήπως με κάποιο ταπεινό γαϊδουράκι; Και πρέπει επίσης να συνυπολογίσουμε το ελικόπτερο με το οποίο συνηθίζει να μετακινείται ο ηγούμενος Εφραίμ, για να κερδίζει λέει χρόνο να προσεύχεται, διότι, όπως καλά γνωρίζουμε, είναι των αδυνάτων αδύνατο να ταξιδεύεις και να προσεύχεσαι ταυτόχρονα. Θα πείτε, εδώ ο κ. Γ. Καρατζαφέρης προλαβαίνει και προσεύχεται, κατά δήλωσή του, τριάντα φορές την ημέρα, παρά το βαρύ τηλεοπτικό και κατά τρίτο λόγο κοινοβουλευτικό πρόγραμμά του. Ναι, αλλά ο «λαοσικός» πρόεδρος είναι ο μόνος άνθρωπος που το Αγιο Πνεύμα τον έχει επισκεφθεί τρεις φορές, εν είδει περιστεράς, μέσα σε λίγα χρόνια, και πάλι κατά δήλωσή του. Σαν τρισευλογημένος λοιπόν μπορεί τα πάντα.
Ας μετακινηθούμε εντούτοις (έστω και χωρίς την άνεση μιας λιμουζίνας ή την ταχύτητα ενός ελικοπτέρου) στα άλλα κονδύλια της κατάστασης ετήσιων δαπανών της μονής. Αφού τα συγκοινωνιακά έξοδα είναι μεγάλα, φυσικό είναι, λόγω ομοιοκαταληξίας, να συμπαρασύρονται προς τα πάνω και τα τηλεπικοινωνιακά· πού να φτάσουν τα 50.000 ευρώ το χρόνο όταν έχεις να τηλεφωνήσεις, από σταθερά και κινητά, και μια και δυο και διακόσιες φορές σε τόσους και τόσους ευλαβείς υπουργούς, υφυπουργούς, νομάρχες, δημάρχους, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, επενδυτές, κτηματομεσίτες, εργολάβους, γνωμοδότες, τραπεζίτες, αλλά και σε προέδρους δικαστηρίων, Και όχι για να τους επηρεάσεις βέβαια, αλλά απλώς «από σεβασμό προς το έργο της Δικαιοσύνης», σύμφωνα με την πειστικότατη διευκρίνιση του πατρός Αρσενίου. Για να πω την αλήθεια πάντως, δεν πολυκαταλαβαίνω τι σημαίνει «τακτές ευλογίες Μονής», ώστε να κρίνω αν τα εξακόσιες χιλιάδες ευρώ που προβλέπονται σχετικώς είναι λίγα ή πολλά· ότι η «ευλογία» έχει τα έξοδά της το ξέρουμε κι εμείς οι εκτός Αγίου Ορους, που πρέπει να καταβάλουμε τον οβολό μας (τον κανονικό και τον κρυφό), ειδάλλως δεν θα βρεθεί παπάς να ρίξει ένα τρισάγιο στον τάφο των δικών μας. Δεν πολυκαταλαβαίνω επίσης την πρόβλεψη των 10.000 ευρώ ετησίως για την «ασφάλεια ζωής πατέρων». Εφόσον πιστεύεις πως η ζωή σου βρίσκεται στα χέρια του Θεού, ο οποίος και σου τη δώρισε, από τι επιχειρείς να ασφαλιστείς, με τον κίνδυνο να κριθείς ολιγόπιστος;
Οσο για τα προβλεπόμενα για τον ρουχισμό έξοδα (30.000 ευρώ), σίγουρα δεν συνιστούν προκλητικό μέγεθος. Βεβαίως ο Χριστός είπε «και περί του ενδύματος τι μεριμνάτε; καταμάθετε τα κρίνα πώς αυξάνει· ου κοπιά ουδέ νήθει· λέγω δε ημίν ότι ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού περιεβάλετο ως εν τούτων» (και στην επίσημη μετάφραση: «Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας; Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πώς μεγαλώνουν· δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν· κι όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σ’ όλη του τη μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν όπως ένα από αυτά»), όμως τα έλεγε μεταφορικά. Και πώς να ληφθούν υπόψη οι μεταφορές όταν παραγνωρίζεται και περιφρονείται η κυριολεξία;
Αν χρειάζεται απόδειξη αυτής της περιφρόνησης προς τις ρητές και ευθείες εντολές, ιδού: «Προσέχετε την ελεημοσύνη ημών μη ποιείν έμπροσθεν των ανθρώπων προς το θεαθήναι αυτοίς· ει δε μήγε, μισθόν ουκ έχετε παρά τω πατρί υμών τω εν τοις ουρανοίς· όταν ουν ποιής ελεημοσύνην, μη σαλπίσης έμπροσθέν σου, ώσπερ οι υποκριταί ποιούσιν εν ταις συναγωγαίς και εν ταις ρύμαις όπως δοξασθώσιν υπό των ανθρώπων» κήρυξε, πρόσταξε μάλλον, ο Χριστός (στην εγκεκριμένη μετάφραση και πάλι: «Να προσέχετε την ελεημοσύνη σας, να μη γίνεται μπροστά στους ανθρώπους, για να σας επιδοκιμάσουν. Αλλιώς, μην περιμένετε ανταμοιβή από τον ουράνιο Πατέρα σας. Ετσι, όταν κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι»). Kαι λοιπόν; Οι δύο άγιοι του Βατοπεδίου έφτασαν να διατυμπανίσουν όχι το φιλανθρωπικό έργο που έχουν κάνει αλλά εκείνο που ΘΑ έκαναν (κέντρα αποκατάστασης αναπήρων κ.ά.), αν οι «κακοί» δεν αποκάλυπταν το σκάνδαλο. Ο πολιτικαντισμός σαν κατώτατο στάδιο του χριστιανισμού· τουλάχιστον αυτού του ημιεπαγγελματικού χριστιανισμού όπως ασκείται από κοσμικότατους μοναχούς, που μάλλον ο τίτλος του «υλικού» τούς ταιριάζει παρά του «πνευματικού».
Κείμενο του Π.ΜΠΟΥΚΑΛΑ στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30-11-08.
============================================================
2.Το κυπριακό Ελντοράντο του ηγουμένου Εφραίμ
Εταιρείες, οικόπεδα, ακίνητα και ιδρύματα ων ουκ έστιν αριθμός διαθέτει ο ηγούμενος Εφραίμ και στην Κύπρο, όπου επεκτείνεται η έρευνα για τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών και τις επενδύσεις των μοναχών της Μονής Βατοπαιδίου. Ολα θα εξαρτηθούν από την απάντηση της ελληνικής πλευράς στο αίτημα της κυπριακής Αρχής για την καταπολέμηση της συγκάλυψης παράνομων ενεργειών, της επονομαζομένης συντομογραφικώς ΜΟΚΑΣ (Μονάδα Καταπολέμησης Αδικημάτων Συγκάλυψης), προκειμένου να φωτιστεί η «σκοτεινή» πλευρά των συναλλαγών, που είχαν κατά κύριο λόγο ως συμμέτοχες τις offshore εταιρείες Rassadel και Μadeus. Στη δεύτερη αναφέρθηκε εκτενώς ο μοναχός- οικονομικός διαχειριστής της μονής κ. Ευδόκιμος καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, τονίζοντας ότι η υπεράκτια εταιρεία διαχειριζόταν χαρτοφυλάκιο μετοχών το οποίο αποτιμάται σε 30 εκατ. ευρώ. Στο στόχαστρο των κυπρίων «αδιάφθορων» μπαίνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε κυπριακές τράπεζες, η ακίνητη περιουσία της μονής στη Μεγαλόνησο, αλλά και οι τροχιές που διέγραψαν εκατομμύρια ευρώ με προέλευση τα κεφάλαια και τα χαρτοφυλάκια της μονής και άγνωστη μέχρι στιγμής κατάληξη. Ηδη πάντως το κλίμα για τον ηγούμενο κ. Εφραίμ και πολλούς μοναχούς οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους από την Κύπρο είναι πολύ βαρύ στο νησί. Πρώτος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος έκανε λόγο για «κοντραμπάντο» στις ανταλλαγές δημόσιας γης με τη λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας και επενδύσεις που «ξεπέρασαν το κανονικό πλαίσιο», ενώ στο νησί της Αφροδίτης είναι κοινό μυστικό η... άβυσσος που χωρίζει τον κ. Εφραίμ και τον κ. Χρυσόστομο, η οποία χρονολογείται από την εποχή εκδίωξης του πρώτου από τον δεύτερο από τη Μητρόπολη της Πάφου. Η διαμάχη κορυφώθηκε όταν στις εκλογές για την πλήρωση του αρχιεπισκοπικού θρόνου του 2006 ο ηγούμενος Εφραίμ και ο οικονομικός διαχειριστής των συμφερόντων της Μονής Βατοπαιδίου κ. Αθως Κοιρανίδης, ο οποίος έχει τον πρώτο ρόλο στη διαχείριση όλων των εταιρειών της μονής με έδρα το νησί, είχαν ταχθεί εναντίον του νυν Αρχιεπισκόπου υποστηρίζοντας την εκλογή του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου . Η Μονή Βατοπαιδίου δραστηριοποιείται στο νησί κυρίως μέσω του ιδρύματος που έχει ιδρύσει από το 2000, αλλά στη συνείδηση όσων ήλθαν σε συναλλαγή με τον κ. Κοιρανίδη ταυτίζεται απολύτως, κατά πρώτο λόγο, με την εταιρεία Rassadel Corporation Ltd. Το ίδρυμα, με την επωνυμία «Μετόχιον Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου», συνεστήθη το 2000 και διευθύνεται από διοικητικό συμβούλιο στο οποίο συμμετέχει ο κ. Κοιρανίδης ως πρόεδρος, ενώ τον ρόλο του επιτίμου προέδρου κατέχει, με δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις, ο ίδιος ο κ. Εφραίμ. Στην ιδιοκτησία του ιδρύματος καταγράφονται από την υπηρεσία κτηματολογίου της Μεγαλονήσου ακίνητα και κτήματα στη Λεμεσό, στην Πάφο, στη Γερμασόγεια και στο Μάμμαρι, που προέρχονται κυρίως από δωρεές και κληρονομιές Κυπρίων οι οποίοι έχουν ενταχθεί στη μοναστική αδελφότητα του Βατοπαιδίου. Η Rassadel αποτελεί την εταιρεία επενδύσεων που διατηρεί ο κ. Κοιρανίδης στη Λευκωσία, με έδρα το δικηγορικό γραφείο των παιδιών τού πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο κ. Κοιρανίδης, ο οποίος αύριο καλείται να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, εμφανίζεται ως μοναδικός μέτοχος και διευθυντής συνάμα της εταιρείας. Υπενθυμίζεται ότι ο οικονομικός σύμβουλος της μονής είναι εκ των ιδρυτικών μελών και της κατασκευαστικής εταιρείας Ανθεμιάς ΑΕμετέχει σε αυτήν και ο εκ Κοζάνης κατασκευαστής κ. Αθ.Πάπιστας -, η οποία είχε αναλάβει την ανέγερση των πολυτελών κατοικιών στη Μίκρα και στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, ενώ ήταν σύμβουλος επενδύσεων και στην αγοράστρια εταιρεία του ολυμπιακού ακινήτου Νoliden, η οποία έχει και αυτή έδρα της τη Λευκωσία. Στην Κύπρο πάντως αίσθηση έχει προκαλέσει η ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ των άλλοτε «συμμάχων» ιερωμένων Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου και ηγουμένου κ. Εφραίμ αναφορικά με το ζήτημα της «δωρεάς» εκατομμυρίων ευρώ από τη Μονή Βατοπαιδίου για την αποπεράτωση στέγης απόρων και αναπήρων ηλικιωμένων στη Λεμεσό. Ο κ. Εφραίμ ισχυρίζεται ότι η δωρεά αγγίζει τα 5 εκατ. ευρώ, ενώ ο Μητροπολίτης Λεμεσού διαψεύδει ότι έλαβε τέτοια χορηγία από τους βατοπαιδινούς μοναχούς.
Εταιρείες, οικόπεδα, ακίνητα και ιδρύματα ων ουκ έστιν αριθμός διαθέτει ο ηγούμενος Εφραίμ και στην Κύπρο, όπου επεκτείνεται η έρευνα για τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών και τις επενδύσεις των μοναχών της Μονής Βατοπαιδίου. Ολα θα εξαρτηθούν από την απάντηση της ελληνικής πλευράς στο αίτημα της κυπριακής Αρχής για την καταπολέμηση της συγκάλυψης παράνομων ενεργειών, της επονομαζομένης συντομογραφικώς ΜΟΚΑΣ (Μονάδα Καταπολέμησης Αδικημάτων Συγκάλυψης), προκειμένου να φωτιστεί η «σκοτεινή» πλευρά των συναλλαγών, που είχαν κατά κύριο λόγο ως συμμέτοχες τις offshore εταιρείες Rassadel και Μadeus. Στη δεύτερη αναφέρθηκε εκτενώς ο μοναχός- οικονομικός διαχειριστής της μονής κ. Ευδόκιμος καταθέτοντας στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, τονίζοντας ότι η υπεράκτια εταιρεία διαχειριζόταν χαρτοφυλάκιο μετοχών το οποίο αποτιμάται σε 30 εκατ. ευρώ. Στο στόχαστρο των κυπρίων «αδιάφθορων» μπαίνουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί σε κυπριακές τράπεζες, η ακίνητη περιουσία της μονής στη Μεγαλόνησο, αλλά και οι τροχιές που διέγραψαν εκατομμύρια ευρώ με προέλευση τα κεφάλαια και τα χαρτοφυλάκια της μονής και άγνωστη μέχρι στιγμής κατάληξη. Ηδη πάντως το κλίμα για τον ηγούμενο κ. Εφραίμ και πολλούς μοναχούς οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους από την Κύπρο είναι πολύ βαρύ στο νησί. Πρώτος ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος έκανε λόγο για «κοντραμπάντο» στις ανταλλαγές δημόσιας γης με τη λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας και επενδύσεις που «ξεπέρασαν το κανονικό πλαίσιο», ενώ στο νησί της Αφροδίτης είναι κοινό μυστικό η... άβυσσος που χωρίζει τον κ. Εφραίμ και τον κ. Χρυσόστομο, η οποία χρονολογείται από την εποχή εκδίωξης του πρώτου από τον δεύτερο από τη Μητρόπολη της Πάφου. Η διαμάχη κορυφώθηκε όταν στις εκλογές για την πλήρωση του αρχιεπισκοπικού θρόνου του 2006 ο ηγούμενος Εφραίμ και ο οικονομικός διαχειριστής των συμφερόντων της Μονής Βατοπαιδίου κ. Αθως Κοιρανίδης, ο οποίος έχει τον πρώτο ρόλο στη διαχείριση όλων των εταιρειών της μονής με έδρα το νησί, είχαν ταχθεί εναντίον του νυν Αρχιεπισκόπου υποστηρίζοντας την εκλογή του Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου . Η Μονή Βατοπαιδίου δραστηριοποιείται στο νησί κυρίως μέσω του ιδρύματος που έχει ιδρύσει από το 2000, αλλά στη συνείδηση όσων ήλθαν σε συναλλαγή με τον κ. Κοιρανίδη ταυτίζεται απολύτως, κατά πρώτο λόγο, με την εταιρεία Rassadel Corporation Ltd. Το ίδρυμα, με την επωνυμία «Μετόχιον Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου», συνεστήθη το 2000 και διευθύνεται από διοικητικό συμβούλιο στο οποίο συμμετέχει ο κ. Κοιρανίδης ως πρόεδρος, ενώ τον ρόλο του επιτίμου προέδρου κατέχει, με δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις, ο ίδιος ο κ. Εφραίμ. Στην ιδιοκτησία του ιδρύματος καταγράφονται από την υπηρεσία κτηματολογίου της Μεγαλονήσου ακίνητα και κτήματα στη Λεμεσό, στην Πάφο, στη Γερμασόγεια και στο Μάμμαρι, που προέρχονται κυρίως από δωρεές και κληρονομιές Κυπρίων οι οποίοι έχουν ενταχθεί στη μοναστική αδελφότητα του Βατοπαιδίου. Η Rassadel αποτελεί την εταιρεία επενδύσεων που διατηρεί ο κ. Κοιρανίδης στη Λευκωσία, με έδρα το δικηγορικό γραφείο των παιδιών τού πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Τάσσου Παπαδόπουλου. Ο κ. Κοιρανίδης, ο οποίος αύριο καλείται να καταθέσει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, εμφανίζεται ως μοναδικός μέτοχος και διευθυντής συνάμα της εταιρείας. Υπενθυμίζεται ότι ο οικονομικός σύμβουλος της μονής είναι εκ των ιδρυτικών μελών και της κατασκευαστικής εταιρείας Ανθεμιάς ΑΕμετέχει σε αυτήν και ο εκ Κοζάνης κατασκευαστής κ. Αθ.Πάπιστας -, η οποία είχε αναλάβει την ανέγερση των πολυτελών κατοικιών στη Μίκρα και στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, ενώ ήταν σύμβουλος επενδύσεων και στην αγοράστρια εταιρεία του ολυμπιακού ακινήτου Νoliden, η οποία έχει και αυτή έδρα της τη Λευκωσία. Στην Κύπρο πάντως αίσθηση έχει προκαλέσει η ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ των άλλοτε «συμμάχων» ιερωμένων Μητροπολίτη Λεμεσού κ. Αθανασίου και ηγουμένου κ. Εφραίμ αναφορικά με το ζήτημα της «δωρεάς» εκατομμυρίων ευρώ από τη Μονή Βατοπαιδίου για την αποπεράτωση στέγης απόρων και αναπήρων ηλικιωμένων στη Λεμεσό. Ο κ. Εφραίμ ισχυρίζεται ότι η δωρεά αγγίζει τα 5 εκατ. ευρώ, ενώ ο Μητροπολίτης Λεμεσού διαψεύδει ότι έλαβε τέτοια χορηγία από τους βατοπαιδινούς μοναχούς.
(Ι. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ-BHMA- Κυριακή 30/11/ 2008)
======================================================
3. Μια εκτόνωση στο Βατοπέδι δεν είναι λύση
Μας μπέρδεψε πάλι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την όψιμη παρέμβασή του στο τρανταχτό σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Διχάζονται στα ΜΜΕ οι εκτιμήσεις: Οι λιγότεροι (θέλουν να) βλέπουν τον Βαρθολομαίο με φραγγέλιο να εξαναγκάζει τον περιώνυμο Εφραίμ σε παραίτηση από την ηγουμενία. Οι πιο πολλοί, ωστόσο, μιλούν απροκάλυπτα για φαναριώτικης νοοτροπίας επικοινωνιακή τακτική: Να αποσυρθεί ο Εφραίμ από τις κοσμικές δραστηριότητες (τις μπίζνες, δηλαδή) για ένα διάστημα («άχρι καιρού»...), ώσπου να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, να επικαλυφθεί κι αυτό το σκάνδαλο από το επόμενο, κατά πως συνηθίσαμε σ' αυτό τον τόπο να γίνεται, και η λίαν επικίνδυνη κρίση να εκτονωθεί ανώδυνα για την ευάλωτη Εκκλησία, τους αδίστακτους ρασοφόρους κερδοσκόπους και τους συνεργούς τους στη λεηλασία της δημόσιας γης.Συμπίπτουν όλοι στην εκτίμηση ότι για τον νοήμονα Πατριάρχη η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η θρασύτατη για υπόλογους στη Δικαιοσύνη και αυθάδης περιφρόνηση θεμελιακών θεσμών της Δημοκρατίας μας από τον Εφραίμ και τον κολλητό του Αρσένιο με την εμφάνισή τους στη Βουλή. Καλαμπούριζαν σαν να μην τρέχει τίποτα, άνετοι και αεράτοι. Και πώς να μην είναι, όταν βουλευτής της Ν.Δ. σπεύδει μπροστά στις κάμερες να φιλήσει το χέρι του Εφραίμ, ο φρούραρχος στέκεται κλαρίνο και ο «αλειτούργητος» και «αλιβάνιστος» δημοσιογράφος δεν τους ανταποδίδει δεόντως τα κοσμητικά.Αυτή, ακριβώς, η αρειμάνια εμφάνιση προκάλεσε βάναυσα το κοινό αίσθημα με τον αγχωμένο από την οικονομική κρίση κοσμάκη, σκανδαλισμένο ήδη με αυτό τον απίθανο χορό των εκατομμυρίων, τον επενδυτικό οργασμό των καλογέρων και τα χιλιάδες στρέμματα δημόσιας γης, που λυμαίνονται ασυνείδητοι κρατικοί λειτουργοί και θεομπαίχτες ρασοφόροι. Στη σκιά, σε δεύτερη μοίρα περιέρχεται έτσι το θέμα κατά πόσον είναι νομικά βάσιμη η άρνηση των δύο να καταθέσουν στην εξεταστική επιτροπή ως μάρτυρες, όταν πιθανολογείται ότι θα βρεθούν αύριο στο εδώλιο ως κατηγορούμενοι.Αφουγκράστηκε ο Πατριάρχης τη διάχυτη οργή. Διείδε την απειλή από τις εκρηκτικές διαστάσεις που προσλαμβάνει το σκάνδαλο. Και αποφάσισε να παρέμβει. Οχι για να λάμψει η αλήθεια, να πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και να μπουν όλα σε κάποια τάξη. Εκτονωτικά, για να αποτραπούν τα χειρότερα για τα συμφέροντα της Εκκλησίας. Κι έχω τους λόγους μου να το πιστεύω:Προ οκταετίας, στα Ιεροσόλυμα, στις τελετές για τα 2.000 χρόνια από τη γέννηση του Χριστού, ο Βαρθολομαίος, σε «πηγαδάκι» ιερωμένων και δημοσιογράφων, με επέπληξε φιλικά:«Εχω καιρό να διαβάσω κάτι καλόν δι' εμέ, διά της γραφίδος σου...».«Ούτε θα ξαναδιαβάσετε, Παναγιότατε. Διότι, όταν εγώ έγραφα ότι τον Σημίτη και τον Πάγκαλο θα συνοδεύει εσαεί το όνειδος για το μέγα σκάνδαλο να διορίζουν παρανόμως διοικητή του Αγίου Ορους τον περιώνυμο Σταύρο Ψυχάρη, το Πατριαρχείο, ως μη όφειλε, παρενέβαινε υπέρ του διορισμού του στο Συμβούλιο της Επικρατείας...».Δεν το τήρησα, βέβαια... Εγραψα και μετέπειτα επαινετικά για τον «πράσινο Πατριάρχη» -για όσα έκανε και κάνει στην οικολογική κρίση. Και όταν αψήφησε τις αμερικανικές αντιδράσεις και πήγε για τα θυρανοίξια ορθόδοξου ναού στην Αβάνα, όπου είχε και θερμές συνομιλίες με τον Φιντέλ Κάστρο.Πριν από λίγους μόλις μήνες η δεύτερη προσωπική απογοήτευση: Για το άλλο πελώριο σκάνδαλο, της Μονής Τοπλού, με τα 26.000 στρέμματα στη Σητεία έγραφα σ' αυτές τις στήλες υπό τον τίτλο «Ο ηγούμενος ορθάνοιξε την κερκόπορτα» («Ε» 5-5-08). Εκείνες τις ημέρες βραβευόταν ο Βαρθολομαίος στην Αθήνα για τις οικολογικές του πρωτοβουλίες κι έσπευσα να ζητήσω την παρέμβασή του, αφού η Μονή Τοπλού ανήκει στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου:«Δεν είναι μόνο σκάνδαλο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό, είναι και έγκλημα οικολογικό, Παναγιότατε. Κάνετε παρακαλώ κάτι...».«Μα αφού υπάρχουν υπουργικές και δικαστικές αποφάσεις», μου αντέτεινε αποσβολωτικά. Οπως ακριβώς και στο Βατοπέδι...Δεν φαίνεται να χολοσκάει ο Πατριάρχης για τη μοίρα του Εφραίμ ή του ηγούμενου (και μοναδικού καλόγερου) της Μονής Τοπλού Φιλόθεου, που έχει επίσης γερές πλάτες στη Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ και στον κρατικό μηχανισμό.Ανησυχεί, ευλόγως, μήπως ο άγριος σκανδαλισμός του λαού πιέσει τα κόμματα εξουσίας και αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν, επιτέλους, το μέγα θέμα των προκλητικών προνομίων που απολαμβάνουν Εκκλησία και μοναστήρια: τη φορολογική ασυλία, που άρχισε ο «εκσυγχρονιστής» Κ. Σημίτης και ολοκλήρωσε ο «μεταρρυθμιστής» Κ. Καραμανλής, και την ασύδοτη επέκταση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας τους εις βάρος του Δημοσίου.Με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, φευ, να σιγοντάρει, ο Οικουμενικός Πατριάρχης άστραψε και βρόντηξε:«Η παραμικρή αμφισβήτηση ή διασάλευση (σ.σ. για τα βυζαντινά χρυσόβουλα σαν τίτλους κυριότητας) μπορεί να επιφέρει οδυνηρές και καταστρεπτικές συνέπειες για το Γένος...».Και καλά, ας πούμε, όταν αναφέρεται στη Μονή Σινά, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και, βεβαίως, το Φανάρι. Από πού κι ώς πού αυτά πρέπει να ισχύουν και για την Ελλάδα ως άλλοθι για κάθε κομπίνα ή αγυρτεία;Δεν κουράζεται να το διασαλπίζει ο Μιχ. Δεκλερής, επίτιμος αντιπρόεδρος του ΣτΕ:Στο νεοελληνικό κράτος, που προήλθε από επανάσταση, η δημόσια γη κατοχυρώθηκε διά των όπλων «πολεμικώς και δημευτικώς» ως εθνοκτησία. Και κανένα βυζαντινό χρυσόβουλο ή οθωμανικό παραχωρητήριο δεν ισχύει...Ποιος τον ακούει και ποιος, τάχα, τον επικαλείται;Σε φωλεές αδίστακτων απατεώνων έχουν μετατραπεί κάποια μοναστήρια -ακόμη και μητροπόλεις. Και κοντά στα παλαιά, που επικαλούνται ψευδεπίγραφα βυζαντινά και οθωμανικά προνόμια, ξεφυτρώνουν κάθε τόσο και νέα: Κάθε πονηρή υστερική θεούσα φοράει ένα ράσο, βρίσκει έναν νεόκοπο «άγιο», σημαδεύει το κορμί της, διαλαλεί ασυνάρτητα ενύπνια και στήνει τη μονή της -για να προσελκύσει μιλιούνια αφελείς. Με αμέριστη, αλίμονο, κρατική υποστήριξη και παρακρατικές και παραθρησκευτικές υπόγειες διασυνδέσεις το μοναστήρι γίνεται χρυσωρυχείο...Περίσσεψαν οι θεομπαίχτες, αλλά και ξεχείλισε η λαϊκή οργή: 67,5% στις δημοσκοπήσεις θέλουν τον Εφραίμ και τους συνεργούς του στη φυλακή.Κακό της κεφαλής τους για τα κόμματα εξουσίας, αν δεν αρχίσουν να ευαγγελίζονται ριζικές λύσεις για τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους. Και τόσο το χειρότερο για την Εκκλησία μας, αν οι προκαθήμενοί της, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος, δεν αρχίσουν να κραδαίνουν καθαρτήρια ρομφαία -εφ' όσον, βεβαίως, αισθάνονται αναμάρτητοι...
Γ.ΒΟΤΣΗΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/12/2008
Μας μπέρδεψε πάλι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με την όψιμη παρέμβασή του στο τρανταχτό σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Διχάζονται στα ΜΜΕ οι εκτιμήσεις: Οι λιγότεροι (θέλουν να) βλέπουν τον Βαρθολομαίο με φραγγέλιο να εξαναγκάζει τον περιώνυμο Εφραίμ σε παραίτηση από την ηγουμενία. Οι πιο πολλοί, ωστόσο, μιλούν απροκάλυπτα για φαναριώτικης νοοτροπίας επικοινωνιακή τακτική: Να αποσυρθεί ο Εφραίμ από τις κοσμικές δραστηριότητες (τις μπίζνες, δηλαδή) για ένα διάστημα («άχρι καιρού»...), ώσπου να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός, να επικαλυφθεί κι αυτό το σκάνδαλο από το επόμενο, κατά πως συνηθίσαμε σ' αυτό τον τόπο να γίνεται, και η λίαν επικίνδυνη κρίση να εκτονωθεί ανώδυνα για την ευάλωτη Εκκλησία, τους αδίστακτους ρασοφόρους κερδοσκόπους και τους συνεργούς τους στη λεηλασία της δημόσιας γης.Συμπίπτουν όλοι στην εκτίμηση ότι για τον νοήμονα Πατριάρχη η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η θρασύτατη για υπόλογους στη Δικαιοσύνη και αυθάδης περιφρόνηση θεμελιακών θεσμών της Δημοκρατίας μας από τον Εφραίμ και τον κολλητό του Αρσένιο με την εμφάνισή τους στη Βουλή. Καλαμπούριζαν σαν να μην τρέχει τίποτα, άνετοι και αεράτοι. Και πώς να μην είναι, όταν βουλευτής της Ν.Δ. σπεύδει μπροστά στις κάμερες να φιλήσει το χέρι του Εφραίμ, ο φρούραρχος στέκεται κλαρίνο και ο «αλειτούργητος» και «αλιβάνιστος» δημοσιογράφος δεν τους ανταποδίδει δεόντως τα κοσμητικά.Αυτή, ακριβώς, η αρειμάνια εμφάνιση προκάλεσε βάναυσα το κοινό αίσθημα με τον αγχωμένο από την οικονομική κρίση κοσμάκη, σκανδαλισμένο ήδη με αυτό τον απίθανο χορό των εκατομμυρίων, τον επενδυτικό οργασμό των καλογέρων και τα χιλιάδες στρέμματα δημόσιας γης, που λυμαίνονται ασυνείδητοι κρατικοί λειτουργοί και θεομπαίχτες ρασοφόροι. Στη σκιά, σε δεύτερη μοίρα περιέρχεται έτσι το θέμα κατά πόσον είναι νομικά βάσιμη η άρνηση των δύο να καταθέσουν στην εξεταστική επιτροπή ως μάρτυρες, όταν πιθανολογείται ότι θα βρεθούν αύριο στο εδώλιο ως κατηγορούμενοι.Αφουγκράστηκε ο Πατριάρχης τη διάχυτη οργή. Διείδε την απειλή από τις εκρηκτικές διαστάσεις που προσλαμβάνει το σκάνδαλο. Και αποφάσισε να παρέμβει. Οχι για να λάμψει η αλήθεια, να πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και να μπουν όλα σε κάποια τάξη. Εκτονωτικά, για να αποτραπούν τα χειρότερα για τα συμφέροντα της Εκκλησίας. Κι έχω τους λόγους μου να το πιστεύω:Προ οκταετίας, στα Ιεροσόλυμα, στις τελετές για τα 2.000 χρόνια από τη γέννηση του Χριστού, ο Βαρθολομαίος, σε «πηγαδάκι» ιερωμένων και δημοσιογράφων, με επέπληξε φιλικά:«Εχω καιρό να διαβάσω κάτι καλόν δι' εμέ, διά της γραφίδος σου...».«Ούτε θα ξαναδιαβάσετε, Παναγιότατε. Διότι, όταν εγώ έγραφα ότι τον Σημίτη και τον Πάγκαλο θα συνοδεύει εσαεί το όνειδος για το μέγα σκάνδαλο να διορίζουν παρανόμως διοικητή του Αγίου Ορους τον περιώνυμο Σταύρο Ψυχάρη, το Πατριαρχείο, ως μη όφειλε, παρενέβαινε υπέρ του διορισμού του στο Συμβούλιο της Επικρατείας...».Δεν το τήρησα, βέβαια... Εγραψα και μετέπειτα επαινετικά για τον «πράσινο Πατριάρχη» -για όσα έκανε και κάνει στην οικολογική κρίση. Και όταν αψήφησε τις αμερικανικές αντιδράσεις και πήγε για τα θυρανοίξια ορθόδοξου ναού στην Αβάνα, όπου είχε και θερμές συνομιλίες με τον Φιντέλ Κάστρο.Πριν από λίγους μόλις μήνες η δεύτερη προσωπική απογοήτευση: Για το άλλο πελώριο σκάνδαλο, της Μονής Τοπλού, με τα 26.000 στρέμματα στη Σητεία έγραφα σ' αυτές τις στήλες υπό τον τίτλο «Ο ηγούμενος ορθάνοιξε την κερκόπορτα» («Ε» 5-5-08). Εκείνες τις ημέρες βραβευόταν ο Βαρθολομαίος στην Αθήνα για τις οικολογικές του πρωτοβουλίες κι έσπευσα να ζητήσω την παρέμβασή του, αφού η Μονή Τοπλού ανήκει στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου:«Δεν είναι μόνο σκάνδαλο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό, είναι και έγκλημα οικολογικό, Παναγιότατε. Κάνετε παρακαλώ κάτι...».«Μα αφού υπάρχουν υπουργικές και δικαστικές αποφάσεις», μου αντέτεινε αποσβολωτικά. Οπως ακριβώς και στο Βατοπέδι...Δεν φαίνεται να χολοσκάει ο Πατριάρχης για τη μοίρα του Εφραίμ ή του ηγούμενου (και μοναδικού καλόγερου) της Μονής Τοπλού Φιλόθεου, που έχει επίσης γερές πλάτες στη Ν.Δ., στο ΠΑΣΟΚ και στον κρατικό μηχανισμό.Ανησυχεί, ευλόγως, μήπως ο άγριος σκανδαλισμός του λαού πιέσει τα κόμματα εξουσίας και αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν, επιτέλους, το μέγα θέμα των προκλητικών προνομίων που απολαμβάνουν Εκκλησία και μοναστήρια: τη φορολογική ασυλία, που άρχισε ο «εκσυγχρονιστής» Κ. Σημίτης και ολοκλήρωσε ο «μεταρρυθμιστής» Κ. Καραμανλής, και την ασύδοτη επέκταση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας τους εις βάρος του Δημοσίου.Με τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, φευ, να σιγοντάρει, ο Οικουμενικός Πατριάρχης άστραψε και βρόντηξε:«Η παραμικρή αμφισβήτηση ή διασάλευση (σ.σ. για τα βυζαντινά χρυσόβουλα σαν τίτλους κυριότητας) μπορεί να επιφέρει οδυνηρές και καταστρεπτικές συνέπειες για το Γένος...».Και καλά, ας πούμε, όταν αναφέρεται στη Μονή Σινά, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και, βεβαίως, το Φανάρι. Από πού κι ώς πού αυτά πρέπει να ισχύουν και για την Ελλάδα ως άλλοθι για κάθε κομπίνα ή αγυρτεία;Δεν κουράζεται να το διασαλπίζει ο Μιχ. Δεκλερής, επίτιμος αντιπρόεδρος του ΣτΕ:Στο νεοελληνικό κράτος, που προήλθε από επανάσταση, η δημόσια γη κατοχυρώθηκε διά των όπλων «πολεμικώς και δημευτικώς» ως εθνοκτησία. Και κανένα βυζαντινό χρυσόβουλο ή οθωμανικό παραχωρητήριο δεν ισχύει...Ποιος τον ακούει και ποιος, τάχα, τον επικαλείται;Σε φωλεές αδίστακτων απατεώνων έχουν μετατραπεί κάποια μοναστήρια -ακόμη και μητροπόλεις. Και κοντά στα παλαιά, που επικαλούνται ψευδεπίγραφα βυζαντινά και οθωμανικά προνόμια, ξεφυτρώνουν κάθε τόσο και νέα: Κάθε πονηρή υστερική θεούσα φοράει ένα ράσο, βρίσκει έναν νεόκοπο «άγιο», σημαδεύει το κορμί της, διαλαλεί ασυνάρτητα ενύπνια και στήνει τη μονή της -για να προσελκύσει μιλιούνια αφελείς. Με αμέριστη, αλίμονο, κρατική υποστήριξη και παρακρατικές και παραθρησκευτικές υπόγειες διασυνδέσεις το μοναστήρι γίνεται χρυσωρυχείο...Περίσσεψαν οι θεομπαίχτες, αλλά και ξεχείλισε η λαϊκή οργή: 67,5% στις δημοσκοπήσεις θέλουν τον Εφραίμ και τους συνεργούς του στη φυλακή.Κακό της κεφαλής τους για τα κόμματα εξουσίας, αν δεν αρχίσουν να ευαγγελίζονται ριζικές λύσεις για τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους. Και τόσο το χειρότερο για την Εκκλησία μας, αν οι προκαθήμενοί της, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος, δεν αρχίσουν να κραδαίνουν καθαρτήρια ρομφαία -εφ' όσον, βεβαίως, αισθάνονται αναμάρτητοι...
Γ.ΒΟΤΣΗΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/12/2008