IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Πως οι ΗΠΑ ελέγχουν  το κόσμο. Το κρυφό υπερόπλο των ΗΠΑ απειλεί με διάλυση τη διεθνή τάξη. Ανάλυση Πολ Κρούγκμαν Πώς κάνουν οικονομικό πόλεμο οι ΗΠΑ και τι ελέγχουν; Ο Πολ Κρούγκμαν εξηγεί πώς στήνεται το παιχνίδι και γιατί η Αμερική έχει το «πάνω χέρι». Η ανάλυσή του, αφορά στην κατασκοπεία και την επιβολή κυρώσεων από την Ουάσιγκτον και βασίζεται στο αποκαλυτικό βιβλίο «Underground Empire: How America Weaponized the World Economy», του Henry Farrell και του Abraham Newman. Ακολουθεί η ανάλυση από τον Πολ Κρούγκμαν Ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία στο Περού θέλει να συνεργαστεί με μια εταιρεία στη Μαλαισία. Δεν θα πρέπει να είναι δύσκολο για τις εταιρείες να κάνουν μια συμφωνία. Η αποστολή χρημάτων πέρα ​​από τα εθνικά σύνορα είναι γενικά απλή, όπως και η διεθνής μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων δεδομένων Υπάρχει όμως ένα «θέμα»: είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι οι εταιρείες, οι συναλλαγές τους με χρηματοοικονομικές πληροφορίες και δεδομένα είναι σχεδόν βέβα

 Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ: Περίσκεψη στο Νταβός για τα ρίσκα του 2024. Του Κώστα Ράπτη Από την υπόσχεση και τα ρίσκα της τεχνητής νοημοσύνης, στα αχαρτογράφητα ύδατα των νέων γεωπολιτικών αναταράξεων. Και από τα εν γένει καθησυχαστικά μηνύματα της διεθνούς οικονομίας, στις πιθανές δυσάρεστες εκπλήξεις της πολιτικής. Οι 2.800 συμμετέχοντες (ανάμεσά τους 60 επικεφαλής κρατών και κυβερνήσεων και βεβαίως όλοι οι "μεγάλοι" της οικονομίας, ιδίως της ψηφιακής) στο 54ο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, που ολοκληρώθηκε χθες στο Νταβός της Ελβετίας, δεν απέκρυπταν τις ανησυχίες τους για το 2024, όσο και αν κάποιοι κατέφυγαν σε πρόωρη θριαμβολογία. Το προηγούμενο έτος έκλεισε με άνοδο του δείκτη S&P 500 κατά 24%, του Nasdaq κατά ένα εντυπωσιακό 43% και του DAX κατά 20%. Ο πληθωρισμός δείχνει να έχει ελεγχθεί και οι οικονομικοί παίκτες προσανατολίζονται από τώρα σε μείωση των επιτοκίων από τις κεντρικές τράπεζες τους επόμενους μήνες (η Κριστίν Λαγκάρντ

Μέση Ανατολή: Πολλαπλασιάζονται οι εστίες ανάφλεξης. Του Κώστα Ράπτη Στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τέθηκε προχθές Πέμπτη από δημοσιογράφο μια ευθύβολη ερώτηση: "Δουλεύουν οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη;". Η απάντηση ήταν αφοπλιστική στην ειλικρίνειά της: "Εννοείτε αν σταματάνε τους Χούθι; Όχι. Εννοείτε αν θα συνεχιστούν; Ναι". Ο ένοικος του Λευκού Οίκου συμπύκνωσε σε λίγες λέξεις τη συνθετότητα του παιχνιδιού το οποίο εκτυλίσσεται στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και τα όρια της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Όρια τα οποία αρχίζουν και μοιάζουν με αδιέξοδο. Τα πλήγματα τα οποία εξαπέλυσαν την προηγούμενη Παρασκευή οι αμερικανικές και βρετανικές ένοπλες δυνάμεις εναντίον στόχων των σιιτιών ανταρτών Χούθι συνεχίστηκαν καθ' όλη την εβδομάδα αυτή, φτάνοντας τους πέντε γύρους επιδρομών μέχρι τη στιγμή που γράφονταν οι γραμμές αυτές. Όπως συνεχίστηκαν όμως και οι ενέργειες των Υεμενιτών, σε συμπαράσταση προς τη

 Το “γεωπολιτικό έργο” το έχουμε ξαναδεί – οδήγησε σε… αιματηρό παγκόσμιο πόλεμο. Έχουμε μπει σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων που ανατροφοδοτούνται με καταστροφικά αποτελέσματα. Το γεωπολιτικό ρίσκο έχει αυξηθεί σε πρωτόγνωρα από τον Ψυχρό Πόλεμο επίπεδα (βλ. πόλεμος στην Ουκρανία, νέος ψυχρός πόλεμος Κίνας-ΗΠΑ). Σε αυτά προστέθηκε ο πόλεμος στην Γάζα που από την αρχή φάνηκε ότι δεν θα επηρέαζε μόνο τις σχέσεις των Ισραηλινών με τους Παλαιστινίους, αλλά θα δυναμίτιζε την γεωπολιτική σταθερότητα όλων των χωρών της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου. Όμως, από τον Νοέμβριο του 2023, όταν οι Χούθι άρχισαν να επιτίθενται στο θαλάσσιο εμπόριο μέσω της Ερυθράς θάλασσας, το διακύβευμα έγινε πλέον η ελευθερία των θαλασσών και η διατήρηση της φιλελεύθερης τάξης πραγμάτων (rule based order) που οικοδομήθηκε από τις ΗΠΑ μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Του Αθανασίου Πλατιά * ΠΗΓΗ: Τα ΝΕΑ Η πλανητική κυριαρχία των ΗΠΑ βασίστηκε στην κυριαρχία στη θάλασσα και

  ΠΗΓΗ: https://www.visualcapitalist.com/ visualizing-the-brics-expansion-in-4-charts/ Τι σημαίνει η διεύρυνση της ομάδας BRICS Του Κώστα Ράπτη Ξεκίνησε το 2001 ως ένα ακρωνύμιο το οποίο εφηύρε ο Τζιμ Ο'Νιλ, τότε στην Goldman Sachs, ως συμβουλή προς επενδυτές για τις αναδυόμενες οικονομίες που υπόσχονταν μεγάλες αποδόσεις: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα. Το 2009 οι εν λόγω χώρες συγκρότησαν μια πραγματική ομάδα, πραγματοποιώντας την πρώτη τους σύνοδο κορυφής στο Εκατερίνμπουργκ. Δύο χρόνια αργότερα, έμελλε να προστεθεί άλλο ένα γράμμα στο ακρωνύμιο (το S της Νοτίου Αφρικής) και άλλο ένα μέλος στην ομάδα, η οποία σηματοδοτούσε την επέκτασή της στην αφρικανική ήπειρο. Όμως από την Πρωτοχρονιά και μετά οι χώρες BRICS είναι πλέον δέκα, με την εισδοχή, όπως αποφασίστηκε πέρσι στη Σύνοδο του Γιοχάνσεμπουργκ, του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Αιγύπτου και της Αιθιοπίας. Η ομάδα, που προβάλλει ως αντίπαλο δέος στην G7, διεισδύει πλέον στ

  Reuters: Η οικονομία της Ινδίας ακολουθεί την Κίνα για να φτάσει σε ταχεία απογείωση. Η Ινδία είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη μεγάλη οικονομία στον κόσμο τα τελευταία δύο χρόνια και προβλέπεται να διατηρήσει την πρώτη θέση το 2024 καθώς η διαδικασία αστικοποίησης και εκβιομηχάνισης φτάνει στη φάση ταχείας απογείωσης. Το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν προβλέπεται να αυξηθεί περισσότερο από 6% τόσο το 2023 όσο και το 2024, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (“World economic outlook”, ΔΝΤ, Οκτώβριος 2023). Η σύνθετη ετήσια ανάπτυξη θα είναι ελαφρώς ταχύτερη από την Κίνα (4-5%), δύο φορές ταχύτερη από την παγκόσμια οικονομία στο σύνολό της (3%) και τέσσερις φορές ταχύτερη από ό, τι στις προηγμένες οικονομίες (1,5%). Η οικονομία και τα δημογραφικά στοιχεία της Ινδίας μοιάζουν με την Κίνα μεταξύ του τέλους της δεκαετίας του 1990 και των αρχών της δεκαετίας του 2000, υποδεικνύοντας ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν δύο ακόμη δεκαετίες ταχείας διαρκούς ανάπτυξης μπροσ

  Η «βόμβα» του παγκόσμιου χρέους   του Δ. Κωνσταντακόπουλου* «Περίπου 3,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι -σχεδόν η μισή ανθρωπότητα- ζουν σε χώρες που καταβάλλουν περισσότερα για τοκοχρεωλύσια από ό,τι για εκπαίδευση ή υγεία. Ο μισός κόσμος μας βυθίζεται σε μια αναπτυξιακή καταστροφή που την τροφοδοτεί μια συντριπτική κρίση χρέους». Αυτό τόνισε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες παρουσιάζοντας μια νέα έκθεση της Ομάδας Απάντησης στην παγκόσμια κρίση Τροφίμων, Ενέργειας και Χρηματοδότησης (GCPR) του ΟΗΕ και καλώντας ταυτόχρονα για επείγουσα ελάφρυνση του παγκόσμιου χρέους. Επειδή αυτά τα μη βιώσιμα χρέη είναι συγκεντρωμένα στις φτωχές χώρες θεωρείται ότι δεν συνιστούν συστημικό κίνδυνο για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για αυταπάτη, τόνισε ο Α.Γκουτιέρες, υπογραμμίζοντας ότι αυτό το χρέος είναι «περισσότερο από συστημικός κίνδυνος, είναι συστημική αποτυχία. Μπορεί οι αγορές να φαίνεται ότι δεν υποφέρουν- ακόμα. Οι άνθρωποι όμως υποφέρουν». Ο βασικός λόγος που σ

Μια νέα ατζέντα υπέρ των δημιουργικών δυνάμεων της εργασίας. Η 4η τεχνολογική επανάσταση απειλεί να προκαλέσει στις κοινωνίες ένα πολύ βαθύ ρήγμα. Ωστόσο υπάρχει και μια άλλη εκδοχή... Με αφορμή τη χτεσινή Πρωτομαγιά , αξίζει να σκεφτούμε ποια πραγματικότητα έχει να αντιμετωπίσει μια πολιτική υπέρ των δυνάμεων της εργασίας σήμερα. Οι δυνάμεις της εργασίας στον δικό μας κόσμο αντιμετωπίζουν μια πολλαπλή πίεση : ανταγωνισμός των δυναμικών οικονομιών της Ανατολής, νέες τεχνολογίες όπως η ρομποτοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη , δ ημογραφική αποψίλωση (έκδηλες συνέπειες έχει το τελευταίο, μαζί με την συνεπίδραση του 1ου, στο ασφαλιστικό σύστημα) και μαζική, έως και ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Το δύσκολο αυτής της εξίσωσης έγκειται στο γεγονός ότι οι μεταβλητές της δεν αποτελούν αναγκαία κομμάτι του ίδιου στρατηγικού σεναρίου: η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, για παράδειγμα, μπορεί να συμβάλει ώστε οι οικονομίες της Δύσης να αντέξουν τον ανταγωνισμό εκείνων της Ανατολής· ως προς τη

 Tελειώνει η δυτική παρένθεση – Ο πλούτος επιστρέφει στην Ασία. Το μόνο εργαλείο που έχουμε για να ταξινομήσουμε και να κατανοήσουμε τα όσα σήμερα συμβαίνουν είναι το “μακριά”, η ιστορία. Στην ιστορική διαδρομή της ανθρωπότητας –στο τμήμα της που μας είναι σχετικά γνωστό, περίπου 5.000 χρόνια– ο πλούτος και γεωγραφική κατανομή του επικεντρωνόταν σταθερά στην Ασία. Αυτό ήταν η ιστορική κανονικότητα. Οι τρεις προηγούμενοι αιώνες ήταν η Δυτική παρένθεση.  Στα χρόνια της ρωμαϊκής ακμής οι μεγάλοι πολιτισμοί της Ασίας (Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία κλπ.) αντιπροσώπευαν περισσότερο από το 60% της παγκόσμιας οικονομίας, αφήνοντας ένα 10% για τον Ρωμαϊκό Κόσμο, την πλούσια Μεσόγειο. Δεκαπέντε περίπου αιώνες αργότερα, στα 1500 μ.Χ., στην πρώτη αφύπνιση αυτού που αργότερα θα γινόταν ο καπιταλισμός, η Ασία συγκέντρωνε πάνω από 55% του παγκόσμιου πλούτου έναντι λιγότερο του 10% του υπό διαμόρφωση Δυτικού Κόσμου. Αυτή η διαχρονική σταθερά στην γεωγραφική κατανομή του πλούτου διαταράχτηκε δυνα