IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Κοινωνία του απαλφαβητισμού; του ΚΩΣΤΑ ΜΕΛΑ «Δεν είναι αρκετό να καταλαβαίνεις σε τι άγνοια ζουν ο άνθρωπος και το ζώο﮲πρέπει να έχεις επίσης τη θέληση για άγνοια και να αποκτήσεις επίγνωση. Πρέπει να καταλάβεις ότι δίχως αυτό το είδος άγνοιας η ίδια η ζωή θα ήταν αδύνατη, ότι είναι μια συνθήκη κάτω απ’ την οποία κάθε ζωντανό πλάσμα μπορεί μονάχα να διατηρήσει τον εαυτό του και να ευδοκιμήσει». ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ 1. Μια νέα συναίνεση έχει εμφανισθεί και κυριαρχεί τουλάχιστον στις χώρες του δυτικού πολιτισμού: δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις στην παρούσα κατάσταση. Ο κόσμος εμφανίζεται όλο και λιγότερο θελκτικός. Οι άνθρωποι δεν ονειρεύονται, δεν στοχάζονται. Αυτό που όλες οι προγενέστερες γενιές μπορούσαν και ήταν θεμιτό να κάνουν, φαίνεται ότι δεν είναι δυνατόν για τη τωρινή γενιά. Κανένας ουτοπικός σχεδιασμός δεν ενσαρκώνει στην παρούσα φάση οράματα του μέλλοντος. Και όμως, δεν έχουν εξαφανιστεί όλες οι «ουτοπίες». «Χιλιαστικές» ομάδες, θιασώτες της επιστημονικής φα

     Ψηφιακή Αμνησία:  Καταστρέφει το smartphone τη μνήμη μας; Η μνήμη είναι περίεργη, απρόβλεπτη και, νευροεπιστημονικά, δεν είναι ακόμη αρκούντως κατανοητή. Το να έχουμε με την τεχνολογία περισσότερη μνήμη στις τσέπες μας σημαίνει ότι έχουμε λιγότερη στο κεφάλι μας; Μήπως χάνουμε την ικανότητά μας να θυμόμαστε πράγματα – από τα ραντεβού μέχρι το τι επρόκειτο να κάνω στη συνέχεια – επειδή περιμένω το τηλέφωνό μου να το κάνει για μένα; Πριν από τα smartphones, τα κεφάλια μας είχαν μια κρυφή μνήμη αριθμών τηλεφώνου και οι μνήμες μας περιείχαν έναν γνωστικό χάρτη, που δημιουργήθηκε με την πάροδο του χρόνου, ο οποίος μας επέτρεπε να πλοηγούμαστε. Για τους χρήστες smartphone, αυτό δεν ισχύει πλέον.... Ο εγκέφαλός μας και τα smartphones μας σχηματίζουν έναν περίπλοκο ιστό αλληλεπιδράσεων: η έξυπνη φωνοποίηση της ζωής αυξάνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, αλλά επιταχύνθηκε από την πανδημία, όπως και η χρήση του διαδικτύου γενικά. Από τους ερωτηθέντες από την ερευνήτρια μν

Πώς θα αλλάξει τη ζωή μας ο Κώδικας Ψηφιακής Διακυβέρνησης  Σημαντικές αλλαγές στη ζωή των Ελλήνων φέρνει ο Κώδικας Ψηφιακής Διακυβέρνησης που πρόκειται να τεθεί σε διαβούλευση στην Βουλή τις επόμενες ημέρες. Νέες συνήθειες, λιγότερες διαδικασίες και κυρίως λιγότερη γραφειοκρατία υπόσχεται το νέο νομοσχέδιο, στο οποίο μεταξύ άλλων, προωθείται νομοθετικό πλαίσιο για τον Ενιαίο Αριθμό του Πολίτη, τις ψηφιακές υπογραφές, τις ψηφιακές σφραγίδες, τα ψηφιακά έγγραφα.   Για τη χρησιμότητα και τον κομβικό ρόλο του Κώδικα μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Κυριάκος Πιερρακάκης υπογραμμίζοντας ότι «όταν ξεκινήσαμε να σχεδιάζουμε την ψηφιακή μας στρατηγική, διαπιστώσαμε άμεσα ότι, πέρα από τις αναγκαίες νομοθετικές τομές, εξίσου απαραίτητη ήταν και η κωδικοποίηση του υπάρχοντος πλαισίου, ώστε όλοι να γνωρίζουν με σαφήνεια τι ισχύει. Δεν θέλαμε να υπάρξει ούτε ένα περιστατικό άρνησης εξυπηρέτησης από δημόσια υπηρεσία, επειδή δεν είχε φτάσει κάποια ερμηνευτική εγκύκ

«Νομίζω ότι είμαστε σε μια εποχή αυξημένου φθόνου, γιατί εδώ και δεκαετίες  είμαστε σε μια εποχή αυξημένου ναρκισσισμού» © Θανάσης Καρατζάς Θεοφάνης Τάσης: Εκχωρούμε σε αλγόριθμους  τις επιλογές μας. Συνέντευξη του καθηγητή Φιλοσοφίας Θεοφάνη Τάση στον Μάκη Προβατά με αφορμή το νέο του βιβλίο «Ψηφιακός ανθρωπισμός», εκδόσεις ΑΡΜΟΣ Θεοφάνης Τάσης, φιλόσοφος, καθηγητής Φιλοσοφίας. Αφορμή της συζήτησής μας ήταν το καινούριο του βιβλίο «Ψηφιακός ανθρωπισμός». Πραγματική αιτία: είναι από τους πιο μαγευτικούς συνομιλητές που μπορείς να συναντήσεις. Του ζήτησα να βρεθούμε στο Olive Garden του ξενοδοχείου Titania, ώστε στη συζήτησή μας να έχουμε θέα τον Παρθενώνα.  *** «Ψηφιακός ανθρωπισμός» είναι δύο λέξεις  που κατ’ αρχήν περιέχουν  μια αντίθεση. Είναι ένα εγχείρημα να προσπαθήσουμε να ισορροπήσουμε, να πλοηγηθούμε μεταξύ δύο ακραίων στάσεων που αφορούν την αυξανόμενη ψηφιοποίηση, στη δική μου ορολογία την «εξεικόνιση της κοινωνικής πραγματικότητας». Λόγω

 Θεοφάνης Τάσης: «Ψηφιακός ανθρωπισμός».   Προδημοσίευση αποσπάσματος από το βιβλίο του Θεοφάνη Τάση «Ψηφιακός ανθρωπισμός – Εικονιστικό υποκείμενο και τεχνητή νοημοσύνη» που κυκλοφορεί στις 15 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις Αρμός. Επιμέλεια: Κώστας Αγοραστός Εντός της πληθωριστικής ελευθερίας που δημιούργησε η ψηφιακή επικοινωνία το εικονιστικό υποκείμενο νιώθει κουρασμένο και κορεσμένο από την πληθώρα των επιλογών. Καθώς η εκπλήρωση των επιθυμιών του, συνήθως άμεση και αβίαστη, προσφέρει μόνο βραχύβια ικανοποίηση δίχως ν’ απολήγει σε κάποιου είδους ολοκλήρωση το εικονιστικό υποκείμενο καταλήγει να επιθυμεί πλέον την επιθυμία μετεωριζόμενο σ’ ένα διηνεκές παρόν. Όμως αν η επιθυμία διαμορφώνει το μέλλον που συνιστά τον τόπο εκπλήρωσής της, τότε στην εικονιστική κοινωνία δεν απομένει παρά η νοσταλγία. Το μέλλον δεν υφίσταται πια ως ουτοπία του παρόντος. Σε αυτή την νοσταλγία τοκίζει αγανάκτηση ο αυταρχικός λαϊκισμός. Κηρύττοντας την αδύνατη επιστροφή σ’ ένα εξιδανικευμένο