IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Ερευνητές του Χάρβαρντ αναζητούν το μυστικό της ευτυχίας. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε ότι η ευδαιμονία αποτελεί το ύψιστο αγαθό στη ζωή και οδηγό για να ρυθμίζουμε τη συμπεριφορά μας. Η αναζήτηση της ευτυχίας απασχολεί διαχρονικά τους ανθρώπους, με διαφορετικό τρόπο σε κάθε εποχή. Ωστόσο, όπως συμβαίνει συχνά με τις υπαρξιακές αναζητήσεις, ενώ έχουμε το βλέμμα στραμμένο μέσα μας, η απάντηση βρίσκεται... δίπλα μας. Ερευνητές του Χάρβαρντ μελετούν τους παράγοντες που οδηγούν σε μία ευτυχισμένη ζωή, σε έρευνα που είναι σε εξέλιξη για περισσότερα από 80 χρόνια. Τα ευρήματά τους αναδεικνύουν τον ρόλο που παίζουν οι ανθρώπινες σχέσεις σε μία μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Η μελέτη για την ανάπτυξη των ενηλίκων Η μελέτη του Χάρβαρντ για την ανάπτυξη των ενηλίκων ( adultdevelopmentstudy.org ) είναι η μακροβιότερη έρευνα που έχει γίνει για την ενήλικη ζωή. Ξεκίνησε το 1938, κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης. Οι ερευνητές άρχισαν να παρακολουθούν την υγεία 2

YAGI STUDIO VIA GETTY IMAGES Η Ιαπωνία έχει σήμερα τον γηραιότερο πληθυσμό με το το 27% των πολιτών να είναι ηλικίας άνω των 65 ετών. Το ζήτημα είναι φυσικά ιδιαίτερα σοβαρό και τώρα μέσα σε όλα όσα συνεπάγονται ως προβλήματα σε μία χώρα που «γερνάει», ήρθε να προστεθεί ένα ακόμη. Όπως αναφέρει το Bloomberg μια στις πέντε γυναίκες στην Ιαπωνία που κρατούνται σήμερα σε σωφρονιστικά καταστήματα, είναι ηλικιωμένες. Ο λόγος για αυτό το φαινόμενο, δεν είναι μια ξαφνική, ανεξήγητη άνοδος της εγκληματικότητας μεταξύ των γυναικών. Εξάλλου εννέα στις δέκα ηλικιωμένες κρατούμενες έχουν καταδικαστεί και φυλακιστεί για ασήμαντα αδικήματα όπως η κλοπή κάποιου προϊόντος από κατάστημα. Για την ακρίβεια ο λόγος είναι ίσως ακόμη πιο ανησυχητικός-και σίγουρα θλιβερός- από την αύξηση της εγκληματικότητας και αφορά τα όσα συμβαίνουν στην ιαπωνική κοινωνία και συγκεκριμένα στον πυρήνα της ιαπωνικής οικογένειας. Από το 1980 έως το 2015 ο αριθμός των ηλικιωμένων που ζουν μόνοι το

suhari / photocase.com Οι ακροβολισμένοι των μπαλκονιών Αποχαιρετισμός Αν θα πεθάνω αφήστε το μπαλκόνι μου ανοιχτό. Το παιδί τρώει πορτοκάλια. (Το βλέπω απ' το μπαλκόνι μου.) Ο θεριστής θερίζει τα στάχυα. (Τον βλέπω απ' το μπαλκόνι μου.) Αν θα πεθάνω αφήστε το μπαλκόνι μου ανοιχτό! Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Σε θυμάμαι για χρόνια μονίμως έκθετο και ορατό στο μπαλκόνι, να πηγαινοέρχεσαι εκεί και να κοιτάς, να σταματάς για λίγο και ξανά πάλι, να διασχίζεις μια τεράστια διαδρομή σε έναν ελάχιστο χώρο. Να καταλήγεις ξανά και ξανά στον εαυτό σου, σε μια πορεία που πουθενά αλλού δεν θα μπορούσε να εκβάλει. Τις πρόχειρες καρέκλες που ξεκουράζουν το μάταιο βήμα σου, τα αμφίβολα τραπέζια πάντα σε εγρήγορση να στηρίξουν τους βαρετούς σου αγκώνες. Μόνιμος παρατηρητής αυτού που συμβαίνει και μόνιμος φάρος για αυτό που δεν λέει να συμβεί. Είναι οι ακροβολισμένοι των μπαλκονιών. Ανθρωποι που στήνουν τις διόπτρες και τα τηλεσκόπιά τους, λίγα μέτρα πάνω α

«Καθώς παρατηρούσα και φωτογράφιζα αυτούς τους ανθρώπους, μου έδιναν την εντύπωση πως δεν ήταν παρόντες στον πραγματικό κόσμο. Ηταν συνδεδεμένοι με έναν εικονικό κόσμο που ήταν δικό τους δημιούργημα (...) ,  Είναι τρελό, αλλά ο κόσμος επιλέγει την ψηφιακή επικοινωνία ενώ είναι με παρέα. Προτιμάει να συνδεθεί με κάποιον που είναι αλλού, παρά με κάποιον που βρίσκεται στον ίδιο χώρο». «Οπτικά, μου τράβηξε την προσοχή η συμμετρία αυτών των ανθρώπων, κλειδωμένοι καθώς ήταν ταυτόχρονα, αλλά και καθένας ξεχωριστά, στην ίδια πράξη», λέει ο Babycakes Romero στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Καθημερινή». Ο σύγχρονος θάνατος της συζήτησης Η γνώριμη εικόνα μιας σύγχρονης συμμετρίας: ανθρώπινα κεφάλια στην ίδια παρέα, σκυμμένα πάνω από τη φωτεινή οθόνη ενός « έξυπνου» κινητού. Λίγα αντικείμενα ενσωματώνουν καλύτερα την αμφισημία της τεχνολογικής προόδου. Απεριόριστες δυνατότητες διασύνδεσης, ενημέρωσης και εξυπηρέτησης μέσα στην παλάμη του χεριού,