IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

    Ενεργειακή κρίση:     υπάρχει άλλος δρόμος;   Ενέργεια, Έθνος, Οικονομία.  Ο ενεργειακός τομέας αποτελεί τον καθοριστικότερο τομέα για το σύνολο της εθνικής οικονομίας και του εθνικού βίου. Η αλήθεια αυτή δεν αποτελεί συνείδηση των πολιτών, ούτε όμως και κεντρικό κριτήριο και άξονα των πολιτικών που οι κυβερνήσεις ακολουθούν, ιδιαίτερα την τελευταία 25ετία. Υπάρχουν ασφαλώς εξηγήσεις για αυτή την κατάσταση, οι οποίες σχετίζονται με την κυριαρχία αντιλήψεων και πολιτικών που έχουν ως πυρήνα τους την αποδοχή ότι ο υφιστάμενος καπιταλιστικός τρόπος εκμετάλλευσης και διαχείρισης κάθε φυσικού και κοινωνικού πόρου είναι ο ωφελιμότερος. Αντίληψη που έχει επανειλημμένα δείξει τα όρια της (με καταστροφικό μάλιστα τρόπο), αλλά κατορθώνει να επιβιώνει και να αναπαράγεται. Μιλώντας, όμως, καθαρά και πέρα από τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα των δυνάμεων του κεφαλαίου και του κέρδους, οφείλουμε να αναδείξουμε βασικές αλήθειες.  Το κάθε τι -κυριολεκτ...

Τα κοιτάσματα αερίου στην Κύπρο είναι κοντά στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά τα πολιτικά ρίσκα καθιστούν πολύπλοκη την εκμετάλλευσή τους. Ο ανταγωνισμός με το φθηνό ρωσικό αέριο, η ανάγκη για συνεργασίες και ο ρόλος της Αιγύπτου. Όταν το φυσικό αέριο άρχισε να ρέει από το κοίτασμα Ζορ τον περασμένο μήνα, ήταν ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια της Αιγύπτου για ενεργειακή ανεξαρτησία, που σηματοδότησε ότι η ανατολική Μεσόγειος εγκαθιδρύεται πλέον ως μια δύναμη στην παραγωγή αερίου. Ο Κλαούντιο Ντεσκάλτσι, CEO της Eni, του ιταλικού ομίλου που έχει αναλάβει το έργο των 12 δισ. δολαρίων, ανέφερε πως το Ζορ μπορεί να «μεταμορφώσει πλήρως το ενεργειακό τοπίο της Αιγύπτου, επιτρέποντάς της να γίνει αυτάρκης και να μετατραπεί από εισαγωγέα αερίου σε μελλοντικό εξαγωγέα». To κοίτασμα Ζορ είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη υρδογονανθράκων που έγινε στη Μεσόγειο και η αναζήτηση για άλλα κοιτάσματα δεν έχει σταματήσει. Το Ισραήλ και η Κύπρος βλέπουν μια ανάλογη δυνατότητα να βάλουν τέλος στη...

Εκτός από την ολοκλήρωση του Διαδριατικού Αγωγού (ΤΑΡ) που θα μεταφέρει από το 2020 αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την ευρωπαϊκή αγορά, οι αναλυτές του χώρου της ενέργειας κρίνουν ως πολύ σημαντική την ταχεία προώθηση του πλωτού τερματικού σταθμού αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη. Τα σχέδια της Ουάσιγκτον και οι ισορροπίες στη Βαλκανική. Με τις ενεργειακές εξελίξεις στην ευρύτερη Νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Ανατολική Ευρώπη να είναι ταχείες, τα Βαλκάνια να βρίσκονται σε περίοδο «υπόκωφης αστάθειας», τη Ρωσία να επιδιώκει να εκμεταλλευθεί κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται για προώθηση των συμφερόντων της στην περιοχή (με βασικό όχημα την ενέργεια) και τη γειτονική Τουρκία να αποτελεί το «μαύρο κουτί» κάθε γεωπολιτικής ανάλυσης, η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να διευκολύνει σχέδια που ενισχύουν τη δική της θέση στον νέο ενεργειακό χάρτη και να πραγματοποιήσει τις κρίσιμες επιλογές που απαιτούνται για την επόμενη ημέρα. Το ενδιαφέρον ...

Τρεις είναι οι αγωγοί που ευρίσκονται υπό κατασκευή αυτή την περίοδο. Πρώτος είναι ο TAP (Trans-Adriatic Pipeline) που θα μεταφέρει 15 δις Μ3 (κυβικά μέτρα) φυσικού αερίου ετησίως, επί 30 χρόνια, από την Κασπία θάλασσα προς την ΕΕ. Δεύτερος είναι ο αγωγός IGI (Interconnector Greece to Italy) που ονομάζεται και Poseidon. Αυτός ο αγωγός θα είναι συνέχεια του TAP και κατασκευάζεται από την κοινοπραξία ΔΕΠΑ-EDISON. Ο τρίτος αγωγός ονομάζεται IGB (Interconnector Greece to Bulgaria) που θα μεταφέρει φυσικό αέριο, από τις αποθήκες υγροποιημένου φυσικού αερίου της Ρεβυθούσας και του πλωτού σταθμού αποθήκευσης υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης, αρχικά προς τη Βουλγαρία και αργότερα προς Ρουμανία και Ουκρανία. Υπάρχει όμως και ένας τέταρτος αγωγός που είναι υψίστης γεωπολιτικής σημασίας για την Ελλάδα. Είναι ο αγωγός East Med που θα μεταφέρει από τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου προς την ΕΕ 12-18 δις Μ3 φυσικού αερίου ετησίως, για 30 χρόνια, ΣΥΝ 10 δις Μ3 φυσικού...

  Όταν η πολιτική ηγεσία της χώρας μας και οι ιθύνοντες των μεγάλων ενεργειακών οργανισμών μπορέσουν να αξιολογήσουν και να αντιληφθούν τις πραγματικές διαστάσεις της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας, σε συνάρτηση πάντα με τις γύρω χώρες, ίσως μπορέσουμε να χαράξουμε μια ρεαλιστική περιφερειακή ενεργειακή στρατηγική. Όπου το επίκεντρο ασφαλώς δεν θα είναι η οπτασία του «ενεργειακού κόμβου» αλλά το ευρύτερο γεωστρατηγικό εκτόπισμα της χώρας με το θαλάσσιο στοιχείο, τις μεταφορές, τις υπηρεσίες, το εμπόριο, τον τουρισμό και την ανάδειξη της μοναδικής Ελληνικής μακροχρόνιας ιστορίας να αποτελούν την βάση για μια εξωστρεφή πολιτική. Εχει παρατηρηθεί πως κάθε φορά που η χώρα ευρίσκεται αντιμέτωπη με οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα αυξάνεται ο αριθμός των δηλώσεων, άρθρων και αναλύσεων που προβάλλουν την γεωπολιτική μοναδικότητα της Ελλάδος και πως αυτή, εις πείσμα κάθε λογικής, είναι ικανή να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τα όποια προβλήματα. Έτσι τις τελευταίες εβδομάδες, από τότε...

Το ρολόι μετρά αντίστροφα για την έναρξη των εργασιών κατασκευής του πολύκροτου όσο και πολυσήμαντου αγωγού φυσικού αερίου TAP, του έργου που αποτελεί τη μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση στη χώρα τα τελευταία χρόνια (ξεπερνώντας ακόμη και την πώληση των περιφερειακών αεροδρομίων), συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Ο αγωγός θα κατασκευαστεί και θα χρηματοδοτηθεί με ιδιωτικά κεφάλαια από την κοινοπραξία έξι ενεργειακών κολοσσών και θα μετατρέψει την Ελλάδα σε πύλη εισόδου προς την Ευρώπη για το φυσικό αέριο από την Κασπία Θάλασσα και το Αζερμπαϊτζάν. Οι εργασίες, αναμένεται να ξεκινήσουν, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές της κοινοπραξίας, τον ερχόμενο Απρίλιο. Στον TAP συμμετέχουν και θα εξασφαλίσουν τη χρηματοδότηση του έργου οι ενεργειακές εταιρείες BP (μερίδιο 20%), Socar (Αζερμπαϊτζάν, 20%), Statoil (Νορβηγία, 20%), Fluxys (Βέλγιο, 19%), Enagás (Ισπανία, 16%) και Axpo (Ελβετία, 5%). Σημειώνεται ότι ενόψει της έναρξης της κατασκευής του αγωγού βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι δ...