IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ:  Οι «πράσινες» ενέργειες έχουν μια Αχίλλειο πτέρνα …που μπορεί να γίνει δική μας. Πριν λίγο καιρό η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε το σχέδιό της για την «πράσινη μετάβαση»: μείωση των καθαρών εκπομπών θερμοκηπικών αερίων κατά 55% έως το 2030 (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990) και κατά 100% έως το 2050. Ο τελικός σκοπός είναι καθ’ όλα αξιέπαινος όμως οι μέθοδοι που προτείνονται για την επίτευξή του έχουν κάποια σημαντικά τεχνικά κενά στα οποία σπανίως γίνεται μνεία. Στα κείμενα της ΕΕ αναφέρονται πολλές καινοτομίες, όπως επαναδέσμευση CO 2 , βιοκαύσιμα , έξυπνα δίκτυα, κυκλικότητα. Όμως κεντρικός πυλώνας της πράσινης μετάβασης είναι ο εξηλεκτρισμός της κατανάλωσης από τον τελικό χρήστη: π.χ. αυτοκίνητα με ηλεκτρικούς κινητήρες αντί για μηχανές εσωτερικής καύσης. Προφανώς, αυτό δεν θα έχει κανένα νόημα αν η αυτή ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από υδρογονάνθρακες, καθώς κάτι τέτοιο απλώς θα μετατόπιζε τις ίδιες εκπομπές λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα. Όπως σχολιάζ

Το ερευνητικό "Tungsten Explorer" που χρησιμοποιεί η Total-Eni στην Κύπρο. 21/7/ 2020  ( AKOVOS HATZISTAVROU VIA GETTY IMAGES) Φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια άλλη ανάγνωση.  Και ο απρόβλεπτος παράγοντας.   Στην ανατολική Μεσόγειο, έχει διαμορφωθεί ένας συνασπισμός χωρών που διεκδικούν μερίδιο στην αγορά φυσικού αερίου, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη την απρόβλεπτη και επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας. Το East Med Gas Forum (EMGF)   είναι ένας διακυβερνητικός Οργανισμός στον οποίο συμμετέχουν Κύπρος, Αίγυπτος, Ελλάδα, Ισραήλ, Ιορδανία, Ιταλία και Παλαιστίνη. Δημιουργήθηκε πρόσφατα με σκοπό να λειτουργήσει σαν πλατφόρμα για παραγωγούς και καταναλωτές φυσικού αερίου. Γαλλία και ΗΠΑ ζήτησαν να συμμετέχουν και αυτές, η πρώτη σαν μέλος και η δεύτερη σαν παρατηρητής, εκδηλώνοντας μια έμμεση στήριξη στο εγχείρημα. Πέρα από το συγκεκριμένο ενδιαφέρον, η ενεργειακή διπλωματία των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, άρχισε να ξεδιπλώνεται και με την παρουσία πετρελαϊκών

  Τρεις προτάσεις για το ελληνικό περιβάλλον.  Στις 7 Ιουλίου η κυβέρνηση εόρτασε την επέτειο της εκλογής της. Ευρέως αναγνωρίζονται ως επιτυχίες η δημιουργία βελτιωμένου κλίματος εσωτερικής ασφάλειας, η απόκρουση του δολίου εγχειρήματος στον Εβρο, καθώς και η επικοινωνιακά, επιστημονικά και οργανωτικά ορθή διαχείριση της πανδημίας. Η κυβέρνηση έχει σημειώσει μια σημαντική επιτυχία στα περιβαλλοντικά με την άμεση και ορθή απόφαση, προηγουμένως σκανδαλωδώς καθυστερημένη, της ταχύρρυθμης μετάβασης από τον λιγνίτη, βραχυπρόθεσμα προς το φυσικό αέριο, μεσοπρόθεσμα όμως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Επικροτούμε επίσης την εκκίνηση κυβερνητικού διαλόγου με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Οποιοσδήποτε όμως διάλογος προϋποθέτει αλληλοσεβασμό, δηλαδή εκατέρωθεν αποδοχή ότι η άλλη πλευρά ενδέχεται να έχει κάποτε και δίκαιο. Με την ευκαιρία της επετείου συνεισφέρουμε πέντε διαπιστώσεις και τρεις προτάσεις ουσίας: 1. Η πρωτοφανής οξύτητα της κλιματικής κρίσης πο

 FACTORYTH VIA GETTY IMAGES -Copper wire recycling industry materials Τα στρατηγικά υλικά και ο χαλκός σε ένα κόσμο που αλλάζει. Μια ρεαλιστική προσέγγιση. Εισαγωγή Έχουμε αναφερθεί και σε πρόσφατη εργασία μας [1]στο ρόλο των στρατηγικών ορυκτών πρώτων υλών (ΣΟΠΥ) σε ένα κόσμο, που αλλάζει πορεία για να απαλλαγεί από ρυπογόνες ενεργειακές πηγές (πετρέλαιο, κάρβουνο, κα.), να ελέγξει την άνοδο της θερμοκρασίας και να πετύχει την κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Έτσι, την τελευταία δεκαετία, τόσο οι Ενώσεις Κρατών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ, όσο και οι επί μέρους χώρες που διαθέτουν ΣΟΠΥ (Ρωσία, Κίνα, Καναδάς, Αυστραλία, διάφορες αφρικανικές κ.α. χώρες), έχουν στρέψει την προσοχή τους σε αυτές που αποκαλούν κρίσιμες και τις οποίες προσωπικά προτιμώ να χαρακτηρίζω ως στρατηγικές, γιατί νοηματικά στην ελληνική γλώσσα ταιριάζει περισσότερο το επίθετο αυτό. Στρατηγικές ορυκτές πρώτες ύλες Οι συζητήσεις για τα στρατηγικά μέταλλα και την ανάπτυξη της αλ

  Σπάνιες γαίες: Το σαφάρι των κρατών  και ο αγώνας για το κλίμα.  Ανεμογεννήτριες, υπολογιστές, μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, μαγνητικοί τομογράφοι, ακόμα και βηματοδότες που δίνουν ρυθμό σε ταλαιπωρημένες καρδιές - όλες αυτές και αμέτρητες άλλες «μαγικές» συσκευές λειτουργούν επειδή βαθιά μέσα τους έχουν κάποια ιδιαίτερα μέταλλα. Ο λόγος για τις σπάνιες γαίες, δεκαεπτά χημικά στοιχεία με μοναδικές ηλεκτρικές και μαγνητικές ιδιότητες, ζωτικής σημασίας για τις βιομηχανίες ηλεκτρονικών και την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Μέχρι σήμερα η συζήτηση γύρω από τις σπάνιες γαίες αφορούσε το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος παραγωγός είναι με διαφορά η Κίνα και κατά συνέπεια ο υπόλοιπος κόσμος είναι «όμηρος» της πολιτικής του Πεκίνου. Ελέγχοντας σχεδόν το 70% της παγκόσμιας παραγωγής σπάνιων γαιών και κατέχοντας το 1/3 των παγκόσμιων κοιτασμάτων, η Κίνα πρακτικά διατηρεί ένα ιδιότυπο μονοπώλιο. Και κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να το διαχειριστεί αν προκύψει… ανάγκη. Στην πραγματικότητα