IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  «Γιατί η Δύση ήθελε νεκρό τον Καντάφι»; Ο χρυσός,τα σχέδια «παναφρικανικού νομίσματος» και τα e mail της Χίλαρι. Η Λιβύη ήταν μια από τις χώρες στις οποίες η Δύση έκανε «βομβαρδισμούς δημοκρατίας» . Η Λιβύη προφανώς δεν ήταν υπόδειγμα κράτους που λειτουργούσε με δημοκρατικές αρχές, αλλά το αν οι πολίτες της ήθελαν αλλαγή καθεστώτος με τον τρόπο που επέλεξαν να το επιβάλουν οι δυτικοί, είναι εξαιρετικά αμφίβολο. Η Δύση φαίνεται ότι επιδίωξε την εξόντωση του Καντάφι, όχι επειδή οι ηγέτες της δεν μπορούσαν να κοιμηθούν το βράδυ από το έλλειμμα δημοκρατίας. Τα Africa Archives , αποκαλύπτουν ότι η αιτία για να φύγει από τη μέση ο Καντάφι ήταν άλλη… Από τα 3.000 email που διέρρευσαν από τον λογαριασμό της  Χίλαρι Κλίντον στα τέλη Δεκεμβρίου του 2015, περίπου το ένα τρίτο προέρχονταν από τον στενό έμπιστο συνεργάτη της Σίντνεϊ Μπλούμενταλ. Ένα από αυτά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με ημερομηνία 2 Απριλίου 2011, αναφέρει: «Η κυβέρνηση του Καντάφι κατέχει 143...

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν η Λιβύη... Και ξαφνικά, όλοι αρχίσαμε να συζητάμε για τη διπλανή μας Λιβύη. Τη βρήκαμε και στο χάρτη και ανακαλύψαμε ότι βρίσκεται πάρα πολύ κοντά μας. Τόσο κοντά μας, που το 2011, έφευγαν βομβαρδιστικά από τα ελλαδικά και κρητικά αεροδρόμια[1] για να βομβαρδίσουν τον «απροσάρμοστο και ατίθασο, κακό, βίαιο, καταπατητή δικαιωμάτων, δικτάτορα» Καντάφι. Τότε, μιντιακή σιωπή και άγνοια. Ύστερα, για χρόνια και μέχρι σήμερα, ασχολίαστη αναρχία και μια πολεμική αοριστολογία. Εδώ και κάποιους μήνες, βγήκαν ξανά οι χάρτες και τα κιτάπια από τα ράφια, βγήκαν και τα γιαταγάνια από τα θηκάρια της οθωμανικής κατάρας και βλέπουμε από απόσταση ένα παράλογο θέατρο. Μια παράσταση με γρήγορους διαλόγους και βίαιες ατάκες. Μιλούν οι ειδικοί για ανειδίκευτους μισθοφόρους, μιλούν οι οικονομολόγοι για λαθρεμπόρους πετρελαίου, η κάθε εταιρεία με μπροστάρηδες πολιτικούς – πλασιέ κρατάει με σθένος το κομμάτι που της αποδόθηκε, σιωπούν οι πάντες για τις εκπληκτικ...

Από αριστερά προς τα δεξιά: Ο πρωθυπουργός της Λιβύης, Fayez al-Sarraj, ο Γάλλος πρόεδρος, Emmanuel Macron, και ο στρατάρχης Khalifa Haftar, κοντά στο Παρίσι, τον Ιούλιο του 2017. PHILIPPE WOJAZER / REUTERS  Πώς η Γαλλία κάνει την Λιβύη χειρότερη. Ο Macron ενισχύει τον Haftar.      Ένας από τους λόγους για τους οποίους η σύγκρουση στη Λιβύη έχει συρθεί επί έξι και μισό χρόνια είναι η αποδιαρθρωμένη, παραταξιακή φύση των ξένων παρεμβολών. Μόνο μια παγκόσμια δύναμη με τεράστια επιρροή και μόχλευση θα μπορούσε να συμβάλει στην σταθεροποίηση του διεθνούς ανταγωνισμού για την έκβαση του εμφυλίου πολέμου της Λιβύης. Στις 25 Ιουλίου, στις ειρηνευτικές συνομιλίες στο Παρίσι [1] που συγκάλεσε ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν [2], οι ηγέτες των δύο κύριων παρατάξεων της Λιβύης -ο πρωθυπουργός, Fayez al-Sarraj, της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) στην Τρίπολη και ο στρατάρχης Khalifa Haftar του αυτο-αποκαλούμενου Εθνικού Στρατού της...

Η κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας εξαρτάται από παραστρατιωτικές οργανώσεις οι οποίες εξακολουθούν να μάχονται μεταξύ τους Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2011 ο τέως πρωθυπουργός της Βρετανίας  Ντέιβιντ Κάμερον  και ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας  Νικολά Σαρκοζί  μετέβησαν σε μια απελευθερωμένη Τρίπολη όπου τους υποδέχτηκαν περιχαρείς αντάρτες, ευγνώμονες για τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ που συνέβαλαν στην επικράτησή τους επί των δυνάμεων του  Μουαμάρ Καντάφι. «Οι φίλοι σας στη Βρετανία και στη Γαλλία θα σταθούν δίπλα σας καθώς ανοικοδομείτε τη χώρα σας και θεμελιώνετε τη δημοκρατία για το μέλλον»  είχε δηλώσει τότε ο κ. Κάμερον, παρασυρόμενος από τον αέρα αισιοδοξίας που έπνεε στη μεσογειακή αυτή χώρα. Ολοι, ντόπιοι και αλλοδαποί, πολίτες και πολιτικοί, πίστευαν πως η Λιβύη θα είχε το πιο λαμπρό μέλλον από όλες τις υπόλοιπες χώρες της Αραβικής Ανοιξης, έχοντας τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου σε ολόκληρη την Αφρική και μό...