IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Jürgen Habermas Το δίλημμα της Δύσης Ενας πόλεμος εναντίον μιας πυρηνικής δύναμης δεν μπορεί να «κερδηθεί» με καμία λογική έννοια, τουλάχιστον όχι με τη στρατιωτική ισχύ σε μια θερμή σύγκρουση. Το ακόλουθο κείμενο του Γερμανού φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας είναι απόσπασμα άρθρου του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sϋddeutsche Zeitung στις 29/4/22 Εβδομήντα εφτά χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και τριάντα τρία χρόνια μετά το τέλος μιας ειρήνης που διατηρήθηκε -ακόμα και όταν απειλήθηκε- με την ισορροπία του τρόμου, επέστρεψαν στα σπίτια μας οι συγκλονιστικές εικόνες ενός πολέμου που εξαπέλυσε αυθαίρετα η Ρωσία. Ετσι, μεταξύ των δυτικών θεατών μεγαλώνει η ανησυχία για κάθε θάνατο, το σοκ για κάθε δολοφονία, η αγανάκτηση για κάθε έγκλημα πολέμου, ακόμα και η επιθυμία να κάνουν κάτι σχετικά με αυτά. Η λογική έκβαση στην οποία οδηγούν αυτά τα συναισθήματα σε όλη τη χώρα είναι η προφανής τοποθέτηση εναντίον του Πούτιν και εναντίον μιας ρωσικής κυβέρν

« Ο συμβιβασμός δεν αποτυγχάνει σε μερικά δισ. περισσότερα ή λιγότερα, ούτε καν σε αυτόν ή τον άλλον όρο, αλλά μόνο στην ελληνική απαίτηση, την απαίτηση της οικονομίας και του λαού, τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι διεφθαρμένες ελίτ, για κούρεμα. [...] Αντ’ αυτού οι δανειστές επιμένουν στην αναγνώριση του βουνού του χρέους, που δεν μπορεί να το αντέξει η ελληνική οικονομία» Jürgen Habermas ''Suddeutsche Zeitung'' Α​​ρχές Φεβρουαρίου του τρέχοντος (ή βαλτωμένου) έτους, στον αγγλικό «Γκάρντιαν » δημοσιεύτηκε ένα άρθρο που καλούσε τους Ευρωπαίους « να μην πνίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ» , γιατί αυτό « θα είχε ως μοναδικό αποτέλεσμα την κλιμάκωση του αντιευρωπαϊκού αισθήματος και θα είναι η τελευταία, πιθανόν μοιραία, στροφή για την Ευρωζώνη. Η σοφή επιλογή σημαίνει συμβιβασμό» . Το κείμενο το υπέγραφε ο Sony Kapoor. Και μόνο η ιδιότητα του αρθρογράφου, «manager director Re-Define Think Tank» , δηλώνει ότι δεν πρέπει να ’ναι μέλος κάποιας συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ ούτε του

 Το τελευταίο βιβλίο του Γερμανού φιλοσόφου Γιούργκεν Χάμπερμας , στο οποίο συγκεντρώνει άρθρα και παρεμβάσεις του για την οικονομική κρίση και την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι μια θερμή συνηγορία υπέρ της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης (ιταλική έκδοση: « Nella spirale tecnocratica », Laterza, 2014) . Ο Χάμπερμας επεξεργάζεται και προτείνει μια πολιτική αντίληψη της αλληλεγγύης, ανεξάρτητη από το δίκαιο ή την ηθική, η οποία βασίζεται στο κοινό συμφέρον όλο και πιο αλληλεξαρτώμενων λαών και κρατών. Οι πλουσιότερες και ισχυρότερες χώρες της Ευρώπης πρέπει να πειστούν ότι είναι αναγκαίο να βοηθούν τις χώρες που δοκιμάζονται από την κρίση, προκειμένου να διατηρηθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση ως πολιτική κοινότητα ικανή να προσφέρει σε όλους (και όχι μόνον στους πλουσιότερους, όπως συμβαίνει σήμερα) μεγάλα πλεονεκτήματα. Ο Γερμανός φιλόσοφος ασκεί αυστηρή κριτική στις νεοφιλελεύθερες και τεχνοκρατικές ελίτ που καθορίζουν τους προσανατολισμούς της ευρωπαϊκής πολιτικής. Καυτηριάζει ιδιαίτερα τ

Το κείμενο είναι η εισήγηση του Γ. Χάμπερμας, στο Φόρουμ για την Ευρώπη κατά την ημερίδα των Γερμανών νομικών στις 21/9/12 στο Μόναχο   Κατά τον Γιούργκεν Χάμπερμας, τα προβλήματα (οικονομικά και πολιτικά) της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση ανάγονται (ή ορθότερα μεταφράζονται) σε προβλήματα εναρμόνισης, συμφιλίωσης και συνεννόησης ανάμεσα σε δύο διαφορετικές μορφές ζωής (τον καπιταλισμό από τη μία ως οικονομική μορφή ζωής και τη δημοκρατία από την άλλη ως πολιτική μορφή ζωής). Οσοι ενδιαφερόμενοι (στην ελληνική κοινωνία) μελετήσουν με προσοχή τις ιδέες, τις απόψεις και την επιχειρηματολογία του Χάμπερμας, θα μπορέσουν να επεξεργασθούν εντελώς διαφορετικά πολιτικά προγράμματα (σε σχέση με αυτά που ισχύουν σήμερα) για να μπορέσει η ελληνική κοινωνία να υπερβεί την κρίση χρέους, από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει εδώ και πέντε χρόνια (2009-2014). Ως καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και ως μαθητής του Γιούργκεν Χάμπερμας πήρα την πρωτοβουλία να τ

Βαρυσήμαντη ομιλία του γερμανού «ροκ σταρ» της φιλοσοφίας στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Αθήνα Θεωρεί εαυτόν βέρο «κοσμοπολίτη». Όμως ο όρος αυτός είναι πολιτικά «φλου» και «λίγος» για τον «Καντ» της εποχής μας Γιούργκεν Χάμπερμας . Γι αυτό και στη συνεδρία της Τρίτης στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Άουλα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών , που έγινε προς τιμήν του με θέμα τον «κοσμοπολιτισμό», προτίμησε να αναφερθεί σε μια πολύ πιο φιλόδοξη πρόκληση: τη « θεσμοποίηση του διεθνούς δικαίου » και τη συναφή δημοκρατική της νομιμοποίηση. Μόνο με το συνδυασμό τους, τόνισε, μπορεί να « εξημερωθεί » η πολιτική εξουσία και να επεκταθούν η δημοκρατία και το δίκαιο πέρα από τα εθνικά σύνορα.  Στη σημερινή παγκόσμια κοινωνία, είπε, « ακόμα και οι υπερδυνάμεις χάνουν τη λειτουργική αυτονομία τους σε σημαντικά πολιτικά πεδία ». Ο λόγος: Ούτε κι αυτές μπορούν να λύσουν μόνες τους μια σειρά από προβλήματα – πολιτικά, οικολογικά, κοινωνικά. Αυτό εξη

 (...) Die EU verkomme zu einer den Finanzmärkten angepassten Technokratie. Nötig sei aber die Entwicklung einer "supernationalen" Demokratie, in der die heutigen Nationalstaaten zwar erhalten bleiben, aber Souveränität abgeben sollten. "Wenn man die Währungsunion erhalten will, reicht es nicht mehr aus, angesichts der strukturellen Unterschiede einzelnen überschuldeten Ländern Kredite zu gewähren, damit diese alleine ihre Wettbewerbsfähigkeit wieder erlangen. Das reicht nicht!" ,  rief Habermas im Hörsaal aus. "Stattdessen braucht man Solidarität und einen kooperativen Ansatz, der sich aus einer gemeinsamen politischen Perspektive erzeugt."   Der Philosoph forderte eine Demokratisierung der Europäischen Union und eine demokratische Kontrolle des EU-Rates, (...) ''Ο ηγετικός ρόλος που έλαχε σήμερα στη Γερμανία δεν ξυπνά απλώς τα φαντάσματα της Ιστορίας ,  αλλά μας βάζει σε πειρασμό να ακολουθήσουμε μία μονομερή, εθνική πορεία, ή ακό