Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα Δημοψηφίσματα

Για την αντιπροσωπευτική ανασυγκρότηση της πολιτείας.

Εικόνα
"Η πολιτική δύναμη που θα θελήσει να ηγεμονεύσει στο άμεσο μέλλον θα συστοιχηθεί με το πρόταγμα της θεσμικής συνάντησης του συλλογικού υποκειμένου με την πολιτεία. Εντέλει, με την αντιπροσωπευτική ανασυγκρότηση της πολιτείας." Στην παρούσα συγκυρία της χώρας, ωστόσο , που προέχει η αποκατάσταση της εθνικής συνευθύνης και της κάλυψης του χάσματος μεταξύ κοινωνίας και πολιτικής, το εγχείρημα της αντιπροσωπευτικής προσομοίωσης της πολιτείας μπορεί να εξοικονομηθεί με στοχευμένες θεσμικές παρεμβάσεις. Αναφέρω ορισμένες, τις πιο χαρακτηριστικές: 1. Την επέκταση της πολιτείας δικαίου στην πολιτική, ώστε να συμπεριλάβει τόσο τις αδικοπραγίες του πολιτικού προσωπικού όσο και τις μη προσήκουσες προς την κοινωνική βούληση ή και βλαπτικές για την κοινωνική συλλογικότητα αποφάσεις. 2. Τη συγκρότηση ενός Πρυτανείου/σώματος αιρετών δικαστών με πλειοψηφία πολιτών, που θα αποφαίνεται, συνακόλουθα προς την κοινωνία των πολιτών, για την αρμονία της εν γένει «πολιτείας» το

Το δίλημμα των Ελβετών.

Εικόνα
Στην Ελβετία η διεξαγωγή δημοψηφισμάτων αποτελεί παράδοση. Στη χώρα των ρολογιών και της... σοκολάτας, οι πολίτες προσέρχονται συχνά στις κάλπες για να αποφασίσουν διά ψήφου επί διαφόρων ζητημάτων, από τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος μέχρι την πολιτογράφηση μεταναστών τρίτης γενεάς και το ελάχιστο βασικό εισόδημα. Αυτή την Κυριακή, οι Ελβετοί καλούνται για μία ακόμη φορά να αποφασίσουν. Η ετυμηγορία της κάλπης αφορά ένα από τα πιο τολμηρά εγχειρήματα, που θα μπορούσε να ανατρέψει τα δεδομένα όχι μόνο για τις ελβετικές τράπεζες, αλλά και για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι Ελβετοί ψηφοφόροι θα αποφασίσουν στις 10 Ιουνίου εάν θέλουν ή όχι ένα σύστημα που θα βασίζεται αποκλειστικά στο «κρατικό χρήμα» ή Vollgeld. Η αμφιλεγόμενη πρόταση του κινήματος «Vollgeld Initiative», εάν γίνει δεκτή, θα απαγορεύει στις εμπορικές τράπεζες να δανείζουν περισσότερα χρήματα από όσα διαθέτουν σε καταθέσεις. Επιπλέον, η κεντρική τράπεζα θα αποτελεί τη μοναδική πηγή δημιουργία

Γιατί τα δημοψηφίσματα βγάζουν «Oχι»

Εικόνα
Το ρεύμα της άρνησης των απανταχού κυβερνητικών επιλογών είναι μια έκφανση του σύγχρονου μηδενισμού που καλλιέργησαν οι πολιτικές της «φούσκας» του μονεταρισμού, της ραγδαίας διεύρυνσης των ανισοτήτων και της αποσάθρωσης των μεσαίων στρωμάτων. Και συμβαίνει αυτό και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες   Τελικά όποιο ερώτημα και να βάλεις σε ένα δημοψήφισμα αυτή την περίοδο βγάζει ΟΧΙ! Για παράδειγμα, πρόσφατα είχαμε το απρόσμενο (και ίσως ακατανόητο από μας) ΟΧΙ των Ολλανδών στην εμπορική συμφωνία ΕΕ – Ουκρανίας. Ακόμη και οι Ελβετοί που κατέχουν το χρυσό στα δημοψηφίσματα, με τέσσερα πέντε το χρόνο, πρόσφατα είπαν ΟΧΙ στον χρονικό ορίζοντα κατάργησης των πέντε πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής. Η απόφαση κατάργησής τους είχε ληφθεί μετά την τραγωδία της Φουκουσίμα, καθώς η Ελβετία διαθέτει αρχαίους πυρηνικούς σταθμούς, ένας εκ των οποίων ίσως είναι ο αρχαιότερος του κόσμου με λειτουργία από το 1969. Ψήφισαν λοιπόν ΟΧΙ στον προσδιορισμό του χρόνου που θα τους κλείσουν!… δηλαδή, σ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ.ΤΟ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ...

Εικόνα
ΠΝΥΚΑ 1 ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ Πριν ημέρες μετάφρασα έναν πίνακα από ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, το The Politics of Switzerland: Continuity and Change in a Consensus Democracy, των Hanspeter Kriesi και Alexander H. Trechse. Στην συνέχεια έκανα ένα print screen του πίνακα και άφησα την εικόνα του να ταξιδέψει στο διαδίκτυο και κυρίως στο Facebook. Η αίσθηση που έχω είναι ότι η εικόνα αυτή αναμεταδόθηκε και σχολιάσθηκε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Και είναι φυσικό. Ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι –δυστυχώς– άγνωστος στην ολιγαρχική μας κοινωνία. Είναι ένας ιδιαίτερα επικίνδυνος θεσμός για ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο στην Ελλάδα και όχι μόνο (αλήθεια, θυμάστε την έκφραση της Μέρκελ αλλά κυρίως του Σαρκοζί όταν ο Παπανδρέου ψέλλισε την λέξη;). Καμιά από τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν επιθυμεί την πολιτική χειραφέτηση του Έλληνα. Κανείς δεν θέλει τον Έλληνα πολίτη, ως υπήκοοι τους είμαστε απείρως χρησιμότεροι. Τί λέει λοιπόν αυτός ο πίνακας; Με δύο λόγια: από το 1848 ως κα