IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Κατά την όψιμη Ανθρωπόκαινο εποχή που διανύουμε, η προοδευτική απανθρωποποίησή μας προκύπτει από έναν συνδυασμό υψηλής τεχνολογίας και βιοπολιτικής ασυδοσίας. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, διαφορετικές τεχνοεπιστήμες -από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική μέχρι τη Βιοπληροφορική και την επεμβατική Γενετική- συνεργάζονται στενά όχι μόνο για την κατασκευή νοημόνων μηχανών αλλά και για τη δημιουργία χιμαιρικών βιοκυβερνητικών πλασμάτων με εμφανή μετα-ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» θεωρείται μη αναστρέψιμη, επειδή είναι όντως τεχνολογικά εφικτή, ιστορικά προδιαγεγραμμένη και, ενδεχομένως, βιολογικά αναγκαία. Πάντως, ο δρόμος που οδηγεί στη μετεξέλιξη του Homo Sapiens σε Homo Cyborg, δηλαδή από τους βιολογικά «πεπερασμένους» ανθρώπους του χθες στα πιο «ελεύθερα» υπεράνθρωπα πλάσματα του αύριο, δεν είναι στρωμένος με τεχνολογικά ροδοπέταλα, ούτε άμοιρος προβλημάτων και τραγικών κοινωνικών επιπλοκών. Στο σημερινό άρθρο θα π

Για το μέλλον του ανθρώπινου είδους έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς πολλά ιδιαιτέρως ζοφερά ή, εναλλακτικά, υπεραισιόδοξα σενάρια. Θα εξετάσουμε μερικά από τα πιο πρόσφατα σενάρια και αν αυτά δικαιολογούνται επιστημονικά. Πάντως, το κρίσιμο ερώτημα είναι: Με δεδομένες τις πολύ πρόσφατες βιοτεχνολογικές μας δυνατότητες, θα επιλέξουμε ή, ενδεχομένως, θα αναγκαστούμε να υπερβούμε τεχνολογικά τη μέχρι σήμερα απαραβίαστη βιολογική φύση μας, δηλαδή την αυτόνομη πραγμάτωση της ιδιαίτερης ταυτότητά μας; Αν δηλαδή τελικά θα επιλέξουμε, ως είδος, την ήδη ορατή προοπτική της δημιουργίας -βάσει σχεδίου και συνειδητά- μετανθρώπινων πληθυσμών από υπερανθρώπους και υπανθρώπους. Πρόκειται για ένα επίκαιρο και ιδιαίτερα καυτό βιοπολιτικό πρόβλημα, αφού ό,τι μέχρι πρόσφατα διαφοροποιούσε την ανθρώπινη ιστορία από τη βιολογική μας εξέλιξη ανήκει ήδη στο παρελθόν: ο εργαστηριακός επανασχεδιασμός του γονιδιώματος, η τεχνητή επέκταση του προσδόκιμου ζωής και η «αναβάθμιση» του ανθρώπινου

Έργο του  Thomas Hart Benton .  Με αφορμή τις δηλώσεις του Stephen Hawking ότι «η πλήρης ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης μπορεί να σημάνει το τέλος του ανθρώπινου είδους».  Στη νεωτερική εποχή υποτίθεται ότι οι παλιές θρησκείες και το συνδεόμενο με αυτές θρησκευτικό πνεύμα έχει υποχωρήσει. Αντί αυτών επικράτησε, μάλλον σε παγκόσμιο επίπεδο, μια καινούργια θρησκεία, αυτή της «Συνεχούς Ανάπτυξης» και του «Τεχνολογικού Μεσσιανισμού». Αυτή υποσχόταν και υπόσχεται ακόμη ότι η ανάπτυξη της οικονομίας, της επιστήμης και της τεχνολογίας θα λύσουν όλα τα προβλήματα του ανθρώπου και θα φέρουν την ευτυχία του. Αρχιερείς αυτής της θρησκείας είναι βασικά οι οικονομολόγοι. Αυτοί υποστηρίζουν ότι το σημερινό παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα μπορεί να αυξάνεται απεριόριστα και παρουσιάζουν μια καμπύλη της οικονομίας που αυξάνεται εκθετικά προς τα πάνω, προς το άπειρο. Το «ιερατείο» της είναι οι κάθε είδους επιστήμονες, που υποστηρίζουν ότι η επιστήμη θα έχει τις λύσεις σε όλα τα μ