IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μετά από μήνες αναζητήσεων για την ανασύνταξη και την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, μετά από αποτυχημένα δείπνα, γεύματα, μαζώξεις, ζυμώσεις, συγκρούσεις και μαχαιρώματα, η κυρία Φώφη Γεννηματά βλέποντας το κόμμα της να μένει στάσιμο και τον κεντροαριστερό περίγυρο να καταπίνεται είτε από την Νέα Δημοκρατία, είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε την μεγάλη κίνηση, μετά από συμβουλή του Κώστα Λαλιώτη: περιμάζεψε στο μικρό κόμμα της τον κύριο Γεώργιο Παπανδρέου (ΓΑΠ) και μαζί και τον Αχμέτ Ιλχάν, που αυτοχαρακτηρίζεται Τούρκος βουλευτής. Για τον κ. Αχμέτ υπάρχουν απαντήσεις: ο ίδιος συνεχίζει να συλλέγει κάρτες μέλους κομμάτων. Από την Ν.Δ., στην Δημοκρατική Συμμαχία της Ντ. Μπακογιάννη, μετα στην ΔΗΜΑΡ, μετα στο ΠΟΤΑΜΙ και τώρα στο ΠΑΣΟΚ. Είναι και εκείνοι στην Θράκη που χειραγωγούν την μειονοτική ψήφο και βλέπουν ότι κινδυνεύει να χαθεί μια μειονοτική βουλευτική έδρα εάν ο κ. Αχμέτ μείνει στο Ποτάμι. Συνεπώς κατανοούμε για ποιο λόγο βρέθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά εάν ο κ. ΓΑΠ είναι η ...

Η ατάλαντη κόρη του φλογερού Γιώργου Γεννηματά συναντήθηκε με τον εξωγήινο γιο του «θεού» Ανδρέα Παπανδρέου. Και αυτοί οι δύο μίλησαν, ανέλυσαν την πολιτική πραγματικότητα και αποφάσισαν να συμπορευτούν. Ποιος κάνει πλάκα σε ποιον;   Η είδηση ότι η σατιρική σελίδα « Παλιό ΠΑΣΟΚ - Το Ορθόδοξο  » ξεπέρασε σε followers την επίσημη σελίδα του ΠΑΣΟΚ στο facebook ήταν το γεγονός που προβλήθηκε πριν από μερικές ημέρες. Η επόμενη μεγάλη πασοκική είδηση ήταν η επανένταξη του Γιώργου Παπανδρέου, μαζί με το ΚΙΔΗΣΟ του, στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (λέγε με ΠΑΣΟΚ με νέο ΑΦΜ), ύστερα από 40λεπτη συνάντηση με την πρόεδρο Φώφη Γεννηματά. Πού επέστρεψε, όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου; Σε ποιο ΠΑΣΟΚ; Στο επίσημο ή στο σατιρικό; Και ποιο είναι πιο σατιρικό από το άλλο; Η σελίδα του facebook ή το ίδιο το κόμμα; Η ατάλαντη κόρη του φλογερού Γιώργου Γεννηματά συναντήθηκε με τον εξωγήινο γιο του «θεού» Ανδρέα Παπανδρέου. Και αυτοί οι δύο μίλησαν, ανέλυσαν την πολιτική πραγματικότ...

(...)  ένας κλασικός εκπρόσωπος της οικογενειοκρατίας και της ευνοιοκρατίας, φαινομένων που σημάδεψαν την παρακμή της πολιτικής ζωής, εμφανίζεται ως τιμητής της διαφθοράς και των ανισοτήτων σαν να απευθύνεται σε κατοίκους της χώρας των Λωτοφάγων.  (...) Ισως φανεί άτοπο ή άκαιρο να ασχολείται κάποιος σήμερα με πρόσωπα που δεν διαδραματίζουν πλέον ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, αλλά οι συνεχείς διεθνείς παρεμβάσεις του Γιώργου Παπανδρέου προσφέρουν ένα καλό παράδειγμα της νοοτροπίας που έχει μέχρι και σήμερα η ελληνική πολιτική τάξη και ορισμένοι από τους πλέον αναγνωρίσιμους εκπροσώπους της. Με άρθρο του στο αμερικανικό δίκτυο CNBC, ο πρώην πρωθυπουργός, κρατώντας τη ρομφαία του αντικαπιταλισμού, ξεσπαθώνει κατά των εισοδηματικών ανισοτήτων, τις οποίες βαφτίζει τον « μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία». Το ύφος, η φρασεολογία και η κριτική στη σημερινή οικονομική πραγματικότητα παραπέμπουν (όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται) στην παλ...

Ναι αλλά  μας άφησε τον Αντωνάκη! Η Δουλειά βγαίνει μια χαρά... Τη Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε ο καθιερωμένος αγιασμός στη Βουλή για την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής συνόδου από τον Μητ ροπολίτη Καρυστίας και Σκύρου κ. Σεραφείμ και τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, παρουσία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, καθώς και όλων των πολιτικών αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων.  Κι όμως, ο πρώην πρωθυπουργός και νυν βουλευτής Αχαΐας του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος δεν έδωσε καν το «παρών» στην τελετή έναρξης των εργασιών του κοινοβουλίου, ζήτησε άδεια για να λείψει στο εξωτερικό.  Το αίτημα διάβασε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, Γιάννης Τραγάκης αναφέροντας: « Θα ήθελα να   ενημερώσω το Σώμα ότι ο συνάδελφος κ. Γιώργος Παπανδρέου, ζητεί άδεια απουσίας στο εξωτερικό. Το Σώμα εγκρίνει».  Ο πρώην πρωθυπουργός με την άδεια της Βουλής, όπως και πέρυσι, ξεκινά τα ταξίδια στο εξωτερικό κατά τα οποία δίνει διαλέξεις.  Πηγή:  protothema.gr ...

Οι συχνές ανακοινώσεις του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, με τις οποίες προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες του για την άνευ προηγουμένου οικονομική τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός, αποδεικνύει πρώτα και πάνω απ' όλα την αγωνία του για την περίπτωση κατά την οποία αποδειχθεί ότι ο ίδιος, βάσει σχεδίου, αποφάσισε να οδηγήσει τα πράγματα προς το ΔΝΤ, προκειμένου να μη λάβει ο ίδιος τα πικρά μέτρα που απαιτούνταν αμέσως μετά την εκλογή του για να σταματήσει ο κατήφορος της Ελλάδας. Αυτό είναι το μείζον θέμα για τον κ. Παπανδρέου. Να μην αποδειχθεί ποτέ ότι όσα συνέβησαν από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Μάιο του 2010, σχεδιάστηκαν για να αποφύγει αυτό το «πολιτικό κόστος», το οποίο και κατέστρεψε την Ελλάδα. Βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι, η κατάσταση που ανέλαβε ο πρώην πρωθυπουργός ήταν αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών από τη δεκαετία του '80 και ευθύνονται όλοι ανεξαιρέτως οι προηγούμενοι που κυβέρνησαν την Ελλάδα, είτε από τη θέση του πρωθυπου...

ΓΑΠαπατιτιβίσματα...

Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, είναι μία ειδική περίπτωση και έτσι πρέπει να αντιμε­τω­πιστεί. Με αφορμή την κλήση του στην Προανακριτική Επιτροπή που ερευνά την υπόθεση της «Λίστας Λαγκάρντ», έδειξε... χαρακτήρα. Απάντησε στην κλήση με υπόμνημα και όταν η πλειο­ψηφία ψήφισε να κληθεί αυτο­προσώπως ανακοίνωσε, μέσω κύκλων του, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ότι δεν θα καταθέσει. Ο κ. Παπανδρέου δεν ήθελε ποτέ να παίξει τον ρόλο του πρωθυπουργού, αλλά δεν μπορούσε και να αρνηθεί την απόφαση της οικογένειας. Αυτός ήταν ο συνεχιστής της δυναστείας. Αλλα πράγματα ήθελε να κάνει στη ζωή του - αναζητούσε περίπου αυτό που είναι σήμερα: ένας περιπλα­νώ­μενος πολιτικός «προφήτης», που θα μιλά στις μάζες και αυτές θα εκστασιάζονται, και θα έχει και έναν ισχυρό τίτλο: του απεσταλμένου και μεσολαβητή σε διεθνείς συγκρούσεις. Ο κ. Παπανδρέου εκμεταλλεύ­θηκε μία «ιδιαιτερότητα» των αμερικανικών πανεπιστημίων, που κερδίζουν «βαθμούς» στον κατάλ...

  Ο πρώτος κανόνας που μου δίδαξαν όταν μπήκα στην δημοσιογραφία- και τον πιστεύω ακράδαντα μέχρι και σήμερα- είναι ο ίδιος, ο οποίος είθισται να συνιστά απαράβατη αρχή σε όλο το πλέγμα των σχέσεων εξουσίας μεταξύ όσων εκφέρουν δημόσιο λόγο και ασκούν δημόσιας απήχησης επαγγέλματα. Αυτός ο ηθικής κατά κύριο λόγο προέλευσης άγραφος νόμος αντανακλάται σε πέντε μόλις λέξεις που λένε ότι "τα πτώματα δεν τα χτυπάνε". Πολλές είναι διαχρονικά οι περιπτώσεις ανθρώπων στην δημόσια ζωή της χώρας μας που, δικαιολογημένα ή μη, υπηρέτησαν δημόσια αξιώματα, άσκησαν εξουσία, απέκτησαν δύναμη, "γεύτηκαν" τις ημέρες τις παντοκρατορίας τους το τι σημαίνει να υποκλίνονται γύρω τους παράγοντες από πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες μέχρι κάθε λογής αυλοκόλακες. Εξίσου πολλές όμως είναι οι περιπτώσεις όσων εξ αυτών των ανθρώπων βρέθηκαν "εν μία νυκτί" από το ζενίθ στο ναδίρ βιώνοντας την εμπειρία της συμπεριφοράς εκείνων που ενώ τους εξυμνούσαν, ξαφνικά άρχ...

Παλιά λέγαμε φοβούμενοι πραξικοπήματα και τανκς στους δρόμους: « Αν κάποια μέρα χτυπήσει πολύ πρωί το κουδούνι δε θα είναι ο γαλατάς ». Η φράση υπονοούσε ότι θα ήταν κάποιος ασφαλίτης, μιας Χούντας που θα «μάζευε» όλους τους αντιπάλους της, όπως έκανε εκείνο το ωραίο απριλιάτικο πρωινό του 1967 όταν στους δρόμους της Αθήνας ακούστηκαν οι ερπύστριες. Έπειτα από το δημοσίευμα του σημερινού Κυριακάτικου Βήματος, θα μπορούμε κάλλιστα να λέμε ότι «αν χτυπήσει το κουδούνι πολύ πρωί δε θα είναι ο γαλατάς (αφού οι γαλατάδες δεν υπάρχουν πιά, τους …πάτησε η Τρόικα) αλλά ο Ψυχάρης» Διότι τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς για ένα ρεπορτάζ που μπάζει από παντού για ένα πραξικόπημα «οπερέτα» που δεν έγινε ποτέ γιατί η τότε κυβέρνηση Παπανδρέου το κατάλαβε και «θωράκισε» τη δημοκρατία. Το πρώτο θέμα του «δημοκρατικού» Βήματος λοιπόν περιγράφει το πώς αποφύγαμε το πραξικόπημα. Το ρεπορτάζ χωρίς προς το παρόν να έχει στοιχεία αδειάσειστα, μπλέκει την υπόθεση των αποδοκιμασιών στο πρόσωπο ...

(...) θέλει μεγάλη αφαιρετική ικανότητα (ή τεράστιο θράσος…) για να θέτει τον εαυτό του εκτός «πολιτικής ελίτ» ένας Πρωθυπουργός, γιος Πρωθυπουργού και εγγονός Πρωθυπουργού, που διετέλεσε τριάντα ένα χρόνια βουλευτής, δεκατρία χρόνια υπουργός και πέντε χρόνια αρχηγός της αξιωματικής  αντιπολίτευσης. Αν αυτός δεν είναι «πολιτική ελίτ», τότε ποιος είναι «πολιτική ελίτ»; (...) η κυβέρνηση Παπανδρέου κατάφερε να βάλει απέναντί της το 90%-92% του ελληνικού λαού - χωρίς να επιτύχει τίποτα ως προς τους στόχους της πολιτικής της… Αν αυτό δεν αποτελεί την απόλυτη πιστοποίηση της απόλυτης αποτυχίας, τότε τι την αποτελεί; Στο Συνέδριο της Σύμης που έγινε στη Σάμο (ή της Σάμου που έγινε στη Σύμη, συγχωρέστε μου το μπέρδεμα...), ο Γ. Παπανδρέου έδωσε μια δική του ερμηνεία για την αποτυχία της διακυβέρνησής του. Είπε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι «οι αγορές δεν μας έδωσαν χρόνο» για να μπει «τάξη στη χώρα που ήταν αναγκαίο»....