IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Γιατί δεν θα ζήσουμε νέα κρίση χρέους στην Ελλάδα.  Η πανδημία θα οδηγήσει το κρατικό χρέος της Ελλάδας πάνω από  το 200% του ΑΕΠ, ανατρέποντας στην ουσία τις πολυετείς προσπάθειες μείωσής του. Το χρέος λοιπόν  ελέω της διάρκειας της πανδημίας επιστρέφει ως πρόβλημα,  γεγονός που δεν τονίζουν μόνο οι ξένοι αξιωματούχοι. Όμως  αυτή τη φορά, η Ελλάδα έχει όχι έναν, αλλά πολλούς άσσους στο μανίκι της. Μάλιστα κάποιους από αυτούς, τους χρωστάει και στην προηγούμενη κυβέρνηση. Αν και είναι κρίμα που δεν αναγνωρίζουν όλοι ότι είμαστε στο ίδιο καράβι, αυτό που θα πρέπει να ζυγίσουμε ως επενδυτές και ως πολίτες, είναι ότι αυτή τη φορά, οι συνισταμένες του προβλήματος είναι τελείως διαφορετικές. Καταρχάς, η πανδημία δεν χτύπησε μόνο την Ελλάδα. Το κρατικό χρέος των χωρών-μελών της Ευρωζώνης ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να αναθεωρηθεί έως και το 101% κατά μέσο όρο το 2020.(σ.σ: έως τον Σεπτέμβριο του 2020 ήταν στο 97,3%). Οι περισσότερες χώρες της ΕΕ είναι στην ουσία σε μια κούρσα υπερχρέωσης

«Ομόλογα Ντράγκι», αέναος δανεισμός  και μια… πυρηνική βόμβα χρέους. Η Ιταλία ετοιμάζει ομόλογο 100ετούς διάρκειας ή άνευ λήξης. Το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει στο 365% του ΑΕΠ, ενώ ουδείς τρέφει αυταπάτες ότι πρόκειται να αποπληρωθεί. Η διαρκής αναχρηματοδότηση είναι μία λύση, αν και όχι βιώσιμη μακροπρόθεσμα.  Δανειστείτε τώρα που μπορείτε, όσα περισσότερα μπορείτε! Και όσον αφορά την αποπληρωμή, μην σας νοιάζει – το πιθανότερο είναι να απασχολήσει τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας! Αυτή φαίνεται πως είναι η λογική που κυριαρχεί πλέον στις κυβερνήσεις, τις κεντρικές τράπεζες και συνολικά τις αγορές, τουλάχιστον των ανεπτυγμένων χωρών. Κυρίως στις κυβερνήσεις οι οποίες, τώρα που έχουν βρει άφθονο ζεστό χρήμα, πρόθυμους αγοραστές και την κατάλληλη δικαιολογία – τις ανάγκες που γεννά η κρίση της πανδημίας, δηλαδή – ετοιμάζονται να γεμίσουν τα χρηματοκιβώτιά τους. Το γιατί είναι προφανές: Προκειμένου να ετοιμαστούν για τις (πολύ) δύσκολες ημέρες που αργά ή γρήγορα – αναπόφευκτα, πάντως – θα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:   12 παρεμβάσεις για τη στήριξη της οικονομίας Άντλησε 2,5 δισ. ευρώ η Ελλάδα από το 10ετές  - Πάνω από 18 δισ. οι προσφορές Απροσδόκητη ήταν η ζήτηση  για την επανέκδοση του 10ετούς ομολόγου με τις προσφορές να ανέρχονται στα 18 δισ. ευρώ Το ελληνικό δημόσιο άντλησε περί τα 2,5 δισ. ευρώ, ενώ το επιτόκιο διαμορφώθηκε στο 1,23%. Αρχικά το επιτόκιο κινούνταν στην περιοχή του 1,32% ωστόσο, η μεγάλη ζήτηση το περιόρισε στο 1,23%.  Όπως σχολιάζουν οι Financial Times, το επιτόκιο στο οποίο έκλεισε η έκδοση σημαίνει ότι η Ελλάδα θα πληρώσει πρακτικά μηδενικό premium έναντι των ομολόγων που τελούν υπό διαπραγμάτευση στη δευτερογενή αγορά. Οι έξι διεθνείς τράπεζες Barclays, Citi, IMI-Intesa Sanpaolo, Morgan Stanley, Nomura και Société Générale είχαν αναλάβει τις διαδικασίες του re-opening του 10ετούς τίτλου, ο οποίος είχε εκδοθεί τον περασμένο Ιούνιο με απόδοση 1,568% και κουπόνι 1,5%. Πλέον τα ταμειακά διαθέσιμα φθάνουν στο ποσό των 34,7 δισ. ε

Το οικονομικό επιτελείο θέλει να διατηρήσει ζωντανή την επικοινωνία του ελληνικού Δημοσίου με την αγορά, σε μια εποχή που οι όροι –δεδομένων των συνθηκών– είναι ευνοϊκοί. Νέα έξοδος στις αγορές έως το τέλος Οκτωβρίου.   Εως το τέλος Οκτωβρίου σχεδιάζει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ακόμη μία έξοδο στις αγορές, προκειμένου να ενισχύσει τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας αλλά και να διατηρήσει ζωντανή την επικοινωνία του ελληνικού Δημοσίου με την αγορά, σε μια εποχή που οι όροι –δεδομένων των συνθηκών– είναι ευνοϊκοί. Στην πραγματικότητα, τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους αυτή τη στιγμή επαρκούν ώστε να μην καθίσταται απαραίτητη η έξοδος στις αγορές. Συγκεκριμένα, ανέρχονται περίπου σε 34,5 δισ. ευρώ, έναντι 37,5 δισ. ευρώ που ήταν στην αρχή της κρίσης, παρά το γεγονός ότι εν τω μεταξύ δαπανήθηκαν περίπου 14 δισ. ευρώ για τις ανάγκες του κορωνοϊού. Πώς έγινε αυτό; Χάρη στις εξόδους στις αγορές, που εξασφάλισαν 7,5 δισ. ευρώ, την αύξηση των εκδόσεων

«Μηδενίζεται» το κόστος δανεισμού για την Ελλάδα. Ζούμε στην εποχή των πιο ευνοϊκών συνθηκών ρευστότητας στην Ιστορία, καθώς τα επιτόκια δανεισμού στον αναπτυγμένο κόσμο είναι στην πλειονότητά τους μηδενικά ή και αρνητικά, με αποτέλεσμα να διευκολύνονται σημαντικά οι προσπάθειες των κρατών να αντλήσουν κεφάλαια από τις αγορές για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η υψηλότερη απόδοση 10ετούς κρατικού ομολόγου στην ευρωζώνη είναι του ελληνικού στο 1%, την ώρα που οι αποδόσεις των αμερικανικών τίτλων βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά. Οι συνθήκες δανεισμού γίνονται ακόμη πιο εύκολες από τη στιγμή που οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες δεσμεύονται να τυπώνουν χρήμα για όσο χρειαστεί, προσφέροντας έτσι στήριξη στις εκδόσεις ομολόγων. Το ελληνικό Δημόσιο δεν θα μπορούσε να αφήσει την... ευκαιρία να πάει χαμένη και πληροφορίες θέλουν τον ΟΔΔΗΧ να προχωρά στην έκδοση 5ετούς τίτλου μέσα στον Σεπτέμβριο, ανάλογα βέβαια με τις συνθήκες που θα επικρατούν στ

Εφιάλτης στο δρόμο της ανάκαμψης:  «Ζόμπι» 1 στις 5 επιχειρήσεις.    Ένα από τα χαρακτηριστικά της τελευταίας δεκαετίας ήταν η ραγδαία αύξηση του αριθμού των επιχειρήσεων - ζόμπι στον πλανήτη ως απόρροια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και του μόνιμου περιβάλλοντος μηδενικών επιτοκίων. Με απλά λόγια, επιχειρήσεις-ζόμπι θεωρούνται εκείνες που επιβιώνουν με… μηχανική υποστήριξη, ήτοι με δανεικά και όχι με οργανική κερδοφορία. Η γιγάντωση του φαινομένου οδήγησε στην εισαγωγή του όρου «zombification», που αφορά στην πλήρη εξάρτηση της οικονομίας από φθηνό χρήμα το οποίο ανακυκλώνεται και συντηρεί στη ζωή υπερχρεωμένες και μη παραγωγικές επιχειρήσεις. Σήμερα, οι εκτιμήσεις στην πλειονότητά τους κάνουν λόγο για 3 φορές βαθύτερη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας της πανδημίας και των lockdown, σε σύγκριση με την ύφεση του 2009. Εύλογα λοιπόν εκφράζονται ανησυχίες για τη δημιουργία μιας νέας «στρατιάς» ή ακόμη και μιας ολόκληρης γενιάς επιχειρήσεων-ζόμπ