IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πίνο Απρίλε, Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος «Τα Πέντε Αστέρια είναι μια εγγύηση για να μείνει ενωμένη η Ιταλία», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος Πίνο Απρίλε . Πρόκειται για έναν από τους βαθύτερους γνώστες της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της Κάτω Ιταλίας. Και στις δηλώσεις του, αμέσως μετά τις εκλογές, δεν χρησιμοποίησε μισόλογα: «Ψηφίσαμε Πέντε Αστέρια, διότι θέλουμε να σταματήσει η λεηλασία όλων των περιοχών μας εκ μέρους του πλούσιου ιταλικού Βορρά», τόνισε ο συγγραφέας.  Συνέντευξη ● Δηλώσατε ότι ο ιταλικός Νότος ψήφισε Πέντε Αστέρια επειδή «του σπάσανε τους όρχεις». Τι ακριβώς εννοείτε;  Ναι, είπα ακριβώς αυτό σε Ιταλό συνάδελφο και η έκφραση προκάλεσε αρκετό θόρυβο. Εννοώ ότι δεν θέλουμε να ανεχθούμε άλλο τα όσα εδώ και τουλάχιστον είκοσι πέντε χρόνια, το ιταλικό κράτος, με κέντρο εξουσίας τον Βορρά της χώρας, κάνει στον Νότο. Διότι η τακτική αυτή μας τσακίζει. Είναι ένα φαινόμενο που μπορώ να παρομοιάσω με το

Το παρελθόν διδάσκει ότι σεμνές μετριότητες, σε κρίσιμες στιγμές, θεωρούν ιερό καθήκον τους να ξαναγράψουν τις τύχες των λαών. Αν οι μικροί ηγέτες–λογιστές της Γηραιάς Hπείρου αφομοίωναν την εκκωφαντική σιωπή ως κραυγή διαμαρτυρίας για το κοινωνικό και δημοκρατικό έλλειμμα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο. Τώρα, οι ισορροπίες χάθηκαν και φάνηκε η «γύμνια», όταν τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία έκαναν τον γύρο του κόσμου. Σε αυτήν την απρόβλεπτη ευρωπαϊκή κούρσα επιβίωσης δεν λείπουν μόνο οι ηγετικές προσωπικότητες, λείπουν και οι πολιτικοί. Ολοι αντιλαμβάνονται ως αναγκαίο κακό τη στυγερή λιτότητα μόνο για τους άλλους, από το οποίο οι ίδιοι εξαιρούνται, παραγνωρίζοντας πως πρόκειται για συνταγή που πλήττει βάναυσα την κοινωνία. Τα «πακέτα λιτότητας», με περικοπές, αύξηση φορολογίας, συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις, ώθησαν τους πολίτες στη φιλόξενη αγκαλιά του κωμικού Μπέπε Γκρίλο. Η αντίδραση της ιταλικής κοινωνίας έδειξε να περιφρονε

Πριν από δύο μήνες, όταν ο Μάριο Μόντι παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία της Ιταλίας, ο Economist έγραψε ότι «η ερχόμενη προεκλογική εκστρατεία θα δείξει, πάνω από όλα, πόσο ώριμοι και ρεαλιστές είναι οι Ιταλοί ψηφοφόροι». Η ώριμη, ρεαλιστική επιλογή, θα πρέπει να υποθέσουμε, θα ήταν η επιστροφή του Μόντι - τον οποίον στην πραγματικότητα επέβαλαν στην Ιταλία οι δανειστές της - στην πρωθυπουργία, αυτή τη φορά με την λαϊκή εντολή. Ε λοιπόν, τα πράγματα δεν είναι καλά. Το κόμμα του Μόντι είναι τέταρτο, πίσω όχι μόνο από τον αστείο Μπερλουσκόνι αλλά και από τον κωμικό ηθοποιό Μπέπε Γκρίλο, το ασυνάρτητο πρόγραμμα του οποίου δεν τον εμπόδισε να γίνει μια ισχυρή πολιτική δύναμη. Είναι μια έκτακτη κατάσταση, που έχει προκαλέσει πολλά σχόλια για την ιταλική πολιτική κουλτούρα. Αλλά χωρίς να προσπαθώ να υπερασπιστώ την πολιτική του «μπούνγκα μπούνγκα», ας κάνω το προφανές ερώτημα: τί καλό έχει πετύχει ακριβώς στην Ιταλία, ή στο σύνολο της Ευρώπης, αυτό που περνάει σήμερα για ώρ

1. Πολιτικός σεισμός συγκλονίζει την Ευρώπη από χθες το βράδυ εξαιτίας των αποτελεσμάτων των ιταλικών εκλογών για τη Βουλή και τη Γερουσία. Παρόλο που τελικά αποτελέσματα δεν υπήρχαν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι σε όλους τους λαούς των χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ ήταν σαφέστατο. Η Ιταλία σχίστηκε στα δύο και η πλειοψηφία των Ιταλών στράφηκαν με την ψήφο τους εναντίον της πολιτικής λιτότητας που ασκεί η ΕΕ κατ' απαίτηση του Βερολίνου . Ο ίδιος άλλωστε ο αντιπρόεδρος του γερμανόφιλου Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα δεν περίμενε τα τελικά αποτελέσματα για να βγει στο τρίτο κρατικό κανάλι της ιταλικής τηλεόρασης και να δηλώσει ευθέως: « Ενα αποτέλεσμα με τον Μπερλουσκόνι γύρω στο 30% και τον Γκρίλο γύρω στο 25% σημαίνει ότι το 55% των Ιταλών ψηφοφόρων ψήφισε με βίαιο τρόπο εναντίον της Ευρώπης, του ευρώ και της Γερμανίας» . Ετσι είναι. Το κυρίαρχο στοιχείο των ιταλικών εκλογών είναι η αντιγερμανική ψήφος,

''  ...  We’ll go into parliament and we won’t even think of messy deals or even teeny weeny messy deals. We’ll be an extraordinary force and we’ll do everything that we have said we’ll do in the election campaign. Citizen's income, let’s start by being alongside the most vulnerable: nobody must get left behind. Let’s start to use different words. There’ll be 150 of us inside and a few million outside. This has been exceptional. The first entity in absolute terms after just three and a bit years, without money, without ever having accepted the reimbursement of expenses. Now we’d be eligible to have 100 million. We’re not taking the money. We’re going on like that. Wait for us in Parliament. It’ll be a great pleasure to be able to observe what you do. I’ve been wondering where they will position us physically on the parliamentary benches, I hope behind all of you. They will create a PDminusL - PDL super-government. We are the obstacle. They can no longer