IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μια ύπουλη τάση αναπτύχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Μια χώρα που βίωσε την ανάπτυξη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, έχει πλέον αρχίσει να αποδομείται τόσο πολύ που όταν η Μεγάλη Υφεση χτύπησε, το 2007, κανείς δεν μπορούσε πια να αγνοήσει τις διαιρέσεις που καθόρισαν το αμερικανικό οικονομικό τοπίο. Πώς έγιναν οι ΗΠΑ η ανεπτυγμένη χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες; Ενα ρεύμα αυτής της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης που εμφανίζεται στο σημαντικό βιβλίο του Τόμας Πικετί «Capital in the Twenty - First Century» (Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα) βασίζεται στην ιδέα ότι τα άκρα στον πλούτο και στα εισοδήματα είναι εγγενή στον καπιταλισμό. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις δεκαετίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όχι ως κανόνα, αλλά ως παρέκκλιση. Πρόκειται για μια επιφανειακή ανάγνωση του έργου του Πικετί, που προσφέρει ένα θεσμικό πλαίσιο για την κατανόηση της όξυνσης της ανισότητας χρόνο με τον χρόνο. Δυστυχώς αυτό το σημείο της ανάλυσης

H αμερικανική ομοσπονδιακή τράπεζα δημοσίευσε τα πρακτικά της τελευταίας της συνεδρίασης και οι επενδυτές έσπευσαν να αποκρυπτογραφήσουν τις προθέσεις της (η Fed έχει το ρόλο της «μάνας» στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική παρτίδα): Από τα πρακτικά προέκυψε ότι οι Αμερικανοί κεντρικοί τραπεζίτες συζήτησαν τρόπους μείωσης της ποσότητας νέου χρήματος που ρίχνουν κάθε μήνα στις διεθνείς αγορές. Συγκεκριμένα, συζήτησαν με ποιον τρόπο θα ελαχιστοποιήσουν το στερητικό σύνδρομο, πώς δηλαδή θα αποφύγουν μια νέα κρίση ανασφάλειας σαν αυτή που εκδηλώθηκε το καλοκαίρι, όταν είχαν υπαινιχθεί κάτι ανάλογο. Σκέφτηκαν πως αν ορκιστούν σε ό,τι πιο ιερό έχουν ότι θα κρατήσουν τα επιτόκια χαμηλά για αρκετό καιρό, ίσως να μπορέσουν να αρχίσουν να μειώνουν την «επιδότηση» των 85 δισ. δολαρίων τον μήνα χωρίς να δημιουργήσουν φόβους για έλλειψη ρευστότητας. Η δημοσίευση των πρακτικών της Fed κινητοποίησε αναμενόμενα αντανακλαστικά – έστω κι αν δεν υπήρχε αναφορά σε χρονοδιάγραμμα: Το δολάριο ενισχύθ

Η Νέα Ρώµη κινδυνεύει να γίνει νέα Ελλάδα Timothy Garton Ash  (*) Πλησιάζουµε την επέτειο της Ηµέρας Ανεξαρτησίας της Αµερικής. Οπως όλοι γνωρίζουµε, πριν από 15 χρόνια µια εισβολή εξωγήινων που επέβαιναν σε γιγάντιους ιπτάµενους δίσκους αποκρούστηκε χάρη στην εφευρετικότητα, στο θάρρος και στον ηρωισµό των αµερικανικών δυνάµεων που ηγούνταν ενός παγκόσµιου συνασπισµού προθύµων. Ηταν µόνο µια ταινία φυσικά αλλά το «µπλοκµπάστερ » του 1996 ήταν και ένα ντοκουµέντο της εποχής του. Μας γυρνάει στην ιστορική στιγµή που η Αµερική έµοιαζε να κυβερνά µόνη της τον κόσµο – πανίσχυρη, ακαταµάχητη στην πραγµατική ζωή, όπως και στις ταινίες. Η Νέα Ρώµη, Προµηθεύς Λυόµενος, να κοµπάζει για την ισχυρότερη πολεµική µηχανή που είδε ποτέ ο κόσµος: ιδού η υπερδύναµη στην καρδιά ενός µονοπολικού κόσµου. Τι διαφορά που κάνει µια δεκαπενταετία. Η ισχυρότερη πολεµική µηχανή που είδε ποτέ ο κόσµος διεξήγαγε σε αυτό το διάστηµα δύο µεγάλης κλίµακας πολέµους, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

H αμερικανική ανεργία στα ύψη Από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντα ο νέος πρόεδρος έχουν χαθεί πάνω από τρία εκατομμύρια θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ, ενώ από τα τέλη του 2007, όταν φάνηκαν τα πρώτα σημάδια της κρίσης, έχουν χαθεί κάπου 7 εκατομμύρια OΠΟΙΟΣ δυσκολεύεται να κατανοήσει γιατί η δημοτικότητα του Μπαράκ Ομπάμα έχει υποχωρήσει μόλις στο 47%, προτού καν συμπληρώσει έναν χρόνο στον Λευκό Οίκο, δεν χρειάζεται να πάει μακριά: αρκεί να παρατηρήσει προσεκτικά τα όσα έχει κάνει (ή σωστότερα τα όσα... δεν έχει κάνει) στο κρισιμότερο για τους αμερικανούς πολίτες ζήτημα, την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, και ιδιαίτερα στο κρίσιμο πρόβλημα της ανεργίας. Αφού λοιπόν αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος των προηγούμενων εβδομάδων στη διαμόρφωση της νέας επιθετικής στρατηγικής του για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και εν όψει της επικείμενης επίσκεψής του στην Ευρώπη για την παραλαβή του Νομπέλ Ειρήνης (...) και τη διάσωση του πλανήτη στην Κοπεγχάγη, ο αμερικανός ηγέτης και το επιτελείο του

Κοίτα ποιος μιλάει! Νουθεσίες προς ιθαγενείς μοίρασε τις προάλλες ο Αμερικανός πρέσβης στη χώρα μας, Ντάνιελ Σπέκχαρντ, προτρέποντας από το βήμα του συνεδρίου του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, την κυβέρνηση να υιοθετήσει μέτρα ακόμη μεγαλύτερης ευελιξίας στην αγορά εργασίας, για να προσελκύσει ξένες επενδύσεις... Κοίτα ποιος μιλάει! Αν τουλάχιστον τα έλεγε αυτά Αμερικανός πρέσβης μια δεκαετία πριν, όταν η αμερικανική οικονομία κατέγραφε επιδόσεις «ντριμ τιμ» (αφήνοντας και τότε βέβαια εκατ. Αμερικανούς εκτός ονείρου), ίσως να τον έπαιρνε κανείς στα σοβαρά. Εκείνη άλλωστε η υπερανάπτυξη, σε σχέση με τις καχεκτικές ευρωπαϊκές επιδόσεις, χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι, ακόμη και από τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες, για να υπονομεύσουν το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» του κράτους πρόνοιας και της προστασίας της απασχόλησης, βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στις ψευδαισθήσεις περί τρίτου δρόμου μεταξύ άγριου καπιταλισμού και σοσιαλιστικών πειραματισμών, που πρέσβευε η παραδο

Τριπλό χτύπημα στις ΗΠΑ από εμπορικό έλλειμμα, κατασχέσεις και ανεργία Bloomberg Αρνητικά νέα εις τριπλούν έπληξαν χθες την οικονομία των ΗΠΑ με το εμπορικό έλλειμμα να αυξάνεται άνω του αναμενόμενου τον Οκτώβριο, το ποσοστό κατασχέσεων να αυξάνεται κι αυτό ραγδαία και η ανεργία να ανέρχεται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 26 ετών. Συγκεκριμένα τον Οκτώβριο το εμπορικό έλλειμμα αυξήθηκε κατά 1,1% στα 57,2 δισ. δολάρια αντί 56,6 δισ. δολαρίων το Σεπτέμβριο. Οι εξαγωγές μειώθηκαν στο χαμηλότερο επίπεδό τους των τελευταίων επτά μηνών καθώς οι αγορές αμερικανικών αεροπλάνων, αυτοκινήτων, χημικών προϊόντων και τροφίμων συρρικνώθηκε. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έχει οδηγήσει σε επιβράδυνση την ανάπτυξη στην Ευρώπη, την Ασία και την Λατινική Αμερική κάτι που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν να στηριχθούν σε κέρδη από το εμπόριο προκειμένου να αντισταθμίσουν την ύφεση στην αγορά ακινήτων και την βιομηχανική παραγωγή. Το εμπόριο τροχοπέδη για την ανάπτυξη «Το εμπόριο θα συνεχίσει να