IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πώς η Γερμανία ξανάγινε "ιστορικός αντίπαλος" της Ρωσίας. Του Κώστα Ράπτη   Η καλή εκδοχή είναι ότι πρόκειται για μιαν ιδιόμορφη τακτική κατάληψης θέσεων από τους ενδιαφερόμενους, ενόψει μελλοντικού συμβιβασμού. Η κακή (και περισσότερο πιθανή) εκδοχή είναι ότι το κενό στρατηγικής οδηγεί τους πρωταγωνιστές του ουκρανικού πολέμου σε μια διολίσθηση προς εφιαλτικά σενάρια κλιμάκωσης. Ο Ελβετός συνταγματάρχης ε.α. και έμπειρος αναλυτής Ζακ Μπο (Baud) εικονογραφεί αυτό το κενό στρατηγικής, τονίζοντας ότι αδυνατεί να εντοπίσει στη σκέψη των Δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας κάποιον ρεαλιστικό "αντικειμενικό σκοπό”, όπως λέγεται στη στρατιωτική γλώσσα, πέρα από την ίδια τη συνέχιση του πολέμου, προκειμένου να φθείρεται η Ρωσία. Κάτι τέτοιο φαντάζει εύκολο, στον βαθμό που το κόστος του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφή των υποδομών το πληρώνει αποκλειστικά η Ουκρανία. Στον βαθμό, ωστόσο, που η ρωσική πλευρά έχει πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο μέτω

  Ο οικονομικός χειμώνας για τη Γερμανία.   Του Desmond Lachman* Η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και η οικονομική της ατμομηχανή, ρίχνει ένα σκοτεινό σύννεφο στις προοπτικές της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας. Το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι η γερμανική οικονομία βρίσκεται ήδη σε τέλμα ως αποτέλεσμα του συνδυασμού του υψηλού πληθωρισμού, της πανδημίας και ενός ασυνήθιστα ξηρού καλοκαιριού, αλλά και το ότι, εξαρτώμενη από την ενέργεια και τις εξαγωγές είναι πολύ ευάλωτη έναντι ενδεχόμενης διακοπής της παροχής ρωσικού φυσικού αερίου και της οποιασδήποτε περαιτέρω επιβράδυνσης της κινεζικής οικονομίας. Ακόμη και πριν από την έλευση του χειμώνα, η γερμανική οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Κυρίως ως αποτέλεσμα της εκτίναξης των τιμών της ενέργειας στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο γερμανικός πληθωρισμός έχει αυξηθεί στα επίπεδα ρεκόρ για πολλές δεκαετίες του 8,5%. Στο μεταξύ, η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει πέσει κατακόρυφα και η οικονομία σημ

Από ατμομηχανή της Ευρώπης, γίνεται και πάλι ο «μεγάλος ασθενής». Με το ρόλο του μεγάλου «ασθενή της Ευρώπης» φλερτάρει ξανά η Γερμανία, θυμίζοντας σε αρκετούς τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Οι οικονομικές της επιδόσεις αναμένεται να πέσουν φέτος κοντά στο μηδέν, φέρνοντας την «ατμομηχανή» της Ευρώπης στην προτελευταία θέση, μπροστά μόνο από την Εσθονία. Η θεραπεία δεν θα είναι ανώδυνη ή γρήγορη. Η φθηνή ενέργεια από Ρωσία αποτελεί πλέον παρελθόν και η μεγάλη της εξάρτηση από τη μεταποίηση την καθιστά πιο ευάλωτη από κάθε άλλη ευρωπαική χώρα. Η πανδημία και ο πόλεμος είναι τα «ατυχήματα» της ιστορίας, που κινδυνεύουν να ξαναγράψουν την ιστορία προς το χειρότερο για την «ατμομηχανή» της Ευρώπης. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 2000 όταν η γερμανική οικονομία αναπτύσσονταν με πολύ χαμηλούς ρυθμούς, μαστίζονταν από υψηλή ανεργία και είχε φτάσει να αποτελεί τον μεγάλο «ασθενή της Ευρώπης», με αποτέλεσμα οι υποτονικές της επιδόσεις να σέρνουν σε στασιμότητα ολόκληρη την ΕΕ. Καγκελάριος τότε

 Πραγματικότητες και ψευδαισθήσεις της γερμανικής ηγεμονίας. Ο καθηγητής Ηλίας Θερμός εξηγεί γιατί η απόφαση Σολτς για τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας είναι ιστορικής σημασίας και πώς θα επηρεάσει το διεθνές σύστημα. Τρεις ημέρες μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στις 27 Φεβρουαρίου του 2022 ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σόλτς θα εκφωνούσε μια ιστορική ομιλία από το βήμα του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου της Γερμανίας ανακοινώνοντας τον επανεξοπλισμό της χώρας του , σπάζοντας έτσι πολλά ταμπού της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής όπως αυτά είχαν εδραιωθεί μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανακοίνωση έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της Γερμανίας, ενώ διεθνείς αναλυτές έγραφαν πως ο «γίγαντας ξύπνησε». «Η 24η Φεβρουαρίου 2022 (ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία) αποτελεί σημείο καμπής (…) Ο κόσμος μετά δεν θα είναι ίδιος με τον κόσμο πριν...Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο Πούτιν θέλει να φτιάξει μια ρωσική αυτοκρατορία κα

 Ο Πολύβιος διατύπωσε την άποψη πως ένα κράτος παρακμάζει όχι στην πολεμική του φάση αλλά στην ειρήνη, όταν οι πολιτικοί του θεσμοί διαβρώνονται από την φιλαργυρία και την φιλαρχία των αρχουσών τάξεών του και την συνακόλουθη λαϊκιστική έξαρση στις τάξεις του λαού. Πόσο ισχύει αυτό για την Γερμανία;   O πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Konrad Adenauer (δεξιά), σε αυτήν τη φωτογραφία του Ιανουαρίου του 1967. Πίσω του ο Helmut Kohl. REUTERS Οι πηγές ισχύος της Γερμανίας… …και η παγίδα του Πολύβιου*   Υπάρχουν πολλές θεωρίες που εξηγούν της πηγές ισχύος μιας δύναμης, εν προκειμένω της Γερμανίας. Ίσως επειδή η χώρα είναι ιδιαίτερη, ίσως επειδή ο κόσμος μας παρέχει τόσες πληροφορίες που είναι αδύνατο να συνδεθούν σε μια αφαιρετική θεωρία, η Γερμανία φαντάζει ως ένας δισεπίλυτος γρίφος, ως ένας απρόβλεπτος μακροπρόθεσμα γεωπολιτικός γίγαντας «ένας αφιερωμένος στις δικές του σκέψεις κολοσσός στο κέντρο της Ευρώπης με σολιψιστική νοοτροπία» (Habermas, 2019).   Χρησιμοποιούμε δυο μεθόδου