Πώς η Γερμανία ξανάγινε "ιστορικός αντίπαλος" της Ρωσίας.
Πώς η Γερμανία ξανάγινε
"ιστορικός αντίπαλος" της Ρωσίας.
Του Κώστα Ράπτη
Ο Ελβετός συνταγματάρχης ε.α. και έμπειρος αναλυτής Ζακ Μπο (Baud) εικονογραφεί αυτό το κενό στρατηγικής, τονίζοντας ότι αδυνατεί να εντοπίσει στη σκέψη των Δυτικών συμμάχων της Ουκρανίας κάποιον ρεαλιστικό "αντικειμενικό σκοπό”, όπως λέγεται στη στρατιωτική γλώσσα, πέρα από την ίδια τη συνέχιση του πολέμου, προκειμένου να φθείρεται η Ρωσία.
Κάτι τέτοιο φαντάζει εύκολο, στον βαθμό που το κόστος του πολέμου σε ανθρώπινες ζωές και καταστροφή των υποδομών το πληρώνει αποκλειστικά η Ουκρανία. Στον βαθμό, ωστόσο, που η ρωσική πλευρά έχει πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο μέτωπο, η άμεση εμπλοκή δυτικών δυνάμεων, δεδομένων και των ελλείψεων της Ουκρανίας σε ανθρώπινο προσωπικό, γίνεται, όπως κατέδειξε και η παρέμβαση του Εμμανουέλ Μακρόν, όλο και πιο πιθανή.
Ή μάλλον, η ομολογημένη εμπλοκή. Διότι στην προσπάθειά του να αποτρέψει την αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς Taurus από τη χώρα του στην Ουκρανία (η οποία δεν θα έχει νόημα χωρίς την συνοδεία των αντίστοιχων χειριστών), ο Γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς αποκάλυψε ότι Γάλλοι και Βρετανοί ήδη βρίσκονται στην ουκρανική επικράτεια και εμπλέκονται στην στοχοποίηση ρωσικών θέσεων με τα δικά τους συστήματα.
Το περιστατικό θα αποτελούσε επαρκή εικονογράφηση των διαιρέσεων που πλέον διαπερνούν την ευρωπαϊκή πλευρά, αν δεν εξελισσόταν σύντομα σε ενός είδους φάρσα. Διότι η διευθύντρια του RT (και έμπιστη του Κρεμλίνου) Μαργαρίτα Σιμονιάν έσπευσε την Παρασκευή να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο της συνομιλίας του αρχηγού της Πολεμικής Αεροπορίας της Γερμανίας με λοιπούς υψηλόβαθμους αξιωματικούς, που ως αντικείμενο είχε τον σχεδιασμό πληγμάτων εναντίον της Ρωσίας, αρχής γενομένης από τη Γέφυρα του Κερτς στην Κριμαία, με αξιοποίηση των Taurus, αν δοθεί το πράσινο φώς από τη γερμανική πολιτική ηγεσία.
(Το ότι οι συνομιλούντες, που ουσιαστικά επιχειρούσαν να προκαταλάβουν την πολιτική ηγεσία σε επιλογές κλιμάκωσης, κατέφευγαν συχνά στα αγγλικά, αντί της μητρικής τους γλώσσας είναι άλλη μία χαρακτηριστική λεπτομέρεια).
Η αυθεντικότητα της συνομιλίας δεν αμφισβητείται. Και περισσότερο και από το περιεχόμενό της εντυπωσιάζει η ευκολία με την οποία αυτή υπεκλάπη από τους Ρώσους – και η ταπείνωση της γερμανικής πλευράς δεν μειώνεται, κάθε άλλο, από την εκ των υστέρων αποκάλυψη ότι οι υψηλόβαθμοι αξιωματικοί δεν χρησιμοποιούσαν ασφαλείς επικοινωνίες, ενώ συζητούσαν τόσο ευαίσθητα θέματα.
Αναπόφευκτα κάνει κανείς τον συνειρμό με τις επιδόσεις της γερμανικής φρεγάτας "Έσση”, η οποία απεστάλη προσφάτως στην Ερυθρά Θάλασσα, μόνο και μόνο για να εξαπολύσει πυρά εναντίον drone των συμμάχων Αμερικανών, εν μέσω πλήρους σύγχυσης.
Η αντίδραση της Μόσχας στις αποκαλύψεις είναι αξιοπρόσεκτη. Ο πρώην πρόεδρος της Ρωσίας και νυν αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ (ο οποίος έχει αναλάβει έναν ρόλο μεταξύ troll και "κακού μπάτσου” στις σχέσεις με τη Δύση) προχώρησε σε ανάρτηση στην οποία χαρακτηρίζει τους Γερμανούς "ιστορικούς αντιπάλους που έχουν πάλι γίνει ανοικτά εχθροί” και κλείνει τονίζοντας την επικαιρότητα της ιαχής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου "Θάνατος στους Φασίστες!”...
Όλα αυτά γίνονται στο φόντο της διαρκούς προσπάθειας της Δύσης να τεστάρει, ανεβάζοντας τις επιχειρησιακές δυνατότητες της αποστελλόμενης εξοπλιστικής βοήθειας, τις άγραφες "κόκκινες γραμμές” του Πούτιν, θεωρώντας ότι ο Ρώσος ηγέτης μπλοφάρει στις απειλές του (όπως τις επανέλαβε καθαρά και την προηγούμενη εβδομάδα στην ετήσια ομιλία του ενώπιον του κοινοβουλίου) για χρήση πυρηνικών όπλων, αν απειληθεί η ρωσική κρατική υπόσταση.
Υποτιμάται έτσι η πιθανότητα οι "κόκκινες γραμμές” να γίνουν πολύ
πραγματικές κάποια στιγμή. Πόσο μάλλον που ο Πούτιν διαθέτει τώρα ένα
πλεονέκτημα χάρη στα νέα ρωσικά πυρηνικά όπλα, το οποίο δεν θα μείνει
για πολλά χρόνια αναπάντητο.
4/3/2024
https://www.capital.gr/diethni/3777381/pos-i-germania-xanagine-istorikos-antipalos-tis-rosias/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γιατί οι Ρώσοι «ντρόπιασαν» τον καγκελάριο Σόλτς.
Με την υπόθεση των ρωσικών υποκλοπών στους αξιωματικούς της Luftwaffe, οι πιέσεις στον Σολτς θα αυξηθούν.
«Οι σύμμαχοι αμφιβάλλουν για την αξιοπιστία της Γερμανίας», γράφει η Handelsblatt, σχολιάζοντας τη ρωσική υποκλοπή της συνομιλίας ανωτάτων αξιωματικών της γερμανικής πολεμικής αεροπορίας.
«Η Γερμανία είναι ο “αδύναμος κρίκος” του ΝΑΤΟ», προσθέτει το επίσης γερμανικό περιοδικό Stern, κάνοντας λόγο για «38 λεπτά ντροπής». Οσο κράτησε δηλαδή η άκρως απόρρητη τηλεφωνική συζήτηση των Γερμανών αξιωματικών της Luftwaffe για το ενδεχόμενο να χτυπηθεί η ρωσική γέφυρα της Κριμαίας με πυραύλους Taurus (Ταύρος), αν παραδοθούν στην Ουκρανία. Μια συζήτηση που υπέκλεψαν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες και αναμεταδόθηκε στα κοινωνικά δίκτυα.
«Με αυτό το νέο σκάνδαλο, η Γερμανία παρέδωσε… πυρομαχικά στον Πούτιν», σημειώνει με έκδηλη οργή η FAZ.
Να δικαιολογήσει τα… αδικαιολόγητα προσπάθησε σήμερα ο Γερμανός υπουργός Αμυνας, Μπόρις Πιστόριους. Όπως είπε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου, «τα συστήματα επικοινωνίας δεν παραβιάστηκαν», αλλά ένας Γερμανός αξιωματικός που βρισκόταν στη Σιγκαπούρη και μετείχε στη συζήτηση, μέσω μιας «μη ασφαλούς γραμμής».
Ο Πιστόριους ανακοίνωσε ότι θα ληφθούν τεχνικά και οργανωτικά μέτρα για να διασφαλιστεί ότι τέτοιο περιστατικό δεν θα επαναληφθεί, αλλά το σκάνδαλο ήρθε να προστεθεί στα χίλια μύρια προβλήματα, που αντιμετωπίζει πλέον ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς.
«Κραυγαλέες τρύπες»
«Οι εταίροι στο ΝΑΤΟ θέτουν τώρα το ερώτημα εάν μπορούν να βασιστούν στη Γερμανία ως σύμμαχο. Ή εάν η Γερμανία αποτελεί πράγματι κίνδυνο για την ασφάλεια δεδομένων έχοντας κραυγαλέες τρύπες στον τομέα της ασφαλείας», γράφει η Frankfurter Rundschau.
Η κινεζική Jiefang Ribao από τη Σαγκάη κάνει λόγο για «ένα φιάσκο για τον Γερμανό καγκελάριο και τις μυστικές υπηρεσίες του» Το βασικό όμως είναι ότι οι αποκαλύψεις θα μπορούσαν να περιπλέξουν περαιτέρω την πρόσβαση του Κιέβου στα γερμανικά οπλικά συστήματα. Και θα αυξηθούν οι εντάσεις μεταξύ του Βερολίνου και των άλλων εταίρων του ΝΑΤΟ.
Δώρο στους Ρώσους
«Το όλο θέμα είναι ένα δώρο για τη ρωσική προπαγάνδα», σημειώνει η βρετανική Telegraph. «Αλλά το πιο σημαντικό είναι αυτό που βρίσκεται πίσω από τη συζήτηση – δηλαδή η πίεση από την Ουκρανία στη Δύση να παραδώσει περισσότερο εξοπλισμό προτού η Ρωσία ξεκινήσει την αναμενόμενη εαρινή της επίθεση».
Από τη Βρετανία άλλωστε προέρχονται και τα περισσότερα βέλη κατά του Γερμανού καγκελάριου. Ο πρώην υπουργός Άμυνας της Βρετανίας Μπεν Γουάλας, για παράδειγμα, ήταν πολύ καυστικός. Μιλώντας στους Times: «Γνωρίζουμε ότι στη Γερμανία έχουν διεισδύσει λίγο πολύ, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτό δείχνει ότι δεν είναι ούτε ασφαλής, ούτε αξιόπιστη». Για να προσθέσει με έμφαση για τον Σολτς: «Λάθος άνθρωπος, στη λάθος δουλειά»
Ο καγκελάριος Σολτς αρνείται μέχρι στιγμής να δώσει στο Κίεβο τους γερμανικούς πυραύλους Taurus, με βεληνεκές 500 χιλιομέτρων, λέγοντας ότι η Γερμανία θα μπορούσε τότε να παρασυρθεί στον πόλεμο με τη Ρωσία. Μεταξύ άλλων, ο Σολτς φοβάται ότι οι γερμανικοί πύραυλοι θα χρησιμοποιηθούν για ουκρανικές επιθέσεις ακόμη και στη Μόσχα.
Ισχυρές πιέσεις
Αλλά με την υπόθεση των ρωσικών υποκλοπών στους αξιωματικούς της Luftwaffe, οι πιέσεις στον Σολτς θα αυξηθούν. Ηδη, πολιτικοί εταίροι του Σολτς από τους Πράσινους και το FDP, αλλά και οι Χριστιανοδημοκράτες, έχουν ταχθεί υπέρ της παράδοσης των πυραύλων στο Κίεβο.
Σε κάθε περίπτωση, ο Όλαφ Σολτς μπορεί να δήλωσε ότι «αυτός είναι ο καγκελάριος», μιλώντας σε φοιτητές, αλλά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Γερμανοί δεν τον θέλουν. Και σε περίπτωση πρόωρων εκλογών, θα παρασυρόταν σαν το άχυρο από τον αέρα. Αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι Ρώσοι αποφάσισαν να ντροπιάσουν σε αυτόν τον βαθμό τον ηγέτη μιας ισχυρής ευρωπαϊκής χώρας που αρνείται να συμμετάσχει στη γενική πολεμική φρενίτιδα; Δεν ήταν καλύτερο να αφήσουν τον Σολτς να συνεχίσει την προσπάθειά του για μετριοπάθεια; Επιπλέον, η Γερμανία είναι η μόνη χώρα που εξακολουθεί να ερευνά τη δολιοφθορά των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream… Ποιος ξέρει. Ίσως οι Ρώσοι να γνωρίζουν πράγματα που δεν γνωρίζουμε, τόσο για τον διχασμό της γερμανικής κυβέρνησης όσο και για την μελλοντική τύχη του Σολτς. Ή ίσως, πιο απλά, τους βολεύει οποιοσδήποτε διχασμός στο ευρωπαϊκό μέτωπο.