IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ:   Abdul Hamid II , Caliphate Nick Danforth Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα Το 1924, ο Τούρκος ηγέτης Κεμάλ Ατατούρκ κατάργησε επισήμως το οθωμανικό χαλιφάτο. Σήμερα, οι περισσότερες δυτικές συζητήσεις για το Ισλαμικό Κράτος τού Ιράκ και της αλ-Σαμ (ISIS), την εξτρεμιστική ομάδα που έχει ανακηρύξει χαλιφάτο σε πολλά μέρη τού Ιράκ και της Συρίας, αρχίζουν με την παραπομπή σε αυτό το γεγονός ως σαν να επρόκειτο για ένα περισπούδαστο σημείο καμπής στην ισλαμική ιστορία. Μερικοί σύγχρονοι ισλαμιστές σκέπτονται με τον ίδιο τρόπο, επίσης: Υπάρχει λόγος, για παράδειγμα, που το «Λιονταράκι» (Lion Cub), η παιδική εκδοχή τής Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κάποτε απένειμε στον «Εβραίο» «προδότη» Ατατούρκ [1] πολλαπλά πρώτα βραβεία στον διαγωνισμό «Γνωρίστε τους Εχθρούς τής Θρησκείας σας». Ακόμη και αν οι σημερινοί ισλαμιστές αναφέρονται στους Οθωμανούς, όμως, οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολύ πιο επικεντρωμένοι στην προσπάθεια να αναδημιουργήσουν

(...) Στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον της σημερινής τζιχάντ, η ορολογία από την ισλαμική πολιτική θεωρία χρησιμοποιείται ως εργαλείο με έναν χαλαρό, αναλυτικό τρόπο, με βάση διάφορα ιστορικά πλαίσια με στόχους εκλεκτικούς. Όπως επισήμανε ο ισλαμιστής ιστορικής Faisal Davji στο Landascapes of the Jihad, οι ζώνες τζιχάντ δεν είναι καν ιδιαίτερα αραβικές πλέον: η ISIS προφανώς δεν κοιτάζει ούτε προς την Ιερουσαλήμ ούτε προς τη Μέκκα, για τώρα πάντως. Το «όνειρο» της αποκατάστασης του χαλιφάτου για το οποίο μιλάει η ISIS, είναι λίγο-πολύ παρόμοιο με το κίνημα Khilafat στην Ινδία πριν από έναν αιώνα (το οποίο πραγματοποιήθηκε με τη δημιουργία του Πακιστάν) ως το αραβικό πολιτικό ισλάμ. Η εμμονή τώρα είναι οι σιίτες, ίσως με κάποιες αναφορές στον δυτικό νέο-φιλελευθερισμό. Το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι ούτε η επαναχάραξη των συνόρων της βρετανό-γαλλικής συμφωνίας Sykes-Picot το 1916, ούτε η αναβίωση ενός ιδιαίτερα ποικίλου ιστορικού θεσμού όπως το χαλιφάτο. Είναι ένα προϊόν μιας συγκεκριμ