Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα DEUTSCHLAND-EUROPE

Όμηροι της έλλειψης κοινού οράματος. Η Γερμανία θέτει εκ νέου το ζήτημα της κατάργησης του βέτο στην εξωτερική πολιτική.

Εικόνα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ   Τι σημαίνει η κατάργηση του βέτο που ζητά η Γερμανία. picture alliance via Getty Images  Όμηροι της έλλειψης κοινού οράματος Η Γερμανία θέτει εκ νέου το ζήτημα της κατάργησης του βέτο στην εξωτερική πολιτική. Ο Γερμανός υπουργός εξωτερικών Χάϊκο Μάας επανέφερε το γνωστό ζήτημα της κατάργησης της δυνατότητας των κρατών- μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκούν βέτο κατά αποφάσεων για θέματα εξωτερικής πολιτικής ώστε η ΕΕ «να μην γίνεται όμηρος εκείνων που παραλύουν την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική».  Αρκετές περιπτώσεις καταγράφηκαν τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον ως προς την απειλή χρήσης αυτής της δυνατότητας. Μερικές αφορούσαν και τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Πάντως οι δηλώσεις του Μάας ήλθαν λίγες ημέρες μετά τις εντάσεις που παρατηρήθηκαν όταν η Ουγγαρία εμπόδισε την έκδοση δήλωσης της ΕΕ για την Κίνα και για τη σύγκρουση στη Λωρίδα της Γάζας. Η άμεση, σχεδόν ενστικτώδης (και γι αυτό προβλέψιμη) αντίδρα

Όπισθεν ολοταχώς από τη Μέρκελ.

Εικόνα
Η Άνγκελα Μέρκελ, επιτέλους, μίλησε. Με συνέντευξή της στην κυριακάτικη έκδοση της "Frankfurter Allgemeine" η Γερμανίδα καγκελάριος έδωσε με καθυστέρηση οκτώ μηνών το περίγραμμα των στόχων της για την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης – σε απάντηση των φιλόδοξων προτάσεων που έχει καταθέσει, ήδη πριν από τις γερμανικές εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου ο Εμμανουέλ Μακρόν. Εναπόκειται τώρα στον Γάλλο πρόεδρο να κρίνει αν το "ποτήρι" είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Για την ακρίβεια, αν θα προσπεράσει, μεταμφιέζοντάς την σε κλασικό "ευρωπαϊκό συμβιβασμό", μία ήττα την οποία δεν έχει όπλα για να αποτρέψει. Διότι, παρά το "ευρωπαϊκό πνεύμα" και τη διπλωματικότητα των απαντήσεών της, η Άνγκελα Μέρκελ όχι μόνο αποκρούει, όπως αναμενόταν, τις πιο προωθημένες προτάσεις Μακρόν, όπως, για παράδειγμα, είναι η θέσπιση θέσης Ευρωπαίου υπουργού Οικονομικών, αλλά και υπαναχωρεί σε σημεία στα οποία προς στιγμήν φάνηκε να προβαίνει σε παραχωρήσεις,

Η Γερμανία της «αντίστασης».

Εικόνα
Το μείζον πρόβλημα της Ευρώπης είναι ο Νότος της; Η Ιταλία, μετά τρεις μήνες, αποκτά πάλι κυβέρνηση. Προφανώς το έλλειμμά της θα τείνει να διευρυνθεί προς το όριο 3% και αυτό θα τιμολογηθεί ανοδικά στις αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων, οι σχέσεις με την Ευρωζώνη δεν θα είναι εύκολες, αλλά η ακραία ανησυχία φαίνεται ότι γίνεται παρελθόν, αν κάτι σημαίνει το γεγονός ότι η απόδοση των 2ετών ομολόγων της έπεσε από το 2,73% στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας στη ζώνη του 1% την Παρασκευή. Οσον αφορά τις εξελίξεις στην Ισπανία, δεν εμπνέουν ιδιαίτερη ανησυχία: Οι ισπανικές τράπεζες είναι υγιείς, οι επώδυνες μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη γίνει, η ανάπτυξη είναι από τις ισχυρότερες στην Ευρωζώνη και το Σοσιαλιστικό Κόμμα συγκαταλέγεται στις πιο φιλοευρωπαϊκές, μετριοπαθείς δυνάμεις της Κεντροαριστεράς – η Ισπανία δεν είναι Ιταλία. Απλά, πέφτει μια κυβέρνηση που πιάστηκε με το δάχτυλο στο μέλι. Το μείζον πρόβλημα της Ευρώπης είναι η εγωιστική, αδιάλλακτη συμπεριφορά της Γερμανί

Η έλλειψη μεταρρυθμίσεων θα διαλύσει την ευρωζώνη

Εικόνα
Η έξοδος από το ευρώ είναι ένα ατύχημα για το οποίο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος, όχι ένα αποτέλεσμα που αναζητείς. Ποια θα πρέπει να είναι η στρατηγική της νέας ιταλικής κυβέρνησης και πού πρέπει να αναζητήσει συμμαχίες. Για κακή μας τύχη, υπάρχουν τόσο πολλοί Ευρωπαίοι που αντιμετωπίζουν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σαν μία κίνηση καλής πίστης. Η συζήτηση για το Brexit προκαλεί διαμάχη μεταξύ των φιλοευρωπαϊστών, που πραγματικά πιστεύουν σε αυτή και των άθεων σκεπtικιστών, γεγονός που εξηγεί γιατί συζητάμε για δύο παράλογες προτάσεις: Ένα δεύτερο δημοψήφισμα και ένα σκληρό Brexit. Οι Ιταλοί αντιμετωπίζουν το ερώτημα της δικής τους συμμετοχής στο ευρώ με παρόμοιο τρόπο. Ή ανήκεις στο ένα στρατόπεδο ή στο άλλο. Αν ανήκεις, όπως εγώ, κάπου στη μέση, αισθάνεσαι μπερδεμένος. Πιστεύω ότι είναι λογικό για μία χώρα που δοκιμάζεται, όπως η Ιταλία, να παραμείνει στην ευρωζώνη, για όσο διάστημα υπάρχει και η παραμικρή ελπίδα ότι η σχέση είναι βιώσιμη. Ήταν ο άνευ όρων ευρωπαϊ

Η ιταλική κρίση από το Α ως το Ω! Ο Δημήτρης Δεληολάνης εξηγεί πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση.

Εικόνα
Σκίτσο του Μ.ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ Έχοντας τα δικά μας μεγάλα προβλήματα με την Τουρκία και τα Σκόπια, δεν δώσαμε την απαραίτητη σημασία στο μέγα θέμα της ιταλικής κρίσης. Είναι η Ιταλία η “επόμενη Ελλάδα”; Επιβεβαιώνεται η θεωρία του “ντόμινο της ευρωπαϊκής κρίσης”; Τι πραγματικά συμβαίνει στην Ιταλία και πόσο σημαντικό είναι για την Ευρώπη; Ένας δημοσιογράφος που γνωρίζει την Ιταλία από το Α ως το Ω είναι ο γνωστός σ΄ όλους μας από τις ανταποκρίσεις του, Δημήτρης Δεληολάνης. Έχει διατελέσει επί 35 χρόνια ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Ρώμη. Έχει συνεργαστεί με το Έθνος , με τον ραδιοσταθμό Flash 9.61 , με ελληνικά περιοδικά, αρθρογραφεί στις εφημερίδες Il Manifesto και Il Foglio και στην επιθεώρηση Limes . Έχει συνεργαστεί ωs σχολιαστής στη δημόσια τηλεόραση RAI . Μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Τετράδια . Συγγραφέας των βιβλίων “Βίος και Πολιτεία του Σίλβιο Μπερλουσκόνι”, “Το Φαινόμενο της Τρομοκρατίας”, “Come la Grecia, Alba Dorata” και “La sfida di Atene. Alexis

Οι ιδεολογικές ρίζες του γερμανικού ηγεμονισμού.

Εικόνα
Η εκ νέου αναζήτηση της γερμανικής ταυτότητας μετά την ενοποίηση της Γερμανίας συντελείται στη βάση της ιστορικής ιδιαιτερότητας της γερμανικής κοινωνίας, η οποία ισχύει και σήμερα. Η πολιτιστική στροφή που έχει επισυμβεί στην Γερμανία προκαλεί αναπόφευκτη διάζευξη με την μέχρι την ενοποίηση πολιτική πρακτική, προαναγγέλλοντας μια διαφορετική πολιτική αντίληψη στις γερμανικές ελίτ. Οι συζητήσεις για την γερμανική ταυτότητα μοιραία λαμβάνουν χώρα σε ένα πλαίσιο, στο οποίο τον πρώτο ρόλο έχουν παλαιές ιδέες που αποπνέουν συντηρητισμό και αντιδραστικό εθνικισμό. Παρακάμπτοντας εντέχνως την περίοδο του Ναζισμού, αυτές οι ιδέες θέλουν να ξαναγυρίσουν στις ιερές παραδόσεις της Δεύτερης Αυτοκρατορίας (Β’ Ράιχ), τις οποίες κατέστρεψαν οι Ναζί ως μικροαστοί. Η συντηρητική αυτή αντίληψη έχει απλώσει την επιρροή της σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών και διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Παράλληλα, ο γερμανικός εθνικιστικός ιδεαλισμός δίνει έμφαση στην αποτελεσματικότητα της οικονομίας και

Το ντόμινο άρχισε να πέφτει: Τραπεζική κρίση και στην Πορτογαλία

Εικόνα
Στον απόηχο του δημοψηφίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου, οι αγορές άρχισαν να ανησυχούν  για το τι θα σήμαινε το Brexit για έναν από τους αδύναμους κρίκους της ευρωζώνης, τις ιταλικές  τράπεζες . Αλλά αυτή την εβδομάδα,   η προσοχή έχει αρχίσει να στρέφεται στην  Πορτογαλία   και όχι μόνο λόγω της νίκης της επί της Γαλλίας στον τελικό του Euro 2016... Αντίθετα, οι αγορές έχουν αρχίσει και γίνονται ιδιαίτερα νευρικές για τα τραπεζικά προβλήματα της Ιβηρικής χώρας, καθώς  οι μακροοικονομικές συνθήκες έχουν αρχίσει να επιδεινώνονται, με τους αναλυτές να μιλούν ακόμα και για ανάγκη νέου προγράμματος διάσωσης. "Το δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου χτύπησε ένα από τα ήδη ευάλωτα τραπεζικά συστήματα της ευρωζώνης. Οι ιταλικές  τράπεζες  βρίσκονται στο επίκεντρο,  αλλά η θερμοκρασία αυξάνεται και στην  Πορτογαλία ", σημειώνει ο  Marc Chandler,  επικεφαλής στρατηγικής της αγοράς συναλλάγματος στην  Brown Brothers Harriman , σε note προς τους πελάτες της εταιρείας. "Η χώρ