IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

   Στο δοκίμιο του Λεμπέση «Η τεράστια σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω» τα πράγματα τίθενται απολύτως ξεκάθαρα. Ο θεμελιώδης κρίκος κάθε κοινωνίας είναι η διαφορετικότητα (κοινωνία χωρίς τη σύνθεση των διαφορετικών δεν υφίσταται) και κατά συνέπεια κάθε απόπειρα ομοιοποίησης των ανθρώπων κρίνεται ισοπεδωτική κι επιζήμια. Εξάλλου, όλες οι έννοιες νοηματοδοτούνται μόνο με την ύπαρξη του αντιθέτου, ως αντίβαρο που με κάποιο τρόπο πρέπει να οριστεί. Υπό αυτές τις συνθήκες αν εξαλειφθεί η βλακεία, αυτομάτως θα τεθεί πρόβλημα και στην έννοια της ευφυΐας, καθώς: «θα ήσαν όλοι ευφυείς, όπερ από της απόψεως του διαφορισμού το αυτό: ως να ήσαν όλοι βλάκες. Διότι ο διαφορισμός απαιτεί ρητώς και ευφυείς και βλάκας, περικοπτωμένου δε οιουδήποτε εκ των δύο τούτων σκελών του, αίρεται ολόκληρος» (σελ. 18).  Από τη στιγμή που η βλακεία αναγνωρίζεται ως πολύτιμη ανθρώπινη ιδιότητα στο πλαίσιο της εξασφάλισης της διαφορετικότητας, και με δεδομένο ότι η διαφορετικότητα είναι ο ακρογωνιαίος λίθο

Οι τελευταίες δράσεις των atenistas  (στη φωτογραφία, η πιο πρόσφατη στην οδό Πραξιτέλους)  έχουν εγείρει προβληματισμό για τις παρεμβάσεις στον δημόσιο χώρο.  Η Στέγη «Συν-Αθηνά», ο κόμβος του Δήμου Αθηναίων που έρχεται σε επαφή με τις ομάδες ενεργών πολιτών στην πρωτεύουσα, υπολογίζει τις σχετικές πρωτοβουλίες σε περισσότερες από 150. Συνήθως δεν πρόκειται για απολύτως «χαρτογραφημένες» κινήσεις ή Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Παρέες, απλοί γείτονες, διαδικτυακές συντροφιές σχηματίζουν μικρούς, πολλαπλούς, αταξινόμητους κύκλους σε μια Ελλάδα που αναζητάει νέο στίγμα: θέλει να δράσει, να επικοινωνήσει, να βγει από το σπίτι, να συναντήσει και να συναντηθεί. Αλλοτε αυτοί οι κύκλοι εφάπτονται, άλλοτε χαράζουν αυτόνομες, μοναχικές πορείες. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση, το σκηνικό απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα πριν από την κρίση ή τις έντονα πολιτικοποιημένες τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Ολος αυτός ο κόσμος, διάσπαρτες κουκκίδες σε ένα ρευστό χ

Συν Αθηνά και χείρα κίνει! Καθώς άκουγα την Αμαλία Ζέπου να μιλάει για το «ΣυνΑθηνά», τη διαδικτυακή πλατφόρμα του Δήμου Αθηναίων για τις ομάδες πολιτών, σκέφτηκα πόσα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Ημασταν στην ατμοσφαιρική Οικία Κατακουζηνού, στον πέμπτο όροφο της αστικής πολυκατοικίας της οδού Αμαλίας 4, με θέα το Κοινοβούλιο και τον Κήπο. Η Αμαλία Ζέπου, που η ίδια προσωποποιεί την εξέλιξη του Αθηναίου πολίτη από την αφύπνιση στην κοινωνική προσφορά, μας μίλησε γι’ αυτό το «καινούργιο» που συμβαίνει στην Αθήνα. Και που δεν είναι άλλο από την ανάδυση ενός άλλου τύπου πολίτη, ενός άλλου ανθρωπότυπου, που αποκτά συνείδηση μέσα στην Αθήνα και καλλιεργεί την προσφορά μέσα από δίκτυα γνώσης, αλληλεγγύης και καινοτομίας. Ηταν ακόμη μία διάλεξη στη σειρά των αρχιτεκτονικών ομιλιών που διοργανώνει αυτή τη χρονιά η CF Company (οι αρχιτέκτονες Στέλιος Κούτσικος και Στάμος Φαφαλιός). Από μόνη της, αυτή η πρωτοβουλία είναι συμπύκνωση της νέας «συνέργειας» που απλώνετα

Φέτος, ούτε η πολυκατοικία μας θα έχει θέρμανση. Μέχρι τώρα, με διαφωνίες, αντεγκλήσεις, κουτσά στραβά, για ελάχιστες ώρες κάθε μέρα, κάτι γινόταν. Αυτόν τον χειμώνα όμως καμία συμπόρευση δεν είναι εφικτή, όσοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πληρώσουν για την αγορά πετρελαίου είναι η συντριπτική πλειονότητα. Και λοιπόν; Ακόμη μία πολυκατοικία προστίθεται στην (πολύ) μακρά αλυσίδα των μη θερμαινόμενων ελληνικών κατοικιών. Το συνηθίσαμε κι αυτό. Είναι όμως έτσι ή προχωράει αργά αλλά σταθερά το σημείο θραύσης τής πιο διαδεδομένης κτιριακής υποδομής της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας; Τα άμορφα κτίρια που επινοήθηκαν για να καλύψουν τις ανάγκες της ανοικοδόμησης στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 κυρίως -δεν αναφερόμαστε στις περιορισμένες εξαιρέσεις- δείχνουν πλέον όχι μόνο την ηλικία τους αλλά και την εγγενή δυσλειτουργικότητά τους. Κλειστά διαμερίσματα, ανοίκιαστα ή ακατοίκητα, αφρόντιστες είσοδοι, σκονισμένες βεράντες, κατεβασμένα ρολά. Ο κηρυγμένος πόλεμος της θέρμανσης

Μια ομάδα εθελοντών, ή «μια παρέα» όπως δηλώνουν οι ίδιοι, αποτελούμενη μέχρι στιγμής από 65 άτομα, ξεκινούν σήμερα ένα ιδιαίτερο εγχείρημα. Έχοντας δημιουργήσει την ηλεκτρονική πλατφόρμα «Εμείς οι πολίτες » στοχεύουν στον έλεγχο και την παρακολούθηση κυβερνητικών δράσεων με αμφίδρομο τρόπο: τόσο μέσα από τις εξαγγελίες των υπουργών όσο και με τη συλλογή πληροφοριών από εθελοντές και πολίτες που αντιμετωπίζουν καθημερινά τις αλλαγές τις οποίες επιφέρουν οι πράξεις της κυβέρνησης. Το tvxs.gr μίλησε με έναν από τους εθελοντές, τον Νότη Παρασκευόπουλο , ο οποίος εξήγησε τους στόχους αυτής της εθελοντικής προσπάθειας. Ο ίδιος τόνισε ότι η προσπάθεια βρίσκει την αφορμή της στη διαπίστωση του προβλήματος αποτελεσματικότητας του κράτους, ενώ πιστεύει ότι θα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη της κοινωνίας για να μπορεί να φέρει αποτελέσματα.  «Η ιδέα ξεκίνησε από την διαπίστωση ότι υπάρχει πρόβλημα αποτελεσματικότητας του κράτους. Δηλαδή εάν υποθέσουμε ότι ο πρωθυπ