IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Pourquoi un agriculteur se suicide tous les deux jours en France ? Στη Γαλλία οι αγρότες διαμαρτύρονται διεκδικώντας το αυτονόητο:  ‘’θέλουμε να ζήσουμε’’!!! [Είμασταν μαθητές Γυμνασίου (6ταξίου) όταν διαβάζαμε στις εφημερίδες – τέλη της δεκαετίας του ’50, αρχές του ‘60 – ότι η Ελλάδα αναλάμβανε την υποχρέωση εντασσόμενη στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), να μειώσει ραγδαίως το ποσοστό των αγροτών της – το οποίο υπερέβαινε το 50% του ενεργού πληθυσμού –   και η χαρά μας δεν περιγράφεται: θα γλυτώναμε από τις λάσπες. Με αυτή την ευχή άλλωστε μας ξεπροβοδούσε όλο το χωριό για να πάμε στο Γυμνάσιο (45 χιλ. μακριά): ‘’να μάθετε γράμματα, να γλυτώσετε από τις λάσπες!’’. Ηταν τότε που η ιθύνουσα τάξη της χώρας μας, δια στόματος του διαπραγματευτή μας με τους επικεφαλής της ΕΟΚ, ονειρευόταν ότι Ελλάδα θα συναντούσε την Ιστορία και θα έγραφε Ιστορία (Βλέπε, ντοκιμαντέρ BBC εν έτει 1964 δια χειρός Μάρου). Τρομάρα μας! Την κατάληξη τη βιώνουμε και οποιαδήποτε παρατήρη

Υπήρχε κάποτε ένα μικρό καφενείο σε ένα ελληνικό χωριό της νότιας Πελοποννήσου που άκμαζε - και υπήρχαν πολλοί λόγοι που συνέβαινε αυτό. Κατ' αρχάς όλο το χωριό άκμαζε. Οι νέοι άνθρωποι έρχονταν από τις μεγαλουπόλεις στο χωριό, όπου έχτιζαν τα σπίτια τους και έκαναν τις οικογένειές τους. Επίσης υπήρχαν πολλές πηγές εισοδημάτων. Οι άνθρωποι μπορούσαν να καλλιεργήσουν τα αμπέλια ή να γίνουν κτηνοτρόφοι. Ο τρίτος λόγος ήταν η οικονομική ελευθερία. Τότε, υπήρχαν πολύ λίγοι περιορισμοί που εμπόδιζαν την έναρξη και τη λειτουργία μιας επιχείρησης. Το μικρό καφενείο δεν τα πηγαίνει καλά πλέον. Ούτε όμως και το χωριό. Πλέον οι νέοι άνθρωποι δεν έρχονται σε αυτό για να χτίσουν τα σπίτια τους, ενώ οι άνθρωποι που παραμένουν δεν έχουν πολλές ευκαιρίες για να βγάλουν χρήματα. Τι έγινε; Η Ευρωπαϊκή Ένωση τους είπε ότι ήρθε η ώρα να σταματήσουν την καλλιέργεια των αμπελιών. Ακολούθησαν οι επιδοτήσεις, για να διασφαλιστεί ότι οι αγρότες θα σταματούσαν τις εργασίες τους. Μετά ήρθαν

Κ.Πλακωτάρης: ''Παραθαλάσσιο τοπίο'' Το «made in Greece» σώζει τα αγροτικά προϊόντα Δημιουργείται εμπορικό σήμα «Ελληνικού Προϊόντος» για το σύνολο των αγροτικών προϊόντων, το οποίο θα χρησιμοποιείται σε εθελοντική βάση αλλά θα απαιτεί υποχρεωτικές διαδικασίες πιστοποίησης Επειτα από περίπου 20 χρόνια αναγραφής του «made in ΕU» στις συσκευασίες των προϊόντων- και όχι μόνο- το «made in Greece» επιστρέφει στις συσκευασίες των αγροτικών προϊόντων, αυτή τη φορά όμως ως προσπάθεια διάσωσης της χειμαζόμενης ελληνικής παραγωγής. Πρωτίστως για να τονώσει το «εθνικό φρόνημα» των ελλήνων καταναλωτών και να επαναποκτηθεί η εσωτερική αγορά και ακολούθως- με την ανάλογη στήριξη- να επιβεβαιωθεί η αξιοπιστία των εξαγωγών των αγροτικών προϊόντων, οι οποίες παρά την κρίση αντέχουν. Και γι΄ αυτό σχεδιάζεται καμπάνια ενημέρωσης των καταναλωτών σε θέματα διατροφικής υγείας και επιλογών, και κυρίως για την «αναγνώριση των ευεργετικών χαρακτηριστικών των αγροδιατροφικών προϊόντων του

Η υποχώρηση των μπλόκων «... Στον στριμωγμένο αντίπαλο πρέπει ν’ αφήνεις μια χαραμάδα διαφυγής για να μη γυρίσει πάνω σου...». Χο Τσι Μινχ Συμπλήρωσαν τρεις εβδομάδες στα μπλόκα οι αγρότες και η κινητοποίησή τους έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Η κυβέρνηση ικανοποίησε μέρος των θεσμικών αιτημάτων τους, αλλά στο καυτό, για εκείνους, ζήτημα, το οικονομικό, διαμήνυσε σε όλους τους τόνους ότι δεν υπάρχουν χρήματα και άρα μάταια παραμένουν στους δρόμους. Κάποιες ελπίδες που έτρεφαν στα μπλόκα, ότι την ύστατη ώρα τον γόρδιο δεσμό θα έλυνε ο πρωθυπουργός, διαψεύσθηκαν από τον κ. Παπανδρέου, οποίος όχι μόνο δεν μοίρασε στο διάγγελμά του ευρώ, αλλά ξεκαθάρισε ότι « δεν έχουμε περιθώρια να αντέξουμε παρατεταμένα μπλόκα». Τι μέλλει γενέσθαι, λοιπόν, μετά και το οριστικό «όχι» της κυβέρνησης; Οι αγροτοσυνδικαλιστές θα τα παίξουν, πιθανότατα, όλα για όλα και ήδη εξήγγειλαν γενικευμένο γιουρούσι με καταλήψεις παρακαμπτήριων δρόμων, εισβολές σε πόλεις κ. ά. Δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Διαισθάνο

The Pea Harvest by Camille Pissarro Winslow Homer:  ''Vet in a new field'' Ο καρπό ς της γης ως ποιότητα ζωής Τα πράγματα έχουν έτσι, που οι αγρότες δεν επιβιώνουν χωρίς την ετήσια οικονομική ενίσχυση. Πωλούν συχνά με ζημιά και περιμένουν την επιδότηση, την αποζημίωση για να ανακάμψουν. Εφτασαν να πουλήσουν, για παράδειγμα, το σιτάρι προς 9 λεπτά το κιλό (τόσο αγόραζαν οι χονδρέμποροι) όταν το κόστος παραγωγής ήταν 18 λεπτά το κιλό, τις ντομάτες 15-35 λ. το κιλό όταν το κόστος τους ήταν 70 λ., τον χυμό πορτοκαλιού 800 ευρώ τον τόνο (τόσο πουλιόταν ο εισαγόμενος) όταν η παραγωγή του κόστιζε άνω των 1.000 ευρώ κ.ο.κ. Και ποτέ, βεβαίως, η ενίσχυση δεν επαρκεί, γιατί οι ζημιές είναι μεγάλες, όσο και οι «μαύρες τρύπες» (έλλειψη πολιτικής, συνεταιρισμοί, τραγικά λάθη του παρελθόντος) από τις οποίες διαρρέει σταθερά χρήμα - σε τσέπες ολίγων. Τα πράγματα έχουν έτσι (διεθνείς οικονομικές συνθήκες, καρτέλ και «ελληνοποιήσεις», αδυναμία ελέγχων) που, ενώ οι παραγωγοί λαμβά

Γράμμα κενό πια η συμφωνία της ΚΑΠ Λάθος τσεκάπ των 27 στην αγροτική πολιτική Οι 27 χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης υιοθέτησαν, στις 20 Νοεμβρίου, το «τσεκάπ» της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Αυτή η συμφωνία, η οποία υποτίθεται ότι θα «εκσυγχρονίσει» την ΚΑΠ ενόψει της νέας μεταρρύθμισής της το 2013, στην πραγματικότητα επιτείνει τη διάλυσή της. Συμμορφώνεται, κυρίως, με τις απαιτήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και αδιαφορεί για την απασχόληση, τη διατροφική ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος, τόσο στον Βορρά, όσο και στον Νότο. Η Ευρωπαϊκή Ενωση αποτελεί τη μεγαλύτερη αγορά γεωργικών προϊόντων και τροφίμων στον πλανήτη, καθώς τα 500 εκατ. των εν δυνάμει καταναλωτών της μπορούν να πληρώνουν ικανοποιητικά για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών τους. Επιπλέον, είναι η μεγαλύτερη ζώνη εισαγωγής και εξαγωγής αγροτικών προϊόντων (μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες) (1). Με δεδομένο, λοιπόν, ότι η Ενωση είναι ένας από τους κύριους ρυθμιστές των παγκόσμιων εμπορικών ανταλλαγών