IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η ελληνική κυβέρνηση, παρότι προσπάθησε, όπως και οι προηγούμενες, να αναδιαρθρώσει το χρέος, συνάντησε την παγερή, σκληρή στάση της Γερμανίας, που εκώφευσε στη λογική φωνή που ακούγονταν τόσο από εκπροσώπους της ελληνικής πλευράς, όσο και στελεχών του ΔΝΤ, ότι το χρέος χρειάζεται χρονική αναδιάρθρωση για να εξυπηρετηθεί. Η αποπληρωμή 16-20 δισ. ευρώ τον χρόνο είναι κάτι αδύνατον να συμβεί σε ετήσια βάση, καθώς αποτελεί το 10% περίπου του ΑΕΠ, και σε καμιά ιστορική περίοδο, ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης, κάποια κυβέρνηση δεν θα μπορούσε εύκολα να εξυπηρετήσει τέτοιες τεράστιες πληρωμές. Το χρέος πρέπει να πέσει σε επίπεδα κάτω των 8-10 δισ. ευρώ ετησίως για να μπορεί να εξυπηρετηθεί άνετα. Αυτό το γνωρίζουν οι εταίροι. Το γιατί δεν το έχουν πράξει έχει να κάνει με μείγμα από πολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικό στρουθοκαμηλισμό. Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, φαίνεται ότι επανέρχεται στην επικαιρότητα το θέμα εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους. Και

   Το ηχηρό «Όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος αναμετράται απόψε με τα δύο πρόσωπα της Ευρώπης, στην πιο κρίσιμη σύνοδο κορυφής από καταβολής κοινού νομίσματος. Και μαζί, το – ομολογημένο πια – «όραμα» Σόιμπλε για το ευρώ του Grexit και των δύο ταχυτήτων αναμετράται με την ιστορική ευθύνη της Γαλλίας, την αφύπνιση της Ιταλίας και την αγωνία της Ισπανίας. Δημοσίως, οι τόνοι και τα μηνύματα παραμένουν πολεμικά. «Τελευταία ευκαιρία για την Αθήνα πριν την έξοδο από το ευρώ» είναι το σημερινό πρωτοσέλιδο των Financial Times, «Τελεσίγραφο 24 ωρών στην Ελλάδα» είναι ο τίτλος του Guardian – πίσω όμως από τις ιαχές του κλαμπ Σόιμπλε, Σουλτς και Γκάμπριελ τα τεχνητά διλήμματα αρχίζουν ήδη να καταρρέουν: Ο Ρέντσι μιλά ευθέως για «λύση ή διάλυση της Ευρώπης», ο Ολάντ και ο Μακρόν ξορκίζουν «τις νέες Βερσαλλίες της ευρωζώνης» κι η ίδια η Μέρκελ σταθμίζει τα γεωπολιτικά ρίσκα και την ηγετική της παρακαταθήκη. Σ’ αυτό το κλίμα ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί στην αποψινή σύνοδο κορυφής μπροστά

Κατ΄αρχήν να ξεκαθαρίσουμε κάτι. «Λόμπι της Δραχμής» δεν υφίσταται. Τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα φτηνό εφεύρημα μερίδας της συστημικής αντιπολίτευσης, στην προσπάθεια της να αποδείξει ότι μεγάλα εγχώρια συμφέροντα συνωμοτούν τάχα για την επιστροφή της χώρας στο εθνικό νόμισμα. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν ισχύει, εκτός κι αν η συνομωσία εξυφαίνεται σιωπηρά από περιθωριακά κόμματα και δημόσιες προσωπικότητες που δεν εκφράζουν ούτε το ένα δέκατο του εκλογικού φάσματος. Η αλήθεια λοιπόν είναι διαφορετική. Οι ισχυροί παράγοντες του τόπου επιθυμούν διακαώς την διατήρηση του νομισματικού status quo της τελευταίας 15ετίας. Σύσσωμη η ελληνική επιχειρηματική ολιγαρχία, αλλά και οι οικονομικοί θεσμοί που την εκφράζουν, τάσσονται ανεπιφύλακτα υπέρ της παραμονής στο ευρώ «με κάθε κόστος», έστω και εις βάρος της κοινωνικής συνοχής. Το ίδιο ισχύει και για την συντριπτική πλειονότητα των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης που επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Ομως και για την ση

​Καθόλου δεν ξενιζόμαστε όταν διαβάζουμε πέντε κριτικές για το ίδιο βιβλίο και βλέπουμε ότι τα κοινά σημεία τους είναι πολύ λιγότερα από τις διαφωνίες τους. Το ίδιο συμβαίνει με τις κριτικές ταινιών, θεατρικών παραστάσεων, μουσικής, ζωγραφικής. Η μοιραία υποκειμενικότητα στην αποτίμηση των έργων τέχνης είναι αυτή που εμποδίζει την κατάταξη της τεχνοκριτικής στις επιστήμες. Και στις επιστήμες όμως, παρά τη θρυλούμενη αντικειμενικότητά τους, χωράει πολλή υποκειμενικότητα. Αυτή, μαζί με τη διαφορά στην οξυδέρκεια και στο εύρος των γνώσεων, ευθύνεται για την πολυφωνία στην ανάγνωση λ.χ. της ίδιας αξονικής. «Εδώ και τώρα χειρουργείο» η μία διάγνωση. «Προς Θεού, μακριά από νυστέρι» η άλλη. Και ανάμεσά τους η ποικιλία τού «ναι μεν αλλά». Αν θεωρήσουμε βέβαιο πως η οικονομολογία δεν συγκαταλέγεται στις τέχνες, μένει το ερώτημα εάν ανήκει στις καθαρές, ψυχρές και αμόλυντες από την υποκειμενικότητα επιστήμες. Σε άλλους καιρούς, ουδέτερους, ίσως απαντούσαμε καταφατικά. Οχι τώρα όμως, π

Tα ρεπορτάζ, οι πληροφορίες ,τα σχόλια , οι αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνονται θέμα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Το τελευταίο χρονικό διάστημα με την δουλειά τους έχουν ρίξει φως στο παρασκήνιο των διαπραγματεύσεων για την Ελλάδα. Ανταποκριτές στις Βρυξέλλες και οι τέσσερις είναι ανταποκριτές στις Βρυξέλλες σε έγκυρα μέσα ενημέρωσης, με καλές πηγές πληροφοριών και εκ των πραγμάτων με ρόλο στο « ελληνικό δράμα » καθώς με τα γραφόμενα τους επηρεάζουν εκατομμύρια αναγνωστών σε ολόκληρο τον κόσμο. ΠΟΛ ΜEΪΣΟΝ Εργάζεται στο Channel 4 . Είναι 56 ετών, γιος οδηγού φορτηγών και πριν ασχοληθεί με την δημοσιογραφία,το 1991, ήταν…δάσκαλος μουσικής. Βρέθηκε συχνά τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και ξέρει από πρώτο χέρι τις συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης.Άλλωστε στην Ελλάδα ερχόταν από τα τέλη της δεκαετίας του 80 όταν η αδελφή του διατηρούσε σχέσεις μ έναν συμπατριώτη μας. Με καλές πηγές στα ενδότερα των Βρυξελλών θεωρείται υπέρμαχος των ελληνικών θέσ

 Τα μεγαλύτερα ονόματα από τον χρηματοοικονομικό κόσμο και το City του Λονδίνου κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Το Grexit θα οδηγήσει σε αποσύνθεση της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα προκαλέσει χάος. Οι επενδυτές υποτιμούν το χάος που θα πυροδοτούσε ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη, προειδοποιούν κορυφαία στελέχη του City του Λονδίνου. Ο άμεσος χρηματοοικονομικός αντίκτυπος από το ενδεχόμενο Grexit έχει μετριαστεί τα δύο τελευταία χρόνια, καθώς οι τράπεζες έχουν βελτιώσει τα οικονομικά τους μεγέθη και μείωσαν την έκθεσή τους. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ''FT City Network'' όμως - του φόρουμ των Financial Times όπου μετέχουν πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι από την τραπεζική, την ασφαλιστική, την επενδυτική και ευρύτερα την επιχειρηματική κοινότητα –  οι αγορές είναι υπερβολικά αισιόδοξες  για τους κινδύνους που εγκυμονούν. Το φόρουμ προειδοποιεί ότι η αποσύνθεση τόσο της ευρωζώνης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ο μεγαλύτερ

Σκίτσο του Γ.ΚΑΛΑ'Ι'ΤΖΗ   Κορυφαίοι οικονομολόγοι και πανεπιστημιακοί, συνολικά 18 σε αριθμό, μεταξύ των οποίων και οι Τζ. Στίγκλιτζ και Χρ. Πισσαρίδης, υπογράφουν άρθρο που δημοσιεύεται σήμερα στη βρετανική οικονομική εφημερίδα Fianancial Times και ζητούν πραγματισμό στις διαπραγματεύσεις και επίτευξη συμφωνίας με την Ελλάδα. Συμφωνία για την Ελλάδα ζητούν 18 διακεκριμένοι οικονομολόγοι  Ταυτόχρονα, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με ενδεχόμενη διάσπαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τονίζουν πως ανάπτυξη στην Ελλάδα, σημαίνει ανάπτυξη και στην ευρωζώνη. Ειδικότερα, επισημαίνουν, μεταξύ άλλων ότι:  "Οι δυσκολίες στη διαπραγμάτευση ανάμεσα στην Ελλάδα και το Eurogroup δημιουργούν πραγματικό κίνδυνο μη επίτευξης συμφωνίας – με πιθανές σοβαρές οικονομικές και πολιτικές συνέπειες για τον ελληνικό λαό αλλά και για όλους τους πολίτες της ΕΕ. Η ουσία μίας οικονομικής ένωσης είναι το δούναι και λαβείν – δίνοντας τώρα μπορείς να ωφεληθείς αργότερα -αλλά κ

Μία μεγάλη συζήτηση θα ανοίξει το επόμενο διάστημα -για την ακρίβεια έχει ήδη ανοίξει- για το αν και υπό ποιες προϋποθέσεις η Ελλάδα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει, με όρους επώδυνου ρεαλισμού αυτήν τη φορά, το σενάριο ενός Grexit με τελική κατάληξη την αποχώρησή της από την οικογένεια του ενιαίου νομίσματος. Με φόντο τις επερχόμενες πρόωρες εκλογές, δυστυχώς η συζήτηση αυτή θα διεξαχθεί για ακόμα μία φορά με όρους πολιτικού εντυπωσιασμού για να εξυπηρετηθεί άλλοτε η στρατηγική κατατρομοκράτησης του κόσμου εκ μέρους του σημερινού κυβερνητικού μπλοκ ταυτίζοντας την παραμονή του στην εξουσία με την επιβίωση της χώρας, και άλλοτε η επιλογή της καλλιέργειας μιας ψευδαίσθησης εκ μέρους της σημερινής αντιπολίτευσης με το λανθασμένο επιχείρημα πως "ό,τι και να κάνουμε δεν μπορούν να μας πετάξουν έξω από το ευρώ γιατί μας έχουν ανάγκη". Πολύ φοβάμαι ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση διαπράττεται το ίδιο οδυνηρό λάθος που τα τελευταία σχεδόν πέντε χρόνια οι πολιτικές ηγ