IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ:  Οι «πράσινες» ενέργειες έχουν μια Αχίλλειο πτέρνα …που μπορεί να γίνει δική μας. Πριν λίγο καιρό η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσίασε το σχέδιό της για την «πράσινη μετάβαση»: μείωση των καθαρών εκπομπών θερμοκηπικών αερίων κατά 55% έως το 2030 (σε σχέση με τα επίπεδα του 1990) και κατά 100% έως το 2050. Ο τελικός σκοπός είναι καθ’ όλα αξιέπαινος όμως οι μέθοδοι που προτείνονται για την επίτευξή του έχουν κάποια σημαντικά τεχνικά κενά στα οποία σπανίως γίνεται μνεία. Στα κείμενα της ΕΕ αναφέρονται πολλές καινοτομίες, όπως επαναδέσμευση CO 2 , βιοκαύσιμα , έξυπνα δίκτυα, κυκλικότητα. Όμως κεντρικός πυλώνας της πράσινης μετάβασης είναι ο εξηλεκτρισμός της κατανάλωσης από τον τελικό χρήστη: π.χ. αυτοκίνητα με ηλεκτρικούς κινητήρες αντί για μηχανές εσωτερικής καύσης. Προφανώς, αυτό δεν θα έχει κανένα νόημα αν η αυτή ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από υδρογονάνθρακες, καθώς κάτι τέτοιο απλώς θα μετατόπιζε τις ίδιες εκπομπές λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα. Όπως σχολιάζ

   Μεταφορές χωρίς ανθρακικό αποτύπωμα:  ο ρόλος του υδρογόνου. Δεν είναι η πρώτη φορά που επισημαίνεται ότι τα ηλεκτροκίνητα οχήματα κυψελών καυσίμου ( Fuel Cell Electric Vehicles - FCEV) είναι ιδιαίτερα κατάλληλα για χρήση στον τομέα των μεταφορών. Βλέπετε η ενσωμάτωση μιας κυψέλης καυσίμου (υδρογόνου) σε ένα σύστημα κίνησης ηλεκτρικού οχήματος με την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από υδρογόνο επί τόπου (ή αν θέλετε “on board”), αποτελεί μια τεχνολογική επιλογή που προσφέρει τη ζητούμενη μείωση των εκπομπών ρύπων στο δρόμο, ενώ παράλληλα ξεπερνά και τους περιορισμούς που επιβάλλει η διαδικασία της φόρτισης των ηλεκτρικών οχημάτων με μπαταρία ( Battery Electric Vehicles - BEV ). Και μπορεί σε αυτήν τη φάση να βλέπουμε ότι στον αγώνα δρόμου για την απαλλαγή των αυτοκινήτων από τις εκπομπές CO2 προηγούνται αναμφίβολα τα BEV, ωστόσο το ερώτημα σχετικά με το εάν τα πλήρως ηλεκτρικά αυτά οχήματα μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αυξημένης εμβέλειας, του σύντομου χ