IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Κατασκευάζοντας ένα έθνος Με αφορμή την προσφάτως εκδηλωθείσα αντιπαράθεση μεταξύ της βουλγαρικής κυβέρνησης και αυτής της Βόρειας Μακεδονίας, εξαιτίας του βουλγαρικού βέτο ως προς την εν προκειμένω έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε πως η κατά ταύτα αντιπαράθεση έχει ιστορικές ρίζες που παραπέμπουν στο γεγονός ότι η Βουλγαρία δεν αναγνωρίζει ιστορικά και διεθνοπολιτικά, δηλαδή παλαιόθεν και σήμερα τα Σκόπια ως ανεξάρτητη εθνική οντότητα. Για τη Σόφια τα Σκόπια ήταν ανέκαθεν τμήμα του βουλγαρικού έθνους. Αυτή η παράσταση εδράζεται στην ιστορική διαδρομή των δύο χωρών, κυρίως δε στη γλωσσική διάσταση των Σκοπίων, που παραπέμπει σε ένα βουλγαρικό ιδίωμα. Αυτήν την αντίληψη υιοθέτησε και προέβαλε και η Αθήνα στη διαδρομή της αντιπαράθεσης για το αποκαλούμενο μακεδονικό ζήτημα μέχρι και τη συμφωνία των Πρεσπών, όπου και η ανωτέρω πολιτική εν τίνι βαθμό ανετράπη. Η Βουλγαρία, τόσο στο παρελθόν, όσο και σήμερα, θεωρεί τα Σκόπια ως εδαφική συγκρότηση και

 Η στρατηγική αξία του αγωγού φυσικού αερίου Ελλάδας - Σκοπίων.  Τους τελευταίους μήνες έχουμε συνδέσει τις εξελίξεις στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας που αφορούν το φυσικό αέριο, με μεγάλα έργα, όπως ο αγωγός Trans Adriatic Pipeline (TAP) ή ο σχεδιαζόμενος East Med Pipeline. Εκτός όμως από mega projects όπως αυτά, υφίστανται και κάποια έργα τα οποία παρά το -σχετικά- μικρό μέγεθος τους δύναται να φέρουν ψηλά φορτία πολιτικής ισχύος στη χώρα μας, και ως εκ τούτου παρουσιάζουν ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον. Ένα από αυτά είναι και ο σχεδιαζόμενος αγωγός φυσικού αερίου Ελλάδας – Σκοπίων. Τον αγωγό που θα φέρνει φυσικό αέριο από την Ελλάδα στα Σκόπια έχει προτείνει από τις αρχές του 2016 ο Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ) ο οποίος και υπέγραψε σχετικό Μνημόνιο Κατανόησης στα τέλη της ίδιας χρονιάς με την κρατική Εταιρεία Αξιοποίησης Ενεργειακών Πόρων των Σκοπίων (MER). Παρά όμως τα σημαντικά πλεονεκτήματα που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος αγωγός για

 Από έναν «πολιτισμό συνόρων» στα «σύνορα των πολιτισμών». Τα σύνορα της τουρκικής καρδιάς και το κατασκεύασμα της Βόρειας Μακεδονίας*. Η γενική πολιτισμική κατηγορία του «χαλιφάτου» είναι ακόμη «ζωντανή» ως ιδεατό σχέδιο στις καρδιές και τους εγκεφάλους πολλών Τούρκων πολιτών, αν και στην πράξη ζουν σε ένα κοσμικό κράτος, δεσμευμένο σε διεθνείς ιδεολογικούς περιορισμούς με σημείο αναφοράς το φορτίο νοημάτων, θεσμών και πρακτικών που εν συντομία αποκαλείται Δυτικός πολιτισμός. Οι επίκαιρες συζητήσεις για την επεκτατικότητα της σύγχρονης Τουρκίας ή τον εθνικιστικό φανατισμό στην Βόρεια Μακεδονία αναδεικνύουν την ευρύτητα χρήσης και κατάχρησης της έννοιας των συνόρων. Τα τελευταία δύνανται να αποτελέσουν συγχρόνως όχι μόνο εγγυήσεις του διεθνούς δικαίου στο πλαίσιο της νομιμότητας και αλληλο-αναγνώρισης των εθνών-κρατών ή διαύλους εμπορίου και οικονομικής μεγέθυνσης υπό την οπτική των διεθνών επενδύσεων και της παγκόσμιας ανάπτυξης, αλλά και εργαλεία προπαγάνδας, διεκδίκη

Tι σημαίνει ο "χρησμός" των 28  για Τουρκία και Βόρεια Μακεδονία. Το κείμενο συμπερασμάτων του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων των "28” αποτελεί έναν κλασικό κοινοτικό "σολομώντειο” συμβιβασμό ο οποίος συνδυάζει τις ενισχυμένες φραστικές επικρίσεις εναντίον της Τουρκίας για τις ενέργειές της στην ΑΟΖ Κύπρου με την ελάχιστα υποκρυπτόμενη πρόθεση των εταίρων να μην γίνουν πολλά σε πρακτικό επίπεδο. Αθήνα και Λευκωσία καλύπτονται πίσω από το πρώτο σκέλος (με ελληνικές διπλωματικές πηγές μάλιστα να παρουσιάζουν το κείμενο ως την "πρώτη φορά που η Ε.Ε. αποφασίζει μέτρα κατά σε βάρος της Τουρκίας), μολονότι δεν απέσπασαν κάτι το ουσιαστικό ως προς δεύτερο σκέλος, όπου επιδίωκαν την υιοθέτηση στοχευμένων κυρώσεων. Τα "κατάλληλα μέτρα” που αναζητούν κατά δήλωσή τους οι "28” εναπόκεινται στην εισηγήσεις της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, χωρίς τίποτε να αποκλείει ότι δεν θα υπάρξει περαιτέρω οπισθοχώρηση στο επίπεδο