IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η φοβερή ερημία του πλήθους. Η ιδιότητα του υπεύθυνου πολίτη απαιτεί την επιστράτευση του συνδυασμού λογικής και εντιμότητας... Οι κοινωνίες των ανθρώπων έχουν ανάγκη από ιδανικά, από κάτι που θα τις συνεπάρει. Αυτή η τόσο υγιής συνθήκη, όταν εκφυλιστεί μετατρέπεται σε συλλογική εμμονή. Και, όπως η πείρα δείχνει, συμβαίνει  συχνότερα να εκφυλίζεται παρά να λειτουργεί υγιώς. Στη ζωή μου μπορώ να θυμηθώ περιόδους τις οποίες τυραννούσε την Ελληνική κοινωνία ένα συλλογικό πάθος για κάτι, απέναντι στο οποίο ήταν σχεδόν αδύνατο να εναντιωθείς. Οι ιστορικοί μας πληροφορούν και για παρόμοιες τάσεις άλλων εποχών. Πρόκειται για την αδυσώπητη δύναμη του μαζικού συναισθήματος. Μιλώ για καταστροφικές εμμονές. Εν μέσω αυτών κάποιες ιδέες απλά δεν ακούγονται, τις σκεπάζει η βουή του ορμητικού και ξεχειλισμένου χειμάρρου της Ιστορίας. Όποιον διατυπώσει μια διαφωνία το πολύ-πολύ να τον κοιτάξουν περίεργα, σαν γραφικό ή ενοχλητικό. Μια θέση που σήμ

Ray Bradbury Στο νεκροταφείο Westwood Memorial Park του Λος Αντζελες βρίσκεται ο τάφος του Ρέι Μπράντμπερι που πέθανε το 2012. Στην επιτάφια πλάκα από γρανίτη ο επισκέπτης διαβάζει: «Ρέι Μπράντμπερι, 1920 –  2012. Συγγραφέας του Φαρενάιτ 451». Εκείνος ο σπουδαίος πεζογράφος έγραψε κι άλλα, εξίσου σημαντικά βιβλία, αλλά το Φαρενάιτ 451 παραμένει και σήμερα, εξήντα πέντε χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το πιο διάσημο μυθιστόρημά του, που ανήκει στα κορυφαία της επιστημονικής φαντασίας.    Το θέμα του (η καύση των βιβλίων) είναι πολύ παλιό, ωστόσο ο Μπράντμπερι το καθιστά εντελώς σύγχρονο. Εγραψε ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που η υπόθεσή του εκτυλίσσεται στο μέλλον, προκειμένου όμως να μιλήσει για ένα δυσοίωνο παρόν και για τους κινδύνους της εποχής του, οι οποίοι, μολονότι έχουν αλλάξει μορφή, επί της ουσίας παραμένουν ίδιοι και τώρα. Ο αντιδιανοουμενισμός, ο κομφορμισμός, η ομοιογενοποίηση, η πνευματική ευτέλεια και το άγχος που προκαλούν, τα οποία καταγγέλλονται στο μ

Τα πάντα γύρω μας είναι αγορά. Στην πραγματικότητα είμαστε πλέον όλοι μας, διασωληνωμένοι με τα πολύμορφα κανάλια της αγοράς, όπως ακριβώς ο ευρισκόμενος σε καταστολή μέσα στην εντατική. Και αυτό που κυλάει μέσα στα κανάλια και δίνει ενέργεια και ζωή είναι το χρήμα. Όσοι λοιπόν ελέγχουν τα κανάλια της αγοράς και το χρήμα είναι και οι απόλυτοι εξουσιαστές των ανθρώπων. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Για σκεφτείτε λίγο. Από τη στιγμή που ξυπνάμε το πρωϊ, μέχρι το άλλο πρωϊ, τα πάντα γύρω μας, μας συνδέουν με την αγορά. Από τα εσώρουχα που φοράμε, το κρεβάτι που κοιμόμαστε, το σπίτι που μένουμε, την οδοντόβουρτσα, το νερό, το ηλεκτρ ι κό, το φαγητό, τη μετακίνηση, τη δουλειά, τη διασκέδαση, το λουλούδι που θα χαρίσουμε κ.λ.π., δηλαδή τα πάντα είναι αντικείμενα μιας ανταλλακτικής αγοράς και υπόκεινται στους νόμους της τελευταίας. Μόνο ο αέρας που αναπνέουμε είναι εκτός αγοράς (προς το παρόν), αν και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και ο αέρας είναι α

1.  Η τεχνική της διασκέδασης   Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, δι’ενός αδιάκοπου καταιγισμού διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.   Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομία, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα» . Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.    2.  Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχή