IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Μέση Ανατολή: Πολλαπλασιάζονται οι εστίες ανάφλεξης. Του Κώστα Ράπτη Στον Αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν τέθηκε προχθές Πέμπτη από δημοσιογράφο μια ευθύβολη ερώτηση: "Δουλεύουν οι αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη;". Η απάντηση ήταν αφοπλιστική στην ειλικρίνειά της: "Εννοείτε αν σταματάνε τους Χούθι; Όχι. Εννοείτε αν θα συνεχιστούν; Ναι". Ο ένοικος του Λευκού Οίκου συμπύκνωσε σε λίγες λέξεις τη συνθετότητα του παιχνιδιού το οποίο εκτυλίσσεται στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά και τα όρια της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή. Όρια τα οποία αρχίζουν και μοιάζουν με αδιέξοδο. Τα πλήγματα τα οποία εξαπέλυσαν την προηγούμενη Παρασκευή οι αμερικανικές και βρετανικές ένοπλες δυνάμεις εναντίον στόχων των σιιτιών ανταρτών Χούθι συνεχίστηκαν καθ' όλη την εβδομάδα αυτή, φτάνοντας τους πέντε γύρους επιδρομών μέχρι τη στιγμή που γράφονταν οι γραμμές αυτές. Όπως συνεχίστηκαν όμως και οι ενέργειες των Υεμενιτών, σε συμπαράσταση προς τη

  Γιατί η Αλεξανδρούπολη είναι «καρφί στο μάτι» της Τουρκίας. Η δυσφορία της Άγκυρας για την ολοένα και στενότερη ελληνοαμερικανική συνεργασία με επίκεντρο την Αλεξανδρούπολη, δεν κρύβεται. Δεν την ενοχλεί μόνο η αμερικανική στρατιωτική παρουσία , τα νατοϊκά πλοία που δένουν στο λιμάνι για τις ανάγκες της Ουκρανίας και η συνολική της αναβάθμιση μερικά μόλις χιλιόμετρα από τη μεθόριο. Ανησυχεί για τη συνολική στρατηγική προσέγγιση των ΗΠΑ που με κόμβο την Αλεξανδρούπολη των 71.000 κατοίκων επιδιώκουν την παράκαμψη των Στενών μέσ από μια εναλλακτική διαδρομή προς Βορρά , για τη μεταφορά μεγάλων όγκων ενέργειας και εμπορικών φορτίων. Τέτοιους συνειρμούς προκαλεί στην Τουρκία η προ ημερών επίσκεψη στην πρωτεύουσα του νομού Έβρου, πέντε πρέσβεων χωρών που εμπλέκονται στη γεωπολιτική αναβάθμιση της περιοχής, μεταξύ των οποίων και ο Τζορτζ Τσούνης . Μαζί με εκείνους της Ουκρανίας , της Μολδ

  Θα γίνει η Τουρκία   κόμβος ρωσικού φυσικού αερίου; Η Ρωσία ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας φυσικού αερίου στον κόσμο μέχρι την εισβολή στην Ουκρανία, όταν και η Ευρώπη αναγκάστηκε να τερματίσει την εξάρτησή της από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα. Η Ευρώπη επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία,  τις οποίες η Τουρκία αρνήθηκε να εφαρμόσει.  Από την έναρξη του πολέμου, ο πρόεδρος Ερντογάν προσπάθησε να διαμεσολαβήσει στη σύγκρουση, προμηθεύοντας όπλα στο Κίεβο, διατηρώντας όμως παραλλήλως στενές σχέσεις με τον πρόεδρο Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος πρότεινε τον Οκτώβριο να γίνει η Τουρκία κόμβος για τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου ως εναλλακτική οδός εφοδιασμού προς την Ευρώπη - ένα σχέδιο που υποστηρίζεται από τον Ερντογάν. Αλλά αυτό που έχει στο μυαλό του ο Πούτιν δεν είναι σαφές μέχρι στιγμής. Η Τουρκία πιο κοντά στην "τροχιά της Μόσχας" Και οι δύο πρόεδροι περνούν δύσκολες στιγμές. Μετά από 20 χρόνια στην εξουσία, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει την πιο σκληρή πρόκληση της

  Τι σημαίνει η σύσφιξη των σχέσεων Ριάντ-Μόσχας. Του Κώστα Ράπτη Οι αυτόκλητοι πιθανοί μεσολαβητές στην ουκρανική κρίση πολλαπλασιάζονται. Μετά την Τουρκία του Ερντογάν και την Κίνα του Σι Τζινπινγκ (το Ισραήλ και η Αγία Έδρα βγήκαν νωρίς εκτός παιδιάς) ήρθε να προστεθεί και η Σαουδική Αραβία του πρίγκηπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν. Την ετοιμότητα της χώρας του να μεσολαβήσει σε ενδεχόμενες συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εξέφρασε ο ίδιος ο επικεφαλής της σαουδαραβικής διπλωματίας πρίγκηπας Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε προχθες Πέμπτη στη Μόσχα.  Είναι βέβαια να απορεί κανείς πώς μπορεί να λειτουργήσει ως ειρηνοποιός το βασίλειο που πρωταγωνιστεί εδώ και εννέα χρόνια στον πόλεμο της Υεμένης, σχετικά με τον οποίο τώρα ο πρίγκηπας Φαϊσάλ εκφράζει την ελπίδα να επιτευχθεί μια μόνιμη εκεχειρία και κατόπιν μια πολιτική λύση στη βάση του ενδο-υεμενικού διαλόγου. Και δεν χρειάζεται καν να απορεί κανείς για τις άμεσες προοπτικές ει

    Η μεγάλη υπόσχεση της πυρηνικής σύντηξης - Τι συνεπάγεται για την οικονομία.   Του Κώστα Ράπτη Πρόκειται για ενός είδους Ιερό Δισκοπότηρο της νεωτερικότητας – η ανακάλυψη του οποίου θα λύσει τα οικολογικά και λοιπά όρια ενός πολιτισμού βασισμένου στη διαρκή ανάπτυξη και, άρα, στην όλο και μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας. Η πυρηνική σύντηξη, η οποία, σε αντίθεση με την πυρηνική σχάση, δεν απελευθερώνει ραδιενέργεια και δεν εγείρει ζητήματα βλαβερών αποβλήτων, αποτελούσε το μέγα ζητούμενο πολλών ερευνητών – μια διαρκή εκκρεμή υπόσχεση ενός μέλλοντος ενεργειακής αυτάρκειας και πραγματικής αειφορίας. Πρόκειται άλλωστε, κυριολεκτικά, για τη διαδικασία που φωτίζει τον κόσμο μας, αφού με αυτήν λειτουργούν άστρα όπως ο δικός μας Ήλιος, στον πυρήνα των οποίων συνενώνονται, σε συνθήκες τεράστιας πίεσης και θερμοκρασίας, πυρήνες ελαφρότερων στοιχείων σε βαρύτερα. Ωστόσο, μέχρι πριν από λίγους μήνες η επίτευξή του έμοιαζε εξαιρετικά μακρινή υπόθεση και κάθε εγχείρημα προς αυτή την κατεύθυνση

  Η σημασία της επίσκεψης του Κινέζου Προέδρου Σι, στη Σαουδική Αραβία. Η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Κίνας και αραβικών κρατών μόνο κέρδη μπορεί να αποφέρει εκατέρωθεν.   Στα τέλη Οκτωβρίου, κατά το 20ο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας , ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εξασφάλισε την τρίτη θητεία στην ηγεσία της χώρας, κάνοντας προσωπική επίδειξη δύναμης, μιμούμενος τον ιδρυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας, Μάο Τσετούνγκ. Έκτοτε, στόχος του ίδιου και των συνεργατών του φαίνεται πως είναι η ενίσχυση ακόμα περισσότερο των οικονομικών πρωτοβουλιών της χώρας, η οποία τα τελευταία είκοσι χρόνια παρουσιάζει μια αλματώδη οικονομική εξάπλωση. Η τεράστια οικονομική ανάπτυξη σε ετήσια βάση, έκαναν τη χώρα να συγκεντρώσει μεγάλα αποθέματα ρευστού, τα οποία και χρησιμοποιεί για να αυξήσει την επιρροή της από την Ασία μέχρι την Ευρώπη και την Αμερική. Ειδικά όμως, την τελευταία δεκαετία κατά την οποία «μεγάλος τιμονιέρης» ήταν ο Σι, συντελέστηκαν οι περισσότερες αλλαγές στη χώρα,

 QatarGate : Ποια τραγικά λάθη της Γερμανίας ψάχνουν να κρυφτούν πίσω από αυτό; Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου* Η Γερμανία είναι μια ενεργοβόρος κρατική οντότητα . Τα βιομηχανικά εργοστάσια της , οι επιχειρήσεις μεσαίας παραγωγής, η αλυσίδα  μεταφορών,  ο δημόσιος τομέας και τα νοικοκυριά της χρειάζονται μεγάλες ποσότητες ενέργειας για να λειτουργήσουν και να την συντηρήσουν ως πρώτη οικονομία στην ΕΕ. Το πρόβλημα είναι ότι η Γερμανία δεν διαθέτει επαρκείς δικούς της φυσικούς πόρους για να ικανοποιήσει τις ενεργειακές της ανάγκες. Η αυτάρκεια πρωτογενούς ενέργειας στη Γερμανία είναι στο 100% μόνον σε  τρεις ενεργειακούς τομείς: καφέ άνθρακα – λιγνίτη, πυρηνική ενέργεια και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Κατά τα λοιπά τα ενεργειακά ελλείμματα της χώρας είναι τεράστια. Σύμφωνα με το GMF (German Marshall Fund) για το 2021, οι γερμανικές πηγές ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούνταν κατά 33% από αιολική και ηλιακή ενέργεια, 29,6% άνθρακα (σκληρό και λιγνίτη), 13,3% πυρηνική ενέργεια, 10,4% φυσικό αέρι