Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΚΒΑΝΤΟΜΗΧΑΝΙΚΗ

Τι είναι ο χώρος; Υπάρχει χρόνος;

Εικόνα
Τι είναι ο χώρος; Υπάρχει χρόνος;   CARLO ROVELLI, Η πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται, Μετάφραση: Νίκος Αποστολόπουλος, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 372 CARLO ROVELLI, Επτά σύντομα μαθήματα Φυσικής, Μετάφραση: Σώτη Τριανταφύλλου, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 108 Δ εν βλέπεις ότι η φύση φωνάζει για δυο πράγματα μόνο, ένα σώμα χωρίς πόνο, ένα νου απελευθερωμένο από την ανησυχία και τον φόβο για να ευχαριστιέται τις απολαυστικές αισθήσεις;                                           De Rerum Natura, ΛΟΥΚΡΗΤΙΟΣ Ο Κάρλο Ροβέλι είναι θεωρητικός φυσικός, με παρελθόν ιδιαίτερα ακτιβιστικό και ανυπάκουο στη διάρκεια του ιταλικού ζεστου φθινόπωρου -σε όλη τη δεκαετία του '70 στην πραγματικότητα. Σήμερα διευθύνει το Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής στη Μασσαλία και κατευθύνει την ερευνητική δουλειά στην περιοχή της κβαντικής βαρύτητας. Αυτό που κάνει, δηλαδή, είναι μια προσπάθεια να συγκεράσει με λογικά συνεπή τρόπο τις δύο μεγάλες επαναστάσεις της Φυσικής του 20ου αι

Τα μυστικά της κβαντικής διεμπλοκής.

Εικόνα
SEEKER Η κβαντομηχανική θεωρείται απόκοσμη σε σχέση με τη μηχανική της πραγματικότητας που αντιλαμβανόμαστε. Ένα αξιοσημείωτο κβαντικό φαινόμενο είναι αυτό της λεγόμενης “ κβαντικής διεμπλοκή ς ”. Η κβαντική διεμπλοκή είναι ένα παράδοξο κβαντικό φαινόμενο, το οποίο ο Αϊνστάιν είχε χαρακτηρίσει “στοιχειωμένο” αφού οι κινήσεις και γενικότερα οι ιδιότητες δύο σωματιδίων ή αντικειμένων αλληλοεπηρεάζονται ακαριαία. Δηλαδή, στο φαινόμενο αυτό, δύο σωματίδια ή ομάδες σωματιδίων που δημιουργούνται μαζί ή αλληλεπιδρούν, μένουν σε κατάσταση διεμπλοκής μεταξύ τους, ασχέτως της αποστάσεως του ενός από το άλλο. Αν φερειπείν υποθέσουμε ότι εστάλει ένα σωματίδιο από τα δύο στο άλλο άκρο του γαλαξία ή και του σύμπαντος, και συμβεί κάτι σε οποιοδήποτε από τα δύο, το άλλο αντιδρά άμεσα. Από αυτό προκύπτει ουσιαστικά ό,τι η “πληροφορία” μπορεί να ταξιδέψει με “άπειρη” ταχύτητα (πολύ μεγαλύτερη από αυτή του φωτός!) Πιο συγκεκριμένα, η κβαντική διεμπλοκή περιλαμβάνει την τοποθέτηση αντικειμένων σ

Το κβαντικό μέλλον της Κίνας.

Εικόνα
Ο Xi Jinping στην Εθνική Λαϊκή Συνέλευση, στο Πεκίνο, τον Μάρτιο του 2016.  JASON LEE / REUTERS Η προσπάθεια του Xi για την οικοδόμηση μιας υπερδύναμης υψηλής τεχνολογίας Μετά από δεκαετίες εμπιστοσύνης στην ξένη τεχνολογία, η Κίνα του Xi φιλοδοξεί όχι μόνο να προφθάσει την τεχνολογική εξέλιξη της Δύσης αλλά και να την ξεπεράσει, μέσω μιας εθνικής στρατηγικής για ανάπτυξη κινητοποιούμενη από την καινοτομία. Η Κίνα πρέπει να είναι ένας «παγκόσμιος ηγέτης στην καινοτομία» έως το 2035, δήλωσε ο πρόεδρος Xi Jinping [1] κατά το 19ο Εθνικό Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος τον περασμένο Οκτώβριο. Τα λεγόμενά του αντικατοπτρίζουν μια βασική στρατηγική φιλοδοξία: Μετά από δεκαετίες εμπιστοσύνης στην ξένη τεχνολογία, η Κίνα του Xi φιλοδοξεί όχι μόνο να προφθάσει την τεχνολογική εξέλιξη της Δύσης αλλά και να την ξεπεράσει [2] -μέσω μιας εθνικής στρατηγικής [3] για ανάπτυξη κινητοποιούμενη από την καινοτομία. Η πορεία της Κίνας στην κβαντική επιστήμη -η οποία αξιοποιεί τι

Τυχαιότητα, ανθρώπινος εγκέφαλος και ελεύθερη βούληση

Εικόνα
(...)   η έννοια της «νομοτέλειας» στην Πολιτική όχι μόνον δεν επιβεβαιώθηκε αλλά επισώρευσε πολλά δεινά στην ανθρωπότητα. Η αλλαγή μιας πολιτικής κατάστασης δεν επέρχεται νομοτελειακά αλλά απαιτεί την συνειδητή ενεργό συμμετοχή των ατόμων, τουτέστιν τη δραστηριοποίηση της ελεύθερης ανθρώπινης βούλησης. Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει πως η κοινωνική κατάσταση ή καλύτερα η ιδιότητα ενός ατόμου δεν συνάδει συχνά με την πολιτική του συμπεριφορά. Η συγκρότηση συλλογικής συνείδησης με στόχο την ανατροπή μιας καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων προϋποθέτει πάνω απ΄ όλα την ύπαρξη επίγνωσης αλλά και ελεύθερης βούλησης, προκειμένου να συγκροτηθεί το ιστορικό υποκείμενο, conditio sine qua non για την όποια κοινωνικοπολιτική αλλαγή. Η Κβαντομηχανική εισήγαγε στο χώρο της επιστήμης τις έννοιες της απροσδιοριστίας, της πολυπλοκότητας και του τυχαίου, ανατρέποντας τις μέχρι τότε ισχύουσες απόψεις των οπαδών του ντετερμινισμού, του ετεροπροσδιορισμού, πως «τίποτα δεν συμβαίνει από τύχη,