IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Γεωπολιτική: Ναυτικός αποκλεισμός της Λιβύης  και η χερσαία επιχείρηση. Με την ανάληψη καθηκόντων του νέου Προέδρου, το Αμερικανικό Κογκρέσο τον εξουσιοδότησε να προχωρήσει σε ναυτικό αποκλεισμό της Τρίπολης στη Βόρεια Αφρική. Ακολούθησε και χερσαία επιχείρηση των πεζοναυτών (US Marines) που ξεκινώντας από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, κατέλαβαν την Σύρτη μέχρι την πόλη Derna στην ανατολική Λιβύη. Εκεί ύψωσαν την Αμερικανική σημαία και ήταν η πρώτη νίκη των πεζοναυτών εκτός Αμερικανικής Ηπείρου. Στη χερσαία αυτή επιχείρηση συμμετείχαν σε υποστήριξη των πεζοναυτών και 500 Έλληνες μαχητές με καταγωγή από την Κρήτη. Η πραγματική αυτή ιστορία που συνέβη στις αρχές του 19ου αιώνα, είναι μία ισχυρή απόδειξη της ρήσης ότι: «όποιος δεν μελετάει την ιστορία, υποχρεώνεται να την ξαναζήσει». Αυτή την επανάληψη φαίνεται ότι βιώνουμε σήμερα. Η παρεμπόδιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας. Τα πειρατικά πλοία του πασά της Τρίπολης Yousuf Karamanli στη Λιβύη, που τότε ήταν γνωστή ως Τ

Καταιγιστικές εξελίξεις στη Λιβύη: Η μάχη της Σύρτης και οι επόμενες κινήσεις της Άγκυρας - Η Αθήνα προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα. Όσο πιο "βαθιά" μπαίνει η Τουρκία στον πόλεμο της Λιβύης τόσο το καλύτερο εκτιμά η Αθήνα ότι είναι αφού πλέον η Άγκυρα κινδυνεύει να εμπλακεί στο δικό της "Βιετνάμ" και μάλιστα απέναντι σε ισχυρές χώρες και τεράστια συμφέροντα. Οι καταιγιστικές εξελίξεις στη Λιβύη ενδεχομένως κρίνουν και τις επόμενες κινήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο εκτιμούν ανώτατες στρατιωτικές πηγές στην Αθήνα με τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να προετοιμάζονται για κάθε πιθανό σενάριο. Η απόφαση του κοινοβουλίου της Αιγύπτου να εγκρίνει στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη αποδεικνύει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι ο πόλεμος στην αφρικανική χώρα βρίσκεται ακόμα στην αρχή με την Τουρκία να κινδυνεύει να εμπλακεί μόνιμα σε μια σύγκρουση με αμφίβολα αποτελέσματα πολλές εκατοντάδες μίλια μακριά από τις ακτές της. Ήδη το χτύπημα-σοκ στην

Οι λόγοι που κάνουν την Τουρκία να φτάσει στα άκρα  μέσα στον επόμενο μήνα. Όλα όσα αφορούν την Τουρκία είναι εντελώς προβλέψιμα. Όπως γίνεται απόπειρα για να διαλυθεί ο μύθος της απομονωμένης Τουρκίας, έτσι οφείλουμε να επιχειρήσουμε να διαλύσουμε τον αντίστοιχο μύθο της απρόβλεπτης Τουρκίας. Η κυβέρνηση Ερντογάν κάνει εξωτερική πολιτική πάνω σε εθνικούς όρκους και μας φέρνει πολλά χρόνια πίσω, όταν η γεωπολιτική μετατρεπόταν σε ένα επιστημονικοφανές όραμα για κάθε κράτος. Ο Παγγερμανισμός βρήκε το αφήγημά του σε Kjellen, Haushofer και Ratzel οι οποίοι αναφέρθηκαν στην πολύβουη Θεωρία του Ζωτικού Χώρου. Βάσει αυτής, ένα κράτος είναι ένας οργανισμός ο οποίος για να εξελίσσεται πρέπει να μεγαλώνει και επομένως να επεκτείνεται. Το αφήγημα της ''πατρίδας της καρδιάς μας'' και το αντίστοιχο της ''Γαλάζιας Πατρίδας'', είναι τα αντίστοιχα αφηγήματα μιας ψυχωσικής πολιτικής που οικοδομήθηκε από τους Νταβούτογλου και Καλίν και υλοποιείται από τον Ερν

Οι δύο επιστολές στον ΟΗΕ:  Ο Ερντογάν κλείνει την πόρτα στη διπλωματία     Μανιφέστο με «κόκκινες  γραμμές» σε Κυπριακό, Αιγαίο και  Ανατολική Μεσόγειο, που επιβεβαιώνει  όλες τις ακραίες διεκδικήσεις  της, προβάλει με τις  δυο  επιστολές που κατέθεσε στον ΟΗΕ η Άγκυρα. Ένα μανιφέστο που καθιστά εκ προοιμίου καταδικασμένη να αποτύχει την οποιαδήποτε  προσπάθεια προσέγγισης ή συνεννόησης ή έναρξης διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ των δυο χωρών, κλείνοντας πρακτικά την πόρτα στην διπλωματία. Οι δυο επιστολές του Τούρκου Μονίμου Αντιπροσώπου Φ. Σινιρλίογλου με ημερομηνίες  2 και 6 Ιουλίου παρουσιάζουν συνοπτικά τις θέσεις με τις οποίες η Τουρκία επιδιώκει να επιβάλει το δικό της Δίκαιο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ενώ στο Κυπριακό επιδιώκει λύση η οποία θα επιβεβαιώνει το αποτέλεσμα της εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής, προβάλλοντας μάλιστα πρωτοφανείς  ισχυρισμούς. Στην επιστολή της 2ας Ιουλίου ο Φ. Σινιρλίογλου απαντά σε δυο επιστολές της Ελλάδας και

Γιατί η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει  σε στρατηγική συνεργασία  με τη Γαλλία; Τους πολέμους ενός κράτους δεν τους αναλαμβάνει ποτέ άλλο κράτος. Αυτή είναι μια μίζερη αλλά συνάμα αληθινή ρεαλιστική διαπίστωση. Ο ρεαλισμός έχει συχνά επικριθεί για το «απαισιόδοξο» των προβλέψεών του, όμως κάθε φορά που η πραγματικότητα επαληθεύει τη διαχρονική υφή των διακρατικών σχέσεων, αντιλαμβανόμαστε πως η αισιοδοξία, η απαισιοδοξία όπως και κάθε άλλο αφήγημα, έχουν στην καλύτερη περίπτωση, μια συμπληρωματική θέση ως προς τον ρεαλισμό. Η κοσμοθεωρία του ρεαλισμού ασπάζεται το εξής απλό: Τα έθνη - κράτη φροντίζουν για την ασφάλειά τους και για την ευημερία τους. Επιθυμούν να είναι αυτοδύναμα. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι καθόλου σπάνιο το να έρχονται κοντά δύο δυνάμεις και να είναι πραγματικοί σύμμαχοι. Αυτό σημαίνει ότι έχουν τον ίδιο εχθρό και τα ίδια συμφέροντα για τα όσα διακυβεύονται. Εδώ ανήκει και η περίπτωση της ελληνογαλλικής προσέγγισης. Γιατί η Γαλλία είναι η χώρα με την ο

  Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοινώνει το θάνατο του επικεφαλής του Ισλαμικού Κράτους Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι. EPA, JIM LO SCALZO Τι θα κάνουν οι Αμερικανοί στη Μεσόγειο  αν κερδίσουν οι Δημοκρατικοί. Ποια θα είναι η πολιτική της Ουάσινγκτον στη Μεσόγειο μετά τον κορονοϊό και με τη νέα κυβέρνηση; Μια απάντηση στο ερώτημα αυτό προσπαθεί να δώσει εκτενές ενδιαφέρον άρθρο του Ιαν Λέσερ, αντιπροέδρου του German Marshall Fund of the United States . Το άρθρο θα δημοσιευτεί στο Mediterranean Yearbook 2020 του IEMed (Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Μεσογείου). Σας παρουσιάζουμε τα πιο σημαντικά σημεία του ενδιαφέροντος αυτού άρθρου, με ιδιαίτερη προσοχή στα σημεία που αφορούν την Ελλάδα. Η κρίση που προκάλεσε ο Covid-19 και τα οικονομικά του επακόλουθα θα επηρεάσουν σημαντικά στην αμερικανική εξωτερική πολιτική και στη Μεσόγειο. Πρωτίστως, θα έχουμε μια σημαντική απόσπαση προσοχής από την περιοχή αυτή. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Αμερικανοί θα αδιαφορήσουν για τα μεσογειακά προβλήμ