IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Η ελπίδα χάθηκε και η Δύση αποδομείται. Δρόμος χωρίς επιστροφή; Πόσο πιθανό είναι ο νέος αυτός παγκόσμιος διπολισμός να επιφέρει και το ιστορικό τέλος αυτού που ξέρουμε ως Ευρώπη; Η Δύση, ως σύνολο δημοκρατικών εθνών-κρατών (στο όσο έχουν νόημα οι όροι), με λίγο-πολύ κοινή φιλοσοφική θεμελίωση, που πάσχιζε να ενοποιηθεί πολιτικώς, οικονομικώς και κοινωνικώς, εμφανώς πλέον αποδομείται. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί καθοριστική καμπή και απαρχή, αν όχι επικύρωση, αυτής της ιστορικής αλλαγής στον τρόπο διάρθρωσης του κόσμου. Μέχρι την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, φαινόταν πως υπήρχε μια αναπτυσσόμενη συνεργασία της με την μέχρι τότε Δύση, με αμοιβαία οφέλη (ο όρος Δύση δεν είναι σαφώς ορισμένος, ας πούμε λοιπόν αυτήν που θεωρούσαμε ως τέτοια). Μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, που δικαιολογούσε τον διαχωρισμό της και την αντιπαλότητά της με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, αρκετές χώρες του πρώην «ανατολικού μπλόκ» ενετάχθησαν στην Ευρώπη, ως ελεύθερα δημοκρατικά κράτη.

 Πραγματικότητες και ψευδαισθήσεις της γερμανικής ηγεμονίας. Ο καθηγητής Ηλίας Θερμός εξηγεί γιατί η απόφαση Σολτς για τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας είναι ιστορικής σημασίας και πώς θα επηρεάσει το διεθνές σύστημα. Τρεις ημέρες μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και συγκεκριμένα στις 27 Φεβρουαρίου του 2022 ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σόλτς θα εκφωνούσε μια ιστορική ομιλία από το βήμα του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου της Γερμανίας ανακοινώνοντας τον επανεξοπλισμό της χώρας του , σπάζοντας έτσι πολλά ταμπού της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής όπως αυτά είχαν εδραιωθεί μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανακοίνωση έγινε αποδεκτή με ενθουσιασμό από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της Γερμανίας, ενώ διεθνείς αναλυτές έγραφαν πως ο «γίγαντας ξύπνησε». «Η 24η Φεβρουαρίου 2022 (ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία) αποτελεί σημείο καμπής (…) Ο κόσμος μετά δεν θα είναι ίδιος με τον κόσμο πριν...Δεν υπάρχει αμφιβολία, ο Πούτιν θέλει να φτιάξει μια ρωσική αυτοκρατορία κα

  Η αδιέξοδη κρίση στην Ουκρανία και η «γύμνια» της Ευρώπης. Μια κρίση, εγκλωβισμένη στην αδιέξοδη προβολή στρατηγικών επιδιώξεων της Ρωσίας, στις δομικές αδυναμίες της Ε.Ε. και στη δογματική επιμονή των ΗΠΑ για επέκταση της επιρροής προς Ανατολάς κινδυνεύει να οδηγήσει σε μια περιορισμένη, όπως όλοι ελπίζουν, αντιπαράθεση στην Ουκρανία, και σε μια ψυχροπολεμική σύγκρουση με σοβαρές συνέπειες για την αρχιτεκτονική ασφάλεια αλλά και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Οι επιδιώξεις της Ρωσίας για την αποκατάσταση ενός νέου στάτους κβο που θα «διορθώσει» τις ανισορροπίες, που σύμφωνα με τη ρωσική αντίληψη προκάλεσε η απότομη κατάρρευση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, ακούγονται απειλητικές σήμερα για τη Δύση. Από την άλλη όμως η εμμονή της Ουάσιγκτον να δώσει περιεχόμενο και ουσία στο ΝΑΤΟ, το οποίο ήταν δημιούργημα του Ψυχρού Πολέμου, με τη διαδικασία διεύρυνσης προς Ανατολάς φθάνοντας μέχρι και την Ουκρανία και τη Γεωργία, εκλαμβάνεται ως ζωτική απειλή στη Ρωσία

  Το κύριο μέτωπο του νέου Ψυχρού Πολέμου βρίσκεται στη Γερμανία. Γιατί αποπέμφθηκε ο ναύαρχος Κάι-Άχιμ Σένμπαχ; Σύμφωνα με το Eurointelligence, διότι είπε φωναχτά αυτό που σκέφτεται το SPD. Ο μέχρι πρότινος αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού της Γερμανίας προκάλεσε σκάνδαλο όταν κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Ινδία δήλωσε ότι ο Πούτιν απλώς ζητάει σεβασμό και τον δικαιούται. Λίγο μέτρησε το γεγονός ότι ο ναύαρχος (με την ανοίκεια για στρατιωτικό πολιτική "παρρησία”) εμπνεόταν από το δικό του νεοψυχροπολεμικό κίνητρο, επισημαίνοντας, και μάλιστα ενώπιον ινδικού ακροατηρίου, ότι τα βλέμματα θα πρέπει να είναι στραμμένα στην ανάδυση της Κίνας και ότι από την άποψη αυτή η δαιμονοποίηση της Ρωσίας είναι απολύτως αντιπαραγωγική. Το γεγονός ότι παρεξέκλινε από την αυτοτροφοδοτούμενη ρωσοφοβία των ημερών ήταν αρκετό για να προκαλέσει σάλο. Ο Σένμπαχ καθαιρέθηκε άμα τη επιστροφή του. Όμως οι απόψεις του δεν είναι προσωπικές. Γνωστά είναι ότι ιδίως μεταξύ των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι ηγ

CYBRAIN VIA GETTY IMAGES Η Αμερικανική προσέγγιση για τον σινοαμερικανικό ανταγωνισμό  στον 21ο αιώνα. Ο Ρόλος της Ρωσίας, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ. Η παρούσα εισήγηση έχει σκοπό την ανάδειξη της αμερικανικής πολιτικής έναντι της Κίνας. Η συντηρητική δύναμη του διεθνούς status quo επιθυμεί τη συνέχιση της πρωτοκαθεδρίας της στις διεθνείς υποθέσεις (ΗΠΑ) και η αναθεωρητική δύναμη, προσπαθεί να ανατρέψει υπέρ της την ισορροπία ισχύος.  Το κεντρικό επιχείρημα της εισήγησης είναι οτι οι ΗΠΑ θα ακολουθήσουν μια διαφορετική αντιμετώπιση της Κίνας και δε θα συνεχίσουν την προσπάθεια “κοινωνικοποίησης” μέσω δυτικών θεσμών. Τα ερωτήματα που θα επιχειρηθούν να απαντηθούν με παραδοσιακή προσέγγιση είναι: Πρώτον  ποια είναι η στρατηγική και με ποιά μέσα οι ΗΠΑ υλοποιούν τη νέα τους προσέγγιση για την Κίνα; Δεύτερον , θα ενεργοποιήσουν οι ΗΠΑ ξανά το ΤΡΡ (Transpacific Partnership) ή θα δημιουργήσουν κάποιο νέο εμπορικό project για να αντιμετωπίσουν το One Belt-One Road; Τρίτον,  ποιά επιρροή έχουν οι