IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Όταν ο οίκτος έχει βαρύ τίμημα. Η καταχρηστική επίκληση του δικαιώματος στο άσυλο οδήγησε στην πλήρη κατάργησή του... No borders! κραύγαζαν οι δικαιωματιστές το ’15, το ‘16, κατά το αποκορύφωμα της μεταναστευτικής κρίσης. Τότε που εκατομμύρια άνθρωποι συνέρρεαν ανεξέλεγκτα εντελώς στην Ευρώπη στ’ όνομα του συριακού εμφυλίου, μ′ όλο που οι περισσότεροι, αποδεδειγμένα πια, δεν είχαν την παραμικρή σχέση μ′ αυτόν. Wir schaffen das! μάς έταζε τότε η Γερμανίδα καγκελάριος. Και ένα σωρό πλοία εθελοντών αλώνιζαν τη Μεσόγειο προς βοήθεια των εισερχομένων. Η συνέχεια είναι γνωστή. Και κάποιοι είχαμε προειδοποιήσει από τότε. Η καταχρηστική επίκληση του δικαιώματος στο άσυλο οδήγησε στην πλήρη κατάργησή του . Ο ανεδαφικός, ανεγκέφαλος δικαιωματισμός έγινε βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς , της καταστολής και της αναλγησίας. Η ουτοπική επαγγελία της κατάργησης των συνόρων και του «κανείς άνθρωπος δεν είναι λαθραίος!», ύψωσε στη θέση των συνόρων αδιαπέραστα τείχη. Τείχη πρώτα απ′ όλ

Cengiz Aktar Τούρκος διανοούμενος προς Έλληνες δικαιωματιστές:  Η Άγκυρα είναι σήμερα ο σημαντικότερος “παραγωγός και εξαγωγέας” μεταναστών στον κόσμο. του Cengiz Aktar Όπως συμβαίνει σε κάθε θέμα, υπάρχει ευρεία σύγχυση όσον αφορά το ποιος είναι πρόσφυγας και ποιος όχι. Υπάρχουν οι Σύριοι που έχουν καταφύγει στην Τουρκία, υπάρχουν εκείνοι που δεν είναι Σύριοι αλλά παράνομοι μετανάστες που έχουν συσσωρευθεί στην Τουρκία με στόχο να φτάσουν στην Ευρώπη, ανάμεσά τους εκείνοι που έχουν στοιβαχτεί στα σύνορα με την Ελλάδα, με την προτροπή και υποστήριξη του καθεστώτος Ερντογάν, υπάρχουν τα παιχνίδια που παίζονται γύρω από τη συμφωνία για το μεταναστευτικό μεταξύ Άγκυρας και Βρυξελλών, που υπογράφηκε τις 18 Μαρτίου 2016… Όλα αυτά είναι μπερδεμένα και αλληλοσυνδεόμενα μεταξύ τους. Επιτρέψτε μου πρώτα να υπενθυμίσω δύο βασικές αρχές. Πρώτον, τα μεταναστευτικά έμβια όντα, δεν μεταναστεύουν από απόλαυση. Δεύτερον, όταν τα πλάσματα που μπορούν να μετακινηθούν δεν αισθάνοντ

Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ Ο πρωτογονισμός του «ασύλου».  Ο Μπαμπινιώτης ορίζει: «Λειτουργικός αναλφαβητισμός είναι η ελλιπής γνώση της μητρικής γλώσσας (λεξιλογίου, γραμματικής κ.λπ.) που μειώνει την ικανότητα και αποτελεσματικότητα της επικοινωνίας. Γενικότερα, είναι η άγνοια στοιχείων που επιτρέπουν σε κάποιον να προσανατολίζεται σωστά στην κοινωνία, να κατανοεί τον κόσμο και την εποχή του επαρκώς». Το αντίστοιχο λήμμα στο Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας, της Ακαδημίας Αθηνών, λέει για τον λειτουργικό αναλφαβητισμό: «Είναι η έλλειψη βασικών δεξιοτήτων που σχετίζονται με το διάβασμα, το γράψιμο και την αρίθμηση, προκειμένου να αντιμετωπίσει κάποιος τα προβλήματα της καθημερινής ζωής». Και οι δυο αυτοί λεξικολογικοί ορισμοί παραπέμπουν σε ένα κρίσιμο κοινωνικό σύμπτωμα: Στην περίπτωση ατόμων ή περιθωριακών μειονοτικών ομάδων, που αδυνατούν να κατανοήσουν τις λέξεις της καθημερινής γλώσσας με το νόημα που τους αποδίδει η ετυμολογική τους σύσταση, η ιστορική τους

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:   Τύποι εξουσίας και μορφές λογοκρισίας  στα ελληνικά πανεπιστήμια. COSTAS BALTAS / REUTERS Ποινική εξομοίωση των χώρων του πανεπιστημίου:  ασπιρίνες για πνευμονία; Για να αντιμετωπιστούν αυτά τα συμπτώματα της παρατεταμένης κρίσης στα πανεπιστήμια απαιτούνται τολμηρές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες...  Στην καθημερινή γλωσσική χρήση η φράση «πανεπιστημιακό άσυλο» παραπέμπει σε δύο διαφορετικές καταστάσεις οι οποίες υποτίθεται ότι συνδέονται μεταξύ τους με μορφή προϋπόθεσης: στην ελευθερία της ακαδημαϊκής έρευνας και διδασκαλίας, και εν γένει στην ελευθερία της διακίνησης των ιδεών μέσα στους χώρους των ΑΕΙ, και ταυτόχρονα στην εξαίρεση των χώρων αυτών από όλους τους υπόλοιπους φυσικούς χώρους σε σχέση με τη δυνατότητα δράσης των διωκτικών αρχών, όταν οι τελευταίες καλούνται να ασκήσουν τις αρμοδιότητές τους. Υποτίθεται ότι οι προϋποθέσεις που ορίζονται από την ισχύουσα νομοθεσία για τη δυνατότητα επέμβασης των διωκτικών αρχών όταν εντός

SOLTAN FRÉDÉRIC VIA GETTY IMAGES Tο κείμενο αφιερώνεται στους συναδέλφους μου στο τμήμα θεατρικών σπουδών του ΕΚΠΑ που δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα σχετικά. Sancta Simplicitas! Πολύ παρήγορη κ. πρωθυπουργέ η χτεσινή αντίδραση των συναδέλφων από την Νομική Σχολή απέναντι στην χρόνια τραγωδία που ζουν διδάσκοντες, φοιτητές, περίοικοι και περιπατητές του τετραγώνου της πρέζας και των επαγγελματιών της βίας στη καρδιά της Αθήνας: Δηλαδή τη Σίνα, τη Σόλωνος, την Ασκληπιού και την Ακαδημίας. Με κέντρο τις καταλήψεις των αναρχοαυτόνομων μέσα (!) στη Νομική αλλά και τους ναρκέμπορους στη Μασσαλίας. Με όμηρο και θέρετρο αψιμαχιών και δοσοληψιών το ταλαίπωρο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Από την περιοχή αυτή ένα βήμα πιο εκεί το δράμα συνεχίζεται στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου και την Ακαδημία. Για να καταλήξει στο άβατο - ουρητήριο - υπνωτήριο της πλατείας Κλαυθμώνος. Πρόκειται για περιοχές του ιστορικού κέντρου της πόλης που μόλις βραδιάσει ζουν τη δική τους αφόρ

   Η αλυσίδα είναι μακριά. Ο πιο πρόσφατος κρίκος ήταν τα επεισόδια στη Χίο. Οι συγκρούσεις μεταξύ προσφύγων/μεταναστών άρχισαν στο κέντρο φιλοξενίας στη ΒΙΑΛ και επεκτάθηκαν στο κέντρο της πόλης.  Έχουν προηγηθεί αντίστοιχα και πιο σοβαρά επεισόδια  στο κλειστό κέντρο της Μόριας στη Λέσβο. Επίσης, στο Βαθύ της Σάμου που επίσης μετατράπηκε σε πεδίο μάχης και σε παρανάλωμα του πυρός. Είναι προφανές ότι σ’ αυτή την αλυσίδα θα προστίθενται με την πάροδο του χρόνου ολοένα και περισσότεροι κρίκοι. Το θερμόμετρο στους καταυλισμούς προσφύγων-μεταναστών είναι εδώ και καιρό στο κόκκινο. Συχνά για ασήμαντες αφορμές ξεσπούν συγκρούσεις μεταξύ εθνικών ομάδων. Ο συνήθης απολογισμός είναι περισσότεροι ή λιγότεροι τραυματίες από ξύλα, πέτρες και μαχαίρια. Και βεβαίως μεγαλύτερες ή μικρότερες καταστροφές στην υποδομή και στον εξοπλισμό των κέντρων. Πριν ένα χρόνο περίπου, στη Σχολή Εθνικής Άμυνας εξετάστηκε σενάριο, σύμφωνα με το οποίο σε κάποιο κλειστό κέντρο σε νησί ξεσπούν συμπλοκ