«Τα είχε όλα, ρε παιδί μου». Σοβαρά;
«Τα είχε όλα, ρε παιδί μου». Σοβαρά; Είναι ανθρωπίνως κατανοητή η λύπη των πολιτικών μεντόρων και φίλων της καθαιρεθείσας αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή. Αν και δεν είδα κάποια ανακοίνωση του κ. Βούγια, εικάζω ότι θα είναι συντετριμμένος. Ο κ. Βενιζέλος χαρακτήρισε την υπόθεση «τραγική». Μου διαφεύγει η τραγικότητα της κ. Καϊλή, αλλά εμπιστεύομαι την εννοιοπλαστική ικανότητα του ρητορικώς επινοητικού πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Τη λύπη του εξέφρασε και ο κ. Λοβέρδος, υπενθυμίζοντας, παράλληλα, και τη λησμονημένη πανεπιστημιακή ιδιότητά του («καθηγητής Δημοσίου Δικαίου»), η οποία, όπως τόνισε, τον κάνει να μετράει, «στο νομικό επίπεδο», τα λόγια του. Η γλωσσική φειδώ, ωστόσο, δεν απαλλάσσει τον ομιλητή από την τυραννία της αυτο-αποκάλυψης – η γλώσσα φανερώνει τρόπους σκέψης. «Ηταν ένα πραγματικά προοδευτικό άτομο (η κ. Καϊλή). Τα είχε όλα, ρε παιδί μου. […] Επεσα από τα σύννεφα», είπε ο κ. Λοβέρδος. Συνήθως από τα σύννεφα πέφτουν και οι γείτονες εγκληματιών, όταν δια