IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 '' Τ ο πρόβλημα της χώρας, όπως και σχεδόν όλα της τα προβλήματα, δεν είναι αν η ΔΕΗ θα είναι δημόσια ή ιδιωτική. Αλλά, αν θα είναι συμφέρουσα για τους πολίτες. Οι οποίοι βρίσκονται μεταξύ δύο κακών: Μιας ΔΕΗ, που της κοστίζουν έναν σκασμό οι συνδικαλιστικές, οι διαπλεκόμενες εργολαβικές και οι χαριστικές της αμοιβές, και των ιδιωτών που κοιτάζουν το κέρδος τους και όχι το αγαθό του ρεύματος. Το έχουμε δει από τις ΗΠΑ μέχρι τη Βρετανία και τις Ανατολικές χώρες. Κι αυτά λύνονται μόνο με έναν τρόπο: Με ένα κράτος που παρακολουθεί ακοίμητο τις δικές του δομές και τις ιδιωτικές δομές ώστε να λειτουργούν σε όφελος των πολιτών και όχι σε όφελος λίγων πορτοφολιών. Που’ ν’ το αυτό το κράτος.'' Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει με το τρίτο μνημόνιο δυο σαφή πράγματα: Την πώληση μονάδων της ΔΕΗ και την εγκατάλειψη του δημόσιου μονοπωλίου της. Την ιδιωτικοποίηση φορέων της. Αυτά, είναι υπογεγραμμένα και σέρνονται μέχρι το παρά πέντε, που είναι σήμερα. Όμως, σήμερα πρ

    Η Σλοβενία έγινε το πρώτο ευρωπαϊκό κράτος που κατοχυρώνει συνταγματικά το δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Πλέον το Σύνταγμα της χώρας αναφέρει ρητά ότι το πόσιμο νερό αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα. Ήταν μια κίνηση για την αποτροπή της εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων της χώρας.  Συγκεκριμένα το Σύνταγμα λέει μετά την τροποποίηση: «Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Οι υδάτινοι πόροι αποτελούν δημόσιο αγαθό και διαχειρίζονται από το κράτος. Οι υδάτινοι πόροι χρησιμοποιούνται πρωταρχικά για την παροχή πόσιμου νερού στους πολίτες και νερού οικιακής χρήσης στα νοικοκυριά, και, υπό αυτή την έννοια, δεν αποτελούν εμπόρευμα για την αγορά».  Ο πρωθυπουργός Μίρο Τσεράρ, που ψήφισε υπέρ της τροπολογίας, περιέγραψε το νερό ως το «υγρό χρυσάφι του 21ου αιώνα».  19 Νοε. 2016 http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-slobenia-katoxyrose-syntagmatika-anthropino-dikaioma-sto-nero  Slovenia adds water to constitution as fundamental right for all https://www.t

Στην παρούσα φάση, φαίνεται να έχει γίνει αρκετός λόγος για τις πιέσεις των δανειστών ώστε οποιαδήποτε ελάφρυνση χρέους να συνοδευτεί από «διαρθρωτικά μέτρα». Όμως αυτή η συζήτηση αδικεί τόσο την κυβέρνηση, όσο και τις λύσεις. Μήπως η κυβέρνηση θα έπρεπε να σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις; Κατ αρχήν, πρέπει να διαχωρίσουμε μέτρα που αφορούν λύσεις που θα φέρουν πόρους στο κράτος, τους πολίτες και έτσι θα ενισχύσουν την Οικονομία από εκείνα που δεν θα το επιτύχουν. Η μείωση των μισθών του ιδιωτικού τομέα και η μείωση των αποζημίωσης των απολύσεων, για παράδειγμα, που εφαρμόστηκαν και δοκιμάστηκαν επί 6 χρόνια από την τρόικα με εκβιασμούς προς τις ελληνικές κυβερνήσεις και που θα έφερναν την ανάπτυξη όχι μόνο δεν έφεραν τα «προσδοκώμενα αποτελέσματα», αλλά οδήγησαν σε βαθύτατη κρίση, τη μεγαλύτερη κρίση της χώρας μετά τον πόλεμο. Το ότι μειώθηκε, εν ολίγοις, ο μισθός κατά 40% δεν έφερε επενδύσεις και είναι λογικό, διότι η ζημία στην εγχώρια οικονομία (καθώς οι μισθοί εί