Η «αρπαγή γης» δεν είναι τόσο... μακρινή.
Μπορεί να φαντάζει μακρινό και εξωτικό. Οι περισσότεροι όταν ακούν για «αρπαγή της γης» ¹ σκέπτονται την Αφρική (Αιθιοπία, Τανζανία, Λιβερία, Μοζαμβίκη, Σενεγάλη κ.ά.), τη ΝΑ Ασία (Ταϊλάνδη κ.ά.) και την Κεντρική και Νότια Αμερική (Ονδούρα, Περού, Αργεντινή κ.ά.), όπου τα προηγούμενα χρόνια οι συμφωνίες «αξιοποίησης» τεράστιων εκτάσεων γης από funds, κυβερνήσεις και κάθε λογής επενδυτές πήραν τέτοια έκταση ώστε αναγκάστηκε να παρέμβει ακόμα και ο ΟΗΕ. Ομως κάνουν λάθος. Ο κίνδυνος βρίσκεται πολύ πιο κοντά απ' ό,τι νομίζουν. Η «αρπαγή γης» έχει χτυπήσει και την Ευρώπη και είναι πολύ πιθανόν η Ελλάδα να είναι το επόμενο θύμα. Οι γενικότερες οικονομικές συνθήκες άλλωστε το ευνοούν. Κάποιοι ειδικοί μάλιστα έχουν προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα : Μελετώντας τις στατιστικές της ελληνικής γεωργίας αλλά και το παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον του κλάδου, θεωρούν δεδομένο ότι η Ελλάδα θα πέσει θύμα του φαινομένου που το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνας της Πολιτικής των Τροφίμων (IFPRI