IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Δεν αποκλείεται τίποτα πια ...όταν ο χείμαρος του κεντρικού δρόμου τρέχει ορμητικός προς την κατεύθυνση της ανηφόρας                                        Κ. Μαυρουδής,Οι κουρτίνες του Γκαριμπάλντι Είναι ποτέ δυνατόν (λογικά, ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά) η μία πλευρά νάχει πάντοτε δίκιο και η άλλη πάντοτε άδικο; Μπορεί η μία θεωρία/ιδεολογία να "κολλάει" παντού και νάναι το μοναδικό εργαλείο ερμηνείας σε όλες τις εποχές, σε όλες τις χώρες, σε όλες τις καταστάσεις κι η άλλη (όχι αναγκαστικά εντελώς αντίθετη) θεωρία/ιδεολογία να μην είναι συμβατή με τίποτα; Θεοί εναντίον Δαιμόνων; Αυτοάνοση άμεση θεραπεία εναντίον Δηλητηριωδών χρόνιων νοσημάτων; Πλαστογραφία της Ιστορίας εναντίον φαντασιακής ιστορικής αυτοδικαίωσης; Υπεύθυνοι και υπόλογοι πολιτικοί εναντίον ανεύθυνων και δωσίλογων; Το καλό Κράτος των μεν εναντίον του κακού Κράτους των δε; Οι αλύγι...

Η ριζική ανασυγκρότηση του κράτους είναι η μεγάλη πρόκληση για κάθε κυβέρνηση, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά. Είναι εφικτό σήμερα, όμως, με τους δεδομένους καταναγκασμούς των μνημονίων να επιχειρηθεί μια τέτοια μεταρρύθμιση σε ρηξικέλευθη και προοδευτική κατεύθυνση; Θ α απαντήσω θετικά, υπό μία όμως απαρέγκλιτη –και ανεύρετη έως σήμερα– προϋπόθεση: η μεταρρύθμιση να είναι απόρροια μιας επεξεργασμένης στρατηγικής. Με άλλα λόγια να διαφοροποιηθεί πλήρως από τις μέχρι τώρα σπασμωδικές, αποσπασματικές και εμβαλωματικές επιλογές. Μια τέτοια στρατηγική θα εκκινεί από έναν ολόπλευρο αναστοχασμό ως προς το πολιτικό-διοικητικό σύστημα που επικράτησε μετά την μεταπολίτευση. Θα καταλήγει δε σε στοχευμένες συγκρούσεις για μια συνολική αλλαγή παραδείγματος, ως προς την αντιμετώπιση των δομικών παθογενειών. Τον πυρήνα αυτής της επιβαλλόμενης στρατηγικής θα τον ορίσω ως «διμέτωπο αντικαθεστωτισμό». Το θεμελιακό πρόβλημα του πολιτικού-διοικητικού μας σ...

Το Στρατόπεδο Παύλου Μελά  απέδωσε στον λαό ο  Τσίπρας , μιλώντας για τη δημιουργία του «μεγαλύτερου μητροπολιτικού πάρκου της Νοτιοανατολικής Μεσογείου».  Οπως το Ελληνικό. Επίσης , τιμώντας τα «κινήματα της πόλης», ο Τσίπρας αλάλιασε στο ξύλο τους «αγρότες των χωριών» σπάζοντας με αριστερές γκλομπιές τα κεφάλια Κρητικών γεωργών. Προφανώς Χρυσαυγιτών. Διότι , αν δεν είναι ο συνταξιούχος Χρυσαυγίτης, δεν τον δέρνουν τα αριστερά ΜΑΤ, ούτε του κόβει τη σύνταξη ο κομμουνιστής(!) Κατρούγκαλος. Το ίδιο και με τους γεωργούς. Αν δεν ήταν βόδια, δεν θα τους φέρονταν σαν να ’ναι γίδια. Είναι πλέον φανερό  ότι η χώρα αυτή ζει σε  δύο σύμπαντα . Στο ένα σύμπαν έχει 1.100.000 (επισήμως καταγεγραμμένους) ανέργους. Το 45%, νέοι. Και το 60% γυναίκες. Στο άλλο σύμπαν η κυβέρνηση  Τσίπρα-Ράνια-Καρανίκα  πληρώνει 3 δισ. (ακριβό χρήμα) για να δημιουργήσει 350.000-500.000 νέες θέσεις υποαπασχόλησης, παρααπασχόλησης, πελατειακές και αντιπαραγωγικέ...

Οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να περάσει η χώρα έστω και με τη βάση τις εξετάσεις, θυμίζουν σχολείο, όπου ο κακός μαθητής επιδιώκει να πάρει τη βάση για να περάσει στην επόμενη τάξη. Κι όλα αυτά για να δοθεί κάποιο νέο δάνειο, που θα αποπληρώσει ένα παλιότερο στη λήξη του, γιατί η καθυστέρηση σημαίνει και στάση πληρωμών, που στην πράξη προσδιορίζει το καθεστώς χρεοκοπίας. Έτσι κάθε φορά οι υπουργοί τρέχουν στο Χίλτον, για να κλείσουν την συμφωνία, προκειμένου να εγκριθεί μια ακόμη δόση που ατόφια θα δοθεί στους δανειστές. Τον καβγά των κομμάτων για το τις πταίει,  τον έχει ήδη πληρώσει ακριβά ο ελληνικός λαός, ενώ οι πραγματικοί φταίχτες που τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα, απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα αγαθά της εξουσίας, που τους παρέχει απλόχερα το πολιτικό σύστημα. Για μια ακόμη φορά παρακολουθούμε τον σκυλοκαβγά τους, υπό μορφή δηλώσεων ανακοινώσεων, και αντιδηλώσεων,...

Και εάν ετοιμαζόμαστε αργόσυρτα για ένα μεγάλο plot twist;  Προς το χειρότερο, φυσικά; Η συνήθης (μενουμευρωπαϊκή) άποψη εντός Ελλάδος είναι πως ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση υφίσταται μια κάποια σταθερότητα--και εάν όχι σταθερότητα, τότε τουλάχιστον συνέχεια, όπως στο να «τηρηθούν τα συμφωνηθέντα»--στην Ελλάδα έχουμε αστάθεια, καθ' ότι μια κυβέρνηση που εξελέγη για να «σκίσει τα μνημόνια» τα εφαρμόζει, σε μια συνεχή διελκυστίνδα μεταξύ μνημονιακής... συγκλίσεως και αποκλίσεως. Όμως, στην πραγματικότητα το εντελώς αντίστροφο συμβαίνει : στην Ελλάδα έχουμε τον ορισμό της πολιτικής σταθερότητας, δηλαδή δύο ευμεγέθη αντίπαλα κόμματα με σχεδόν ταυτόσημη πολιτική πρόταση στα περισσότερα μεγάλα θέματα, και ιδίως στα δημοσιονομικά/οικονομικά, όπου ουσιαστικά δεν τίθεται κάτι άλλο στο τραπέζι από την, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, «εφαρμογή των συμφωνηθέντων», των έξωθεν με κούριερ ερχομένων. Επίσης, δε φαίνεται να υφίσταται κάτι που θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα την κυβέρν...

Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ Αν μας γδάρουν  και βγάλουμε 3,5% πλεόνασμα ( «ματωμένο πλεόνασμα»  το έλεγε ο  Τσίπρας ), δεν θα χρειασθεί να ενεργοποιηθεί ο Κόφτης (αφού θα μας έχουν ήδη γδάρει). Αριστα! Πάμε  τώρα παρακάτω. Αν αντί για 3,5% πλεόνασμα μας ξεκοιλιάσουν τόσον πολύ, ώστε να βγάλουμε 5% πλεόνασμα, τότε το 1,5% θα μπορεί να αναδιανεμηθεί σε ανακουφιστικά  αντίμετρα ! Οπως, επί παραδείγματι, για λουλούδια στους τάφους των νεκρών. Προσέτι : έχει ποτέ βγάλει λαός (στην κατάσταση που βρίσκεται ο ελληνικός) πλεόνασμα 5%;! Βεβαίως! Οι Κογκολέζοι στο Βελγικό Κονγκό, που όταν δεν έπιαναν τη νόρμα τους στην παραγωγή καουτσούκ, τα αφεντικά τους, οι Βέλγοι αποικιοκράτες, τους έκοβαν τα χέρια. Είναι πλέον παράδοση  σε αυτόν τον τόπο (κυβερνήσεις Σημίτη, Γ. Παπανδρέου, Σαμαρά,Τσίπρα) η  επικοινωνιακή διαχείριση των καταστροφών . Η προσπάθεια να κερδηθεί η  πρώτη εντύπωση . Ετσι κάθε φορά, στις όποιες διαπραγματεύσεις  «νικ...