IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Στίς 20 μέ 22 Νοεμβρίου 1953 ὁ Γιῶργος Σεφέρης, τότε Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος στόν Λίβανο, ἐπισκέφθηκε μαζί μέ τή σύζυγό του καί Κυπρίους φίλους του τήν Πάφο τῆς Κύπρου. Δύο χρόνια πρίν ἀπό τήν ἔκρηξη τοῦ Ἂγῶνος τῆς ΕΟΚΑ γιά τήν Ἕνωση τῆς Κύπρου μέ τήν Ἑλλάδα ἡ Μεγαλόνησος βρισκόταν κάτω ἀπό τόν βρετανικό ζυγό. Ἀπό τήν ἐπίσκεψή του στήν Πάφο ὁ ποιητής μας, ὁ ὁποῖος τό 1963 βραβεύθηκε μέ Νόμπελ Λογοτεχνίας, κατέγραψε σέ ἕνα σπουδαῖο ποίημα τίς ἐντυπώσεις του. Τόν συγκίνησε ἰδιαιτέρως ἡ Ἐγκλείστρα, δηλαδή τό μοναστῆρι τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου. Ἔγραψε, λοιπόν, τό ἀκόλουθο ποίημα μέ τήν ὑποσημείωση: Ἐγκλείστρα, 21 Νοεμ. ’53: ΝΕΟΦΥΤΟΣ Ο ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΣ ΜΙΛΑ- Ὑπέρογκες ἀρχιτεκτονικές. Λαρίων Φαμαγκούστα Μπουφαβέντο. Σχεδόν σκηνικά. Ἤμασταν συνηθισμένοι νά τό στοχαζόμαστε ἀλλιῶς τό «Ἰησοῦς Χριστός Νικᾶ». Πού εἴδαμε κάποτε στά τείχη τῆς Βασιλεύουσας, τά φαγωμένα ἀπό γυφτοτσάντιρα καί στεγνά χορτάρια, Μέ τούς μεγάλους πύργους κατάχαμα σάν ἑνός δυνατοῦ πού ἔχασε, τά ριγμένα ζάρια. Γιά

(...) γίνουνται μεγάλα πράγματα γύρω μου. Το γύρισμα του κύκλου έφερε τον ελληνικό λαό σε μια από τις πιο υψηλές στιγμές του. Χτες μου διηγήθηκαν τούτο: Ρωτούν έναν πατέρα τέσσερων παιδιών, που δεν είχε στρατιωτική υποχρέωση και μολαταύτα ντύθηκε, γιατί πήρε τέτοιαν απόφαση: » Ντράπηκα τους συχωριανούς μου» αποκρίθηκε, «για το κρίμα που θα ‘πεφτε πάνω μου, αν τύχαινε κι έμπαιναν οι Ιταλοί στο χωριό». Αίσθημα ευθύνης, που είχαμε ξεσυνηθίσει να βλέπουμε στους λαούς. (...) Καθώς πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου, σκέφτηκα σήμερα, που είναι Κυριακή, μέρα αφιερωμένη στη λογοτεχνία, να βάλω μερικές σελίδες από το ημερολόγιο ενός μεγάλου ποιητή που έζησε από πολύ κοντά τα γεγονότα του πολέμου. Θα καταλάβατε ίσως, από το επίρρημα, ότι εννοώ τον Γιώργο Σεφέρη ο οποίος, σαν ανώτατος διπλωμάτης που ήταν, παρακολούθησε από κοντά το διπλωματικό παρασκήνιο της περιόδου -και ταυτόχρονα κρατούσε εκτενείς ημερολογιακές σημειώσεις, που έχουν εκδοθεί (Εννοώ τις πολύτομες Μέρες

ΟΜΙΛΙΕΣ -ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ   για τον    Γιώργο Σεφέρη 28:00 Η ποιητική γενιά του '30 Βαγενάς Νάσος 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 16:01 Ο Γιώργος Σεφέρης ως δοκιμιογράφος Ζήρας Αλέξης 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 21:12 Μαλακάσης - Σεφέρης Δασκαλόπουλος Δημήτρης 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 21:11 Ο Σεφέρης και ο κινηματογράφος Γαραντούδης Ευριπίδης 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 17:58 Σεφέρης - Κουνέλης. Ένας ποιητικός και εικαστικός διάλογος Δαββέτας Δημοσθένης 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 27:38 Προσεγγίζοντας διδακτικά ένα σεφερικό ποίημα – Όροι και προϋποθέσεις διδακτικής ευστοχίας Παρίσης Νικήτας ,  Καρατζάς Τρύφων (Απαγγελία) 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 20:25 Ο Σεφέρης μετά τη δήλωση Γεωργής Γιώργος 24/03/2012 Γλώσσα: Ελληνική 24:07 Έλληνες ποιητές στο Παρίσι του

    http://www.youtube.com/watch?v=vcpO94T11N8 Χώρες παραγωγής: Ελλάδα, Κύπρος Χρονιά παραγωγής: 2001 Πρώτη προβολή στην Ελλάδα: 16 Νοεμβρίου 2001 (42ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης) Στις αίθουσες βγήκε την 1η Φεβρουαρίου του 2002 Διάρκεια: 1:10:16 Αφηγητής: Δημήτρης Καταλειφός Κατηγορία: Ταινία Τεκμηρίωσης (Ντοκυμαντέρ) Σκηνοθεσία: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος Παραγωγή: Θάνος Λαμπρόπουλος Σενάριο: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος Φωτογραφία: Γιάννης Βαρβαρίγος Μουσική: Νίκος Κυπουργός Τα γυρίσματα έγιναν σε τόπους όπου έζησε και έδρασε ο ποιητής: Ελλάδα, Παρίσι, Λονδίνο, Κύπρο, Μικρά Ασία. Βραβεύσεις: Α' Κρατικό Βραβείο Ποιότητας Ντοκυμαντέρ το 2001. Βραβείο Καλύτερου Ντοκυμαντέρ στον Στέλιο Χαραλαμπόπουλο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (2001). ΠΗΓΗ http://tvxs.gr/webtv/ntokimanter  ΣΧΕΤΙΚΑ http://www.biblionet.gr/author/2637 - ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, Νέα Εστία, 15 Οκτωβρίου 1972, Τεύχος 1087, αφιέρωμα Γιώργο

Χρήστος Αντωνίου, «Εννιά γοργόνες και χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα - Σπουδή στον Σεφέρη». Εκδόσεις Μαΐστρος, Αθήνα 2008. Σεφέρης, ποιητής και άνθρωπος στοχαστικός Το βιβλίο περιλαμβάνει έξι μελέτες ποιημάτων και αναφορές σε άλλα που υπάρχουν στα σχολικά βιβλία προς καθοδήγηση των φιλολόγων Εκείνο που θα έπρεπε πρώτα πρώτα να διευκρινίσουμε είναι ότι η ποίηση του Σεφέρη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορική μοίρα της Ελλάδας. Κατά συνέπεια και με τη μοίρα του ανθρώπου, η οποία καθορίζεται από τα όρια, που της επέβαλε η φύση, αφενός, και η ιστορική ανάγκη, αφετέρου. Φυσικό είναι, επομένως, και στα δοκίμια του Αντωνίου να πρωταγωνιστεί η ιστορία, ή αλλιώς τα ποιήματα που πήγασαν από ιδιάζουσες ιστορικές συνθήκες, αλλά και ο άνθρωπος που δοκιμάζεται μέσα σε αυτές. Αν θελήσουμε να ερμηνεύσουμε αυτό το ενδιαφέρον, τότε θα λάβουμε υπόψη μας τον άνθρωπο-κριτικό. Την ευαισθητοποίησή του πάνω στα θέματα της σύγχρονης ιστορίας και κοινωνίας, τη συμμετοχή του στα πνευματικά και άλλα πράγματα