IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Έφτασε η στιγμή η Ελλάδα να θέσει τα δικά της όρια σε ΕΕ, ΝΑΤΟ Έχουμε ήδη εξηγήσει ότι δεν υπήρξε ούτε θα μπορούσε να έχει υπάρξει η «μεταστροφή» της τουρκικής συμπεριφοράς για την οποία μιλούσαν πολλοί πριν και μετά την άκαιρη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο. Όπως αναμενόταν, η Τουρκία κλιμακώνει στο πλαίσιο, πάντα, της ανάδειξης των όρων παραμονής της στη Δύση σε αυτή την απολύτως κρίσιμη συγκυρία με το ουκρανικό. Άρση κυρώσεων, αποκατάσταση εξοπλιστικών προμήθειών, ρόλος στη Συρία, επιβεβαίωση της εμμονής στη «Γαλάζια πατρίδα», όλα αυτά αποτελούν μέρη του «πακέτου Τουρκία» το οποίο η Δύση καλείται να αποδεχτεί στο σύνολό του. Αυτό είναι το πλαίσιο το οποίο φαίνεται να μην αντιλαμβανόμαστε. Δεν είναι μόνο η αποφυγή επιβολής τουρκικών κυρώσεων στη Ρωσία, η συνεχιζόμενη διελκυστίνδα με τους S-400 κλπ. Τόσο με τις μαζικές παραβιάσεις και υπερπτήσεις στο Αιγαίο όσο και με τις δηλώσεις κατά του προέδρου Biden για τη γενοκτονία των Αρμενίων, η Τουρκία

  Η Σουηδία και η Φινλανδία να τα βρουν με τη Ρωσία όπως θέλουν εμείς με την Τουρκία. Το κρεσέντο της τουρκικής προκλητικότητας συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ενώ κάθε μέρα που περνάει προστίθενται προκλητικές δηλώσεις που συχνά συνιστούν ποιοτική κλιμάκωση μιας ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένης κατάστασης. Η συγκυρία παρουσιάζει μια ευκαιρία στην ελληνική διπλωματία να επιχειρήσει να ταράξει με δημιουργικό τρόπο τα λιμνάζοντα ύδατα στο επίπεδο του ΝΑΤΟ, αλλάζοντας την εικόνα του αενάως διαμαρτυρόμενου για τις τουρκικές απειλές. Του Ζαχαρία Μίχα * ( Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ / ISDA ) Πλέον, το σύνολο σχεδόν των μέσων ενημέρωσης της Δύσης παρουσιάζουν με αρνητικό τρόπο την τουρκική συμπεριφορά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αναδείξει το «πρόβλημα Τουρκία» σε όλες του τις διαστάσεις. Όλες οι χώρες αντιλαμβάνονται ότι η Άγκυρα είναι τύποις σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Στην καλύτερη περίπτωση, σύμμαχος υπό προϋποθέσεις. Η ειδική σχέση που

    Περί αντι-νατοϊκών και άλλων  αυτοκαταστροφικών δαιμονίων. Ελλάδα και ΝΑΤΟ, πατριωτισμός και Κασσάνδρες.   «Δεν μου γουστάρει ο διαχειριστής, ας βοηθήσω λοιπόν να γκρεμιστεί η πολυκατοικία που μένω». Όσοι νομίζουν ότι το πρόβλημα αξιών, κοινωνικής δικαιοσύνης, και προσανατολισμών του οικονομικού και πολιτικού καθεστώς της Ευρώπης θα λυθεί από την προέλαση των ρωσικών αρμάτων στην Ουκρανία , πάσχουν από αυτοκαταστροφικό ιδεασμό: Για να εκδικηθούν τις ευρωπαϊκές ελίτ, εύχονται την καταβαράθρωση των ευρωπαϊκών εθνών. Δείγμα της παρακμής που ζούμε, ο λόγος τους προβάλλεται ως λόγος ”εναντίον του συστήματος” , ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που είναι ικανός να πετυχαίνει είναι να αναδεικνύει ως διαχειριστές της πολιτικής μας τύχης Καμμένους και άλλους καμένους. Ο Αρτέμ Μπόνοβ, νεοναζί που προπαγανδιστικά προφίλ τον θέλουν άλλοτε δήμαρχο Κιέβου, άλλοτε διευθυντή και άλλοτε υποδιευθυντή της αστυνομίας της πόλης. Δεν είναι τίποτε από τα τρία, η ουκρανική αστυνομία έχει διαψ

  Διεθνοποίηση και επίκληση Άρθρου 4 του ΝΑΤΟ  από την Ελλάδα. Τέλος οι ευφραντικές φαντασιώσεις. Η Τουρκία για μία ακόμα φορά δείχνει την διεθνή ανυποληψία της καταλύοντας στην πράξη την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας του Μαρτίου 2016, που συνιστά μορφή Συμφωνίας. Όχι μόνο ανοίγει «τις πύλες», όπως διακηρύττουν οι Τούρκοι Αξιωματούχοι με πρώτο τον ίδιο τον Ερντογάν, αλλά οργανώνει και διευκολύνει τις νέες ροές Μεταναστών προς την Ελλάδα. Ροές που έχουν προκληθεί και λόγω της δικής της σοβαρής εμπλοκής στην κόλαση της Συρίας. Εδώ και δύο τρεις ημέρες, παρακολουθούμε μία «οργανωμένη μαζική επίθεση παραβίασης των συνόρων μας» όπως χωρίς περιστροφές διατύπωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος μετά την έκτακτη σύσκεψη που έγινε υπό τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται για μία επίθεση υβριδικής μορφής που απειλεί την Εθνική μας Ασφάλεια και κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνάει όλα πλέον δείχνουν ότι αυτή η «επίθεση» οργανώνεται από το ίδιο το Τουρκικό Κράτος. Δεν είναι μό

FRANCOIS LENOIR / REUTERS Το μέλλον του ΝΑΤΟ και οι ελληνικές επιλογές. H αναθεωρητική εκδοχή του ΝΑΤΟ  και η νέα παγκόσμια πραγματικότητα. Από το 1948, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Π.Α. κατέληξε στην αποδοχή της εισήγησης του Τζόρτζ Κέναν για μια εμπεριστατωμένη θεώρηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής προς τη Σοβιετική Ένωση όπως περιγράφεται στις αποφάσεις NSC-20/1 και NCS-20/4.  Με βάση αυτές τις αποφάσεις προωθούνταν η ίδρυση του κράτους της Δυτικής Γερμανίας και η ίδρυση του ΝΑΤΟ ώστε να παγώσουν οι διαχωριστικές γραμμές στην Ευρώπη.  Η συνολική πολιτική των Η.Π.Α. στην αντιπαράθεσή της με τη Σοβιετική Ένωση αποτυπώνεται στην απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας NSC-68 στις 14 Απριλίου 1950.  ASSOCIATED PRESS Αναλυτικότερα, το ντοκουμέντο στηρίζεται στις κυριότερες  παρακάτω υποθέσεις εργασίας:  Τα αμερικανικά συμφέροντα είναι παγκόσμια και κάθε περιοχή στον κόσμο είναι κρίσιμη για τα αμερικανικά συμφέροντα. Η Σοβιετι

NATO Secretary General Joseph Luns Original Colour Slide Εξέπληξαν πολλούς στην Ελλάδα οι δηλώσεις του νορβηγικής καταγωγής γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτεμπεργκ για τις ελληνοτουρκικές διαφορές. Κάλεσε τις δύο χώρες να λύσουν τις διαφορές τους με διμερείς συναντήσεις και σε πνεύμα καλής γειτονίας. Επίσης, απέφυγε να πάρει θέση στο θέμα της συνεχιζόμενης κρατήσεως των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στην Τουρκία, παρ’ ότι, αντικειμενικά, είναι ένα θέμα στο οποίο έπρεπε ήδη να έχει παρέμβει το ΝΑΤΟ. Είναι αδιανόητο να κρατούνται μεταξύ συμμαχικών στρατών αιχμάλωτοι. Οι δηλώσεις Στόλτεμπεργκ δεν αντανακλούν μόνον τον φόβο της συμμαχίας εμπρός στο ενδεχόμενο απώλειας της Τουρκίας για το ΝΑΤΟ. Είναι στην ουσία συνέχεια του δόγματος Λουνς που μετρά ήδη τέσσερις δεκαετίες ζωής. Ο Γιόζεφ Λουνς, Ολλανδός πολιτικός, ήταν γραμματέας του ΝΑΤΟ από το 1971 έως το 1984. Υπήρξε ανεπαρκής στον χειρισμό της εισβολής της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 και της εξόδου της Ελλάδος από το ΝΑΤΟ