Ο «ατυχής» πόλεμος του 1897
Θνησιγενής αισιοδοξία: Ελληνες στρατιώτες, στην έναρξη του πολέμου, αναμένουν τη μεταφορά τους στο Θεσσαλικό Μέτωπο. 25 Μαρτίου 1897 . Η 25η Μαρτίου 1897 (όλες οι ημερομηνίες στο παρόν κείμενο ακολουθούν το Παλαιό Ημερολόγιο) δεν ήταν μια συνηθισμένη ημέρα εορτασμού της εθνικής Παλιγγενεσίας. Κάτω από έναν λαμπρό ήλιο η Αθήνα κατακλύσθηκε από χιλιάδες λαού που ανυπομονούσαν να παρακολουθήσουν την παρέλαση. Μόνο που τα αισθήματα εθνικής ανατάσεως ήταν περισσότερο έντονα από κάθε άλλη φορά. « Ο πόθος όλου εκείνου του πλήθους, των ανδρών και των γυναικών ακόμη, ήτον εις και αδιαίρετος. Πάντες ήθελον να ίδωσι τον Βασιλέα, να ζητωκραυγάσωσι και να φωνάξωσι “πόλεμος”» , έγραφε ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Εμπρός» (26 Μαρτίου 1897). Ο ίδιος, μάλιστα, περιέγραψε αναλυτικά τις αντιδράσεις των επισήμων στις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις του συγκεντρωμένου πλήθους. Ο πρωθυπουργός Θεόδωρος Δηλιγιάννης άκουσε με ικανοποίηση τις φιλοπόλεμες ιαχές και, «ανταποδίδων διαρκώς χαιρετισμόν