Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα China-Saudi Arabia

Ραντεβού στο Πεκίνο για... όλους και για όλα.

Εικόνα
  Ραντεβού στο Πεκίνο για... όλους και για όλα. Του Κώστα Ράπτη Ποιος είναι ο κορυφαίος διπλωματικός προορισμός των ημερών; Τα γεγονότα της εβδομάδας που λήγει δίνουν την απάντηση: αναμφίβολα το Πεκίνο. Δύο σημαντικά ραντεβού στην κινεζική πρωτεύουσα, το ένα υψηλότερου προφίλ, το άλλο όμως με ουσιαστικότερες και βαθύτερες επιπτώσεις, καταδεικνύουν τις ανατροπές των ισορροπιών, σε ένα περιβάλλον όπου η χώρα του Σι Τζινπίνγκ ανακαλύπτει τον διπλωματικό "ακτιβισμό" σε πεδία πέραν του καθαρώς περιφερειακού. Την Πέμπτη o Κινέζος υπουργός Εξωτερικών, Τσιν Γκανγκ, φιλοξένησε τους ομολόγους του της Σαουδικής Αραβίας, πρίγκιπα Φαϊσάλ μπιν Φαρχάν αλ Σαούντ, και του Ιράν, Χοσέιν Αμιραμπντολαχιάν, σε επικύρωση της αποκατάστασης των σχέσεων των δύο ιστορικών ανταγωνιστών του Περσικού Κόλπου, η οποία επιτεύχθηκε με κινεζική μεσολάβηση και ανακοινώθηκε στις 10 Μαρτίου. Η προχθεσινή συνάντηση, που συνέπεσε και με τον ιερό για τους μουσουλμάνους μήνα του Ραμαζανίου

Κλιμακώνεται η κινητικότητα στη Μέση Ανατολή.

Εικόνα
Κλιμακώνεται η κινητικότητα στη Μέση Ανατολή.   Του Κώστα Ράπτη Η συμφωνία αποκατάστασης των σχέσεων Ιράν και Σαουδικής Αραβίας, με κινεζική μεσολάβηση, ανακοινώθηκε μόλις στις 10 Μαρτίου. Ωστόσο, στις 10 μέρες που μεσολάβησαν οι εξελίξεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής υπήρξαν τόσο πυκνές, που αποδεικνύουν ότι η συμφωνία του Πεκίνου υπήρξε ο καταλύτης διεργασιών που ωρίμαζαν εδώ και καιρό. Σε ό,τι αφορά τις δύο άμεσα εμπλεκόμενες χώρες, το νεότερο στοιχείο είναι η ανακοίνωση από ιρανικής πλευράς (που μένει να επιβεβαιωθεί και από το Ριάντ) ότι ο βασιλέας Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας απηύθυνε πρόσκληση για επίσκεψη στον Ιρανό πρόεδρο Εμπραχίμ Ραϊσί, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Χοσέιν Αμίρ-Αμπντολλαχιάν, δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι πρόκειται να έχει επαφές με τον Σαουδάραβα ομόλογό του και για τον λόγο αυτό εξετάζονται τρεις πιθανοί τόποι διεξαγωγής της συνάντησης. Όμως τα ανοίγματα αφορούν και έναν άλλο σημαντικό παίκτη του Περσι

Η σημασία της επίσκεψης του Κινέζου Προέδρου Σι, στη Σαουδική Αραβία.

Εικόνα
  Η σημασία της επίσκεψης του Κινέζου Προέδρου Σι, στη Σαουδική Αραβία. Η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ Κίνας και αραβικών κρατών μόνο κέρδη μπορεί να αποφέρει εκατέρωθεν.   Στα τέλη Οκτωβρίου, κατά το 20ο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας , ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ εξασφάλισε την τρίτη θητεία στην ηγεσία της χώρας, κάνοντας προσωπική επίδειξη δύναμης, μιμούμενος τον ιδρυτή της Λαϊκής Δημοκρατίας, Μάο Τσετούνγκ. Έκτοτε, στόχος του ίδιου και των συνεργατών του φαίνεται πως είναι η ενίσχυση ακόμα περισσότερο των οικονομικών πρωτοβουλιών της χώρας, η οποία τα τελευταία είκοσι χρόνια παρουσιάζει μια αλματώδη οικονομική εξάπλωση. Η τεράστια οικονομική ανάπτυξη σε ετήσια βάση, έκαναν τη χώρα να συγκεντρώσει μεγάλα αποθέματα ρευστού, τα οποία και χρησιμοποιεί για να αυξήσει την επιρροή της από την Ασία μέχρι την Ευρώπη και την Αμερική. Ειδικά όμως, την τελευταία δεκαετία κατά την οποία «μεγάλος τιμονιέρης» ήταν ο Σι, συντελέστηκαν οι περισσότερες αλλαγές στη χώρα,

Τι σημαίνει η επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στη Σαουδική Αραβία.

Εικόνα
 Τι σημαίνει η επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ στη Σαουδική Αραβία.   Του Κώστα Ράπτη Η 14η Φεβρουαρίου 1945 είναι μια μέρα που σφράγισε την όψη του κόσμου μας μέχρι και σήμερα. Πρόκειται για την ημέρα κατά την οποία στη Μεγάλη Πικρή Λίμνη της Διώρυγας του Σουέζ ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ (που έμελλε να αποβιώσει δύο εβδομάδες μετά) συναντήθηκε επί του πολεμικού σκάφους USS Quincy με τον μονάρχη της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντουλαζίζ ιμπν Σαούντ. Ο Ρούζβελτ είχε μόλις εγκαταλείψει τη Γιάλτα της Κριμαίας, όπου σε διάσκεψη κορυφής με τον Τσόρτσιλ και τον Στάλιν χαράχτηκε το περίγραμμα του κόσμου κατά την εποχή που ανοιγόταν με τη διαφαινόμενη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Την προηγουμένη ο Αμερικανός πρόεδρος είχε συναντηθεί στο Quincy με τον βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ και τον αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ, σε έμπρακτη αποτύπωση της τεράστιας σημασίας που απέδιδαν οι ΗΠΑ στον έλεγχο της ευρύτερης Μέσης Ανατολής εφεξής. Όμως η παραγωγικότερη συνάντηση ήταν αυτή μ