IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

(...) Το καθεστώς Εβρέν συνδέεται με τη σημαντικότερη τροποποίηση της σύγχρονης τουρκικής εθνικής ιδεολογίας. Κατά την κλασική κεμαλιστική αντίληψη, το σουνιτικό Ισλάμ αποτελούσε στοιχείο οπισθοδρομήσεως και τροχοπέδη στην πρόοδο του τουρκικού έθνους. Ο πολιτικός και κοινωνικός του ρόλος έπρεπε, επομένως, να ελαχιστοποιηθεί. Ο Εβρέν ανέκρουσε πρύμναν σε αυτό το κορυφαίας σημασίας πολιτικό ζήτημα. Θεωρώντας ότι η διάδοση του κομμουνισμού αλλά και του κουρδικού εθνικισμού απειλούσαν τη συνοχή του τουρκικού έθνους, ανακάλυψε τη συσπειρωτική δράση της θρησκείας. Η επανεισαγωγή της υποχρεωτικής διδασκαλίας των θρησκευτικών ήταν μόλις το πρώτο βήμα για την αποκατάσταση του σουνιτικού Ισλάμ στην τουρκική δημόσια σφαίρα. Η επιβολή του ιδεολογικού σχήματος που ονομάστηκε «τουρκοϊσλαμική σύνθεση» αποσκοπούσε και στην ευκολότερη χειραγώγηση της τουρκικής κοινωνίας από τον στρατό. Ωστόσο, η –αναπόφευκτη μετά αυτές τις εξελίξεις– άνοδος του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ αποδείχθηκε ανεξέλεγκτ