IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Εάν δεν αντιδράσουμε συλλογικά, τότε θα χάσουμε τα σπίτια μας, θα χάσουμε τις καταθέσεις μας, θα χάσουμε το ευρώ, θα χρεοκοπήσουμε και τελικά θα καταλήξουμε σκλάβοι χρέους των ξένων στο διηνεκές – στην ίδια μας την πατρίδα!   Αρχείο – συλλογή διαχρονικών και εκπαιδευτικών αναλύσεων «Μυστικά μεταξύ τους,  τα υψηλόβαθμα στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης παραδέχονται φυσικά ότι, η Ελλάδα χρειάζεται μία διαγραφή του χρέους της . Είναι αυτονόητο, αφού προφανώς δεν είναι τυφλοί.   Έχουν όμως παγιδευτεί στο ψέμα,  σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι φερέγγυα, άρα ικανή να πληρώνει τις υποχρεώσεις της  – κάτι που έχουν ξανά και ξανά «σερβίρει» στους δικούς τους απλούς γερμανούς βουλευτές. Χωρίς αυτό το ψέμα, η Ελλάδα δεν θα ήταν πλέον μέλος της Ευρωζώνης. Το συγκεκριμένο ψέμα όμως, δεν μπορεί να διατηρηθεί αιώνια» ( πηγή :  Financial Times   σε ελεύθερη μετάφραση / Το ΔΝΤ και η μπλόφα του Βερολίνου για την Ελλάδα). ΑΝΑΛΥΣΗ Περαιτέρω, δεν μας είναι ακατανόητη μόν Ακόμη μ

  Παρουσιάζεται μία καταπληκτική δυνατότητα στην Ελλάδα, μέσω της οποίας θα μπορούσε να επιτευχθεί η διαγραφή του 50% του χρέους, η έξοδος από την κρίση και η επιστροφή στην ανάπτυξη – παράλληλα με την επίλυση του προσφυγικού   «Το ελληνικό χρέος είναι το κλειδί της προσφυγικής κρίσης της Ευρώπης. Είναι καιρός να σκεφτούμε δημιουργικά για το πώς αυτά τα δύο προβλήματα, η κρίση χρέους και το μεταναστευτικό, θα μπορούσαν να συνδεθούν σε ένα διπλωματικό πακέτο που θα βοηθούσε στην επίλυση αμφοτέρων . Οι γενικές γραμμές της συμφωνίας θα ήταν οι εξής απλές: H Ελλάδα συμφωνεί να σφραγίσει τα βόρεια σύνορά της με τη βοήθεια της ΕΕ, σταματώντας τη ροή των μεταναστών προς τη βόρεια Ευρώπη. Σε αντάλλαγμα, η Γερμανία συμφωνεί σε μια μαζική διαγραφή του ελληνικού χρέους, καθώς επίσης σε μία άμεση οικονομική βοήθεια, για να αντιμετωπίσει την τρέχουσα κρίση. Οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα, στη συνέχεια, στεγάζονται σε καταυλισμούς της ΕΕ στα ελληνικά νησιά, με την προσδοκία της

Greece as a ''scapegoat''  O κύκλος των τελευταίων 200 ετών αποδεικνύει ότι, το ποσοστό των χωρών παγκοσμίως που προέβησαν σε διαγραφή ή αναδιάρθρωση των χρεών τους, φτάνει σε ορισμένες εποχές στο 50% – οπότε άδικα κατηγορείται η Ελλάδα «Όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει ένα ορισμένο ύψος, τότε δεν υπάρχει ούτε ένα και μοναδικό παράδειγμα, από όσα γνωρίζω, όπου να επιτεύχθηκε ποτέ, με δίκαιο τρόπο, η εξ ολοκλήρου αποπληρωμή του. Σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που έγινε δυνατή σε κάποιο βαθμό η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, συνέβη με τη χρήση της  χρεοκοπίας  – την οποία είχε παραδεχθεί κανείς ανοιχτά, χωρίς κανένα δισταγμό. Ακόμη και όταν υπήρξε συχνά μία ονομαστική επιστροφή του χρέους, στην πραγματικότητα επρόκειτο για μία ολοκάθαρη χρεοκοπία» (Adam Smith). . Έχουμε κουραστεί να ακούμε συνεχώς πως οι Έλληνες και η χώρα τους είναι ένοχοι για όλα όσα συμβαίνουν – ενώ δεν υπάρχει καμία ελπίδα για το μέλλον, αφού η Ευρώπη έχει ξεγράψει ήδ

Οι δύο δρόμοι Grexit και χρεοκοπία ή διαγραφή χρέους είναι το μοναδικό δίλημμα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πιστωτές της Ελλάδας, σύμφωνα με άρθρο στον Guardian που υπογράφει ο Αντριου Φέλλοου, ε ρευνητής στο Oriel College της Οξφόρδης. Ο αρθρογράφος καλεί άπαντες να σταματήσουν να υποκρίνονται και τονίζει ότι η καθαρή πραγματικότητα λέει πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει πλήρως τα δάνεια διάσωσης. Ολόκληρο το άρθρο του Άντριου Φέλοου: Είναι απολύτως καθαρό σε όλες τις πλευρές πλέον - εάν και σπάνια το παραδέχονται - ότι η Ελλάδα δεν θα αποπληρώσει ποτέ τα δάνεια διάσωσης. Η σημερινή προσέγγιση αξιώνει από την Ελλάδα να επιτυγχάνει μεγάλο και παρατεταμένο πρωτογενές πλεόνασμα για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιστωτών. Αυτή η προσέγγιση θα την υποχρεώσει να αποστραγγίσει τουλάχιστον μια γενιά για να μεταφέρει σε άλλες χώρες τεράστια ποσά απ' ό,τι παράγει ο ελληνικός λαός. Η ιστορία και οι οικονομικές αρχές μας διδάσκουν ότι

   Αποτελεί τροχοπέδη για την οικονομία διατυπώνει σε έκθεση του το δίκτυο Την άποψη ότι η Ελλάδα χρειάζεται «βαθιά» διαγραφή χρέους και ότι η επιμήκυνση των ωριμάνσεων των ελληνικών ομολόγων που κατέχει ο επίσημος τομέας με την ταυτόχρονη μείωση των επιτοκίων δεν αποτελούν βιώσιμη λύση διατυπώνουν σε κοινή τους έκθεση το διεθνές οικονομικό δίκτυο Research on Money and Finance (RMF) του Λονδίνου και το Δίκτυο Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών της Θεσσαλονίκης.   Η έκθεση που υπογράφεται από τον Κ αθηγητή του Πανεπιστημίου του Λονδίνου κ. Κώστα Λαπαβίτσα και τον οικονομολόγο κ. Ντανιέλ Μουνεβά ρ αναφέρει πως το χρέος είναι τροχοπέδη για την ελληνική οικονομία όχι μόνο γιατί τα ποσά που απαιτούνται για την εξυπηρέτησή του είναι πολύ μεγάλα, αλλά και γιατί η ανάγκη της εξυπηρέτησης επιβάλλει σκληρές πολιτικές λιτότητας μέσω της επιδίωξης πρωτογενών πλεονασμάτων. Ως εκ τούτου το RFM υποστηρίζει πως το χρέος δεν επιτρέπει την υιοθέτηση επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής