IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά ακούμε για τον όρο κυκλική οικονομία. ΗΠΑ, Κίνα, ΕΕ, αλλά και αναπτυσσόμενες χώρες επιχειρούν να μας πείσουν για την αναγκαιότητα υιοθέτησης του μοντέλου της κυκλικής οικονομίας και παράλληλης ένταξής του στο οικονομικό-παραγωγικό γίγνεσθαι. Το παγκόσμιο παραγωγικό και οικονομικό μοντέλο από την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης και μετά, είναι γραμμικό. Βασίζεται σε ένα πρότυπο «εξαγωγή-επεξεργασία-μεταποίηση-κατασκευή-χρήση-απόρριψη», με προφανή συνέπεια την εξάντληση των φυσικών πόρων και την κατασπατάληση χρήσιμων υλικών. Αν αναλογισθούμε ότι το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αγγίζει τα εννέα έως δέκα δισεκατομμύρια, αντιλαμβανόμαστε την ένδεια πόρων, που μας οδηγεί το συγκεκριμένο γραμμικό μοντέλο «ανάπτυξης». Αυτό το μοντέλο δεν είναι πλέον βιώσιμο. Κατά συνέπεια είναι αδήριτη ανάγκη να εφαρμοστεί ένα νέο, καινοτόμο, αποτελεσματικό, λιγότερο σπάταλο, και με σεβασμό προς το περιβάλλον, την γη, τη φύση. Γι’ αυτό η κυκλική οι

Στον πυροσβεστικό σταθμό της πόλης Livemore στην  Καλιφόρνια, βρίσκεται μια κοινή λάμπα που καίει αδιάκοπα από το 1901. Το 2001 μάλιστα, οι κάτοικοι της πόλης διοργάνωσαν ένα μεγάλο πάρτι για να γιορτάσουν το «αιώνιο» φως της. Πρόκειται για έναν κοινό λαμπτήρα των 5 watt, από φυσητό γυαλί, που κατασκευάστηκε στα τέλη του 1890 από την Shelby Electric Company και αποδεικνύει περίτρανα, πως η αρχική σύλληψη των απανταχού εφευρετών, ήταν πάντοτε η δημιουργία των αγαθών που θα κρατούσαν για μια ζωή. Γιατί όμως αυτή η λάμπα δεν παράχθηκε ποτέ μαζικά; Η ιστορία Το καρτέλ των εταιρειών παραγωγής λαμπτήρων, θορυβημένο από την παρουσία της ενοχλητικής λάμπας, σε συνάντηση του στη Γενεύη το 1924 αποφάσισε ότι ο λαμπτήρας αυτός ήταν ένα επιστημονικό ατύχημα και γι’ αυτό καθόρισε και επέβαλλε στις εταιρείες παραγωγής λαμπτήρων ότι η μέση διάρκεια τους δεν πρέπει να ξεπερνά τις 1.000 ώρες. Συγκεκριμένα συστάθηκε ένα παγκόσμιο καρτέλ με το όνομα Pheobus από ευυπόληπτ