Η πολιτική γλώσσα του Ερντογάν και του Ισλάμ: Για τους Τούρκους είμαστε ένα άπιστο κράτος.
Ο τουρκικός όχλος επευφημεί τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία. Η υπόθεση με την ομηρία, πλέον, των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από το καθεστώς του Ερντογάν αναδεικνύει μια παράμετρο την οποία συνεχίζουμε να αγνοούμε αναφορικά με τις σχέσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ή, επί το ορθότερον και με αφορμή το παρόν κείμενο, τις σχέσεις ανάμεσα σε δυο κράτη, το ένα χριστιανικό και το άλλο μουσουλμανικό, ή το ένα μουσουλμανικό και το άλλο μη. Η παράμετρος αυτή αφορα στο ζήτημα της “πολιτικής επικοινωνίας” του μουσουλμανικού κράτους με ένα μή μουσουλμάνικο δηλαδή άπιστο κράτος. Στην πραγματικότητα υφίσταται μεγάλο και ίσως αξεπέραστο χάσμα ανάμεσα στην πολιτική (ανατολίτικη) γλώσσα του Ισλάμ και στη δική μας πολιτική (δυτική) γλώσσα. Στην περίπτωση ειδικά του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, του Ταγίπ Ερντογάν, όλο και περισσότερο, είναι μέσα από το πρίσμα του Ισλάμ που πρέπει να ερμηνεύουμε και να αξιολογούμε τις πράξεις και τις αποφάσε