Ένα «οικολογικό Τσερνομπίλ».
Ένα «οικολογικό Τσερνομπίλ». H Αράλη ήταν η δεύτερη σε μέγεθος “εσωτερική θάλασσα” της Ασίας, μετά από την Κασπία, και η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο και με μοναδική βιοποικιλότητα. Αυτό μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Έκτοτε ξεκίνησε η δραματική συρρίκνωσή της και σήμερα δεν αποτελεί παρά μια σκιά του αλλοτινού της εαυτού. Από τα 68.000 τ. χλμ. που ήταν η έκτασή της, όσο περίπου η μισή Ελλάδα, συρρικνώθηκε το 2004 στα 17.000 τ. χλμ. και τα απομεινάρια της χωρίστηκαν σε τέσσερις λίμνες, με μέσο βάθος τα 8,7 μέτρα. Τα 40.000 τ.χλμ., που εξατμίστηκαν και αποξηράνθηκαν, μετατράπηκαν απλώς σε έρημο, όπως είναι και το μεγαλύτερο τμήμα της Κεντρικής Ασίας. Μια έρημο όμως τοξική, καθώς η σκόνη από τον αποξηραμένο πυθμένα της λίμνης περιέχει επικίνδυνα χημικά στοιχεία τα οποία και μεταφέρονται από τον αέρα. Έτσι η Αράλη έγινε συνώνυμη της εξαφάνισης, της ερημοποίησης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης -ένα πραγματικό “οικολογικό Τσερνομπίλ” της Ανατολής. Το βαμβάκ